Voor alle vragen wanneer je een kat of kitten (erbij) wil. Welke problemen kun je verwachten en waar moet je van tevoren allemaal rekening mee houden? LET OP: Voor acceptatie problemen tussen een nieuweling en je andere kat(ten) kun je HIER terecht.
Wauw, na drie kwartier al naast je op de bank. Ik denk dat je die twee weken proeftijd niet nodig zult hebben
Van het zware ademen heb ik eigenlijk geen idee. Je kunt het nog even aan het asiel vragen. Ik neem aan dat ie gecontroleerd is. Anders zou je nog eens met hem langs kunnen gaan bij de DA van het asiel. Meestal controleren ze een dier wel bij het verlaten van het asiel maar er kan natuurlijk altijd iets mis zijn. Bij de meeste asiels heb je dan ook in die twee weken gratis medicijnen en onderzoek indien echt nodig.
Ik ben inmiddels een paar uur verder, hij is bijna niet bij me weg te slaan . Ligt bijna de hele tijd bij me en als ik opsta, staat hij ook op en loopt ie achter me aan. Heel schattig, alleen lastig met eten. Als ik iets wil eten, moet ik snel zijn want als ik niet op pas neemt hij eerder een hap dan ik, haha. Zal hem proberen weg te sturen, misschien kan hij nog leren dat mijn eten niet voor hem is (ondanks zijn leeftijd).
Wat betreft het ademen, hij doet het alleen soms als hij ligt te dutten met zijn oogjes (bijna) dicht. Daarbuiten hoor ik hem niet ademhalen, dus misschien is het snurken? Hij spint ook wel (echt een prr/grom geluidje), dus ik weet niet of een kat op 2 manieren zou kunnen spinnen. Het 'snurk'geluid lijkt van z'n neus vandaan te komen. Hij heeft nog overgewicht, zou het daarvan kunnen komen? Ik heb zijn adem geteld via de beweging van zijn zij, dat zijn er ongeveer 40 per minuut dus dat zou wel teveel zijn.
Ja Rik, de dierenarts komt er 3 keer per week zei ze, dus zijn gezondheid is goed in de gaten gehouden. Ik heb inderdaad 2 weken de tijd om in overleg naar hun dierenarts te gaan als er iets is.
O, lekker is dat, dat hij al zo aanhankelijk is. Het zal straks misschien iets minder worden als hij weet dat jij nergens naartoe gaat maar het blijkt dus een lekkere relaxte kat te zijn.
Voor je eigen eten moet je inderdaad heel consequent zijn. Tuurlijk probeert hij een lekker hapje mee te pikken maar daar heb je zijn eigen snoepjes voor.
Het ademen van 40x per minuut zit nog wel goed hoor. Een kat ademt tussen de 20 en 40 keer per minuut. Het zware ademhalen kan een vorm van snurken zijn. Het zal voor een DA ook moeilijk beoordelingen zijn als hij het alleen in zijn slaap doet.
Ik heb er hier ook één met een diepe ademhaling bij slapen. Via het lipje ontsnapt er tijdens de ademhaling in de slaap lucht en dit is duidelijk hoorbaar. Het lijkt me niet iets wat abnormaal is. Te vergelijken bij mensen: de één is heel stil en de ander kreunt, zucht of snurkt.
Warme groet, Mariska
Nora, Teun & Tilly Karel 2000-2017 & Yoki 2000-2018
Fijn om te weten dat ik me geen zorgen hoef te maken over zijn ademhaling. Ik denk echt dat het gewoon snurken is, want het is maar af en toe als hij slaapt/dut.
Met eten zal ik consequent zijn en goed opletten. Hij zal wel honger hebben, maar is nog steeds op dieet dus het is voor zijn eigen bestwil. Ik heb besloten dat ie voorlopig 1 snoepje per dag krijgt (en natuurlijk dieetvoer). Dan kan ik zijn gewicht in de gaten houden.
Hij is uit zichzelf inmiddels meerdere keren op mijn schoot geklommen, dus ik denk dat ie me wel oké vindt . Zijn etensbak heeft hij gevonden, ik heb 'm zelf maar in de kattenbak gezet zodat hij in elk geval weet dat die er is. (maar nog niet gebruikt, dus hoop dat dat ook goed gaat)
Ik ga morgen even boodschappen doen om te testen of hij de boel niet afbreekt als hij alleen is, dan kan ik maandag met een gerust hart naar mijn werk.
Bedankt dat jullie allemaal meedenken, dat is voor mij als katten-leek een enorme steun.
Vannacht 2x vanuit het niets gebeten door 'm, ben nu bang van 'm. Asiel gebeld en die zeggen dat een kat in het begin ander gedrag kan vertonen. Ik heb de indruk dat ze gewoon van 'm af wilden, want er kan geen gesprek over plaatsvinden. Ik kijk het hooguit enkele dagen aan. Ik wil niet bang zijn in mijn eigen huis of zonder reden in mijn slaap worden gebeten door een kat.
Oei, da's natuurlijk minder, en ook teleurstellend na zo'n goed begin. Ik begrijp dat je hiervan schrikt, en je van alles gaat afvragen. Toch denk ik dat je niet meteen in paniek moet raken door dit gedrag.
Afgaande op je eerdere verhaal, kan ik me namelijk haast niet voorstellen dat het bijten een uiting is van agressie naar jou toe - zeker als er geen (zichtbare/begrijpelijke) aanleiding is voor het bijten. Heeft Dommel echt doorgebeten vannacht? En werd het vergezeld door grommen? En hoe was zijn gedrag vlak daarna? Dat zijn belangrijke zaken om het gedrag te kunnen duiden.
Zou het kunnen dat hij bang of onzeker is? Wat weet je eigenlijk van de voorgeschiedenis van Dommel? Is het een solo-kat geweest, of met andere katten/honden geweest? Wie weet is er iets gebeurt waardoor hij zich in de nacht alleen of angstig voelt? Bijten kan een uiting zijn van allerlei gevoelens, zelfs van genegenheid....
Hoe gaat het nu overdag? Laat even weten jullie nu op elkaar reageren...
Groetjes,
Erik
Wat is gebeten. Heeft hij je echt aangevallen? Kan zijn dat hij van je is geschrokken omdat je in je slaap hebt gedraaid en hij daarvan schrok of waren het speelse bijtjes. Dat hij je wakker maakte om te spelen. Als het het eerste is zou ik hem uit de slaapkamer houden tot hij goed gewend is. Mogelijk kennen jullie elkaar nog niet goed genoeg en schrikt hij nog van onverwachte bewegingen. Gijs bij ons is ook een bangerd maar van ons niet meer. Als ik midden in de nacht draai krijg ik een poot midden in mijn gezicht als meneer het er niet mee eens is.
Probeer niet te bang te zijn. Jullie zijn elkaar aan het aftasten en katten voelen mensen feilloos aan. Hij is waarschijnlijk net zo bang als jij. Je moet hem nog wat leren lezen. Zijn lichaams houding.
Verstuurd vanaf mijn GM 5 d met Tapatalk
groetjes wendy en pootje van Guusje en Gijs. neusje van mijn engeltjes Nellie, Sjefke en wonder Flippie, en mijn allerkleinste engeltje Odie
Ik lag half te slapen, ik hoorde zijn nagels tikken dus ik wist dat hij eraan kwam. Zag 'm aan komen lopen met zwiepende staart, hij keek boos en gromde onophoudelijk (was duidelijk niet spinnen). Hij sprong op bed en klom over mij heen, ging achter me zitten en beet gelijk in mijn schouder. Zoals ik al zei, ik sliep half, bewoog en sprak niet. Hij beet niet door, maar het was wel een krachtige 'hap', al grommend en zwiepend met zijn staart. Hij had niet echt een hoge rug/uitgezette haren, maar maakte zich wel groot.
Ik schrok, zei hard 'hee' en schoot rechtop. Dommel bleef rondjes om me heen lopen op bed, zelfde gedrag als hierboven beschreven. Er was duidelijk iets, ik dacht misschien de kattenbak. Hij was nog niet geweest en dacht dat ie misschien moest maar niet wist waar oid. Dus ik uit bed en erheen gelopen. Dommel kronkelde grommend en staartzwiepend tussen mijn benen door. Hij snuffelde aan de kattenbak en nam een meter afstand. Ik heb de kap erop gezet (misschien vond ie dat fijner), hij snuffelde nog een keer maar dat was het blijkbaar niet. Ik terug naar bed, even zitten en nadenken. Dommel sprong weer op bed, zelfde gedrag met heel dwingend/obsessief kopjes geven. Dus ik dacht, laat je niet bangmaken. Ik heb zonder verder te bewegen mijn hand uitgestoken en stilgehouden. Hij gaf en 1 kopje tegen en hapte toen in de zijkant van mijn hand (die ik dus stilhield). Weer niet doorgebeten, maar weer een krachtige hap. Toen heb ik hem meteen van bed geduwd. Hij heeft me toen boos aan zitten staren (grommend, staart zwiepend), waarbij ik heb vanuit mijn ooghoeken in de gaten hield, maar vooral de andere kant op keek om geen ruzie te zoeken. Na 10 minuten liep hij naar de woonkamer en kwam niet meer teug. Sindsdien heeft hij vooral op de eetkamerstoel onder de tafel gezeten, en hebben we elkaar wantrouwend in de gaten gehouden.
Ik heb 'm wat brokken gegeven, toen hij die hoorde rinkelen in het bakje kwam hij wel en begon gelijk te eten. Toen ik vervolgens op de bank wilde ontbijten, kwam hij naar me toe en wilde mijn eten weer opeten. Heeft dit ook al staartzwiepend/grommend van alle kanten geprobeerd. Ik blijven wegduwen, uiteindelijk ging hij weer vanaf een afstandje naar me zitten/liggen kijken. Ik werd daar uiteindelijk zo zenuwachtig van dat ik hem een uurtje geleden naar de kamer waar zijn kattenbak staat heb gelokt. Ik heb z'n eten/drinken/mandje aan de andere kant neergezet en hij zoekt het daar maar even uit. Hij heeft eventjes gekrabt aan de deur maar is nu stil gelukkig.
Met name door het grommen/staartzwiepen/groot maken zie ik het als agressie, ook hoe hij dat stukje liep van bed naar de kattenbak met sproeien/obsessief kopjes geven/kronkelen... Dat sproeien en langs dingen wrijven met zijn lijf doet ie trouwens wel veel, ik denk om zijn nieuwe huis te markeren maar als hij niet slaapt is hij daarmee bezig. Spelen doet ie tot nu toe niet, balletjes/muisjes/hengeltje/laserpen geprobeerd zonder resultaat.
Ik snap dat we nog aan elkaar moeten wennen en dat ik hem moet leren lezen, alleen vond ik dit wel heel vreemd en intimiderend/agressief. Mijn slaapkamer grenst aan de woonkamer, ik slaap altijd met de deur open omdat het anders te warm wordt om te slapen. Het raam kan ik lastig openlaten ivm inbraak (woon in het centrum). Dus kat op de gang & andere slaapkamer (waar hij nu zit) zou wel kunnen, maar met de deur dicht slaap ik niet.
Wat ik weet van zijn achtergrond is dat hij 4 maanden geleden samen met een andere kat is afgestaan omdat baasje naar een appartement verhuisde en ze niet binnen wilde houden. Maar medewerkers gaven aan dat het niet verantwoord is om hem naar buiten te laten gaan omdat ie te traag is. De andere kat was al weg. Volgens medewerkers is het een hele makkelijke kat die alles wel goed vind. Hij zou niet naar buiten hoeven en heeft aan een balkon wel genoeg volgens hen. Dat is alles wat ik weet.
Dierenasiel zegt dus dat katten op een nieuwe plek ander gedrag kunnen vertonen. Maar gewoon ander gedrag of bovenstaand gedrag......? Morgen aan het eind van de dag als ik uit mijn werk ben bellen we nog een keer hebben we afgesproken. De medewerker is alleen nogal van het overhalen, ze wil die katten duidelijk graag kwijt zonder naar mijn kant te luisteren. Maar op deze manier krijgt ze 'm vroeg of laat terug, heb geen idee wat ik met 'm aanmoet.
Hij was dus tot 4 maanden geleden samen met een kat. Ik denk dat het asiel ze beter samen had kunnen plaatsen. Hij mist nu zijn stoei-maatje. Ik denk namelijk niet dat het agressie is.
Maar daar heb jij weinig aan. Of dit goed gaat komen heb ik ernstige twijfels over.
En hij was dus gewend naar buiten te gaan. Ik vind eerlijk gezegd dat het asiel niet kritisch genoeg is wezen matchen.
Ik denk pure onmacht van kat-lief. Hij is blij weer een thuis te hebben en een eigen mens om zich heen. Hij weet alleen geen maat te houden. Veel tijd en veel geduld en veel liefde zou hier van toepassing zijn. Maar ik heb het gevoel dat jij hem niet meer lief vindt en dan loop je het risico in een vicieuze cirkel te belanden. Hij wil namelijk heel graag lief gevonden worden. Hij is alleen onhandig in dat te eisen.
Zou hij willen spelen? Hoge rug, dikke staart, schuine aanvalbewegingen, bijten (maar niet doorbijten) lijken mij tekenen van schijnjacht/spel. Hij denkt nu "leuk, een nieuw speelmaatje. Die moet ik uitdagen.".
Wat bedoel je met sproeien? Komt er ook echt wat uit of is het alleen met trillende staart langs dingen gaan. Met echt spoeien heb je n.l. een groot probleem.
Ik vond het ook vreemd dat ze ze niet samen geplaatst hebben, maar ik ging er vanuit dat ze het beste wilden voor die katten. Ik twijfelde ook of het wel goed zou zijn als hij hier niet meer naar buiten kon terwijl hij dat wel gewend was en dat heb ik een keer of 4 nagevraagd, maar ze zeiden dat hij prima binnen kon blijven. Ik weet alleen niet of de combi alleen binnen blijven met mij als beginnende baas dan een goed plan was inderdaad. Die twijfels heb ik geuit, maar medewerker zei dat het wel goed zou komen en dat het een makkelijke kat is (het overhaal-verhaal van net).
Ik zie 'm continue met trillende staart / schuddende kont langs dingen/muren lopen. Ik zie er niets uitkomen, maar alle ruimten waar hij is geweest stinken nu binnen 24 uur behoorlijk naar kater. :S
Ik heb hem inmiddels weer uit die kamer gehaald (we waren beiden weer rustig). Hij heeft een rondje gelopen en ligt nu weer rustig bij me op de bank te snurken met z'n kont naar me toe.
Jullie weten meer van katten dan ik, dus al jullie denken dat het vanuit het niets spelen was, dan zou dat vast kunnen. Misschien was ie dan niet boos maar beledigd dat ik niet wilde spelen oid.
Als het niet nog een keer gebeurd dan wil ik het nog wel proberen en hem oprecht nog een kans geven zodat we elkaar kunnen leren kennen, maar dan zorg ik wel dat ie 's nachts niet bij me kan komen.
Eendje schreef:Ik zie 'm continue met trillende staart / schuddende kont langs dingen/muren lopen. Ik zie er niets uitkomen, maar alle ruimten waar hij is geweest stinken nu binnen 24 uur behoorlijk naar kater
Ik vermoed dat hij de nieuwe omgeving markeert met vocht uit de anaalklieren, dat geeft die typische penetrante lucht. Normaal zit er wat anaal vocht bij de poep, maar bij extreme angst, opwinding of stress kan de kat de anaalklieren ook op zich leegdrukken. Klaarblijkelijk is er behoefte om potentiële indringers af te schrikken. Dus wat ik al dacht: het is eerder angst en onmacht, dan agressie. Misschien is tijdelijke stress-reductie iets om over na te denken?
Ik vind de medewerkers van het asiel wel wat snel in de omschrijving van het karakter en de behoeftes, hoe kunnen ze dat allemaal vooraf weten? En ik ben het met Dinie eens: mogelijk mist hij ook z'n maatje, en het naar buiten gaan. Hij kan nu de omgeving niet verkennen, en wie weet is hij daarom angstig?
En het hangt er toch ook vanaf of je echt voornemens bent om Dommel hoe dan ook een veilig en fijn huis te bieden, wetend dat dit een hoop geduld, toewijding en liefde gaat vragen....
)!
