Heel speelse kitten

[Kelly87]

Hallo iedereen,

We hebben 5 hondjes, 2 konijntjes en sinds vorige week zondag hebben we een kitten die we Maurice genoemd hebben.
Het gaat hier over het algemeen heel erg goed. De hondjes zijn heel rustig met de kitten en ook met de konijntjes gaat het perfect.

Maurice is op de leeftijd van 7 weken bij ons komen wonen, wat nu achteraf veel te vroeg blijkt te zijn.
Maurice is zoals elke kitten een heel leuk klein ontdeugend en nieuwsgierig ventje en speelt heel graag met de hondjes en met mij en mij vriend. Maar het probleem is dat hij soms een beetje te wild begint te spelen. Dan springt hij bij ons in de zetel en slaat, bijt, krabt,.. in alles waar hij aangeraakt. Vingers, tenen, armen, benen,... alles moet eraan geloven. En volgens mij is het allemaan heel erg lief bedoelt want hij blijft gewoon de hele tijd spinnen.
Zodra hij dit doet zeggen we gewoon niets en gaan we gewoon van de bank, dit omdat ik ergens had gelezen dat je een kitten voor dit speelse gedrag niet mag straffen. Maar zo zijn we elke avond echt uren bezig. Zodra we op de bank zitten, klauterd hij bij ons en beginnen de aanvallen. tv kijken zit er dus niet echt meer in

Dus nu zijn mijn vragen:

1. Is dit normaal gedrag?
2. hoe pakken we dit het beste aan?
3. Zou het problemen kunnen geven dat hij op een leeftijd van 7 weken werd weggehaald bij mama en broertjes en zusjes?

Alvast bedankt!
Groetjes kelly en Maurice

[pearlsofpassion]

Het is heel normaal kittengedrag, dus daar even geruststelling.
Maar het gaat wel niet overgaan. Ook met straffen zou je het niet afgeleerd krijgen.
Het is een heel normaal iets dat erg veel voorkomt bij kittens die geen ander kittenvriendje hebben. Of ze nu op 7 of 12 weken bij de moeder en nestgenootjes weggaan. Het punt is gewoon dat ze willen spelen. Als hond of mens kan je dat nooit op een manier dat een kitten kan.
Het enige dat dus echt effectief is, is er een tweede kitten bij halen.
Dat is eigelijk altijd het beste. Kittens horen met soortgenootjes op te groeien en niet alleen. Dat is tegennatuurlijk. Spijtig genoeg is dat nogal weinig bekend bij de mensen.

Kittens leren tussen hun 9 en 14 weken ontzettend veel van soortgenoten, dus in die zin is het nog erger als je kitten op 7 weken het nest verlaten heeft en geen andere katten om zich heen heeft. In die cruciale periode leren ze vb dat nagels pijn kunnen doen, niet door te bijten, rekening te houden met elkaar en gewoon algemene sociale vaardigheden tussen katten onderling. Een mens kan hen dat niet leren en het gevolg is dat vele kittens die alleen opgroeien nooit leren hun nagels in te houden of voorzichtig te zijn. Deze katten worden dan als aggressief bestempeld wanneer ze zo groot en sterk worden dat het niet meer schattig is. Terwijl het gewoon een gebrek aan kattenopvoeding is.
Maar ook na die periode is een kattenvriendje gewoon heel erg leuk en een ideaal speeltje. Zo is hij ook nooit alleen of eenzaam, ook niet als jullie een tijdje van huis zouden gaan.
Verder begrijpt een kittenvriendje hem natuurlijk op een manier waarop een mens dat nooit kan. Ze kunnen zoveel dingen samen doen die je als mens nooit kan, al is het maar elkaar wassen en iemand hebben die hetzelfde graag doet en op dezelfde manier zich gedraagt.

Mijn advies is dus: er een kitten bij halen.
Het is zowel voor jou als voor de kat veel aangenamer, zijn 'aanvallen' zullen meteen stoppen. Bovendien is het voor zijn ontwikkeling en jullie band zijn hele verdere leven veel beter. Dan ben jij er voor knuffels en andere leuke dingen en kan hij met zijn vriendje stoeien en de bandiet uithangen.

[Adriana]

helemaal eens met Valerie, kattenmaatje van ongeveer dezelfde leeftijd erbij en dat is voor beide tijgers zo veel beter! en voor de baasjes leuker en minder bewerkelijk en ze slopen elkaar.. en niet al te lang wachten..

[lidewij020]

Misschien kun je ook proberen om het kitten nog tijdelijk (tot 14 weken) terug bij de moeder te plaatsen? Ik las laatst op een ander forum iemand met hetzelfde probleem, die hebben in overleg met de vorige eigenaars anderhalve week later de moeder er maar bij geadopteerd. Dat gaat nu helemaal goed.
Zijn er nog andere kittens over uit het nest? Het zou fijn zijn als je een broertje of zusje erbij kunt nemen.
Hoe is Maurice tegen de hondjes? net zo als tegen jullie?

[Kelly87]

Een tweede kitten erbij nemen zal vrees ik geen optie zijn. Ik heb mijn vriend plechtig moeten beloven dat er nu geen dieren meer bijkomen, dus ik denk niet dat ik hem zal kunnen overtuigen om nog een tweede poezenbeestje in huis te nemen. Hij vind 8 harige kindertjes meer dan genoeg

Terug brengen is zeker ook geen optie. De kittens kunnen niet snel genoeg buiten zijn. Er zijn momenteel nog twee kittens bij die persoon in huis, maar ze vertelde dat ze deze naar het asiel zou brengen omdat ze geen baasje vind

Tegen de hondjes is hij inderdaad net hetzelfde, hij vliegt hen rond de hals, valt hen aan als ze rustig liggen te slapen, probeert constant hun staart te vangen,...
Gelukkig zijn de wafjes heel geduldig en verdraagzaam.
Zelfs als de honden 's nachts in hun bench liggen te slapen zijn ze niet veilig, Maurice is zo klein dat hij in de bench kan via de gaatjes.

We hebben geprobeerd om hem mee naar boven te nemen zodat de hondjes rustig konden slapen, maar ook dat is niet zo'n goed idee geweest. Ik heb echt heel de nacht niet geslapen omdat hij met de minste beweging die ik maakte meteen mijn tenen en zelfs mijn gezicht aanviel

[pearlsofpassion]

Persoonlijk vind ik dat als je een dier in huis neemt, je bereid moet zijn het alles te bieden wat het nodig heeft. Ook als dat wil zeggen dat er een soortgenoot bij moet komen.
Dat had je op voorhand kunnen weten...

Het spijt me, het klinkt hard en ik weet dat het niet aan jou ligt maar aan je vriend, maar het resultaat blijft hetzelfde...
Ik zou toch nog maar eens proberen en uitleggen waarom en dat hij van die 2 katten minder last gaat hebben dan van deze alleen.
De kans zit er echt in dat hij anders gedragsproblemen gaat ontwikkelen en nooit gaat leren op te letten met zijn nagels en dergelijke. Zo'n katten worden dan als aggressief bestempeld, en het is ook dat je altijd aangevallen kan worden. Ook als hij volwassen is. Die kans zit er gewoon in als hij alleen blijft en nu al aangeeft daar problemen mee te hebben.

En als het echt geen optie is, vrees ik dat het kittentje beter af is in een andere thuis waar hij wel een vriendje heeft.
Ik besef dat dit in het verkeerde keelgat kan schieten, maar ik ga de waarheid niet verbloemen.
Het spijt me dat het niet anders is, maar het is zeker niet uitzonderlijk. Het hele forum staat vol met kittens die problemen hebben omdat ze alleen opgroeien.

[lidewij020]

Ik sluit me aan bij pearlsofpassion. Dit katje is beter af met een andere kat en liefst een leeftijdsgenootje. Misschien moet je toch nog eens overwegen er een broertje of zusje bij te nemen. Uiteindelijk zal dit voor veel meer rust en minder zorgen in huis leiden. Kun je je vriend niet overtuigen?

In het andere geval zou ik een ander tehuis voor dit katje zoeken waar hij wel een vriendje heeft. Als je echt een kat alleen wilt kun je beter naar het asiel gaan en vragen om een kat die niet met andere katten en wel met hondjes overweg kan.

[Peet]

M'n man wilde in eerste instantie ook maar 1 kat. Maar hij was het er al heel snel mee eens dat 2 toch leuker was. Gewoon een beetje lief zijn voor hem, komt nummer 2 er ook vast wel.
Nu zien we beiden hoe leuk het is om er 2 te hebben. (meer is nóg leuker denk ik, maar dit is goed zo, ook nog 3 honden)

[Kelly87]

Moet het echt een kitten zijn van dezelfde leeftijd of mag het ook een ouder katje zijn?
Ik wil zeker mijn best doen om mijn vriend te overtuigen, want ik wil alleen maar het beste voor onze kleine maurice.

Maar er is ook leuk nieuws. Gisterenavond en deze avond is Maurice bij ons op de bank komen liggen en wou alleen maar knuffelen en aaitjes. En na het knuffelen legt hij zich gewoon tussen mij en mijn vriend en valt dan met trappelende pootjes in slaap (so cute ). Als hij echt te wild word en hard begint te bijten zeggen we streng NEE en zetten hem dan bij zijn krabpaal en overige speelgoed en dan werkt hij daar zijn energie op af . En zodra hij moe word komt hij dan lekker kroelen bij ons op de bank en valt als een blok in slaap

[lidewij020]

Wat versta je onder een "ouder katje"? Als je er een kat bij zet, is het wel belangrijk dat ze ongeveer op hetzelfde energieniveau zitten. Een oude kat kan het veel te druk vinden om zo'n jong ding om zich heen te hebben stuiteren. Als je er een jongvolwassen kat bijzet die wel in is voor een spelletje zal het wel goed gaan. De beste oplossing is echter een kitten van zijn eigen leeftijd, liefst nog van tegengesteld geslacht. Dan is de kans het grootste dat het goed gaat. Ook is dat, als terugbrengen naar moeders niet meer mogelijk is, het beste voor de sociale ontwikkeling van Maurice. Als Maurice alleen opgroeit is het de vraag of je er later ooit nog een andere kat bij kunt zetten, omdat hij daar dan niet de sociale vaardigheden voor heeft geleerd.

[Kelly87]

Ik bedoel dan een kitten tussen 6 en 12 maanden. Er zitten in het asiel erg veel katjes van deze leeftijd en ze blijven vaak heel lang zitten omdat mensen sneller een heel jonge kitten nemen omdat ze er nog schattiger uitzien, dus het is enkel en alleen om een oudere kitten een kans te geven. Maar als het het beste is om een kitten van dezelfde leeftijd te nemen zal ik dat ook doen.

Dus dan kan ik er nu het beste een kattinetje bij nemen? Of kunnen twee katertjes ook samen?
Sowiezo zal Maurice (en eventueel de tweede kitten) gecastreerd worden aan een leeftijd van 6maand.

[castratenkoor]

Twee katertjes kunnen prima samen. En 6-7 maanden zou prima moeten kunnen.
100% garantie dat het klikt heb je uiteraard nooit.
Ik zou eerder voor 2 katers gaan dan voor een poes en een kater.

[mittenslief]

je kan dan het beste een kitten erbij nemen die ook al een andere kitten gewend is, die kan Maurice de goede dingen leren en weet waarschijnlijk ook dat hij/zij niet te hard moet spelen.

[lidewij020]

In een aantal boeken over kattengedrag, bijvoorbeeld De kleine kattengids van Elles Nijssen, staat dat katten van tegengesteld geslacht het vaak beter met elkaar kunnen vinden. Wij hebben ook een poes en een kater en ondanks dat ze beide geholpen zijn vertonen ze nu en dan nog seksueel gedrag. Ik heb het idee dat dat de tolerantie ten opzichte van elkaar en de genegenheid voor elkaar versterkt. Ze zijn erg lief voor elkaar. Als je kittens van tegengesteld geslacht neemt is het natuurlijk wel erg belangrijk om op tijd te castreren. Mijn opmerking wil natuurlijk niet zeggen dat twee katertjes niet samen gelukkig kunnen worden...ook van gelukkige katerstellen heb ik veel voorbeelden gezien in mijn leven.

[pearlsofpassion]

Ik denk dat het bij twee katten weinig tot niets uitmaakt.
2 katertjes zijn leuk op hun manier, maar twee poesjes ook, maar op een andere manier. Gewoon omdat ze anders zijn. Poesjes kunnen al eens moeilijker zijn in een relatie, maar dat is net zo goed met een ander katertje als met een ander poesje. En ze zijn het zeker niet allemaal.

Ik denk wel dat in een grote groep, katers stabieler zijn. Dat is de ervaring hier op het forum, en dat geloof ik wel.
Neemt niet weg dat er ook andere samenstellingen stabiel zijn. Persoonlijk zou ik proberen het zoveel mogelijk uit te belanceren, op dat moment, evenveel katers als poezen. Maar dat is een persoonlijk gevoel, helemaal niet gesteund op bepaalde aanwijzingen of ervaringen.

Met alle respect voor je boek en dergelijke, maar er worden in boeken zoveel foute zaken gezegd. Men is nog steeds aan het zoeken om het dier kat te begrijpen in de wetenschap, er is zo ontzettend weinig geweten. Laat staan dat wat in de boeken staat juist is.
Ik geef je gelijk, een katertje en poes is vaak leuk samen, maar dat zijn twee katers en twee poezen dus ook. Die hebben net zo goed een band.
En wat jij als sexueel gedrag bestempeld, gaat misschien ook wel op voor koppels van hetzelfde geslacht. Zeker als ze gecastreerd zijn, is er van echt sexueel gedrag geen sprake, maar ook katers kunnen onderling vb elkaar bestijgen en bespringen. Hoe noemde jij dat ook alweer Dinie? De woepertoer?

Eigen ervaringen zijn nooit voldoende om conclusie's te trekken en ik hecht dus niet veel belang aan wat er in boeken staat, omdat er ook zo vaak rommel in staat. Ik denk dat als je veel om je heen kijkt, veel met goede katteneigenaren spreekt, je oor te luisteren legt en die ervaringen bundeld, je de meest begronde conclusie's kan trekken. En dan nog weten dat je geloof kan veranderen en daar ook voor open staan wanneer er nieuwe ervaringen opduiken. En dan heb ik het in mijn geval zeker niet over enkel dit forum.

Los daarvan valt het trouwens ook niet wetenschappelijk te onderbouwen dat kater en poes samen beter zou zijn. Integendeel. In het wild zijn het net de kittens van hetzelfde geslacht die neigen bij elkaar te blijven en van het andere geslacht weg te blijven. Tenzij in de paartijd natuurlijk. Maar broertjes blijven gemakkelijk samen om naar vrouwtjes toe te gaan en zusjes kunnen geregeld samen hun kittens grootbrengen. Dat zie je ook in de huiskamer nog vaak gebeuren.