Lieve katten??

[Eendje]

Hoi,
Ik ben nieuw hier, ik kom hier omdat ik twijfel om wel/geen kat/kitten aan te schaffen en ik zou graag advies of meer informatie willen. Ik zal het even uitleggen.

Ik was altijd bang van katten omdat alle katten die ik kende onvoorspelbaar waren, beten of uithaalden.
-Vrienden hadden katten die wel geaaid wilden worden maar tijdens het aaien opeens agressief konden worden (ze hadden de mogelijkheid weg te lopen als ze dat wilden, ik hield ze niet vast).
-Anderen hadden katten die ooit geschrokken waren van iets voor het raam en sindsdien hadden ze zulke gedragsproblemen dat de eigenaren hun ramen permanent moesten afplakken en op ieder moment letterlijk aangevallen konden worden door hun doorgedraaide katten. Bij een beetje stress bij die katten zat het hele huis onder de diarree.
-Een vorige buurman had een kat die regelmatig naar je vingers hapte als je op de bank zat te praten en je hand optilde/iets pakte (misschien om te spelen? man speelde nogal wild met hem).
-Als kind opgegroeid met een terroriserende buurtkat die je achtervolgde en je vanuit het niets besprong.

Al mijn ervaringen waren negatief, dus ik was altijd bang en terughoudend. Tot ik een tijdje geleden bij een oude schoolvriendin op bezoek ging en daar bleef slapen. Zij heeft 2 katten en dat waren de liefste beestjes die ik ooit gezien heb. Ze lagen de hele tijd op schoot, vonden het heerlijk om te kroelen, hadden geen onverwachte agressie, liepen achter je aan (maar op een rustige manier), ze speelden wel (ook op een rustige manier). En ik heb zelfs zonder enige angst met die 2 katten tegen me aan in bed geslapen. Het was een enorme openbaring, op zo'n manier zou ik heel graag een kat willen.

Omdat ik al jaren alleen woon en ik dit niet zo gauw zie veranderen maar wel graag gezelligheid wil, wilde ik al heel lang een huisdier aanschaffen. Een hond moet worden uitgelaten en dat is soms lastig. Een kat was nooit een optie tot ik bij die vriendin kwam. Nu vraag ik me af: Waren de katten van mijn eerdere ervaringen de 'gemiddelde' katten en zijn die lieve katten een uitzondering of komen zulke betrouwbare knuffelkatten vaker voor en had ik eerder gewoon pech? Ik begrijp dat iedere kat zijn eigen karakter heeft en dat ze van nature jagers zijn, maar de verschillen zijn zo enorm groot dat ik me afvraag wat ik kan verwachten en of het realistisch is om op zoek te gaan naar zo'n betrouwbare knuffelkat. Ik heb al overwogen om naar het asiel te gaan, maar ik zou graag eerst meer horen over wat de dagelijkse praktijk is. Op internet kon ik niet echt antwoorden vinden, vandaar hier.

Misschien is het een gekke vraag, maar ik wil niet zomaar een huisdier aanschaffen en al helemaal niet bang zijn in mijn eigen huis als ik toch een onbetrouwbare kat tref.

Daarnaast; ik woon in een appartement (57m2, 2 slaapk) en de kat zou alleen op een balkon naar buiten kunnen. Ik werk 2 hele dagen en 3 halve dagen (verder ben ik vrijwel altijd thuis), zou een kat dan te lang alleen zijn of is dit goed mogelijk?

Sorry voor het lange bericht, ik wilde graag volledig zijn in mijn verhaal/vraag. Ik hoop op jullie informatie/advies/ervaringen, zodat ik een betere afweging kan maken.

Groetjes,
Eendje

[Kurgel]

Nee, er zijn heel veel lieve en sociale katten, maar het zit ook in de manier waarop ze gesocialiseerd zijn - als kitten al blootgesteld aan veel ervaringen en opgevoed door mama en mensen over wat wij mensen wel en niet goed vinden - en er zijn inderdaad karaktertjes. en het ene ras is de andere niet. Als je echt gewoon leuke lieverds wil kan je daar bij het asiel natuurlijk om vragen - al zitten daar natuurlijk ook veel katten die met een reden daar geplaatst zijn en een ervaren en begripvolle eigenaar nodig hebben. En als je een (ras) kat wil van een fokker dan raad ik je aan om op zoek te gaan naar een liefhebbers cattery (vaak maar een ras, maar een paar katten in huis) die hun katten goed socialiseert (= vanaf week 4 goed blootstelt aan andere indrukken, vastgehouden worden, andere mensen, dieren en kinderen) en ze zeker niet voor de 12 weken al meegeeft. Alleen zullen die niet super vaak een nestje hebben dus is het misschien wel wachten. En neem er bij voorkeur dan twee uit hetzelfde nest/huis. Al is dat wel een rib uit je lijf, dus dan is wachten op een nestje een goed moment om te gaan sparen (je kan vooraf bij fokkers gaan kennismaken met hun katten en hun huis/omstandigheden en dan als het van beide kanten bevalt een reservering doen). Veel cattery's hebben websites waar je al op kan zien hoe de katten worden gehouden. Vind ik echt beter dan grote "kattenhoeves" waar je snel een kat kan krijgen, maar geen idee hebt hoeveel tijd er nu in de opvoeding gestoken is, katten die opgroeien in een kooi kunnen als ze niet goed gesocialiseerd zijn dus heel angstig zijn en daardoor agressief en kan altijd een probleem blijven. Mijn Luna is pas na 8 weken aan mensen blootgesteld en hoewel ik er met veel tijd en moeite een leuke kat van heb weten te maken die zeker niet agressief is kan ik dat qua gedrag nog steeds merken. Mijn andere katten zijn veel makkelijker.
Qua liefheid en gelijkmatige karakters kan ik je een ragdoll of heilige birmaan aanraden. Of kijk bij huis-tuin keuken kat goed naar het karakter van de moeder, hoe die is bepaalt grotendeels het karakter van haar kittens. Doe vooral wat onderzoek naar wat voor kat je wil voor je er een neemt.
En kijk ook eens de filmpjes op jacksongalaxy.com (the cat daddy) -vooral die van "you're petting you cat all wrong" gezien jouw eerste alinea- want heel veel 'agressie' bij katten hebben baasjes of bezoekers zelf opgewekt en vervolgens alle signalen dat de kat het niet leuk vind genegeerd. Je kan van bijna elke kat een lieve kat maken als je je best doet, maar ook van ieder kat een agressieve.
En dan hoop ik dat jij ook tot de een van ons crazy cat people gaat behoren.

[castratenkoor]

Eendje ik zou als ik jou was een volwassen kat aanschaffen, waarvan bekend is dat hij/zij graag alleen is, zonder kattenvriendje. In jouw geval zou ik zeker niet aan een kitten beginnen aangezien je de neiging hebt katten bij voorbaat te wantrouwen. Kitten zijn onberekenbaar en gaan voor de lol met je handen en armen vechten. Als jij daar verkeerd op reageert wordt het van kwaad tot erger.

Dus beter naar een asiel of cattery van raskatten voor een herplaatser. Eentje die goed alleen kan zijn, eentje die rust uitstraalt. Ras of kruising maakt minder uit. maar karakter is belangrijker dan uiterlijk, zeker in jouw geval. De klik moet er zijn anders gaat het niet werken.

Je kunt je woning uitdagender maken voor de kat met krab en klimmeubels en b.v. met planken langs muren en/of plafonds.

[Lopke]

Ik sluit me aan bij castratenkoor, bij veel asiels hebben ze wel zicht op wat ze in huis hebben en hoe sociaal ze naar elkaar zijn/hoe onafhankelijk ze zijn.

Met zo'n klein appartement is zowiezo 1 het maximum.
Het lijkt me dat je voldoende thuis bent, als je met vacanties iemand vind die dagelijks komt kroelen, dan is het helemaal perfect.

[Eendje]

Heel erg bedankt voor jullie reacties, ik heb er echt iets aan.

Ik zal nog even doorgaan met voors en tegens afwegen en eventueel een asiel bezoeken om te oriënteren. Als ik een kat koop zal het sowieso een oudere kat uit het asiel zijn, omdat daar het karakter al van bekend is. Daar voel ik me prettiger bij en lijkt me het beste voor mijn situatie. Als ik een kitten per ongeluk verkeerd zou opvoeden, dan wordt het inderdaad van kwaad tot erger.

Kurgel; bedankt voor die website met filmpjes. Daar heb ik echt wel iets aan, het zou kunnen dat ik of de baasjes per ongeluk het gedrag verkeerd hebben beoordeeld waardoor de katten agressief werden. Al vind ik het wel frappant dat dat met die 2 lieve katten dan niet het geval was. Misschien zijn zij toleranter oid.

[nellebel]

Hoe herkenbaar jou verhaal. Van huis uit ben ik honden gewend. Katten was negatief. Die aten mijn konijntjes en kippen op. Die waren onbetrouwbaar enzovoort. Totdat ik Nellie uit het asiel haalde. Een solo katje. Flinke trauma's maar oh zo lief. Ze werd mijn kindje. Vertrouwde alleen mij en mijn man. Volgde ons overal. Zo dankbaar voor de liefde die we haar gaven. Na haar overlijden hebben we ook kittens gehad. Heel eerlijk. Ik wil geen kittens meer. Die zijn erg schattig maar heb me ook verkeken op hun plunder gedrag en je kent hun persoonlijkheid nog niet. Guusje en Gijs wil ik nog zeker 20 jaar bij me hebben en daarna ga ik zeker weer een paar volwassen katten uit het asiel halen. Daar heb je snel in de gaten met welke kat je een klik hebt. De kat zoekt jou uit en niet andersom

Verstuurd vanaf mijn GM 5 d met Tapatalk

[Eendje]

Nellebel, wat leuk om jouw ervaring te lezen. Fijn om te weten dat er ook anderen zijn die huiverig voor katten waren/zijn en nu toch positieve ervaringen hebben. Ik ga deze week het asiel eens bellen en om informatie vragen. Bedankt voor het delen van je ervaring.

[Eendje]

Kan een van jullie mij trouwens vertellen hoe dat gaat in een asiel?
Kan ik er gewoon aangeven wat ik zoek in een kat? Is het goed om aan te geven dat ik bang ben voor drukke/onvoorspelbare katten of ben ik dan gelijk ongeschikt als baas en maak ik ook geen kans meer op een rustige kat?
Het asiel in mijn stad valt niet onder de dierenbescherming, dus de dieren kan ik niet op de website zien. Ik zal moeten bellen en op bezoek gaan, maar ik vraag me af hoe zo'n gesprek gaat. Het lijkt me belangrijk om eerlijk te zijn en zo een goede match te vinden, maar ik vrees ook een beetje dat ik daarmee 'ongeschikt' ben. Wat is jullie advies?

[catwoman2]

Je zult gewoon je situatie moeten uitleggen zodat ze je de juiste kat/poes voorstellen. Door je verhaal te vertellen weten ze dat je nog een 'beginner' bent die een makkelijke kat nodig heeft. Het asiel is erg blij met mensen die een volwassen kat wil nemen, dus ze zullen je nooit afwijzen hoor.
Ik denk dat je even langs meerdere asiels moet gaan en kijken bij welke kat je een klik hebt. Ik ben nu zelf ook veel asiels langsgegaan, omdat ik graag 2 kittens wil adopteren. In het asiel waar ik langs ging hadden ze alleen maar schuwe zwerfkatten over, dus als dit bij jouw asiel in de buurt ook zo is dan moet je echt nog verder zoeken. Er is altijd wel zo'n lieve knuffelkat ergens te vinden. De procedure die ik had bij de asiels is dat ze je gewoon alle katten die ze hebben even aan je laten zien en dat je dan kunt kijken of er 1 bij zit die je leuk vind. Je kunt ze dan eten geven wat daar ligt of je kunt een speeltje pakken en ze daarmee proberen te lokken.

Succes, ik hoop dat er wat bij zit voor je!

[Rik]

Kittens zitten eigenlijk nooit in het asiel zelf. Die zitten meestal bij gastgezinnen. In het asiel zelf is besmetting met katten- en niesziekte (en andere ziektes) te groot omdat een kitten nog niet ingeënt is. Dus je zult voor kittens eigenlijk altijd bij een gastgezin moeten gaan kijken (na overleg met het asiel via welke het gastgezin de kittens heeft).

Ik denk ook dat je gewoon compleet eerlijk moet zijn met het asiel. Als ze verstandig zijn denken ze mee. Als ze zeggen dat je ongeschikt bent, dan ga je gewoon maar een ander asiel. (Ze zullen dan ook geen geschikte kat voor jou hebben maar die zijn er echt wel maar dan waarschijnlijk ergens anders)

[Lopke]

Ik zou eens gaan snuffelen op www.dierenasiels.com je kunt dan al wat dingen die je wilt aangeven, dus bv dat ie in flat kan, en er staat al een omschrijving bij.
Ook kun je zoeken op plaatsnamen en dan weet je wat daar zit.

Veel succes!

[nellebel]

als je een afspraak maakt kunnen ze alle tijd voor je plannen. meestal ga je gewoon lekker de kennels in en ga je tussen de katten zitten. je merkt vanzelf welke katten op je af komen. je hoeft ze zelf niet op te zoeken, zij kiezen jou uit. de medewerkers kunnen van te voren jou ook al aangeven welke katten eventueel geschikt zijn voor jou, welke wel en niet naar buiten moeten kunnen, welke alleen kunnen zijn, hoe hun karakters zijn. nellie bijv mijn eerste was een extreem bange kat. ze zat helemaal weggekropen diep achterin de krabpaal. maar toen ik ging kijken en ik in de diepte haar oogjes zag was ik ineens verlieft. volgens de medewerkster paste ze in ons straatje (solokat) en het bleek dus ook nog het kastje te zijn dat mijn man had gereserveerd voor mij (hij was al eerder gaan kijken). ze kwam heel voorzichtig tevoorschijn. tuurlijk sprong ze niet meteen in mijn armen omdat ze doodsbang was, maar ik voelde, dit is mijn katje.
bij mijn volgende katje was ik op zoek naar een dikke rooie kater (durfde al iets meer, was ondertussen 12 jaar later) ik kwam thuis met een scharminkel van een zwart wit poesje. we hebben ruim anderhalf uur in het asiel door gebracht en terwijl wij steeds rondkeken, lag het scharminkel continue bij mijn man op zijn rug. na anderhalf uur viel pas bij ons het kwartje dat het scharminkeltje bij ons hoorde. onze lieve flippie.

[Eendje]

Even een update. (nog bedankt voor jullie reacties trouwens)

Ik ben naar het asiel geweest en om advies gevraagd. Ik mocht niet rondkijken daar. Ik moest een formulier invullen en zij keken dan naar welke kat het beste bij mij en mijn thuissituatie zou passen.
Er waren maar 2 katten die binnen konden blijven, de rest was gewend om naar buiten te gaan en die raadden ze dus af. De ene kat was heel erg op zichzelf en de andere was een kater van 12 jaar. Ik ben 2 keer bij hem wezen kijken. Hij keek een beetje de kat uit de boom en was wat terughoudend in het asiel, maar volgens de medewerkers was het wel een aanhankelijke kat als hij je eenmaal kende.

Hij is nu ongeveer 3 kwartier bij mij thuis, heeft eerst een rondje door het huis gelopen en ligt nu al naast me op de rugleuning van de bank te luieren en rond te kijken. Hij is 12 jaar maar nog wel gezond. Hij heeft wel overgewicht, is sinds hij in het asiel zat al 1,5 kg afgevallen dus dat gaat met dieetvoeding de goede kant op. Hij is heel rustig (nog wel speels) en volgens de medewerkers vindt hij alles 'wel prima'. Dus dat past helemaal bij wat ik zocht. Er is een proeftijd van 2 weken, dus als er toch niets niet goed gaat dan mag ik hem terugbrengen. Ik ga er niet van uit, maar vind dat wel een geruststellende gedachte.

Nu hij naast me ligt hoor ik 'm soms een beetje zwaar ademen. Niet rochelend oid, gewoon alsof je verkouden bent zeg maar. Ik heb geen idee of hij dan gewoon ontspannen is of dat het op iets kan wijzen, dus zal dat even in de gaten houden en eventueel navragen.

Bedankt voor jullie adviezen en ervaringen. Ik heb de indruk dat het wel goed gaat komen.

[ErikPhilippus]

Geen idee of dat zware ademen iets wat bij (<naam>?) hoort. Je zou ook even de ademhaling kunnen tellen gedurende een halve minuut ofzo. In ontspannen toestand zou het zo rond de 30 ademhalingen per minuut moeten zijn.

Heel veel plezier met je nieuwe huisgenoot!
Erik

[castratenkoor]

Zou het een vorm van spinnen kunnen zijn dat ademen? Dat doet Maks hier ook, als hij bij me komt zitten, geen spingeluid maar zwaarder en sneller ademen.