Vreemd gedrag bijten/vastpakken/raar mauwen

[helskinky]

Mio heeft dit ook,je kan hem lekker aaien,maar als het teveel wordt of dat je zijn buik aait, gaan zijn ogen op donker en een zwiepende staart. Als je dan niet ophoud dan kan ie bijten,eerst niet hard maar ga je doostoeien dan word ie het zat en bijt ie. Heb het nu goed door en speel best met hem, maar zeg ook als ie gaat bijten " zachtjes mio, of nee '. Het lijkt te helpen,maar ik lok het niet uit, of stop bijtijds want hij waarschuwt niet voor niets.

[Arjan van den Berg]

Hele interessante materie hier.Chanel ligt graag bij mensen op schoot, maar als de mensen dan voorover bukken om hun kopje op tafel te zetten dan begint ze te blazen.Nooit tegen mij gedaan.
Komt er een onbekende voor Chanel haar doen dan springt ze op schoot en bij sommige van de voor haar nieuwe gasten, begint ze te 'klote' miauwen en de nagels in hun benen te zetten...hoe kan dit?
Met mij, mijn zus en mijn moeder kan ze goed overweg en heeft ze dit gedrag niet, op een keer chagerijnig zijn na, maar wie is dat niet zo af-en toe.
Ik lees hier heel veel over je kat lezen..Chanel is een apart geval volgensmij haha!Super lief, maar kan ook zo als een blad aan de boom omslaan en chagrijnig zijn.Hebben katten ook rituelen?..Ik woon boven en als ik er aan kom met de fiets zit mevrouw in de vensterbank en kijkt naar beneden, ziet mij, rent de trap af, ik doe de deur open, rent ze naar boven en dan zit ze boven aan de trap en ik loop naar boven en ik zit dan op de bovenste treden op oog hoogte met haar en dan tuit ik mijn lippen en krijg ik een kusje voor haar doen.

[castratenkoor]

De meest katten hebben rituelen, Chanel zo te lezen ook, met jou de trap op rennen voor een kusje, heerlijk.
verder zou ik als ik jou was bezoek van te voren waarschuwen voor haar gedrag. Poes er bv eerst afzetten als ze voorover gaat buigen.
Wat je precies bedoelt met : ""begint ze te 'klote' miauwen en de nagels in hun benen te zetten...""
is me niet helemaal duidelijk.
Mijn Bob b.v. zet altijd zijn enorme klauwen in je bovenbenen als hij op schoot komt.
Als katten zich gelukkig voelen pompen ze ook vaan met hun klauwen, dat dat zeer doet voor de
mens snappen ze niet.
Ach accepteer haar met al haar bijzonderheden, ze klinkt als een leuke huisgenoot.
Let op haar lichaamstaal, bv staartzwiepen, oren in propellerstand, dan is de grens bereikt, dat zal de
ene dag sneller zijn dan de andere.

[pearlsofpassion]

Dat lichaamstaal letten is inderdaad wat bedoeld wordt met 'lezen'.
Na een tijdje zie je het wel aankomen, ookal komt het heel plots (soms ben je dan net te laat met terugtrekken ), maar als je het erg goed gaat doen, zal ook haar vertrouwen groter worden en zal ze ook meer gaan verdragen. Een wisselwerking dus.
Verder komen ook katten in de puberteit, ik weet niet hoe oud ze is, en of ze al gesteriliseerd is?
Dat kan er ook een invloed op hebben.

Dat melken in de benen, kan je wel op zekere hoogte afleren als je dat wil, maar niet bij bezoek. Enkel door het keer op keer te vragen (pootje loshaken en rustig een codewoord zeggen, liever niet gewoon 'nee' want dat kan alles betekenen), niet door er kwaad om te worden. Je kan hoogstens de kat wegzetten als je het al 15 keer gevraagd hebt en er niets mee gedaan wordt. Die van mij kwam dan toch onmiddelijk terug
Luis kwam hier als het eerste kitten waarvan ik dacht: die krijg ik dat nooit afgeleerd! Die melkte al in je arm al je hem nog maar aaide. Maar door erg veel geduld en consequent vragen en niet te doen, af en toe een 'au' heeft hij het vrij snel afgeleerd. Hij melkt nog steeds, maar ofwel heeeel zachtjes tegen mijn arm, ofwel in de lucht. Hij zette heeeeel zachtjes zijn voorpootjes tegen mijn wang toen hij ongeveer een maand bij ons was, en ik vertrouwde dat volledig.
Je kàn het dus wel afleren, maar je moet dat ook willen en het zal niet bij elke kat lukken. Vele mensen vinden het zielig het de kat af te leren omdat het natuurlijk gedrag is, en dat is ook zo. Gewoon verbieden zal dus zeker niet werken.
Maar ik kan er ook echt niet mee om en wil mijn katten kunnen aaien zonder nagels in mijn benen. Al gaat het bij allemaal ook nog wel eens mis hoor, het blijven katten... Ik wordt daar dan ook nooit kwaad om of zo.

Ik hoop dat je een manier vind om je bezoek met haar te laten omgaan, want ik ken een kat die ongeveer hetzelfde probleem had, maar die mocht je zowiezo al niet opnemen. Daar kon je gewoon niet van de kat vanaf geraken zonder dat ze kwaad werd of je moest wachten tot ze zelf ging lopen. Dat is 1 van de redenen waarom ik niet met melken in mijn benen om kan. Die deed dat ook, en ik vond dat toen ook normaal, maar moest wel op mijn tanden bijten tegen de pijn (als kind). Later heb ik het mijn kat dan gewoon proberen afleren omdat ik het echt niet fijn vond...

[Adriana]

Hele interessante materie hier.
........op oog hoogte met haar en dan tuit ik mijn lippen en krijg ik een kusje voor haar doen.

valt wel mee hoor en zo uitzonderlijk is dit gedrag niet.
neus/neus-contact is normaal als een 'naaste' van buiten komt met allerlei luchtjes die de kat des huizes niet (her)kent.
er moet een eigen luchtje op en ze doen dit door met hun neus langs jouw neus te wrijven. de meeste katten krijgen hiertoe de kans niet want er zit altijd wel 1,50 meter tussen de beide neuzen, maar let maar op: ze zal altijd als je binnenkomt die behoefte hebben en het betekent: 'jij hoort bij mij en ruikt naar mij net zoals dit huis. gut, wat ruik je vreemd, even mijn luchtje op stempelen zodat ik je weer goed herken!'

[BiancavdV]

Onze poes gaat nog een stapje verder. Zij laat zich totaal niet aaien. In het begin dat we haar hadden was ze heel aanhankelijk en kwam steeds op schoot liggen. Sinds ze naar buiten mocht is dat omgeslagen. zodra je haar wilt pakken springt ze weg. Niet angstig maar gewoon geen zin zo lijkt het wel. Haar oppakken en aaien resulteert in een hele boze poes. Ogen die op onweer staan, platte oren en grommend gemauw. Als we dat gedrag proberen te doorbreken door haar bij ons te houden begint ze te blazen en te bijten. Van de andere kant is ze heel nieuwsgierig en komt wel naar ons toe. Ze gaat dan op korte afstand erbij zitten en kijkt wat je doet maar oh wee als je haar een aai wilt geven, dan is ze weer weg. We hebben vanalles geprobeerd, straffen, belonen als ze in de buurt komt, even afgewacht of haar gedrag veranderde maar niets lijkt te helpen. De hoop dat ze nog eens bij ons om aandacht komt hebben we min of meer opgegeven maar het zou prettig zijn als we haar eens konden aaien zonder dat ze daar boos over wordt. Iemand die ervaring heeft met een madammeke met een soortgelijk gedrag?

Groetjes,

Bianca (coco (the bitch) en maxey (de goede sul)

[castratenkoor]

Aangezien het sinds ze naar buiten mocht is omgeslagen, denk ik dat ze de neiging heeft te verwilderen.
Je zou dit kunnen doorbreken door haar niet meet "los" te laten maar een veilig buitenren voor haar te bouwen.

Verder zeg je alle geprobeerd te hebben - ook straffen. daar zou ik accuut mee stoppen met dat straffen. Dat is DE manier om je kat van je te laten vervreemden.

[BiancavdV]

Straffen hebben we meteen afgeschaft, dat bleek sowieso niet te werken. Dat is slechts een van de pogingen geweest om haar gedrag te doorbreken.
Je hebt het over een neiging tot verwilderen. Maar ze komt niet verder dan de tuin ter grootte van een postzegel :S Het is moeilijk om haar binnen te houden daar de andere kat wel gewoon de tuin in gaat en wij zelf ook veel buiten zitten. En we vinden het zielig om haar alleen binnen te laten zitten. We hebben een tijd gehoopt dat ze het gedrag van Maxey zou overnemen (dat is echt een knuffelkat) maar ook dat gebeurt niet. Ze is nu een jaar oud en is net gesteriliseerd. Kan die sterilisatie nog verandering brengen in haar gedrag?

Groetjes,

Bianca (coco (the bitch) en maxey (de goede sul)

[pearlsofpassion]

Ach, net een jaar. Beestje is in de puberteit gekomen, en dan kom je met dwingen en straffen af... Dan krijg je dat inderdaad. Goed dat je er meteen mee gestopt bent, maar 1 keer kan al grote wonden achterlaten...
Het vertrouwen zal terug herstelt moeten worden.
Verder kan een poes wel behoorlijk chagerijnig worden van hormonen ja. Je moet niet verwachten dat het meteen over gaat na sterilisatie, maar met veel geduld en haar niet dwingen, maar gaan tot waar je ze wil gaan, kan je wat bereiken.
En dan spreek ik eigenlijk over jaren...

Verder lees de rest van het topic eens. Daar staat vast ook over het langs onderen benaderen, of haar zelf laten komen, en haar lichaamstaal lezen. Vanaf haar oren ook maar een beetje achteruit gaan, haar laten.
Als ik zo lees (ogen op onweer enz) ben je echt behoorlijk ver gegaan in het dwingen, en dat zal echt wel zijn consequenties hebben.
Poezen zijn nu eenmaal wat pittiger dan katers, en je moet hen zeker zichzelf laten zijn en ruimte geven waarin ze zich veilig kunnen voelen. Je moet hen subtiel laten geloven dat ze het allemaal zelf willen, anders krijg je inderdaad ogen vol onweer en, snauwen, krabben en bijten.
Maar vaak is dat uit angst, niet uit boosheid. Ze schrikt van je arm boven haar of in de buurt en voelt zich onzeker. Daarom bijt ze van zich af. Dus de enige manier die werkt is haar laten geloven dat ze niets moet vrezen, en dat doe je niet door het haar te bewijzen door haar vast te houden of zo. Dat doe je door haar niet meer te laten schrikken en haar de ruimte te geven en het van haarzelf te laten komen. Ze is nog jong, ze komt nog zelf af.
Maar reken op jaren, geen weken!
Dit is niet zo simpel, vertrouwen groeit niet op commando, maar heel traag en kan zo weer 20 stappen achteruit gaan als je een misstap begaat.

Lees eens hoe je haar kan benaderen op een zo min mogelijk intimiderende manier en vermijd alles wat haar ook maar iets dwingt. Maak jezelf interessant en laat haar komen zonder haar te aaien, alleen dan kan ze vertrouwen krijgen dat je niet steeds wat van haar wil en niet gevaarlijk of dominant bent.
Veel succes