Aanvallen uit het niets!

[Lana]

Bedankt allemaal!

Ja, we willen het toch nog een keer proberen. Al vinden we het allebei spannend.
Het kan toch niet na die 1,5 jaar waarin we zulke dikke maatjes zijn geweest, ineens afgelopen zijn?

[Cari]

Of het gaat slagen, is voornamelijk afhankelijk van hoe jullie je naar haar toe opstellen. Al heb je nog geen vertrouwen, je zal moeten doen alsof, want onzekerheid en nervositeit zullen haar ook gespannen maken. En probeer te ontdekken wat haar dwars zit, dat zal misschien nog niet meevallen .
Ik wens jullie veel succes!

[Lana]

Hoi!

Vrijdagavond hebben we Lana opgehaald. We hadden een grote bench in de woonkamer gezet met alle spullen die ze nodig heeft! Het ging helemaal goed! Ze was super lief en ontspannen.
We mochten haar er pas uithalen als ze ontspannen kon slapen en normaal kon eten en drinken. Dit deed ze al vanaf dag 1!
Als ik lekker bij haar kwam zitten om haar aandacht te geven en met haar te spelen, was ze luid aan het spinnen en kopjes geven! Ze was weer helemaal de oude!

Gisteravond kwam ik bij haar zitten. Ze was super lief en ik was al zo ver dat ik met mijn hand in het hok haar aaien kon! Ik had besloten om haar er morgen (vandaag) uit te laten!
De bak stonk een beetje, dus ik doe het deurtje open om de bak te verschonen en het begint gewoon opnieuw!
Gelukkig kon ik nog net het deurtje van het hok sluiten anders was het anders afgelopen! Ik snap het echt niet! Ze leek weer helemaal de oude!
Maar ik ben er nu wel heel zeker van dat we niet verder kunnen met haar! Nu, een (slapeloze) nacht verder is ze nog steeds niet zichzelf. Als ik langs het hok loop probeert ze me aan te vallen.

We gaan vandaag opnieuw de DA bellen. Ik denk dat er toch iets mis is in haar koppie!

[Ilone]

Jeetje, wat een teleurstelling dan Gelukkig zat ze in de bench.
Ik denk ook dat het niet goed zit in het hoofdje....Wij hebben een hond gehad die uit het niets agressief werd, die had een hersentumor. (niet dat ik je bang of ongerust wil maken, maar in mijn ogen is die kans groot en ik denk dat je dat zelf ook wel weet).

Sterkte, ben heel benieuwd wat de DA zegt!

[Lana]

Hoi Ilone,
Bedankt voor je reactie.
Mag ik je een paar vraagjes stellen?

* Hoe ben je er achter gekomen dat je hond een hersentumor had? D.m.v. een MRIscan?
* Hoe oud was de hond?
* Is de hond ingeslapen?

Mijn DA ging er niet vanuit dat het een tumor was omdat Lana te jong daarvoor is.

Mijn gevoelens zijn heel dubbel.
Aan de ene kant schrik je en denk je: Doe een normaal!
Maar aan de andere kant moet ze toch ergens last van hebben? En is het toch ook wel weer heel zielig! Ik zou het vreselijk vinden als ze pijn heeft!

[Nyncke]

Wat zul je geschrokken zijn toen ze opnieuw begon.
Soms zou je willen weten wat er in zo'n koppetje omgaat, helemaal nu.

Heel veel sterkte met alle beslissingen die je gaat nemen, een hele dikke knuffel van ons.

[Adriana]

jeetje, t zag er zo goed uit en het is nu gelukkig wel goed afgelopen; voor jou en voor Lana.
en het is nu ook wel duidelijk, ergens klopt er iets in de relatie van Lana met jou niet. vreemd is wel dat ze dit gedrag bij haar gastgezin kennelijk niet had en ook naar dierenambulance-personeel bleek ze rustig en aardig.
dat zou ervoor pleiten om niet onmiddellijk aan een hersentumor te denken maar aan iets 'tussen de oortjes', iets traumatisch waar jij niks aan kunt doen en Lana ook niet. maar het matcht dus niet en jullie kunnen niet samen verder..

[Ilone]

Oeh, daar kan ik niet zo heel goed antwoord op geven, ik was nog erg jong, zat nog op de basisschool.
Het enige dat ik nog weet (wat mn ouders me verteld hebben) is dat het beestje ingeslapen is. Het beestje was niet oud, maar ook niet erg jong meer.

Ik zeg ook niet dat het meteen een tumor moet zijn, want wat Adriana ook al zegt, een traumatische ervaring kan ook, er kan zoveel aan de hand zijn. Misschien heeft ze wel een psychische aandoening. Maar ja, misschien misschien...ik ben geen dokter
Maar om een tumor uit te sluiten wegens de leeftijd....er zijn toch ook kinderen met kanker? Waarom niet een jonge kat..?

Ik hoop dat de resultaten van de DA niet te schokkend zijn. Sterkte.

[Cari]

Wat jammer! Wat ik uit je bericht opmaak, is dat je nog steeds erg gespannen bent en ook bang voor haar. Vrijdagavond heb je haar gehaald. Ze is 4 dagen in de bench geweest (hoewel ze vanaf dag 1 ontspannen leek) en gisterenavond pas heb je haar geaaid (als ik 't goed snap). Wat ik niet snap is of je al eerder in de bench bent geweest voor eten en de bak verschonen, maar dat zal toch wel ?
Het feit dat het gastgezin nergens last van had, zoals Adriana ook al zei, geeft wel te denken.
Missschien heeft ze een tumor, maar ik denk het eerlijk gezegd niet. Ze is volgens mij een heel gevoelig poesje dat bij jullie een volledig uit de hand gelopen traumatische ervaring heeft gehad en nu nog heel sterk reageert op jouw spanning en angst en daar niet mee om kan gaan.
Wat zegt de gedragstherapeute?

[Annelies1]

Mijn fokker had een dekkater die haar ook uit het niets ging aanvallen. Was wel een beetje anderd dan bij jou, want het ene moment was hij heel lief en het andere moment viel hij aan en was ij niet te hanteren. Zij zijn ermee naar de DA geweest en die kon niets vinden. Uiteindelijk is de kat ge-euthaniseerd en voor sectie naar utrecht gegaan. Daar bleek het te gaan om een droge vorm van FIP.

Overgens was dit een kater van ruim 9 jaar.

Heel veel succes met Lana, want dit lijkt me echt heel naar om mee te maken.

[loek]

Ik lees het hele verhaal nu pas. Wat vreselijk verdrietig allemaal. Bah moet er niet aan denken.

Wat ik persoonlijk zou doen is een gedragskundige naar jullie huis halen. Die dus met eigen ogen kan zien wat Lana precies doet en wanneer precies. Ze is niet constant agressief begrijp ik. Zolang je op afstand blijft toont ze zich zelfs aanhankelijk naar je.

Ik verwacht dat een gedragskundige kan zien om wat voor vorm van agressie het gaat (is het angst, is het boosheid, is het dominatie, is het????) En dat hij/ zij ook door observatie ook evt. kan achterhalen wanneer dit gedrag wordt opgeroepen bij haar. En wat je er dus aan kunt doen om die 'trigger' weg te halen.

Ik zou dat echt doen. En zowel Lana als jezelf als je vriend deze kans nog gunnen. Want het is toch te verdrietig voor woorden als je beestje op deze manier het huis uit gaat. Dat zal je volgens mij altijd zo'n 'knoop in je buik' geven als je er aan terug denkt. Ik denk dat dit best anders zou kunnen.

Misschien is de conclusie uiteindelijk toch dat ze weg zal moeten. Maar als je dan met een gedragskundige er naar hebt gekeken dan zul je misschien iniedergeval haar wat meer begrijpen en dat kan al een boel schelen.

Heel heel veel succes en sterkte! En ik blijf het volgen! Ik hoop dat het weer goed komt!

[loek]

Ik zat nog even aan je denken tijdens het was ophangen

Heb nog even het boek van Vicky Halls erbij gepakt.

"Een aantal motieven en oorzaken van agressie bij katten zijn:
angstgerelateerde agressie
speelse agressie
op de verkeerde persoon gericht roofgedrag
aangeleerde agressie (vaak gebruikt om ongewenste aandacht van mensen af te schrikken)
frustratiegerelateerde agressie
herleide agressie
moederlijke agressie
agressie met een onbekende oorzaak
agressie die verband houd met een ziekte

Hiervoor zijn verschillende manieren van aanpak nodig. Je zult merken dat je via de telefoon advies inwint van een huisdiergedragskundige m.b.t. agressie, je hier niets mee opschiet. Elke gedragskundige die en knip voor zijn of haar neus waard is, zal je adviseren dat jij en je gezin voorzichtig zijnen dat je advies inwint bij de dierenarts of, indien van toepassing, een formele gedragsinterventie bij je thuis laat plegen."

"Wat aantal medische aandoeningen die agressie met zich mee kunnen brengen:
hyperthyreoidie, aandoeningen aan de urinewegen, artritis, huidziektes, en zelfs insulten en hersentumoren. Als de kat pijn heeft en de beschadigde plek wil beschermen kan de agressie defensief zijn."

Wat betreft een nieuw huis zoeken zegt ze nog het volgende:
" het is onverantwoordelijk om een kat met een agressieve geschiedenis te herplaatsen zonder eerst met een deskundige de motivatie achter de aanvallen te onderzoeken, of zonder het asiel alle details van het waar en waarom van de anvallen of getoonde agressie te geven."

Dat is natuurlijk ook een waar woord..........

Ik zit zelf nog te denken he. Zolang je haar niet aanraakt of pogingen doet haar aan te raken (of dat zij zou kunnen denken dat je haar aan gaat raken, bijv. als je je hand in de bench doet om het etensbakje te vullen) is ze dan rustig? Want dan zou je wel weer denken dat het met de aanraking te maken heeft en dus mogelijk toch pijn? Of deed ze het ook als jij haar totaal negeerde en geen enkele poging (of lijkende op een poging voor haar) deed om haar te aaien of op een andere manier aandacht gaf.

Je zei verder nog dat ze jullie hiervoor ook vaak even een pets kwam geven als jullie haar corrigeerde. Vind ik ook wel een interessante......
Hoe zag dat er dan precies uit. Wat deed ze bijv. aan 'stoute dingen' En wat was de correctie daarop? En wat was haar reactie precies?

Nou tot zover...ik ga weer aan mijn was.

[Lana]

We hebben contact gehad met de DA. Hij zei eigenlijk weer hetzelfde.
Hij zegt dat ze spanning opbouwd door iets in haar omgeving.
Bij de vrouw waar ze zat was er niks aan de hand en die paar dagen dat ze weer thuis was ook niet. We waren alweer zover vertrouwd dat ik haar aaien kon met de deur open. Ook haar etensbakje en drinken bijvullen was geen probleem.

De gedragdeskundige was tijdelijk afwezig. En ze kan me alleen een telefonisch consult aanbieden. Dan krijg je een interview en een vragenlijst om een beeld te krijgen wat de kat denkt. Ze zei de vorige keer aan de telefoon precies hetzelfde als de DA. Dat ze ergens spanning voor opbouwd en dat ineens uit.
Ik vind het ook wel een beetje raar om een tumor uit te sluiten omdat ze te jong is.

Ik was niet meer gespannen! Zag het alweer helemaal voor me, weer gezellig met zn drietjes op de bank. Ook mijn vriend had weer alle vertrouwen. Tot gisteravond dan!

Ik mail nog een keer de gedragdeskundige. Maar ik denk dat ons besluit vast staat.
Ik ben zo bang dat ik vanmorgen op mijn slaapkamer heb ontbeten, durfde gewoon niet langs de bench te lopen.
Oja, wat me ook opviel is haar gemauw. Normaal heeft ze een heel licht geluid, meer een MIEUW. Maar na zo'n aanval en ook vanmorgen klonk het heel zwaar MWAUW. Weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen via deze weg..

Bedankt loek voor je reactie.
Die soorten van agressie had ik inderdaad ook gelezen op internet.
Je zei verder nog dat ze jullie hiervoor ook vaak even een pets kwam geven als jullie haar corrigeerde. Vind ik ook wel een interessante......
Hoe zag dat er dan precies uit. Wat deed ze bijv. aan 'stoute dingen' En wat was de correctie daarop? En wat was haar reactie precies?
Lana daagde ons vaak uit. Als ze BV aan de bank ging hangen en je zei nee, liep ze weg. 1 minuut later kwam ze terug, keek ze je aan en deed ze het nog een keer. Als je haar dan daar weg haalde, kon je ervan uitgaan dan ze je nog even 'terug pakte' door je een mep te geven (nagels in). Wij dachten altijd dat het spelen was. Het zag er ook wel aandoenlijk uit.
Ook deed ze vaak (altijd bij mijn vriend) zo hoog springen tot aan je armen, en dan eraan hangen. Dat deed ze dan na het knuffelen ofzo, we zagen er nooit iets kwaads in.

Gister zei er iemand tegen mij dat katten geesten kunnen zien. Wat moet ik daar nou weer mee?

Ik denk dat we er goed aan doen om een heerlijk plekje voor haar te vinden, zonder kinderen en met mensen die niet bang voor haar zullen zijn en boven haar gaan staan.
Ik hoop zo dat ze een mooi leven krijgt!

[Adriana]

dat's een mooi en overzichtelijk besluit. en k duim voor je dat dit snel lukt

[Nyncke]

Gister zei er iemand tegen mij dat katten geesten kunnen zien. Wat moet ik daar nou weer mee?

Hier zou ik maar niks mee doen!
Ik geloof er wel in dat ze het kunnen maar het lijkt me in dit geval erg ver gezocht.