Kater consequent grommen en miauwen bij oppakken

[Jeannette77]

Onze uiterst aantrekkelijke kater Smartie is nooit een schootkat geweest (helaas). Hij is wel altijd blij bij thuiskomst en wordt af en toe graag aangehaald en ik (moeder des huizes) kan het meeste klaarspelen bij hem. Smartie is rustig en relaxed, maar lijkt ook altijd chagrijnig.
Ik kan hem altijd wel aaien als ik hem tegenkom, hij schuurt daarbij ook tegen alles aan, behalve tegen je benen zoals veel andere katten doen.

Omdat hij never nooit bij je komt liggen komt het wel eens voor dat hij opgepakt wordt. (Ik pak hem trouwens heel kort even voor een knuffeltje en zet hem daarna meteen neer, dit gaat bijna altijd goed) Hierbij gaat hij eeuwig en altijd vals grommen en durft je te pakken. Hiervoor is hij vaker gestraft en het bijten en krabben komt bijna niet meer voor, maar hij vindt het vreselijk! Smartie heeft volgens de dierenarts geen gebreken, waardoor er iets pijn kan doen, maar het is echt een ramp.
Ondertussen kan ik hem nauwelijks meer een vlooienpipetje geven, laat staan een wormenspuitje. Dit ontaardt in een groot gevecht waarbij hij alle haren loslaat en ik onder de krauwen en beten zit! Dit zijn geen korte knuffelsessies meer, dus bevalt het hem niet...
Wij zijn ook onze honden altijd gewend geweest, zij gehoorzamen goed en er is nooit discussie over het wel of niet willen van een (be)handeling.

Is Smartie gewoon overdreven dominant of is hij psychisch (of toch lichamelijk) niet in orde?

[Rocis]

Hoi,

Tja, ik denk dat hij het gewoon niet prettig vindt om echt geknuffeld en opgetild te worden. Iedere kat heeft een ander karakter. Je hebt hele sociale dieren en je hebt buitenbeentjes. Het heeft misschien ook met zijn achtergrond te maken, ik weet niet of je hem al vanaf kitten hebt? Ik zou hem dan ook niet dwingen en hem dat respect geven dat hij niet aangehaald/opgetild wil worden (bedoel dat niet slecht naar jou hoor )
Verder, wat moet dat moet, als hij een pil of pipet nodig heeft ... dan maar even knokken. Ik heb ook zo een figuur gehad, was een echte einzelganger Maar niet minder gelukkig zolang je hem in zijn waarde laat.

Grtz
Cis

[]-marjolein-[]

Hoi,

Ik ben het met Cis eens. Iedere kat is anders, en weet je iets over achtergrond?
Bij sommige katten zit het er gewoon niet in dat ze knuffelkat worden. En ik snap dat dat heel jammer is, maar zeker bij een kat kun je dat niet veranderen. Er zit een groot verschil tussen een hond en een kat. Over het algemeen is een hond op zijn baas gericht en wil graag dingen doen voor zijn baas. Bij een kat zijn de rollen vaak omgekeerd (al heb je dat miss niet altijd door). Een kat heeft een eigen wil en doet waar hij zin in heeft. Veel katten kun je niet 'opvoeden' en er wordt niet voor niets gezegd dat een kat personeel heeft. Zolang je ze in hun waarde laat denk ik niet dat ze ongelukkig zijn, alleen moeten wij soms accepteren dat het geen knuffels zijn...

[pearlsofpassion]

Ja, hij wordt gewoon niet graag opgetild.

Mijn Kleintje heeft het ook niet graag, zo miauwt dan zo klaaglijk. Maar als ze bang van iets is gromt ze ook naar mij als ik haar opneem. Ze is gelukkig erg rustig en zou mij nooit aanvallen en daarom kan ik er wel nog iets mee aanvangen.

Maar een pipetje geven, daar moet je hem toch niet voor optillen? Ik doe het altijd op de grond. Buk me gewoon of zet me op mijn hurken. Als hij echt niet wil, in een hoekje en heel snel doordoen... Daarna met iets lekker belonen.

Hem straffen omdat hij je aanvalt heeft duidelijk geen effect dat je wil, hij mijdt je nog meer en heeft mss zelfs een beetje schrik van je. Dat zou het grommen verklaren.
Probeer hem stillaan aan te halen, en zachtjes te laten kennismaken me je handen, op de grond!

Als je het niet helemaal snapt, zoek eens op hoe je een konijn handtam maakt en leert optillen. Een schichtig konijntje dat dat niet van kleinsaf gewoon is of ooit slecht behandeld geweest is kan je ook niet zomaar opnemen en aaien (tenzij je het in een hoekje drumt, maar dan heb je ook kans dat het bijt). Ik denk dat je het bij jouw kat ongeveer hetzelfde moet aanpakken, alleen kan het veel langer duren omdat een konijn van nature uit veel nieuwsgieriger is dan een kat. Probeer hem te belonen met wat lekker na elke aanraking. Gewoon een neusje aan je vinger is om te beginnen genoeg, laat de rest van zijn lichaam even voor wat het is.

Veel succes!