Ik heb sinds 2.5 week een kater in huis genaamd Willem van 5 maanden oud - Willem is van een vriendin van mij geweest, maar woont nu bij mij omdat zij een erg onrustig leven had. Willem is opgegroeid zonder moeder in een gastgezin met zijn broertjes/zusjes en met 14 weken weggegaan. In principe is Willem 5 weken op proef. Willem is een actieve kater, speelt graag maar kan ook uren met je knuffelen. Hij kan zichzelf goed vermaken, is netjes zindelijk, houdt het huis heel, loopt lief achter me aan, miauwt gezellig, ligt graag op schoot en is daarmee een lieve kater. Ik speel veel met Willem, begin met s ochtends 10-20 min en s avonds vaak minimaal 2x 30 min. Overdag is Willem alleen - met speeltjes en krabpaal en ongeveer 40m2.
Alleen af en toe heeft hij buien waarin hij krabt en bijt vanuit het niets. Dus ik zit tv te kijken en dan loopt hij al onrustig door de kamer. Miauwerig, grote ogen, soms ook een hoge rug, lage oren. Hij is dan duidelijk niet relaxt - ene keer is het wat zichtbaarder dan de andere keer. Ik kan niet ontdekken waarom. Ik zie de buien dus wel goed aankomen. Ik probeer dan extra te spelen en hem af te leiden. Soms werkt dat. Maar soms reageer ik te laat en dan springt ie op schoot en grijpt hij ineens mijn arm en bijt daar vrij hard in en trappelt met zijn achterpoten tegen mijn arm. Kan soms flink pijn doen maar veroorzaakt kleine krassen, niet diep.
Ik reageer dan als volgt. Hou mijn hand stil, probeer een vuist te maken. Zeg NEE, en dan probeer ik mezelf los te maken en loop ik weg en negeer ik hem. Dit werkt meestal vrij goed en na wat mauwen komt ie dan knuffelen. Alleen er zijn ook avonden zoals deze dat hij het blijft proberen, hij doet dit ook bij bezoek. Wat dus lastig is. Bezoek laat ik op zelfde wijze reageren. Als ik het van te voren zie dan roep ik ook wel eens NEE en dat laat Willem meestal stoppen. Vanavond heb ik hem toch maar even op de gang gezet (niet als straf) en daar is hij van gekalmeerd.
Ik vind het heel lastig gedrag... Het is niet wat ik van de vier katten die ik gehad heb tot nu toe gewend ben. Ik weet dat die vriendin van mij ook met haar handen met hem speelde. Dus misschien is het voor hem een teken dat hij wil spelen? Ik weet het niet. Overigens als ik dan met hem speel is het geen garantie dat hij het niet meer doet.
Heeft iemand ideeën hoe ik er achter kan komen wat hem dwarszit? Hoe ik hem wellicht uit de bui kan halen? Of andere tips? Hebben mensen ervaringen met dit gedrag qua verbetering - ik snapdat het niet af te leren is misschien. maar wel verminderen misschien? Je leest heel veel over een tweede er bij mee nemen, maar ik woon dus niet heel groot... Ze kunnen uiteindelijk wel naar buiten overigens. Dus een tweede er bij zou voor mij een laatste optie zijn heel eerlijk gezegd.
Ben benieuwd naar jullie meningen/ervaringen
Groetjes, Nina en poot van Willem
? 
