Kat komt niet binnen door hond

[Cerna]

De kat is met een hond opgevoed en zoals ik eerder al aangegeven heb is het anderhalf jaar goed gegaan. Vind persoonlijk dat je een beetje krom reageert op een normale vraag. Maar Hey bedankt voor je input.

Dat schreef je niet en ik vind dat ik normaal heb geantwoord. Dat dat antwoord jou niet aanstaat, is een ander verhaal.

Je schreef:

Al een ruime 5 jaar heb ik een kater in huis. Deze is sinds jongs af aan bij ons en zodra hij oud genoeg was gecastreerd. Hij was een aanhankelijke buitenkat die regelmatig binnen kwam. Hij kon goed met zijn mede katten huisgenoten overweg en er was eigenlijk geen vuiltje aan de lucht.
Sinds 2 jaar hebben wij ook een hond in huis. Een zwerver uit Roemenië. Een enorm lief dier. In eerste instantie konden mijn gecastreerde kater en mijn hond prima overweg. Ze waren niet de beste vrienden, maar hadden ook geen problemen met elkaar. Zeker tijdens de driemaal daagse wandeling van de hond was de band prima. De kater liep gezellig mee en zo nu en dan speelden ze wat.

Op basis van deze informatie heb ik je een antwoord gegeven.

De kat was dus de eerste drie jaar alleen met andere katten en niet met een hond. En wanneer je dan na drie jaar een hond met een rugzakje introduceert bij een kat die geen honden gewend is dan kan dat problemen gaan geven. Je hebt geluk gehad dat het niet vanaf het begin al mis is gegaan.

En hoe gaat het dan tussen de hond en de andere katten?

[Anne]

De kat is onlangs nog bij de dierenarts geweest en was toen helemaal gezond! We zouden altijd nog een keer langs kunnen gaan met de specifieke vraag over onzindelijkheid.

Ik ken Cesar en zijn programma’s wel ja! Misschien eens met een andere blik gaan kijken. Die man verricht soms wonderen lijkt wel!

Het is overigens niet zo dat onze kat echt niet meer thuis wil komen. Hij zit regelmatig hard miauwend in de tuin en geniet van alle aandacht die hij krijgt als hij binnen is. Als hij eenmaal binnen(boven) is, is er ook niet zoveel meer aan de hand. Behalve het doen van zijn behoefte, heeft hij het boven meer dan prima naar zijn zin!

Ik zelf zou daar niet te lang mee wachten. Blaasproblemen kunnen behoorlijk pijnlijk zijn, vooral als er blaasgruis in het spel is
Dat veroorzaakt een schurend pijn in de blaas
Toch vreemd dat je kat dan de benedenverdieping ontwijkt.
Ik zou de kat voorlopig binnen houden,( kun je mooi het plasgedrag in de gaten houden en kijken of hij geen bloed plast) zo snel mogelijk een urineonderzoek laten doen en een vuchtroute naar boven organiseren maar wel met afgesloten deuren boven zodat zijn leefoppervlak wordt beperkt boven en hem zowiezo daar geen eten en drinken aanbieden zodat hij wel wordt gestimuleerd wat vaker naar beneden te komen
Je schreef ook
""Nu is het wel zo dat mijn hond ineens fel reageert wanneer mijn kater langsloopt, maar vaak merkt hij de kater pas op als deze al gestresst aan het sprinten is.""
deze felle reactie veroorzaakt natuurlijk ook schade aan de vertrouwensband van je kat in de hond
Deze reactie moet je gelijk corrigeren, niet meer toestaan,tenslotte ben jij de baas en jij bepaalt wie bedreigend voor je hond is, niet je hond zelf
Want het is olie op het vuur gooien
Als je kat ziet dat jij je hond meer en meer onder controle gaat krijgen op dat gebied wordt zijn vertrouwen in jou en hond weer wat groter
Ik heb een goede hoop dat dit helemaal gaat goedkomen, aangezien de kat eerst zo goed met de hond ging en zelfs meeliep met de wandelingen
Kan het zijn dat de hond in die tijd wat onrustiger,opgewondender of nerveuzer is geworden door een gebrek aan goede leiding?
Veel mensen missen die signalen en interpreteren dit als blijdschap
Want dat kan heel goed een oorzaak zijn

[Anne]

Ik had wel een reactie van jou verwacht en ik ben me er terdege van bewust dat je een hond niet "zomaar wegdoet" en dat het ook "een levend wezen is".

Ik heb dan ook niet geadviseerd om de hond maar aan een boom te binden of uit de auto te gooien, maar om er een ander huisje voor te zoeken waar de hond ook gelukkig kan zijn. Ik vind dat dat bij je verantwoordelijkheid hoort wanneer je ziet dat het botst in huis tussen de twee huisgenoten.
Maar wanneer je koste wat het kost de dieren bij elkaar wilt houden met als gevolg dat dieren hier op reageren met een stressreactie, dan ben je niet diervriendelijk bezig en reageer je alleen maar vanuit jezelf: "ik wil", "ik wil".

Want ik geloof niet dat er een medische oorzaak is (maar er is natuurlijk niets op tegen om dat eerst uit te laten zoeken). Er is waarschijnlijk iets gebeurt tussen de hond en de kat waardoor de kat ervoor gekozen heeft om niet meer thuis te willen zijn en misschien kan een gedragsdeskundige hier iets mee, maar ik betwijfel het.
Maar gelukkig leven we in een vrij land en heeft een ieder recht op zijn of haar mening

Ik heb dat meegemaakt met Gizmo, de 'zwerver' die ik (helaas maar) een jaar heb mogen verzorgen. Ook hij weigerde om bij zijn verzorger te willen wonen en vloog tegen de muren op. Gizmo was pas drie weken bij haar, maar ze werd "gek van de kat" en heeft hem naar buiten gedaan. En ja, toen liep hij natuurlijk weg.
En toen ik hem voor het eerst bij ons in de binnentuin ontmoette en er via Amivedi achter kwam dat hij uit de buurt kwam, heb ik haar gewaarschuwd en hebben we hem samen gevangen. Twee uur later liep hij weer in de binnentuin en toen vond ze het wel genoeg en liet hem aan zijn lot over

Maar toen Gizmo bij ons in huis kwam wonen, bleek hij helemaal geen buitenkat zoals zij had gedacht, vloog hij niet tegen de muren op en werd ik ook niet gek van hem.
Er was dus iets in dat huis (en ik heb wel een vermoeden) waardoor Gizmo dacht "ik wil hier weg!" en wanneer je als kat dan de kans krijgt, dan ga je.
Maar bij ons was hij relaxed en heeft geen enkele keer geprobeerd om via het slaapkamerbalkon de binnentuin in te komen, terwijl dat voor een beetje HTK-kat (of andere klauterkat) geen enkel probleem zou zijn.

Nee Annet natuurlijk stel jij niet voor de hond maar op straat te gooien dat begrijp ik heus wel
Maar in dit geval, de hond even weg doen, lost niks op. Ik van mening dat katten en honden in rust kunnen samenleven, ook al zijn ze elkaar niet gewend. natuurlijk zal het in het begin wel wennen zijn maar als de kat genoeg vluchtwegen heeft dan kan het heel goed wennen. Tenzij, en dit lijkt zo in bovenstaand verhaal, de hond niet goed wordt begeleid in dit proces en zelf de leiding neemt, je kan het ook anders lezen want ik wil niemand kwetsen, misschien heeft topicstarster de hond heel goed onder controle maar mist het nog enkele consuquenties op dit gebied wat de kater heel goed kan aanvoelen want de hond uit het, straalt het uit en dieren zijn heel goed de energielevels van elkaar te lezen
Dus voor mij zou dit nooit een oplossing zijn

In het geval van Gizmo lijkt het mij dat zijn vorige verzorgster hem niet mocht, zich aan hem irriteerde e.d.
Dat voelen dieren heel goed aan en dan is het geen wonder dat ze weg willen want dieren kunnen niet schijheilig zijn en vrolijk meedoen alsof er niks aan de hand is
Gelukkig is hij toen bij jou terecht gekomen,heeft gelukkig nog liefde mogen leren kennen, waardering en warmte gekregen
jammerlijk mocht hij maar even bij jou blijven
maar ontzettend fijn voor hem dat hij bij jou terecht is gekomen en de liefde heeft gekregen die hij heeft verdient

[Cerna]

Je plaatst voortdurend tegenstrijdige berichten dus hoe kunnen wij dan beoordelen hoe de situatie werkelijk is:

Ik ben echt ten einde raad dus ik hoop dat jullie een gouden advies voor mij hebben! Echter komt mijn kater sinds een halfjaar nauwelijks nog binnen. Eerst dacht ik dat hij echt vermist was. Maar al snel zag ik hem buiten nog wel regelmatig! Een aantal keer heb ik hem zelf naar binnen gehaald door hem met snoepjes te lokken en vervolgens op te pakken. Eenmaal binnen schoot hij echter zo in de stress van mijn hond, dat hij direct weer een sprintje nam en door het kattenluik naar buiten schoot.

Toch wilden we hem graag binnen hebben. Dus hebben we hem nog een aantal keer naar binnen gehaald en de deur naar boven opengezet. Mijn kater was nu wel binnen, maar durfde onder geen beding naar beneden. Wanneer je hem oppakte en richting de trap liep, voelde hij de bui al hangen en begon heftig tegen te stribbelen. Daarnaast deed hij zijn behoefte overal, behalve op de bak (die ook boven stond) Dit terwijl hij wel gewoon zindelijk is en altijd zijn behoefte op de bak gedaan heeft

.

Het is overigens niet zo dat onze kat echt niet meer thuis wil komen. Hij zit regelmatig hard miauwend in de tuin en geniet van alle aandacht die hij krijgt als hij binnen is. Als hij eenmaal binnen(boven) is, is er ook niet zoveel meer aan de hand. Behalve het doen van zijn behoefte, heeft hij het boven meer dan prima naar zijn zin!

[Cerna]

.......... natuurlijk zal het in het begin wel wennen zijn maar als de kat genoeg vluchtwegen heeft dan kan het heel goed wennen.

Daarmee geef je dus aan dat jij een situatie acceptabel vindt zolang de kat maar voldoende vluchtwegen heeft (en dus voortdurend op zijn hoede is)?
Sorry, maar dat vind ik dus niet.

Bij de introductie van een nieuwe kat (bij een andere kat) is er in het begin ook sprake van stress: blazen, grommen. En dat is voor mij acceptabel omdat het normaal kattengedrag is. Maar wanneer de reactie van de al aanwezige kat - ook in het begin - zou zijn: wegkruipen, vluchten, niet meer willen eten, enz... dan denk ik niet "Och, dat heeft nog even wat tijd nodig, maar zal op den duur wel beter gaan".
Gelukkig heb ik deze situatie nog nooit meegemaakt en ik heb gedurende de 47 jaar dat ik katten heb toch al heel wat katten bij elkaar geïntroduceerd. Maar een hond zou ik niet durven, hoe graag ik ook een hond zou willen.

[Anne]

Daarmee geef je dus aan dat jij een situatie acceptabel vindt zolang de kat maar voldoende vluchtwegen heeft (en dus voortdurend op zijn hoede is)?
Sorry, maar dat vind ik dus niet.

oftewel leg jij mij nu woorden in de mond of heb je het niet goed gelezen
de situatie die jij schetst is niet acceptabel
Als de kat voortdurend op zijn hoede moet zijn is dat een teken dat de roedelleider (baas) de hond niet goed onder controle heeft
En dan ligt het dus aan de mens, en niet aan de hond. De hond is totaal afhankelijk van de mens hierin
Ik schreef dat de hond dan beter begeleid moet worden zodat er een situatie ontstaat waarin hond en kat ontspannend naast elkaar kunnen leven

[Cerna]

Anne, ik heb je alleen geciteerd en daar staat het toch echt. Nog een keer:

......natuurlijk zal het in het begin wel wennen zijn maar als de kat genoeg vluchtwegen heeft dan kan het heel goed wennen.

Maar laten we niet kissebissen over een paar woorden

[Anne]

En voor het gemak vergeet je wat ik er daar achter aan schreef, namelijk

""Tenzij, en dit lijkt zo in bovenstaand verhaal, de hond niet goed wordt begeleid"""'

en dan heb jij het over kissebissen

Ik trap daar dus niet in Annet maar leuk geprobeerd

[castratenkoor]

Ik zit werkelijk met groeiende verbazing deze zinloze discussie te volgen. Het is klaarblijkelijk voor sommigen moeilijk te begrijpen dat iemand een andere mening kan hebben dan die van jezelf. Het voelt een beetje als overjarige pubers die beide koste wat het kost hun gelijk willen halen. Een mening is een mening - niet meer en niet minder.

Dit heeft weinig meer te maken met meedenken om te proberen tot een oplossing te komen voor ts haar probleem.

[Synemios]

Maar als ik het zo lees is het gedrag van de hond het probleem ook niet toch?
Ik denk dat het probleem eerder bij de kat ligt, die is waarschijnlijk ergens van geschrokken, dat hoeft niet eens iets te maken gehad te hebben met de hond zelf.
Misschien buiten met een andere hond iets mee gemaakt of er is iets gebeurd terwijl ook de hond aanwezig was, waardoor de kat de link met de hond legt.

Ben het met Rik eens, zolang de kat steeds naar buiten gaat kun je een herintroductie wel vergeten.

Ligt het probleem nou wel of niet bij de hond?

[Anne]

Dit heeft weinig meer te maken met meedenken om te proberen tot een oplossing te komen voor ts haar probleem.

Leg eens uit Dinie, ik probeer iemand duidelijk te maken dat bij problemen tussen honden en katten het wel goed kan komen, ik geef zelfs tip, bijv. het kijken naar the dog whisper of het lezen van zijn boeken
Ik vertel over mijn ervaring met Timmie*

zou dan ook mooi zijn als je zelf ook iets zou kunnen toevoegen aan de hulpvraag in dit topic

[Cerna]

Leg eens uit Dinie, ik probeer iemand duidelijk te maken dat bij problemen tussen honden en katten het wel goed kan komen, ik geef zelfs tip, bijv. het kijken naar the dog whisper of het lezen van zijn boeken. Ik vertel over mijn ervaring met Timmie* zou dan ook mooi zijn als je zelf ook iets zou kunnen toevoegen aan de hulpvraag in dit topic

Hier dezelfde reactie: ik adviseer TS om een ander huisje voor de hond te zoeken omdat dat volgens mij de beste oplossing is en vraag vervolgens ook nog om meer duidelijkheid omdat TS zichzelf - volgens mij - tegenspreekt.

Anne en ik hadden even een meningsverschil (en dat kan en mag toch?), maar dat betekent niet dat we niet inhoudelijk gereageerd hebben.

Ik ben dan ook - net als Anne - erg benieuwd naar jouw oplossing voor de hulpvraag

[castratenkoor]

Ach ik ben niet mee gaan reageren, omdat er al genoeg lieve mensen goede adviezen gaven. Nog eens hetzelfde herhalen zag ik niet als een bijdrage aan het oplossen van ts haar probleem. Teveel kapiteins op één schip maken het rommelig.

Maar ik wil mijn mening wel geven.......

Zoals ik het zie is dit één van de problemen van het los buiten lopen. Kat loopt een trauma op en aangezien je niet weet wat er gebeurd is, is het ook heel lastig op te lossen. Ik zou als de kat een keer binnen is, het luik afsluiten en hem zeker 6 maanden binnen houden. En dan heel veel tijd en energie steken in ten eerste het aantrekkelijker maken van het huis voor de kat, dus een klimmuur en loopbruggen langs plafond. Katten voelen zich hoog veiliger.

En ten tweede werken aan her-socialiseren van kat met hond. Zorg dat de hond onder appèl staat en leer de kat dat deze hond niet gevaarlijk is. Geduld is een schone zaak hierbij, dat lukt niet op één dag en ook niet in één week. kan natuurlijk heel goed dat hij op straat achterna gezeten is door een hond en daarmee elke hond als "eng" is gaan zien.

De logica van katten is niet altijd vergelijkbaar aan de logica van mensen. Als voorbeeld: iemand gooit een rotje in mijn tuin, harde knal en drie katten schieten het luik door van binnen juist naar buiten de ren in. Dat is een paniekreactie - ze vluchtten juist het "gevaar" tegemoet.

In het geval van dit topic is het helemaal onzeker waarom de kat doet wat hij doet. Stel dat hij een rotschop heeft gekregen van een boze buurman. Hij komt thuis en ziet benen met schoenen - oh jee wegwezen flitst er door zijn hoofd. En vervolgens wil hij de volgende dag niet naar binnen omdat daar enge benen en enge schoenen zijn.

Ik stel het heel plat, maar het geeft misschien een beeld van zijn gedrag. Wat ook nog wel eens wil helpen om de scherpe kantjes eraf te halen is om de dag wat valeriaan druppelen, in mandjes en op knuffelbeestjes en zo.

Ik wens ts heel veel succes met deze onderneming. Geduld en liefde zijn hierbij sleutelwoorden.

[Anne]

Ach ik ben niet mee gaan reageren, omdat er al genoeg lieve mensen goede adviezen gaven. Nog eens hetzelfde herhalen zag ik niet als een bijdrage aan het oplossen van ts haar probleem. Teveel kapiteins op één schip maken het rommelig.

.

Zo klinkt het een stuk vriendelijker
Meningsverschillen mogen, net zoals het aangeven waarom , dat moet kunnen, zeker op een forum waarvan je van elkaar kunt leren
Ik hoop dat dit in de toekomst zo mag blijven Dinie

[TessaB]

Ik heb - tot enkele maanden geleden - ook altijd een hond en kat gehad. We hadden de kater eerst als kitten. Twee maanden later hadden we de hond erbij gehaald. Ze zijn dus samen opgegroeid. Hoewel dit in het begin goed ging, vond mijn kater het na een tijdje genoeg.
Hij is ook heel zijn leven naar buiten geweest (gevonden als zwerfkatje in een doos). Hij kwam na een tijdje niet meer in de tuin en ook niet meer in de living/keuken, waar de hond zat. Om de kat toch binnen te krijgen, hebben we hem geleerd om via de voordeur naar binnen te laten komen. Dat deden we door een beetje natvoer te geven aan de deur en dit potje steeds meer binnen te zetten. Na een tijdje kwam hij gewoon naar binnen via de voordeur. De kater heeft sindsdien altijd boven of buiten geleefd, de hond in de living, keuken en tuin.
De kat mocht enkel in de living of keuken komen als wij erbij waren. De hond moest dan gaan liggen op haar slaapplekje. De kat wist dat we te vertrouwen waren. Na een tijdje wist de hond dat ze rustig moest blijven als de kat in dezelfde ruimte was en dat ze die gerust moet laten.
Verder nooit problemen gehad.

nu jouw kater heeft plots een gedragsverandering. Dit kan medisch zijn, maar het kan ook dat hij iets heeft meegemaakt dat hem wat heeft getraumatiseerd. Ben je zeker dat er niets gebeurd kan zijn tussen hen?