Acceptatie tussen katten (o.a. bij nieuwkomers)

[Muis]

Je kunt je kater en kittentje dan steeds een tijdje in de woonkamer (of een andere kamer) bij elkaar zetten, terwijl je erbij blijft. Niet ingrijpen als ze blazen of grommen, want ze moeten zelf een evenwicht vinden, maar natuurlijk wel bij een (dreigende) vechtpartij.

helemaal eens met Sandra, alleen een hele kleine aanvulling. Als je ingrijpt, kun je dit beter op een manier doen waarop het lijkt alsof jij NIET ingrijpt. Bijvoorbeeld door een bos sleutels te laten vallen. Hierdoor zullen ze schrikken en uit elkaar gaan.

[Sandra W]

Inderdaad, een hele goede aanvulling ! Zo lijkt het niet of je partij trekt voor één van de katten en dus het proces tot een natuurlijke evenwicht onnodig vertraagd.

groeten,
Sandra

[Minou]

Even een update

hier gaat het best goed moet ik zeggen.
minou heeft grover en lucifer wel geaccepteerd, al zijn het geen dikke vriendjes maar dat hoeft voor mij ook niet.
Ze liggen vaker met zijn drietjes op de bank, met of zonder mij ertussen in. Lucifer is wel op zoek naar iets bij minou, noem het moederliefde maar zij heeft natuurlijk geen idee wat dat is of hoe ze moet reageren, waardoor ze hem soms nog wat grof kan afwijzen.
Er zijn ook momenten dat lucifer en minou heel voorzichtig tegen elkaar aanliggen, het initiatief komt dan wel van lucifer.
Grover en minou gaat iets minder goed. grover is dan ook de grootste deugniet en plaagt minou erg graag.
minou is wel afstandelijker naar ons toe, en vind het niet altijd fijn om aangehaald te worden. We laten haar een beetje gedijen en proberen haar zoveel mogelijk ruimte te geven.
als de jongens te rebels worden, dan gaan ze soms even apart zodat minou tot rust kan komen.
Er zijn ook speelmomenten met zijn drietjes, waar minou af en toe wel grof is. En je merkt dat ze soms geen idee heeft wat ze met haar gevoel aanmoet.
al met al gaat het goed, en we hopen dat het nog beter gaat worden, we wonen hier immers pas ruim twee maanden.
De jongens krijgen kvv en verse voeding, en wat dan wel leuk is, is dat minou dat ook langzaam begint te eten.

[anitavanwijk]

dag allemaal,

Muis is nu ruim een week in huis. Ik heb Floppy al die tijd gewoon naar buiten laten gaan. Nu komt Floppy langzaam weer terug naar binnen. (voornamelijk om om eten te zeuren) Ook wil Floppy zo nu en dan spelen met ons.
Hij blaast nog steeds naar Muis, en ook gromt hij, maar dat hoort ze toch niet.
Muis daagt hem erg uit, zodra ze weet dat hij binnen is komt ze kijken en is al haar aandacht alleen op hem gericht.
Vanmorgen waren ze samen binnen en bleef Floppy vrij lang binnen. Het is niet een echt gevecht geworden, maar Muis heeft wel klappen gehad.
Daarna kregen ze samen stukjes worst. Floppy sloeg Muis een aantal keer en ja hoor, alles was voor Floppy. Zelfs de stukjes voor Muis' neus veroverde Floppy.

Ik hoop dat dit allemaal een goed teken is en dat ze nu langzaam aan elkaar gaan wennen.
We gaan deze week proberen om ze samen binnen te halen en in 1 kamer te zetten.

Bedankt voor de tips die we gekregen hebben!

[marijke88]

ok ik weet het echt niet meer. wij hebben sinds 2 maanden een poesje wally, ze is nu vier maanden en omdat ze zo veel alleen zit omdat wij werken vond de dierenarts het een goed idee om er een 2e bij te nemen. nou ja dat vonden wij zeker niet erg. dus nu hebben we een 2e poesje pukkie van 6 weken erbij. maar dat gaat dus helemaal mis! wally begon met zo bang te zijn dat ze gewoon plaste op de grond, hoge rug blazen, grommen enz. maar nu zit ze dat kleintje alleen maar achterna en ze bij heel erg. wally bijt sowieso erg veel, ons ook, maar dit is echt te gek dat kleintje kan zich niet voldoende verweren.. wally en pukkie komen beide uit een groot nest en zijn andere katten en honden gewend.. ik heb het idee dat er bij wally iets niet klopt want het bijtgedrag loopt nu echt uit de hand.. wie heeft er tips of adviezen? ik wil haar echt niet weg hoeven doen maar wil wel in de toekomst veilig bijv. een babytje in huis kunnen hebben...

liefs marijke

[Sandra W]

Dit is inderdaad een heel lastig probleem, want het zou echt naar zijn als je kleinste kitten een wond oploopt, omdat deze zich niet goed kan verweren. Ik weet natuurlijk niet of het echt doorbijten is wat Wally doet of alleen dat het oppervlakkig happen blijft, maar ik zou hier voorlopig nog geen risico's mee nemen.

Normaal gesproken komt het wel snel goed tussen jonge katten, dus ik zou het zeker een kans blijven geven en kijken of ze over een paar dagen tot een weekje of twee elkaar geaccepteerd hebben, maar ik zou er totdat je ze samen kunt vertrouwen wel steeds bij blijven en ze 's-nachts nog even gescheiden houden.

Wat dat bijten in het algemeen betreft: ik denk niet dat er bij Wally geestelijk iets niet klopt, maar het kan zijn dat hij niet goed genoeg gesocialiseerd is en daarom bijtgedrag naar mensen toe vertoond. Meestal zijn ze dan wel lief voor andere katten, maar ik begrijp dat dit bij jullie nog niet het geval is.

Bij dit soort gebrekkige socialisatie moet je helaas veel geduld hebben en hopen dat het met kleine beetjes steeds beter gaat. Het is goed om steeds rustig met hem om te gaan, hem niet op te tillen als hij dat niet wil, hem niet met je handen laten spelen maar met iets aan een touwtje of aan een stok en als hij bijt bij het aaien je hand proberen stil te houden en rustig terug te trekken, straffen heeft hierbij geen zin, negeren is beter. Ook kun je hem dan bijvoorbeeld afleiden met een speeltje.

Als de socialisatie na een tijdje gelukt is hoef je je ook minder zorgen te maken om een toekomstige baby, al moet je natuurlijk altijd voorzichtig zijn met baby's (en kleine kinderen) en huisdieren.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

groeten,
Sandra

[verarolf]

Ik ben me er van bewust dat er al meerdere soortgelijke topics op het forum staan, maar ik heb daar nog niet echt tips kunnen vinden.
De situatie is als volgt:
We hebben een gecastreerde kater van anderhalf jaar (Jip). Nu hebben we na veel dubben besloten er nog een katje bij te nemen en we zijn terecht gekomen bij een poesje van 3 maanden (Siepie). We hebben gekozen voor een kitten, omdat uit navraag en lezen bleek dat dat meestal wel goed gaan, wanneer je al een kat hebt.
Vanochtend hebben we Siepie opgehaald. Ze is uit haar reismandje gestapt en liep voorzichtig rond. Jip zat met de rug naar haar toe en schrok zich kapot. Hij besprong Siepie (de plukjes haar vlogen in het rond). Daarna hebben ze nog en tijd met hoge rug en dikke staart naar elkaar zitten staren. Siepie blies en gromde de hele tijd, maar Jip vond het na een tijdje wel goed. Hij besnuffelde de mand en alle plekjes waar Siepie gelopen had. Maar Siepie blijft doodsbenauwd voor Jip, waardoor Jip ook weer heftig reageert.
We hebben onze dierenarts gebeld voor wat tips en die gaf aan dat het slim is ze allebei op een slaapkamer te zetten, zodat ze elkaar horen maar niet kunnen zien. Op een gegeven moment kun je dan de deur op een kier zetten en zo verder. Nu zitten beide katten dus apart van elkaar. Wel een beetje zielig, aangezien ze allebei nu mauwen. Daarnaast is Jip gewend naar buiten te gaan, maar kan dat wel en hoe moet dat 's avonds?
We weten dat het wennen tijd nodig heeft, maar we zijn een beetje ontmoedigd door http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewtopic.php?t=5634 ...
Iemand misschien tips, hulp of een anderen aanpak?

[Shaz]

Samen laten eten hielp hier nog wel. Verder ze afleiden als ze aan het vechten/stoeien zijn door bv je sleutelbos te laten vallen. Hoe meer jij loopt te stressen hoe meer de katten dat ook doen namelijk. Dus als je er steeds tussen springt dan zal dat het waarschijnlijk alleen maar erger maken.
Succes!

[Boomer]

Gun ze de tijd. Siepe komt binnen op een voor haar hele nieuwe omgeving met nieuwe geurtjes, kater , baasjes, geluiden , regels enz. Dit is best eng voor haar.
Verder moet er een nieuwe rangorde bepaald worden in huis. En voor Jip komt er ineens een indringer, waar hij aan moet wennen.
Ik heb al mijn dieren gewoon bij elkaar gezet (niet meteen het hele huis maar eerst bv de huiskamer) en ze het zelf laten uitzoeken. Zolang er niet hard gevochten wordt en de bloed spetters rond vliegen heb ik ze laten gaan.
Heel veel succes !!

[verarolf]

Vandaag gaat het alweer wat beter. Siepie blijft blazen en een hoge rug maken, maar Jip maakt zich niet zo druk, alleen z'n staart wordt een beetje dik. Al met al dus al heel wat vooruitgang met gisteren. Het helpt om zelf niet gelijk erbovenop te zitten. Bedankt voor de tips, Boomer en Shaz.

[Illy]

Hallo,
Ik heb het volgende probleem. In augustus dit jaar hebben we een kitten erbij genomen. Dit komt door het volgende: 14 jaar geleden heb ik een mannetje en vrouwtje uit 1 nest genomen. Iets te laat laten helpen en broer en zus hadden samen 3 kindjes. Eén hebben we gehouden en dat ging helemaal goed. In maart dit jaar is helaas het zoontje voor mijn ogen dood gereden.
Zijn vader (Joris) was helemaal van de kaart en rouwde echt. Zijn moeder(Dora) was iets minder in de rouw. Zij wil so wie so graag het huis voor haar zelf.Joris miste echt zijn maatje om mee te ravotten en toen we zagen dat het iets beter met hem ging (ging weer goed eten enzo) werd er bij onze buren een nestje geboren.
Waarbij 1 zwart witte (bijna 2 druppels water met onze overleden kat). 4 Augustus was het grote weekend dat kleine Pikey bij ons kwam wonen. In het begin erg onwennig, maar hij deed alles volgens 'protocol' : had respect voor de ouderen en bleef een beetje uit de buurt. Maar toen hij zich helemaal op zijn gemak voelde, is spelen het enige wat in zijn woordenboek voorkomt. Logisch natuurlijk. Dora, is erg dominant en houdt hem op afstand, wat hij respecteerd. Joris daarentegen is meer een watje. Echt een lieverd en goedzak. Pikey is helemaal gek op hem en achtervolgt Joris waar hij gaat... Hier gaat het dus fout. Joris wordt elke keer als hij in de tuin of het huis is, belaagd door Pikey. Pikey springt dan op Joris zijn rug en hier schrikt Joris van, wijst hem niet terecht maar vlucht het huis of tuin uit. Nou is Joris altijd een kat die veel aandacht wilt en s avonds het liefst tussen ons in op de bank ligt voor alle aandacht. sNachts slaapt hij altijd bij mijn vriend op het voeteneind. Maar dit gebeurt eigenlijk niet meer, sinds die kleine draak er is. Heeft iemand misschien tips en trucs om hun relatie beter te maken, zodat Pikey weet dat hij staat en Joris wat minder gestresst is?

[Suzanne1970]

Hm klinkt bekend,wij hebben hetzelfde probleem hier.We hebben 7 katten..5 dames en 2 heren.1 van de heren is een kitten van 10 weken die onze andere heer (een hele grote lieve aanhankelijke sullige) niet met rust wil laten.Zodra Pepper (de grote) de kamer in komt springt die kleine hem op z'n donder en ook al is Pepper niet zachtzinnig blijftie trugkomen..tot vervelens toe
Onze dames laatie met rust want die blazen en grommen en meppen.Wij proberen het met de plantenspuit om zo die kleine weg te jagen maar dat werkt niet lekker want we spuiten Pepper dan ook nat
Dusssssss iemand die raad weet....graag!

[Sandra W]

Als het leeftijdsverschil tussen de volwassen kat en het kittentje erg groot is, zoals hier met een 14 jarige kater en een kittentje van een paar maanden, komt dit probleem heel vaak voor. De oudere kat bevindt zich namelijk in een hele andere levensfase waarbij rust en regelmaat het belangrijkste zijn. Aan zijn lijf liever geen polonaise en zeker geen druk spelend katje.

Het katje doet niets verkeerds, want dat hoort gewoon bij zijn leeftijd, dus hem iets natuurlijks afleren is eigenlijk onmogelijk en ook niet echt eerlijk.

De kater wijst hem niet op z'n plaats in de rangorde, dus die heeft nu echt last van hem. Dit zal nog wel een tijdje duren totdat het kittentje ook volwassen en dus rustiger is.

Een goede oplossing zou zijn om er een kittentje bij te nemen, want dat hebben zij elkaar om mee te spelen en heeft je kater zijn welverdiende rust. Ik weet natuurlijk niet of jullie dat willen en of er ruimte voor is, maar anders zit er vrees ik niets anders op dan je kater een eigen plekje in huis te geven waar het kittentje niet kan komen, zoals bijvoorbeeld een mandje op een hoge kast of een eigen (logeer)kamertje. Je kunt je kittentje ook 's-nachts niet in de slaapkamer laten zodat je kater dan zijn momentje van aandacht van jullie heeft. Ik hoop dat jullie hier iets aan hebben.

groeten,
Sandra

[miepertje]

Hallo,

Hoop dat het hier goed staat. We hebben sinds kort (1,5 week) Aapje van bijna 4 maanden en thuis hadden we al een (gest.) poes Frummel van 4 jaar. Frummel zoekt Aapje steeds op en dan gaan ze neus tegen neus staan, vervolgens gromt Frummel en loopt weer weg. Op zich niks dramatisch maar ze blijft wel af en toe meppen en grommen naar Aapje.
Hoe lang duurde het bij jullie eer ze aan alkaar gewend raakten, dus zonder grommen en blazen?

[Elja]

Bij ons duurde dat 1 tot 2 weken ongeveer.
Het leeftijdsverschil tussen onze oudste kater en het kittentje was 1 jaar.