Probleemgedrag: 2de kat erbij of wil mijn kat gewoon vrij buiten kunnen?

Voor alle vragen wanneer je een kat of kitten (erbij) wil. Welke problemen kun je verwachten en waar moet je van tevoren allemaal rekening mee houden?
LET OP: Voor acceptatie problemen tussen een nieuweling en je andere kat(ten) kun je HIER terecht.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Minnie
Kitten
Berichten: 9
Lid geworden op: 10 jul 2022 09:55

Probleemgedrag: 2de kat erbij of wil mijn kat gewoon vrij buiten kunnen?

Bericht door Minnie »

Zo te zien een zoveelste topic met deze vraag, maar elke kat en situatie is verschillend denk ik dan. :)

Ik vraag mij dus af of een tweede kat een optie zou kunnen zijn, óf mijn kat gewoon vrij naar buiten wil en daardoor probleemgedrag vertoont.

Voorstelling kat, samenvatting:
- Poes, volwassen
- Geadopteerd sinds meer dan een jaar, vondeling en voorgeschiedenis dan ook niet gekend maar ze was reeds in het asiel erg tam en aanhankelijk, ik heb haar Mini genoemd omdat ze een niet erg grote kat is en erg schattig om te zien. :)
- Leeft binnen omdat ik bang ben voor de gevaren buiten
- Leeftijd: niet zeker (dierenarts spreken elkaar tegen, de één zei 3 jaar, de ander 1-2, heel vreemd), maar hoe dan ook is ze nog best jong. Nu is ze vermoed ik tussen de 2 en 4 jaar.
- Karakter: erg aanhankelijk, heeft niet snel te veel aaitjes gehad, enorm nieuwsgierig (ik moet maar een lade opentrekken en daar komt ze), niet om aandacht verlegen tenzij ze slaapt, erg speels, wil er altijd bij zijn, erg vocale kat (wat zich o.a. uit in luidop geeuwen en grappige geluidjes maken als ze ergens op- of afspringt :grin: ), schrikt soms wel snel, wordt niet graag opgepakt en is geen schootzitter, al zou dit zomaar eens gebeuren als ik een zacht dekentje op mijn schoot leg
- Vacht: lekker zacht en blinkend, dit is dus al positief.

- Verhuizen: dit gaat goed. Ze is erg vertrouwd met haar reismand en toen we het pas hadden aangeschaft lag ze er gewoon in te slapen. Dit gebeurt tegenwoordig niet meer, maar als we haar ernaar wenken kruipt ze er meteen in. Tijdens autoritten geeft onze anders altijd zo vocale Mini dan nauwelijks een krimp (al kan dit natuurlijk zijn omdat ze onder de indruk is).

Woonsituatie:
- Meestal in mijn woning (appartement), daar heeft Mini de mogelijkheid om op mijn afgezette kleine balkon te gaan. Dit balkon is voor de rest puur een "praktisch" balkon waarop ik mijn vuilnis zet.

- Tijdens de zomer in het appartement van mijn vriend, dit is op de begane grond met een tuin. Het is er itt mijn appartement heel aangenaam van temperatuur (wat ook alleen maar goed is met een kat natuurlijk) en natuurlijk is het erg aangenaam om er buiten te zitten/eten, dus daarom komen we hierheen. (Dit is pas recent beslist. Zelf zijn we bijna een jaar samen.) Mini heeft hier alles wat ze nodig heeft en is het hier intussen goed gewoon. Het is niet de eerste keer dat we hier met haar komen ook.
Af en toe laten we haar wel eens met een harnas in de tuin. Dit harnas lijkt ze wel te verdragen, maar dit is best onhandig omdat ze uiteindelijk begint te trekken en zich rond de tuintafel/stoelen (waar wij zitten) in de knoop werkt. We moeten haar dus heel nauwlettend in het oog houden.
Ideaal is het allesbehalve. Dit doen onder andere we omdat als wij buiten zitten ze er altijd wil bij zijn. Soms blijft het bij gewoon aan het raam staan en zich uiteindelijk op de sofa leggen, maar vaak gaat het ook om aan het raam krabben en echt beginnen zeuren dat ze buiten wil en erbij wil zijn.
De tuin afzetten zodat ze toch vrij in de tuin kan is helaas niet mogelijk is, omdat dit dus een appartement is en de tuin gemeenschappelijk is. Technisch gezien is het sowieso al niet mogelijk omdat de tuin doorloopt in de breedte. Ik kan er soms van balen...

Probleemgedrag:
- Het welbekende nagels zetten in de gordijnen, zomaar, verschillende keren per dag. Als we ze 's avonds sluiten wordt dit alleen erger (alsof ze niet wil dat we ze sluiten) waardoor we dus de gordijnen helemaal niet meer kunnen sluiten zonder vervolgens met een klaarblijkelijk onrustige en vervelende kat te zitten die de gordijnen alleen nog meer vernielt.
Een beetje openlaten helpt soms, maar nooit helemaal. Gelukkig is het nog tot laat dag. Dit is het geval in het appartement van mijn vriend. Bij mij is dit niet zo. Het verschil is dat de gordijnen daar niet tot op de grond komen en er een vensterbank is waar ze kan opzitten. Hier gaat het om een schuifdeur naar de tuin.
Vóór dit gebeurt volgt er altijd een klagerige, zeurderige miauw en lijkt ze ook onrustig.
En ja, ze heeft een hoge krabpaal. Hij komt hoger dan alle meubels. Ze maakt hier dan ook gebruik van.

- Zomaar staan/lopen janken terwijl wij beiden in de woonkamer aanwezig zijn. Alsof er iets aan de hand is, ze iets vervelend vindt, iets wil duidelijk maken. Vaak is dit 's ochtends. Soms volgt nadien ook bovengenoemd kattenkwaad. Spelen doen we zéker een paar keer per dag en intensief (hengel en veertje, is ze gek op) en uiteindelijk is ze moe is een tijdje zoet, tot het kattenkwaad en gezeur opnieuw begint. Aan aandacht heeft ze absoluut niets tekort. Ik doe niets liever dan haar aaien, tegen praten en voldoende met haar te spelen!

- Gedrag t.o. katten
Hier heb ik jammer genoeg geen idee van omdat haar voorgeschiedenis niet gekend is.
Het enige wat ik heb is haar reactie op de kat van de buren hier. Dit is een oude kat die wel buitenkomt, maar de tuin nooit verlaat. (Als ik nu eens zeker zou zijn dat Mini dit zou doen, ik liet haar zonder problemen vrij buiten...)
Deze kat wandelde voorbij ons stukje tuin en Mini had haar gezien. Haar eerste reactie was naar het raam spurten alsof ze een vogeltje had gezien ("Wat was dat? Dat wil ik zien!"), maar verder geen geblaas, geen gegrom. Vervolgens keerde deze kat terug en Mini zat er vervolgens wat verbaasd en verwonderd naar te kijken, en dat was het (al wou ze nadien echt buiten).
Ik wou dat ik hiermee zeker kon weten of dit een indicatie kan zijn dat Mini met andere katten overweg kan, en haar probleemgedrag te maken heeft met zich eenzaam voelen.
Mijn vorige katten moesten absoluut niets hebben van andere katten in "hun" territorium, maar zij gingen wel gewoon altijd vrij buiten (maar toen was ik ook nog onwetend en onbezonnen over een katten binnenhouden uit bescherming, één is helaas verongelukt jaren geleden en sindsdien..)
Zou ze een maatje missen?

Of zal ik toch de controle moeten loslaten, haar vrij de tuin laten verkennen en hópen dat ze niet ver weg gaat?
We wonen helaas ook niet erg ver van een drukkere baan, al zie ik daar nooit katten rondlopen. Dit is een best groot domein ook, maar toch blijf ik twijfelen uit angst dat ze net zoals mijn vorige kat kan verongelukken.
Ook voel ik mij ergens een slecht baasje die haar kat opsluit die dit misschien helemaal niet wil.

Heeft iemand enige ervaring/tips?
Gebruikersavatar
Minnie
Kitten
Berichten: 9
Lid geworden op: 10 jul 2022 09:55

Re: Probleemgedrag: 2de kat erbij of wil mijn kat gewoon vrij buiten kunnen?

Bericht door Minnie »

Ik zie nu dat mijn post wel heel lang is geworden, maar ik dacht dat zoveel mogelijk details geven wel handig konden zijn...

Toevoeging: ze jankt ook makkelijk als ze mij niet meer kan zien, terwijl ze goed genoeg weet dat ik/wij er zijn. Heel vreemd. Dit is zowel hier als in mijn eigen appartement.
Als één van ons twee weggaat jankt ze nadien ook regelmatig een paar keer aan de voordeur.

Soms jankt ze als ik gewoon naar het toilet ga en ik de deur dichtdoe. (Dit doe ik omdat ze anders meekomt, wat op zich niet erg is, ware het niet dat ze dan steeds aan de WC-borstel begint te snuffelen en ik dat nu niet bepaald hygiënisch vind.)

Als wij druk bezig zijn in het huishouden lijkt zij helemaal "dol" te worden waardoor één van ons dan maar even goed met haar gaat spelen zodat ze nadien een tijdje zoet is. Toch lijkt het uiteindelijk niet genoeg...

Als wij in de slaapkamer rusten en tegen elkaar praten durft ze ook te krabben. (We laten haar niet in de slaapkamer omdat mijn vriend wat allergieën heeft en astma, en gewoon ook uit hygiënische redenen, en deze kamer ook zo kattengrit-vrij mogelijk proberen te houden. Ik had mijn kat trouwens al vóór ik mijn vriend leerde kennen. Bij een buitenkat die niet overal grit achterlaat en een vriend zonder astma was dit anders geweest.)

Dat krabben aan de gordijnen lijkt wel omdat ze buiten wil heb ik nu de indruk (het zijn de gordijnen die voor de schuifdeur naar de tuin hangen), maar als ik dan naar een andere kamer ga komt ze gewoon mee en lijkt ze dit te "vergeten". Vreemd...

Als in het weekend tenminste één van ons opstaat is dat nog niet voldoende voor mevrouw. Ze blijft maar aan de slaapkamerdeur krabben en janken waardoor ik haar dan maar even in de woonkamer zet zodat mijn vriend nog wat verder kan slapen (meestal ben ik de eerste die opstaat, en nee, dit is niet omwille van het gezeur. In de zomer ben ik simpelweg geen langslaper.)
Volgens mijn vriend (die zonder oordoppen slaapt) jankt ze zo goed als elke nacht een paar keer (maar niet aan onze deur).

Ik ben zelf vaak thuis omdat ik halftijds werk, dus daar ligt het volgens mij ook niet aan.

Het is zeker niet zo dat Mini nooit rustig kan zijn en niet graag lekker ligt te slapen (op dit moment ligt ze na nog wat rondlopen na het spelen eindelijk op een stoel te rusten met haar oogjes dicht). Zoals bij de meeste andere katten kan dit zelfs een paar uur na elkaar zijn (een hele namiddag bijvoorbeeld). Toch is er meteen weer bij als ik maar een ladekast opentrek.

Maar goed, mijn vragen blijven of Mini met dit "probleem"gedrag probeert aan te geven dat ze misschien een maatje mist (en ze "lijkt" tot nu toe niet vijandelijk naar andere katten, zie het voorbeeld met de regelmatig voorbijwandelende kat van de buren in de tuin) of ze gewoon vrij buiten wil, al is dit laatste nog steeds geen optie voor mij, hoe jammer en zielig ik het aan de ene kant ook vind. Ik wil mijn kat simpelweg niet dood op de weg aantreffen. Misschien als ze ouder wordt en niet meer uit de tuin gaat zoals de andere kat, maar dat zal uiteraard nog jaren duren.
Met het harnas is niet ideaal omdat ze de rest van de tuin wil verkennen maar wij daar niet met haar mogen komen omdat de tuin gemeenschappelijk is, afzetten is technisch niet mogelijk en verboden, en op de openbare weg wil ik er al helemaal niet mee komen omdat er in deze regio extreem veel mensen een hond hebben.

Zoals ik al zei is Mini volgens mij tussen de 2 en 4 jaar, maar haar gedrag en de manier waarop ze aandacht vraagt lijken mij nog meer te doen denken aan een kat die nog net niet volwassen is.

Iemand met een jonge kat die een soortgelijk karakter heeft (heel lief, aanhankelijk, nieuwsgierig, energiek, aanwezig, vocaal, niet snel te veel aaitjes) die er een tweede heeft bijgenomen mét positieve afloop?
Gebruikersavatar
Rik
Tijger
Tijger
Berichten: 7658
Lid geworden op: 24 mei 2014 02:30

Re: Probleemgedrag: 2de kat erbij of wil mijn kat gewoon vrij buiten kunnen?

Bericht door Rik »

Als ik de verhalen zo lees dan kom ik niet echt probleemgedrag tegen. Ja, ze jankt en krabt aan de gordijnen maar als dat alles is... Even een eerste dingetje. Ze komt uit het asiel dus ik neem aan dat ze wel gecastreerd is.

Verder heb ik het idee dat ze gewoon een kat is die graag veel aandacht nodig heeft. Een maatje zou zeker een optie kunnen zijn. Wel voorzichtig en goed introduceren maar dat zou wel haar noodzaak voor aandacht op kunnen vangen. Een paar keer goed spelen is voor sommige katten niet voldoende (zeker voor jonge katten niet). Maar je moet dan wel echt een goede match voor haar vinden.

Buiten helemaal los laten zou ik in ieder geval niet doen. Je zou het jezelf niet vergeven als ze inderdaad weg rent en/of overreden wordt o.i.d.

Hoe vaak heeft ze al buiten met jullie gezeten in dat harnas? Ook dat kan nl een kwestie van gewenning zijn dat ze even moet leren hoe ze wel en niet om de stoelen heen moet lopen e.d. En dat jullie haar dan continue in de gaten moet houden... ja, het is net een kind :)

Je zou de hoge krabpaal nog kunnen verplaatsen (naar bij de gordijnen) om te kijken of dat wat helpt. Locatie is ook belangrijk.

Voor het 'opsluiten' hoef je je echt geen 'slecht' baasje te voelen. Je doet dit toch echt voor haar eigen welzijn. Maar ze heeft dan binnen wel voldoende uitdaging nodig en een maatje zou dat wel kunnen bieden.
Grtz, Rik
Bono ♂ & Yuna ♀ ( † Bowy ♀ ) (Fotoalbum)
Gebruikersavatar
Minnie
Kitten
Berichten: 9
Lid geworden op: 10 jul 2022 09:55

Re: Probleemgedrag: 2de kat erbij of wil mijn kat gewoon vrij buiten kunnen?

Bericht door Minnie »

Bedankt voor je uitgebreide advies, Rik!

Inderdaad, Mini is gesteriliseerd. (Is gecastreerd enkel niet de benaming als het om een kater gaat? Nu ja, doet er verder niet toe hoor.)

Ik schaarde het onder probleemgedrag omdat ik dacht dat er misschien meer zou kunnen achter zitten.

Ze heeft inderdaad erg veel aandacht nodig, en dan vraag ik dus af of dit is omdat ze niet buiten kan, geen maatje heeft, of een combinatie van beide.

Over een nieuwe kat introduceren heb ik inderdaad al veel gelezen en ik weet ook dat dit op een voorzichtige manier moet gebeuren. (Blijft wel de vraag hoe praktisch is dit is in een appartement (ivm apart houden)...)

De "snuistermomenten" met het harnas zijn nog maar enkele keren gebeurd. Het kan inderdaad dat ze eraan moet wennen. En ja, Mini is de eerste kat waarmee echt het gevoel heb dat het gewoon als een klein kind is. :D Daarom ben ik ook huiverig om er eventueel een kitten bij te zetten en liever een volwassen kat, als je ziet dat een volwassen kat al net een kitten kan zijn... Ook kan ik rustigere en oudere katten zeker ook waarderen, al had ik op dat moment niet het budget voor een oudere kat (lees: vanaf 8 jaar).
Maar goed, in het geval van Mini zou het ook een extraverte en sociale snuisteraar moeten zijn natuurlijk.
Zou deze kat jonger of ouder dan haar moeten zijn (al weet ik dat ik uiteraard niet met een bejaarde kat moet aankomen)? Maakt het geslacht iets uit (al vermoed ik van niet)?

De krabpaal daar zetten kan inderdaad een optie zijn, al dan hoop ik niet dat ze in een speelse bui juist nog meer in de gordijnen gaat hangen...

Er staat sinds gisteren een éénzit helemaal naar het raam gericht waarin ze al is gaan liggen en ook als wij buiten zaten. Daar zat ze dan rustig een beetje naar ons te kijken, maar rustig en zonder gezeur. Misschien helpt dit ook deels.

Inderdaad, ik vraag mij ook af of het een tekort aan uitdaging is, maar gaat een kat daarvoor echt janken?

's Nachts klinkt haar miauw trouwens anders dan overdag: dan is het eerder zo'n lage, luide en zelfs griezelig klinkende miauw (al kan dit ook als er één van ons beiden weggaat, of ze ons "kwijt" is).
Ik heb wel eens gehoord dat dit een krols-miauw is, maar Mini is dus gesteriliseerd...
Gebruikersavatar
Rik
Tijger
Tijger
Berichten: 7658
Lid geworden op: 24 mei 2014 02:30

Re: Probleemgedrag: 2de kat erbij of wil mijn kat gewoon vrij buiten kunnen?

Bericht door Rik »

Minnie schreef: 11 jul 2022 12:02 Inderdaad, Mini is gesteriliseerd. (Is gecastreerd enkel niet de benaming als het om een kater gaat? Nu ja, doet er verder niet toe hoor.)
Nee, hoor. De medisch correct term is bij poezen ook castratie. Dit omdat de eierstokken volledig verwijderd worden. Als deze alleen afgesloten zouden worden (zoals bij de mens) dan spreek je over sterilisatie. Het probleem is dan echter wel dat de hormonen aangemaakt blijven worden en dat wil je bij poezen niet (wegens krolsheid en baarmoederontstekingen en melkkliertumoren op latere leeftijd). Vandaar dat bij poezen de eierstokken verwijderd worden en het dus officieel ook castratie heet. Overigens wordt er in de volksmond wel veel over sterilisatie gesproken hoor, zelfs door dierenartsen. Maar dat is dus eigenlijk niet helemaal 100% correct :)
Minnie schreef: 11 jul 2022 12:02 Ik schaarde het onder probleemgedrag omdat ik dacht dat er misschien meer zou kunnen achter zitten.
Probleemgedrag vindt ik veel erger. Wildplassen, sproeien, agressie tegenover het baasje, agressie naar andere katten, obsessief sloopgedrag etc.

Af en toe in de gordijnen hangen en veel aandacht vragen is meer het gedrag van een puber :lol:
Misschien dat je het zelf wel als probleemgedrag ziet en ervaart... maar dat is dan meer jouw probleem, niet een probleem wat een kat met zichzelf heeft (wat bij echt probleemgedrag wel het geval is, dan zit de kat vaak ook met zichzelf in de knoop, mentaal).
Minnie schreef: 11 jul 2022 12:02 Ze heeft inderdaad erg veel aandacht nodig, en dan vraag ik dus af of dit is omdat ze niet buiten kan, geen maatje heeft, of een combinatie van beide.
Ik denk dat het inderdaad een beetje van beide is.
Minnie schreef: 11 jul 2022 12:02 Inderdaad, ik vraag mij ook af of het een tekort aan uitdaging is, maar gaat een kat daarvoor echt janken?
Miauwen, janken etc is voor de kat toch een vorm van communicatie.
Wat ze op dat moment precies wil... ja, dat is aan jou om af te leren 'lezen' :)

Het is ook de vraag of ze zichzelf bezig kan houden. Krijgt ze in maaltijden eten of heeft ze altijd eten staan? Als ze in maaltijden eten krijgt dan zijn ze altijd wel een beetje voedsel-gemotiveerd (en daar kun je gebruik van maken). Dan kan bijvoorbeeld een grote doos met krantenknipsels en daar een paar brokjes indroppen al wonderen doen. Voor jou een troep om naderhand op te ruimen maar een feest voor Mini :) Zo zijn er denk ik nog wel wat methodes om een kat bezig te houden.
Grtz, Rik
Bono ♂ & Yuna ♀ ( † Bowy ♀ ) (Fotoalbum)
Gebruikersavatar
Minnie
Kitten
Berichten: 9
Lid geworden op: 10 jul 2022 09:55

Re: Probleemgedrag: 2de kat erbij of wil mijn kat gewoon vrij buiten kunnen?

Bericht door Minnie »

Rik schreef: 11 jul 2022 16:18 Nee, hoor. De medisch correct term is bij poezen ook castratie. Dit omdat de eierstokken volledig verwijderd worden. Als deze alleen afgesloten zouden worden (zoals bij de mens) dan spreek je over sterilisatie. Het probleem is dan echter wel dat de hormonen aangemaakt blijven worden en dat wil je bij poezen niet (wegens krolsheid en baarmoederontstekingen en melkkliertumoren op latere leeftijd). Vandaar dat bij poezen de eierstokken verwijderd worden en het dus officieel ook castratie heet. Overigens wordt er in de volksmond wel veel over sterilisatie gesproken hoor, zelfs door dierenartsen. Maar dat is dus eigenlijk niet helemaal 100% correct :)
Ach zo! Weer iets bijgeleerd! :)
Probleemgedrag vindt ik veel erger. Wildplassen, sproeien, agressie tegenover het baasje, agressie naar andere katten, obsessief sloopgedrag etc.

Af en toe in de gordijnen hangen en veel aandacht vragen is meer het gedrag van een puber :lol:
Misschien dat je het zelf wel als probleemgedrag ziet en ervaart... maar dat is dan meer jouw probleem, niet een probleem wat een kat met zichzelf heeft (wat bij echt probleemgedrag wel het geval is, dan zit de kat vaak ook met zichzelf in de knoop, mentaal).
Ik wist niet welke andere naam ik eraan kon geven, maar snap het. :)

Wel ja inderdaad, een puber, maar als ik dan opzoek over een kat die pubert gaat die om een kat die nog halfwas is en dat is bij Mini toch niet meer het geval...
Miauwen, janken etc is voor de kat toch een vorm van communicatie.
Wat ze op dat moment precies wil... ja, dat is aan jou om af te leren 'lezen' :)
Inderdaad, en dat is niet simpel.
Het is ook de vraag of ze zichzelf bezig kan houden. Krijgt ze in maaltijden eten of heeft ze altijd eten staan? Als ze in maaltijden eten krijgt dan zijn ze altijd wel een beetje voedsel-gemotiveerd (en daar kun je gebruik van maken). Dan kan bijvoorbeeld een grote doos met krantenknipsels en daar een paar brokjes indroppen al wonderen doen. Voor jou een troep om naderhand op te ruimen maar een feest voor Mini :) Zo zijn er denk ik nog wel wat methodes om een kat bezig te houden.
Ze krijgt haar portie 2 keer per dag (in 2 gedeeld).
Wbt voederpuzzels: ik heb zo'n puzzel ooit zelf voor haar gemaakt (wc-rollen aan een stuk karton kleven en daar brokjes in stoppen), maar dat resulteerde in simpelweg de makkelijkste brokjes eruit halen en dat was het dan...
Een PET-fles met een gaatje in? Lijkt ze ook niet te snappen en lijkt haar niet te interesseren...
Krantenpapier kan ik misschien wel eens proberen.
Plaats reactie