Het zekere voor het onzekere...

[Mariskings]

Hallootjes!

Na een tijdje geen bericht van mij, nu toch weer een vraagje.
Mijn beste vriendin en haar vriend hebben mij verteld dat ze me een kitten willen geven voor mijn verjaardag in maart. Nu weet ik niet zeker of dit waar is en met de achterliggende gedachte dat het (hopelijk) een grapje is ben ik hierin mee gegaan.
Verteld wat voor kleur ik wel leuk vond passen bij onze Cypers en onze zwarte katten.
Wij hebben er twee, een dame en een heer van allebei 2 jaar. Gaan goed samen, zijn geen beste maatjes, maar trekken toch bijzonder veel met elkaar op. Ze wassen elkaar niet, is geen probleem. Bonje is er sowieso maar heel weinig tot zelden, thank god.

Nu vroegen dame en heer wat voor geslacht ik zou willen, maar nu weet ik dat kittens tot een bepaalde leeftijd nog niet geslachtsrijp zijn. Maar alsnog de vraag; wat zou beter passen bij onze kater en poes van 2? Een meisje of een jongetje?

Ik hoop ergens zo erg dat ze met me dollen...

[Rik]

Wat betreft poesje of katertje denk ik dat het in het begin weinig uitmaakt. Op termijn zou misschien een kater handiger zijn, meerdere poezen zou misschien een probleem kunnen geven maar dat is helemaal niet zeker (en heb ik ook geen ervaring mee).

Een ander groot punt is... Wil je het wel? Zelfs als je er één bij zou willen dan zit je met het punt dat je hem (of haar) niet zelf uit kunt zoeken. Is de "klik" er dan wel (hoewel dat met een kitten meestal niet zo'n probleem is)? Ander punt is, waar komt het kitten vandaan? Marktplaats? (Wil je dat wel?) Is ie sociaal goed opgevoed? Hoe oud komt ie uit het nest? Heeft ie al eerste enting of tweede enting gehad? Er zal waarschijnlijk geen terugbreng garantie zijn (zoals in een asiel of echte fokker misschien wel is). Allemaal vragen die er denk ik wel toe doen en het geven van een kitten als cadeau eigenlijk niet geschikt maakt (tenzij door een partner of persoon waarvan je 100% zeker weet dat die hetzelfde denkt over al deze dingen).

Dus als de twijfel er is omdat je bovenstaande vragen hebt denk ik dat je die wel zult moeten uiten. (anders staan ze straks in één keer op de stoep met een verrassing.

Mocht het zo zijn dat je wel helemaal in de selectie-procedure meegenomen wordt (zodat je dus het antwoord op bovenstaande vragen direct weet en daar invloed op kan uitoefenen) dan is het natuurlijk een ander verhaal.

[ErikPhilippus]

Mijn eerste gedachte: niet doen. Want ik merk dat je twijfelt, en je hoopt zelfs dat het een grap is?
Afgezien daarvan zou ik een kitten toch echt met eigen ogen willen zien, inclusief de omgeving waar het is geboren en is opgegroeid. En ik lees nu pas wat Rik zegt, en eigenlijk is dat precies wat ik ook denk.

Een kitten is echt niet 'zomaar een leuk kadootje', waar je iemand mee kunt verrassen. En dan gaat het echt wel om meer dan de vraag 'of de kleur goed past'....

My two cents,
Erik

[castratenkoor]

Ik sluit me aan bij de mening van de heren. Ik zou de vrienden duidelijk maken dat je een kitten echt zelf uit wilt zoeken. het gaat hier om een huisgenoot voor misschien wel 20 jaar.
Een verjaardagscadeau wat je niet mooi/leuk vind zoals een vaas of zo kun je op zolder opbergen. Maar een levend wezen kun je niet weg-parkeren.

Het kan goed uitpakken maar persoonlijk vind ik het "riskant".

[Dinky]

Ik ga mee met de anderen, als je er zelf niet 100% achter staat niet doen. Ik zou je beste vriendin duidelijk maken dat een kat een levend wezen is dat je met zorg uitkiest.
Wanneer ze het heel graag wil, denk dan na over een cadeaubon voor een kat uit asiel bijvoorbeeld en dat je op later moment met haar een leuke kitten uitzoekt. Op die manier kan je een kat/kitten uitzoeken waar je zelf ook een klik mee hebt

[Anne]

Ik vind het ergens respectloos om een dier kado te doen aan iemand anders.
Ik bedoel, het is dan een kado, maar wie draait er op voor alle entingen, ontworming, sterilisatie of castratie? Daar moet toch goed over nagedacht worden denk ik. En wat als het niet klikt met je eigen katten? Kun je het kitten dan terug brengen? Het is toch voor het kitten zelf ook niet leuk om er zo mee gesold te worden

[Mariskings]

Ik begrijp jullie volledig. Ik had al wel gezegd dat als ze ermee door wilde gaan, ik wel volledig in het adoptie proces betrokken wil worden. Dus ook met het geslacht, kleur, de klik etc.

Anne haar reactie was ook het eerste waar ik aan dacht, totdat ik aangaf dat ik er mee betrokken wilde worden. Ze vonden dat ook geen enkel probleem, en al zouden ze dat wel vinden, het zou "ons" huisdier worden, dus wil ik er wel volledig bij betrokken zijn!

Ik wil ook zeker niet laten overkomen dat het "maar" een cadeau is en dat je het net als een aan voorwerp zo hup met de bon zou kunnen ruilen, absoluut niet! Daar is mijn (ons) dierenhart veel te groot voor.

Voordat ik jullie berichten las heb ik ook aangegeven dat ik toch dan liever een cadeaubon heb van de Xenos. Nadat het bij me doordrong dat ze het konden menen, had ik er ook geen goed gevoel bij. Ben allang blij dat het tussen Django en Nyssa goed gaat, en wie weet verstoort dat wel die balans tussen die 2 mocht er een derde bij komen.

[Anne]

Nou wat fijn dat het zo opgelost kan worden Het is natuurlijk ook veel leuker om zelf een kat/kitten uit te zoeken mocht het er ooit nog van komen

[Mariskings]

Nou wat fijn dat het zo opgelost kan worden Het is natuurlijk ook veel leuker om zelf een kat/kitten uit te zoeken mocht het er ooit nog van komen

Ja zo zat ik dus ook.
Het was denk ik ook meer als grap bedoeld. Het begon ermee dat ik Barry voor de gein z'n schoen had gevuld met een chocolade letter en fles whiskey, en ik dat deelde met hun. Toen zeiden hun: en wat heb jij in je schoen gehad? Een kat?
En zo kwam van het een het ander.

Ik ging ook nadenken: ja shit, met verjaardagen is het bij ons in huis altijd vet druk met mensen, en dansen en toestanden, dus als ze het beestje dan zouden geven, is dat zo naar om voor dat beestje binnen te komen. Dus dat was al struikelblok één.
Daar kwam dus ook bij dat ik dan volledig erbij betrokken wilde zijn plus dat ik het er met Barry over gehad heb en hij zelf al aangaf dat 'ie intens blij is met de twee bengels die we nu hebben, en er nu nog niet over wilt nadenken om een derde erbij te willen.

Nou dat allemaal opgeteld toch besloten het af te blazen, in hoeverre het ook serieus was. En nadat ik jullie berichten las, was dat helemaal een bevestiging dat als ik het door zou laten gaan het alleen maar zielig was voor het beestje (en onze twee beestjes) en het eigenlijk vet egoïstisch zou zijn.