Keilieve kater is onbetrouwbaar tijdens aaien/kammen

[MikaJazz]

Hallo kattekenners!

Mijn kat Mika (vader Maine Coon, moeder Noorse Boskat) is een superlieve en mooie kater van bijna 3 jaar oud.
Ik heb hem al sinds hij zn nest mocht verlaten.
Mika is zoals het een Boskat betaamt een heel lieve, aanhankelijke en volgzame kater.
Hij wordt heel graag geaaid en komt graag op schoot.
Alleen.... Als je hem aait dan gaat ie meestal uitnodigend op zijn zij of rug liggen en als ik dan ook maar met 1 vinger aan zn buik/zij kom (dus eigenlijk heel t lichaam behalve kop/nek) dan krijg ik een oplawaai.
Echt heel vreemd, want hij nodigd me uit, om me daarna af te slaan (tsja, die beesten zijn enorm sterk..).
Ook kammen kan ik hem niet, ik heb het weleens gedaan met om elke arm een dikke handdoek geknoopt maar dat is zo'n gedoe en strijd, dat ik het er niet voor over heb.
De enige die hem mag kammen is de dierenarts. De DA was hem al een half uur aan t kammen (zo mak als een lammetje grrr) dus ik dacht: slim als ik het overneem, dan leert ie ook dat ik het kan doen!
Nou, ik pak de kam, ga 1x door zn haren heen.. PATS!
Geen succes dus...
Maar niet alleen ik, maar ook mijn vriend en vrienden die mogen niet op bepaalde plaatsen aaien, word er wel een beetje gek van want ben wel redelijk op mn hoede!
Niet gek als ie laatst met zn tand mijn arm vasthad en ik een week aan de zware antibiotica zat...

Maar het rare is is dat Mika heel erg aan mij gehecht is, me overal achterna loopt als een hondje en een ongelooflijke lieverd is.. Dit zou je gewoon niet verwachten en naar mijn idee is dit ook echt geen normaal kattengedrag!!!

Ik hoop dat iemand hier een goed advies voor me heeft.. Ik zou mijn Miek nooit wegdoen, hij is als een kindje voor me, maar dit gedrag wil ik gewoon niet tollereren! Ik wil hem kunnen aaien als hij me daarvoor uitnodigd evenals mijn Maine Coon van bijna 1, die zou t niet in zn kop halen naar me te slaan.....

Hopelijk goede adviezen! Bedankt alvast..
Denise

[nellebel]

onze nellie kon er ook nooit tegen als ik aan haar buik kwam. Haar buik was ook helemaal kaal van het likken. medisch niets te vinden als alleen mogelijk een allergie die niet op te sporen leek. i kdacht in het begin dat het het wondje van de sterilisatie was. Nou was onze nellie wel een asielkat die flinke trauma's te verwerken heetf gekregen waardoor het mogelijk kwam, maar we zijn er nooit echt achter gekomen. Ik heb dus moeten respecteren dat ik niet aan haar buikje mocht komen.

[Adriana]

maar dit gedrag wil ik gewoon niet tollereren! Ik wil hem kunnen aaien als hij me daarvoor uitnodigd evenals mijn Maine Coon van bijna 1, die zou t niet in zn kop halen naar me te slaan.....

Denise, wat dacht je ervan om de gevoeligheden van je Miekje gewoon te respecteren?
er zijn maar weinig katten waarbij je zonder meer aan hun buik mag zitten, dat is het meest kwetsbare deel en een beetje onzekere kat haalt dan uit.
dat doet ie niet voor zijn/haar lol, dat is instinct en dat krijg je er echt niet uit, als je dat missch denkt/hoopt...
het enige advies dat ik je kan geven is voorlopig proberen om een erg goeie band met Miek op te bouwen, veel kriebelen, veel rustig schootzitten en slijmen/prijzen/aanmoedigen. rust en zelfvertrouwen opbouwen.
dat de dierenarts dat wel kan komt door de andere situatie en het kan zijn dat de dierenarts het poezenbeest ook nog op een bepaalde manier heeft vastgehouden en dat dit op Miek veel indruk heeft gemaakt. wees daar niet jaloers op en beschouw dat niet als wedstrijd. kijk eens of je een soort van handschoen kunt vinden waarmee je Miek wel kunt kriebelen en dan later soort van borstelen.
en geduld.... dat is ook erg belangrijk ............

[MikaJazz]

Hallo,
Ik begrijp dat de situatie bij de DA heel anders is, Mika is al onder de indruk van de geur die daar hangt!
En ik ben ook echt niet jaloers, vind het alleen erg jammer...
Mika heeft geen uitslag op zn buikje o.i.d en likt ook niet overmatig.
en die goede band met Miek heb ik al, hij is juist zeer anhankelijk en dat is hij alleen bij mij (is ook typerend voor Maine Coons..)
Ik vind het alleen vreemd dat hij altijd op zijn gemak is bij mij en meteen zijn buikje toont als hij geaaid wordt, maar dat ik er dan niet aan mag komen.
Heb mijn kat ook (nooitnooit!) geslagen of iets anders waardoor het vertrouwen niet optimaal is.
Dat is ook juist het gekke, wij zijn 2 handen op 1 buik (leuke term ) en heel dik met elkaar.
Ik vind het voor mezelf niet eens zo erg, maar meer voor mn vriend en andere vrienden die op bezoek komen (kleine kids) dat hij ineens uit kan halen...

Mijn andere Coon die is juist heel vriendelijk en vindt het heeerlijk als ik hem overal aai en borstel, vandaar dat ik het contrast zo groot vind.

Miek is een heel grote, stoere en supermooie kater, maar anderzijds ook schrikachtig en jaloers.
Dus ik denk dat ik maar zal moeten accepteren dat ik een probleemkindje heb?!
Ondanks alles hou ik toch zielsveel van die kat hoor, hoopte alleen dat ik er door middel van beloning/prijzing misschien een verandering in aan kon brengen.....

[castratenkoor]

Ik ben het met Adriana eens. Je zegt dat je zijn gedrag niet wilt tolereren.
Ik zou adviseren de grenzen van je kat te respecteren en te accepteren.
Dus aai hem waar hij het wel leuk vindt.

Ik heb hier 8 katten en die hebben allemaal andere grenzen. De een wil niet op zijn kop geaaid,
de ander niet op zijn billen.
En die grenzen die ze aangeven die weet ik en die ken ik en daar houd ik me aan.
Dan bouw je een goede band met ze op.

Niet door op te leggen wat jij wilt en wat hij helemaal niet wil.

Kammen en borstelen is uiteraard wel nodig met een halflanghaar kat.
Je zou kunnen proberen met belonen met snoepjes, en dan elke dag een klein beetje, zo
langzaam opbouwen.
Als het echt niet gaat en het wordt steeds een strijd, kun je overwegen b.v. een per 3 maanden
bij een trimmer te laten kammen. Of bij de dierenarts, als die dat wel wil.

De band met je kat is belangrijker dan het winnen van een machtstrijd.

[MikaJazz]

Ik begrijp wat jullie zeggen en ben het ook zeker met jullie eens.
Het is alleen dat ik voel dat er iets niet helemaal klopt, maar misschien heb ik daar geen gelijk in....
En met de borstel heb ik het ook geprobeerd maar zodra ik met dat ding maar naar hem wijs valt ie de borstel aan haha!!
En inderdaad, die machtstrijd heb ik helemaal geen zin in...
Is alleen soms wat lastig als ie op schoot ligt en ik aai hem terwijl ik tv kijk of een boek lees, dan moet ik gewoon beter opletten (waar ik niet mag komen is helemaal vanaf zn voorpootjes tot zn staart).
Ik ga het met die snoepjes (of croissant, zn lievelingslekkers..) toch maar eens proberen en wie weet helpt het, al is het maar iets.
Maar, ik blijf het wel een tikkeltje vreemd gedrag vinden hoor, zou t snappen als er ooit iets gebeurd was, of als het vertrouwen en niet was, maar ik heb eerder het gevoel dat t vertrouwen juist heel groot is.
Kinderen zijn immers alleen helemaal zichzelf bij de personen die ze het meest vertrouwen

[manon3]

Hallo Denise,

Wij hebben een Noorse Boskat een poes van 1 jaar oud en het is ook een ongelofelijk lief en aanhankelijk diertje.
Ze loopt me de hele dag achterna en wordt ook graag aangehaald.
Maar ik mocht ook beslist niet aan haar buik komen want dan kreeg ik een oplawaai.
En dat moet je dan gewoon respecteren.

Dan blijft dus het probleem met het borstelen want ook onze poes wordt dagelijks geborsteld anders is het binnen de korste tijd een en al klitten.
En natuurlijk is het buikje dan een probleem.Want daar kammen was absoluut onmogelijk !
Zelfs met 2 man zaten we onder de schrammen.
Toen hebben we het op een andere manier aangepakt:
Tijdens het borstelen zit ze altijd op de aanrecht op een handdoek.
Dan geven we haar wat snoepjes, kalmeren haar door zachtjes tegen haar te praten, lief over haar hoofdje te aaien en tegelijktijd een beetje borstelen.
Na afloop weer wat snoepjes geven.

Dit hebben we iedere dag zo gedaan en tegelijktijd moet je steeds meer in de buurt van de buik kammen.
Zo vlug als ze zich verzet stop je met het kammen op de buik en kalmeer je haar weer.
Dus altijd voorzichtig net ietsje verder gaan.
Het heeft bijna 2 maanden geduurd maar nu kan ik zelfs in m'n eentje haar buikje kammen.
Ze bijt of krabt niet meer. En tuurlijk krijgt ze nog steeds haar snoepjes, dat helpt ook.
Maar vooral heel geduldig zijn.En nooit boos worden of je stem verheffen.

Voor de rest moet je het gewoon accepteren als je kat op een bepaalde plaats niet aangeraakt wilt worden, maar kammen en borstelen is natuurlijk een ander verhaal.
Dat moet gewoon gebeuren.


En dat van de dierenarts herken ik ook, onze poes was bij de dierenarts altijd poeslief en verroerde zich nooit als hij aan haar buik kwam, maar dat komt gewoon omdat ze ontzettende angst heeft voor de DA.
Veel succes.

[Adriana]

voel je niet schuldig want er hoeft helemaal niks (ergs) gebeurd te zijn. en al zeker niet bij jullie thuis. heel veel katten hebben dit soort gevoeligheden en als je verder op het Forum inleest dan kom je in kattengedrag vaak dingen tegen, die moeilijk tot niet te begrijpen zijn.. en dan geldt alleen accepteren en missch wennen aan..

ik zou het zeker geen probleemgedrag of probleemkind willen noemen, ik denk dat het voor heel erg veel katten geldt en op een goed moment dan weet je waar de grens is en ook zoals Dinie zegt en schrijft (hihi en kijk in haar foto-album over castratenkoor) iedere kat is een persoonlijkheid en heeft eigen (on)hebbelijkheden.
mijn laatste twee bengels zijn de eerste katten van een hele serie over heel veel jaren waarmee ik zo ongeveer alles kan doen. in bekjes kijken voor gebitsinspectie, pillen ingeven, kammen en borstelen en ja graag ook over mijn buik en die zelfs uren op hun rug liggen en dan heerlijk overal gekriebeld willen worden. dat heeft niet alleen met socialisatie te maken maar ook met easy going karakter, soepeler in de omgang dan de ander, net mensen....
en ik denk dat dit ook nog wel eens in de genen zou kunnen zitten..

[MikaJazz]

Nou ik ben zeker blij met alle reacties die ik krijg!
En die tip van die snoepjes ga ik ook echt proberen, je weet maar nooit.
Alleen hoor ik telkens vertellen over katten die je niet hier of daar mag aaien..
Maar bij Mika mag ik alleen aan zn kop komen en onder zn nekkie.
En als hij staat (dus niet meteen gaat liggen) dan mag ik overal aankomen.
Het is dus zijn hele lichaam waar ik niet aan mag komen, en ik vind het gewoon vreemd overkomen, dat is alles.
Vooral omdat hij me dus wel uitnodigd!
Maar misschien denken jullie nou, wat een gefrustreerd mens dat ze het niet snapt..
Tsja, het is gewoon dat dit gedrag absoluut niet past bij zijn lieve en open/aanhankelijke karakter!
(Weet niet of het belangrijk is, maar bij de DA is wel een hartruis van schaal 4 op 5 geconstateerd, al zou ik niet weten hoe dit met elkaar verband zou moeten hebben, hij blijkt er ook nog helemaal geen last van te hebben).

Maar wil toch nog even zeggen dat ik erg blij ben met jullie reacties, want ik dacht echt (en ben stiekem nog niet he-le-maal overtuigd) dat er iets mis was.
Dat kammen ga ik proberen, want snoepjes vind ie lekker de vreetzak haha!!!

[nellebel]

maakt niet uit hoor, maar je moet je bedenken op het moment dat een kat je haar buik laat zien door op de rug te liggen stelt ze zich erg kwetsbaar op. dat doet ze ook alleen wanneer ze je vertrouwd. dus dat is anders als wanneer ze staat. ik vergelijk het vaker met de tandarts. het feit dat die stoel achterover gaat en ik geen kant op kan maakt het veel enger als wanneer ik rechtop sta en hij in mijn mond zou kijken. je moet je kwetsbaarder opstellen.

[MikaJazz]

Oke...
Dus er is niemand die denkt dat het een 'rare' eigenschap is waar ik iets mee moet doen, maar gewoon een grens die ik moet respecteren. Eventueel met heel veel respect en geduld proberen of ik een stapje verder kan gaan, met snoepjes, om zo te laten merken dat hij me helemaal kan vertrouwen?

Ik ga mijn best doen, immers kan Mika mijn rare eigenschappen ook niet veranderen en respecteerd die ook gewoon (ik zou wel een beetje raar opkijken als ie ineens op mn buik gaat kriebelen haha) Thanx! En als er nog leuke of andere goede adviezen te binnen schieten sta ik daar voor open!
Groetjes Denise en krabbeltjes van De Coon en de BosCoon..!!

[Adriana]

hihi, het Forum staat barstensvol met goeie adviezen, tips en trucs..
als je beetje meer ingelezen bent, kijk eens bij de gedragstopics, dan zul je zien dat er heel uiteenlopend kattengedrag is en dat er heel veel meer katzels zoals Mika zijn hoor!
en missch raak je dan ook stilletjes aan beetje overtuigd...

[nellebel]

laat je het wel weten als mika jou gaa tkriebelen op de buik? lijkt me heerlijk hoor. Onze flippie zit vaak op de rand van de bank naar buiten te kijken. dan zwiept het staartje heen enweer en kriebelt ze onbewust mijn nek. HEEEEEERLIJK

[castratenkoor]

Zo beleefde ik afgelopen vrijdag bij medeforumlid Jojo een speciaal moment.
Haar kater Guus - een nogal eenkennig type - zocht de afgelopen keren dat ik bij haar was al
steeds meer contact, me strak aankijken vanaf de grond, voorlaatste keer voor het eerst een "mwhrah" tegen me. Vrijdag ging hij spontaan naast me op de bank liggen.
Jojo zei tegen me nou gaat hij zo op zijn rug liggen en dan moet je zijn buik kriebelen.
Als ze dat niet gezegd had, had ik dat uiteraard nooit gedaan.
Guus keek me verliefd aan en wierp zich inderdaad op zijn rug tegen me aan.
Ik vol op zijn buik kriebelen en hij spinnen als een gek.

Kijk dat soort momenten vind ik waardevoller dan het duurste kado..........

[ayla]

Dinie! wat een bijzonder moment! wauw!

ik heb verder niets toe te voegen aan de tips, succes ermee!