Twijfel kitten erbij

[NikkiTreebusch]

Wij willen heel graag een tweede kat of poes erbij.
We hebben al een poes rondlopen van 1,5 jaar en laatst mochten we een super lieve rode kater van iemand overnemen van ruim en jaar oud. Dat was vanaf het begin drama. Zij was heel erg op haar hoede en zodra ze hem zag was het blazen en grommen. Hij was juist heel druk en sociaal en zat er continu bovenop. De eerste dagen ging het redelijk als ik erbij bleef en hem op afstand hield, maar na een week is het fout gegaan en hebben ze gevochten. Sindsdien was het helemaal einde verhaal. Ze zaten in aparte kamers, maar hij stond voor de deur te wachten en zodra die openging dook hij meteen op haar af. Zij was doodsbang en liep dan haar plas lopen en zat in volle verdedigingsmodus & was dan ook heel aggressief (uit angst). Ze was zo angstig dat ze zelfs wanneer hij in een andere kamer zat, zij zich in de kast of achter de wasmachine verstopte. Gewoon heel zielig dus.
Hij kon gelukkig bij mijn ouders terecht en daar is hij nu een week geleden naartoe gegaan.
Onze poes is vanaf de dag dat hij weg is weer helemaal gelukkig. Maar ik baal er nog wel heel erg van. Zou het zo gezellig vinden nog een kat erbij, vooral omdat zij niet zo knuffelig is.
Is het een optie om het te proberen met een kitten? Zijn er hier mensen die daar ervaring mee hebben en dan vooral gezien het feit dat ze dus heel schuw, bang en aggressief was naar de andere kat toe. Is een kitten het proberen waard of is het vrijwel zeker dat ik daar dan ook na minder dan een maand een ander huisje voor moet zoeken? Wie denkt er met me mee?

[castratenkoor]

Garanties heb je uiteraard nooit. Maar ik ben bang dat de introductie met de rode kater niet helemaal verstandig is aangepakt. Twee volwassen katten zo bij elkaar zetten is geen goed plan. Of het bij langzame introductie wel goed gegaan zou zijn, zul je nooit weten.

Met een kitten heb je wel iets meer kans dat poes het zal accepteren. Maar dat ligt dan vooral aan het karakter van de poes. En op sociaal gebied lijkt ze me niet de makkelijkste. Met de slechte ervaring met de rode indringer in haar geheugen zal dat er niet beter op geworden zijn. Grote kans dat ze niet op een viervoetig huisgenootje zit te wachten.

Als je er toe besluit is het belangrijk in ieder geval het kitten jong te laten castreren zodat er geen hormonen mee zullen spelen. Ik neem aan dat de poes van 1,5 jaar gecastreerd is.

[kittentjes]

Jammer dat het zo gelopen is maar fijn dat er wel een huisje gevonden is dichtbij.

Ik zou dan sowieso 2 kittens adviseren, als jouw kat niet zit te wachten op spelen of drukte zoeken zij elkaar op. Ik acht de kans van slagen dan wel een stuk hoger.

Verstuurd vanaf mijn SM-A600FN met Tapatalk

[maliejane]

Ik denk dat het ook heel erg afhangt van het kitten.. Ik zou dan zoeken naar een goed sociaal kitten die niet te snel onder de indruk is, maar ook niet zo druk.. Ikzelf heb een kitten die erg onafhankelijk is en wel luisterd naar een blaas, maar er niet van onder de indruk raakt. Het voordeel hiervan is dat de kitten probeert te spelen met de andere kat, maar als die aangeeft dat niet te willen net zo makkelijk verder speelt met een speeltje.

Het blijft echter altijd een gok.. Mijn kat was ook iets ouder dan een jaar toen Vixey erbij kwam en zij vind Vix enkel leuk als speelmaatje. Samen slapen enzo hoeft van haar niet, al staat ze dat af en toe wel toe. Dusty doet ook best wel eens lelijk naar Vix, maar die loopt dan gewoon weg dus dat gaat verder prima.. Ik denk wel dat de kans van slagen groter is bij een kitten dan bij een leeftijdsgenootje.

[NikkiTreebusch]

Bedankt voor alle reacties!
Introductie tussen de twee katten is inderdaad te snel gegaan. Omdat meerdere mensen in mijn omgeving zeiden, gewoon doen. Achteraf heel dom geweest, maar nu niets meer aan te doen helaas.
Ik denk dat we sowieso weer een tijdje wachten en de poes weer even helemaal tot rust te laten komen.
Misschien dat we over een tijd kunnen gaan kijken en dan inderdaad goed kijken naar de persoonlijkheid van de kitten. Maar ik twijfel er toch ook aan om het helemaal niet te doen, vooral omdat ik haar er niet blij mee maak en het dan dus puur voor mezelf doe en dat is ook niet helemaal eerlijk.

[nellebel]

eerlijk gezegd zou ik het ook niet doen. zij maakt geen ongelukkige indruk alleen, ze laat juist zien dat ze het heerlijk vind alleen. ook al zou je er 2 nemen zodat zij ontzien wordt, er blijven toch 2 indringers komen. ik heb het ooit geprobeerd met mijn 1e kat (solokat bleek dus ook). achteraf spijt van gehad. vond het egoïstisch van mezelf want ik deed haar er geen plezier mee en eigenlijk wist ik dat diep in mijn hart ook wel, want ze was gelukkig alleen. het heeft bij haar (ze was wel een traumakatje) weken geduurd voordat ze zich weer echt veilig voelde in huis.

[Zotvanpoezen]

Angstige katten zijn bijna voorbestemd om lastig gevallen te worden door assertievere katten. In het beste geval blijft het bij "pesterij " in slechtere gevallen worden ze verjaagd of aangevallen. Dus denk eerst goed na alvorens een kitten erbij te nemen of als je het toch niet kunt laten, neem een heel rustige kitten en laat de introductie zo langzaam mogelijk verlopen. Ik heb trouwens ook een poes die niet graag geknuffeld wordt, maar dat komt omdat ze een overgevoelige huid heeft (hyperesthesie feline) Ik aanvaard dat en geniet van haar op andere manieren.
Jouw poes lijkt gelukkig alleen, dus zou ik ook aanraden het zo te laten.