Wel / geen kat erbij poes of kater

[Angel1985]

2 maandjes geleden ong , hebben wij onze poes geadopteerd uit het asiel.
Gekozen op karakter, rustig aanhankelijk klein poesje. Dit was voor mij belangrijk, omdat wij konijntjes hebben en een ouder hondje. Ik wilde het risico dat de konijntjes gestresst zouden raken zoveel mogelijk beperken.
Nu was het voor 5 dagen een heel rustig poesje, tot ze "loskwam" haha. Ik weet weinig tot niets van haar achtergrond en ze kwam hier erg mager.
Ik schat in ze te vroeg bij mama is weggehaald en niet al te goed verzorgd is geweest.
Nu leek het me voor haar leuk om een speelmaatje erbij te nemen , maar ik twijfel heel erg.
Ze is niet zo sociaal, ze mag hier niet de straat op dus hoe ze met andere katten omgaat weet ik niet.
Maar ja wat is wijsheid , wel of geen maatje? Poes of kater? Volwassen of kitten? ( ze is zelf ong 8 maandjes).

Verder is het gewoon een schatje en hoort ze al helemaal bij ons

[Adriana]

welkom op het forum!
tja, wat is wijsheid.. onze ervaring (en ja, er zijn uitzonderingen!) is dat poezekittens die erg vroeg uit het nest zijn gehaald en van de moederpoes vandaan, een heel erg sterke binding met een mens (ipv kattenmaatje) kunnen ontwikkelen. poezen met die inslag heten hier solopoes, die dulden nauwelijks tot geen andere soortgenoten in hun omgeving.

voordeel is dat ze nog jong is en al is afgestaan, dus wisseling van personeel.
spreek het door met de mw's van het asiel en vraag of je mag 'proberen' er een maatje bij te zoeken.
dat zou een goed gesocialiseerd katertje moeten zijn, die zijn doorgaans wat laconieker. spreek terugbrenggarantie af als het onverhoopt niet klikt.

lees onze introductie-topics en andere topics over het matchen van katzels want je vraag wordt regelmatig gesteld.
wij kunnen ook niet in de toekomst kijken dus zul je zelf gaandeweg moeten ontdekken of daar nog een maatje bij te zetten is, maar met 8 maanden is ze hopelijk nog 'bij te sturen'.
en twee van die kleuters in huis is altijd veel leuker dan eentje!
kijk ook even hier http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewt ... 5&start=15

[Rik]

Adriana, bij 8 maanden zijn ze toch altijd nog wel bij te sturen, toch? Of hebben jullie daar andere ervaringen mee? Mij lijkt een échte solo-poes zich over jaren te ontwikkelen. En momenteel leeft ze ook samen met andere huisdieren (ik weet het, niet hetzelfde maar toch niet helemaal solo). Ook heeft ze tot 5 maanden in het asiel gezeten. Misschien is nog bekend hoe ze met andere katten was. Dat is twee maanden geleden dus kan een goede indicatie geven van wat je kunt verwachten bij een introductie.

Ik zou het dus zeker wel aanraden (met de puntjes van terugbreng garantie e.d. die Adriana al noemde). Ik maak uit je verhaal op dat ze nu wat "losser" is en dus ook probeert te spelen met het hondje en konijnen. Daar is een maatje dan wel goed voor. Het element "rustig" is dan natuurlijk wel verdwenen maar ze kunnen dan in ieder geval samen "stuiteren" in plaats van het hondje en konijnen lastig te vallen.

[Adriana]

k denk dat er een paar elementen zijn die een katzel en met name poes tot solopoes kunnen maken.
om te beginnen hebben poezen vaker die neiging dan katers.
verder speelt karakter een rol en de 'geneigdheid tot' wisselt per poes. heb nog geen ervaring dat ras een rol speelt.
en als een dier weinig tijd met moederpoes en nestgenootjes doorbrengt en al heel vroeg veel tijd met mensen, kan zich een grote mensgerichtheid ontwikkelen.

die dieren trekken meer met mensen dan met soortgenoten op en kunnen claimgedrag ontwikkelen. dan valt in topicberichten het woord 'jaloers'.
Maks hier is een flessenkitten en heeft een heel andere binding met mij dan zijn broer Bolle. Maks zet ik regelmatig bij zijn broer want als hij de kans zou krijgen dan hangt hij de hele dag/nacht rond mijn nek.
zulke dieren hebben ook minder ontwikkeld sociaal gedrag en zijn niet gecorrigeerd door nestgenootjes in de vorm van 'bijt - au - piep - en als je doorgaat dan dreun.. of knauw terug..!'
die 'vallen' ook mensen aan, bijten en klauwen en zijn beetje ongeremd. we hebben tal van gevallen daarvan op het forum, vaak met in de topictitel 'help' in hoofdletters met veel uitroeptekens.

ik denk dat het sologedrag er al vroeg inzit en als er niet wordt bijgestuurd, dat het zich dan in de loop van de eerste jaren verder stabiliseert en nauwelijks nog valt bij te sturen.
tenzij je er een intensief tig-jarenplan van maakt, maar dan nog zullen ze zich altijd beetje solistisch opstellen. of ze gaan, als ze worden gedwongen, stressklachten ontwikkelen.

wij hebben poes Mies als super solopoes. die is de eerste vijf jaar opgegroeid met kater Enzo en zijn samen herplaatst en bij mij terecht gekomen.
beide qua gedrag probleemgevallen, zij het dat ze zich in de loop van de afgelopen 6 jaar wel hebben ontwikkeld, in tegendraadse richting trouwens.
Mies is super solo geworden en hangt aan haar baas en dat is verder prima. die duldt zelfs Streep in de blokhut niet, jaagt alle katers tijdens hun dagelijkse wandeling de stuipen op het lijf en is door soortgenoten niet te benaderen.
Enzo heeft veel van de goed gesocialiseerde bengels geleerd maar blijft stressige angsthaas, die ik ook qua eten en vooral drinken goed in de gaten moet houden. maar heeft een warme band met de broertjes en dat is wederzijds.

oh ja, ik denk ook dat de poes van topicstarter nog is bij te sturen maar dat moet snel en heel zorgvuldig en kans van slagen lijkt mij redelijk groot. vandaar de match en terugbreng-garantie tip.
en als ik goed gelezen heb, dan was het probleem niet sologedrag maar 'leuk, speelmaatje erbij'.

[Angel1985]

Bedankt voor de info.

In het asiel ben ik niet veel wijzer geworden mbt haar gedrag met andere katten.
Zo ik begreep was ze er pas een paar dagen en 2 dagen eerder al geplaatst geweest. Teruggebracht omdat het niet werkte met de andere kat ( geen idee aan welke kat dit lag en 2 dagen lijken mij erg kort). Ze lag in de krabpaal en wilde daar niet echt uitkomen.
Bij mij thuis heeft het zoon 5 dagen geduurd voordat ze iets durfde. Toen is ze ook direct echt losgekomen haha.

Met de hond speelt ze niet echt. Als ik een bal gooi gaan ze er vaak beide achteraan dat wel. Het is een rustig ouder hondje , die alles wel best vindt. Soms krijgt hij wel een paar tikken, zomaar ineens hij staat gewoon stil. Daarna loopt hij ook gewoon rustig door. Vandaar mede de twijfel of een andere kat wel leuk voor haar is.

Het gaat echt om haar belang, het moet dus leuk voor haar zijn.

Daarbij ben ik heel slecht in het terugbrengen van dieren ben ik bang [SMILING FACE WITH OPEN MOUTH AND SMILING EYES].

[Rik]

Aan het uitdelen van een tikkie aan de hond kun je eigenlijk niets zien. Dat zal elke kat wel kunnen doen. Het zou zelfs gewoon speels gedrag kunnen zijn. Maar een hond is geen kat en dat weet ze. Omdat je ook niet weet hoe het in het asiel en bij de andere plaatsing aan toe gegaan is zou het beide kanten op kunnen. Het is in ieder geval prima dat je weet dat twee dagen toch echt te weinig is. Het zou misschien wel al na een paar dagen heel goed kunnen gaan maar het kan ook weken duren (of zelfs maanden, maar dat verwacht ik niet). Dus is het gewoon een kwestie van proberen. Maar of het nu de ene of andere kant uitgaat... het is de moeite van het proberen zeker waard.

[Angel1985]

Ik denk dat het inderdaad zeker de moeite is om het te proberen, stiekem denk ik ze er heel gelukkig van gaat worden.

Nu heb ik een cattery gemaild met het verhaal. Ik ben namelijk helemaal verliefd op de Britse korthaar, nu denkt deze mevr dit specifieke ras voor haar te rustig zal zijn. En de Brit hier waarschijnlijk teveel stress van gaat ondervinden met alle gevolgen van dien. Is het inderdaad beter om voor een ander ras of htk kat te gaan? Of hebben jullie hierin andere ervaringen/meningen?
Ik durf nu een kat uit het asiel waarvan de achtergrond niet bekend is niet aan. Een kitten waarvan ik niet weet waar deze vandaan komt enz ook niet. Ook niet ivm de konijntjes.

Nog een puntje waar ik me van afvraag of dit negatief is. Wij hebben een afgezette achtertuin, nu is onze gehele achterkant van speciaal dubbel glas. Als wij weggaan kunnen de beestjes dus niet naar buiten, een kattenluikje plaatsen zou betekenen een nieuwe speciale deur ( niet heel erg, maar dit is een huurhuis waar ik hoop niet te lang te wonen. En het gaat richting de 2000euro kosten [WINKING FACE]). Dus ik doe als ik wat langer wegga , maximaal 5 uurtjes en dit is maximaal 2x per week. De poes in de hal en boven en de hond in de woonkamer. Ze kunnen wel gewoon bij elkaar eigenlijk, maar ze vindt het boven wel leuk en ik wil de tussendeur dicht hebben. Maar goed is dit met twee katten ook te doen? Boven is ook een kattenbak en speelgoed. Ze mogen eigenlijk overal komen van mij.

[Cari]

Ik denk dat je zeker moet proberen haar een maatje te geven. Juist omdat ze niet buiten komt. Dat betekent namelijk dat ze anders haar leven lang waarschijnlijk geen soortgenoot meer zal ontmoeten en dat vind ik triest. Er zijn maar heel weinig poezen die echt solo-poezen zijn. In het merendeel van de gevallen komt het doordat mensen ze zo gemaakt hebben. Ze geen kans hebben gegeven te ontdekken dat ze kat zijn. Als er dan na jaren iets in de situatie verandert en ze ineens wel met soortgenoten te maken krijgen (al zien ze hen alleen maar in de tuin), krijg je geheid gedragsproblemen.

Een Brits Korthaar staat bekend als behoorlijk rustig en het is inderdaad maar de vraag of dat een goeie match gaat worden. Ik weet niet waar je woont, maar een kat/kitten uit een goeie opvang lijkt me de beste keuze. Met name als de opvang werkt met gastgezinnenn, want dan heb je al een huiselijke situatie en is de kat beter in te schatten dan vanuit een asiel. Maar er zijn ook asielen waar heel goed op de karaktertjes gelet wordt. Van veel asielkatten is de voorgeschiedenis niet bekend, maar dat is in principe ook niet belangrijk. Als het dier zich in zijn nieuwe situatie "goed" gedraagt, dan speelt het verleden niet. Er worden veel meer katten van de straat gehaald dan afgegeven door de eigenaar en eigenaren die hun kat afgeven, willen nog wel eens liegen over de reden.
Er is altijd een terugbreng garantie als het onverhoopt niet lukt met de kat die er al is. Voel je dan vooral niet bezwaard, het is niemands schuld, maar je maakt je katten niet gelukkig met een huisgenoot waar ze niet mee overweg kunnen.

[Rik]

Er zijn maar heel weinig poezen die echt solo-poezen zijn. In het merendeel van de gevallen komt het doordat mensen ze zo gemaakt hebben. Ze geen kans hebben gegeven te ontdekken dat ze kat zijn.

Ik voel me erg aangesproken Ik ben er dus inderdaad één met een échte solo-poes. Ze kan nog geen andere kat (of beest of mens) zien of ze schiet al in een sneltreinvaart naar de zolder. Eigenlijk is dat van mijn kant, vroeger, niet echt een bewuste keuze geweest maar toen had je dit forum nog niet (Mijn poes is 19 jaar oud). Wist ik veel dat je er beter 2 kon nemen. Pas toen ik eigenlijk aan een tweede begon te denken was het voor mijn oude poes al te laat (14+jaar). Tsja... dan ga ik haar geen martelgang door laten maken om er iets bij te zetten (hoewel ik wel zou willen). Bowy heeft vroeger toen ze klein was wel contact gehad met een andere kater maar dat was een echte verknipte solo-kater. Die kon ook heel gemeen uit de hoek komen. Later hebben we op het logeeradres nog de bloedspetters onder de bank gevonden (zal wel geen goede ervaring voor haar zijn geweest) Sindsdien heeft ze eigenlijk nooit meer contact gehad met andere katten. En tjsa... zielig? misschien aan de ene kant wel. Ze heeft het niet "bewust" gemist maar het is toch maar solo. Ik heb met haar gelukkig niet de echte problemen gehad die je met een solo-poes kunt krijgen. Maar ik weet wel dat het de volgende keer anders gaat

[Angel1985]

De twijfel is eigenlijk wel zo goed als weg. Er komt een vriendje voor haar.

Ik zou aan de ene kant het liefst een katje adopteren uit het asiel, maar iets houd me nu tegen. Ten eerste hoe het deze keer is gegaan met de adoptie , geeft mij niet veel vertrouwen ( het is een iets uitgebreider verhaal dan hier staat, zet dat niet graag online vandaar). Ten tweede dus de konijntjes.
Is een goed gesocialiseerde kitten die tot 12 weekjes bij haar mama/broertjes/zusjes blijft niet het veiligst?
Maar ja stel dat dat niet lukt wat dan.
Ik had gewoon in het begin mijn gevoel moeten volgen en direct twee adopteren ipv wat er nu gebeurd is.

Een Britse korthaar trekt mij persoonlijk heel erg, maar het gaat niet om mij [WINKING FACE]. Dus het kan vanalles worden, zolang het maar klikt met mijn lieverd.

[Cari]

Je hebt het "probleem" dat je voor je konijntjes een super rustig katje zoekt en voor je poes juist een wat energiekere. Ik denk da het belangrijkste is dat er een klik is met je poes, zodat de 2 katten genoeg hebben aan elkaar en dus de konijnen met rust kunnen laten.
De voorkeur voor een Brits Korthaar is persoonlijk, maar ik wil je wel de illusie ontnemen dat dat een veiliger keuze zou zijn. Fokkers hangen soms mooie verhalen op, maar als puntje bij paaltje komt, laten ze een andere kant zien. "Goed gesocialiseerd" heeft meerdere kanten. Het kan betekenen: met andere katten, met mensen, met situaties, maar ook met andere diersoorten. Het zegt dus niets over hoe het gedrag van een kitten via een cattery tegenover konijnen zal zijn, tenzij de fokster die heel toevallig ook in huis heeft. Een kitten van 8 weken kan minder bedreigend zijn voor je konijntjes dan eentje van 12 weken en daarom juist een betere keuze.
Mag ik vragen waar je woont?

[Angel1985]

Bedankt voor je reactie.

Wat ik eigenlijk vooral bedoel mbt de konijntjes , is dat een kat die altijd op straat heeft gezworven na mijn mening meer risico vormt. Dan heb ik het over echt jagen om te doden. Het speelse is niet erg, mijn poes is vaak in de achtertuin en slaapt/drinkt/speelt bij de konijntjes. Maar ze wil ze niet opeten zeg maar [WINKING FACE].
Ook het feit ze hier niet de straat op mogen en het moeten doen met het huis en de achtertuin, moet ik rekening houden met het karakter etc.

Eerlijk gezegd vind ik een Britse korthaar gewoon heel mooi en het algemene karakter trekt mij. Maar zoals ik aangaf gaat het niet om mij [WINKING FACE].
Als ik naar een cattery ga zou ik letten op of de katten in huis wonen, of er kinderen en andere dieren aanwezig zijn.

Ik woon in Breda.
De poes die ik geadopteerd heb komt overigens niet uit het asiel hier.