Wammes en Bommel dekgedrag

[Bommel en wammes]

Mijn dikke lieve Bommel is 7 maanden. Twee weken geleden is mijn oude kater overleden die was 18 en geen speelkameraadje voor Bommel. Ik moest ze vanwege de kwetsbaarheid van mijn oude kater toch meestal apart zetten. Nadat mijn kater was overleden zag ik een klein katertje voorbij komen die buiten was geboren en nu ergens binnenzat met zijn moeder. er werd een huis gezocht en ik dacht dat ga ik doen. Dus...sinds 3 dagen is de kleine Wammes erbij. Wammes verstopt zich en in niet erg gewend aan mensen, dus na dag 1 heb ik besloten om Bommel erbij te laten. Wat ik erg lief vond, dat toen wammes zich had verschanst op de zolder, Bommel met lieve prrr geluidjes er steeds heen ging en uiteindelijk Wammes uit zijn verschuilhokje wist te krijgen. Ik zag dat Wammes er veel baat bij heeft, een andere kat die hem helpt. Met Bommel erbij is hij namelijk niet onder de indruk van mij, en kan ik zelfs met een pauweveer met hem spelen( Aaien daar wacht ik nog even mee zo ver is hij nog niet). Bommel is wat kilootjes zwaarder en lomp, maar ik probeer het zo goed ik kan te laten gaan. alleen gisternacht was er te veel geblaas van de kleine, en te veel lompheid van Bommel dat ik voor de rust voor ons allen ze wel weer apart heb gezet. Vanochtend toverde Bommel de kleine gelijk weer uit zijn schuilplaats en hij werd zelfs begroet met wat kopjes, wat leuk toch zoals een soortgenoot dit voor elkaar krijgt. Maar goed..het spelen. Bommel moet in binnenkort castereren maar wat hij nu doet is Hij lpakt de kleine in zijn nekvel, legt hem neer en wil paren. De kleine weet zich uiteindelijk wel los te wrikken. net wilde hij toch even de kamer in en wordt gelijk weer op deze manier bejegend door Bommel waardoor hij weer naar boven is. Ik hoorde later een hoop best wel ruig gestoei en ga kijken ligt Bommel weer die kleine in zijn nekvel op de grond te leggen en met de achterpoten te schoppen. Ik moet wel zeggen dat deze kleine Wammes wel dapper is, maar ik vind het vooral vervelend als ik dat steeds zie. Ik heb ook de neiging om ze dan weer even apart te zetten...wat is wijs?? Kleine Wammes heeft nog weleen weg af te leggen voordat hij helemaal op zijn gemak is bij mij als mensebeest. Bommel is wel veel gemakkelijker voor hem. Maar Bommel doet dat dus wel heel erg veel dat dek gedrag. Tja...wat zijn de gedachtn van jullie hierover? wammes is ongeveer geschat 10 tot 12 weken en bommel is 7 maanden.

[Mleen]

Ik zou zo snel mogelijk een afspraak maken bij de dierenarts om Bommel te laten castreren! Hij kan er in principe niets aan doen dat hij dat gedrag vertoont, vooral als Wammes een meisje is (weet ik niet?). Zijn hormonen spelen op en een castratie lijkt me dan de meest logische oplossing.

Wel wil ik zeggen dat ik het erg goed vind dat je je ontfermt over het kitten en dat Bommel straks een speelmaatje heeft en het kitten goed kattengedrag kan bijleren. Ik zou dus alleen even zorgen dat ie er niet steeds om andere redenen bovenop springt!

[Rik]

Bommel had met zijn 7 maanden zeker vorige maand al gecastreerd moeten worden.

Dus het advies is om dit morgen gelijk met spoed te regelen. Een goede introductie met een kitten terwijl bij Bommel de hormonen door zijn lichaam gaan is gewoon niet te doen.

Na de castratie zitten er nog steeds hormonen in zijn lichaam voor een aantal weken. Dus het gedrag kan nog even aanhouden. Probeer dat de komende tijd zo goed mogelijk in goede banen te leiden.

Je zou voor het te enthousiaste gedrag van Bommel nog een Feliway friends verdamper kunnen proberen. Maar of die opkan tegen hormonen weet ik niet.

[Bommel en wammes]

Dank je wel, ik ga ook zo spoedig mogelijk Bommel castereren. Maar...de reden dat Bommel zo snel geintroduseerd is met het kitten is als volgt. Dit kitten is buiten geboren en heeft de eerste weken geen menselijk contact gehad. Toen het kitten hier kwam zat het verstopt en kreeg ik het niet te zien. Bommel heeft met allemaal lieve geluidjes het kitten uit zijn schuilplaatst gehaald. Het kitten voelt zich wel zeker bij Bommel en zodra Bommel er is komt het tevoorschijn en wint de nieuwschierigheid het van de angst. Ook als Bommel benden is is een een klagelijk miauwen van het kitten. Het kitten begroet Bommel met kopjes, en is dan ook niet onder de indruk van mij. Zo kan ik ook een beetje met hem spelen. Dus...dat ging goed, maar het lijkt feller te worden..vanochtend was het al vrij snel dat ik het kitten hoorde dat er dingen gaande waren wat niet fijn was. Ik ben gaan klappen met mijn handen en toen was het klaar. Later gebeurde hetzelfde weer en toen heb ik Bommel naar beneden gelokt met snoepjes. Nou ja, sneu...het kitten wil graag Bommel erbij, maar nu weet ik niet wat wijs is. natuurlijk castereren..en moet ik dan de komende weken het kitten en Bommel apart houden? Dan hoop ik dat ik het diertje genoeg kan gerustellen dat het niet meer bang is. Dan moet ik misschien wel tips hoe ik dat het beste kan doen.

[Bommel en wammes]

Ik heb ze gisteravond laten spelen met de deur vastgezet op een kier..zodat ze konden spelen met hun pootjes, toch nabij maar geen gedoe. Het is ook niet zo dat er steeds gedoe is..er wordt wel op een fijne manier begroet bijvoorbeeld, met kopjes en lieve geluidjes.

[Rik]

O, maar het is zeker goed dat je Wammes gelijk genomen hebt. Ondanks de hormonen bij Bommel heeft hij toch een speelmaatje nodig. En hoe langer je daar mee zou wachten, hoe moeilijker dat wordt.

Alleen het feit dat Bommel nog niet gecastreerd is heeft geeft nu wel een extra complicatie met zijn gedrag (en dat zie je nu ook). Gelukkig kunnen kittens heel erg veel hebben en zijn ze niet snel onder de indruk.

Ik zou ze ook zeker niet uit elkaar houden. Want dat levert voor beide alleen maar frustratie op en ze weten dat de ander er toch is. Maar je zult wat meer op moeten letten dat Bommel zijn ongewenste gedrag niet op Wammes los laat. Nu is dat af en toe geen probleem en Wammes moet ook nog een beetje leren van zich af te bijten maar je mag niet zien dat Wammes hier te angstig voor wordt.

Verder is het wel zo dat kittens heel erg ruw met elkaar om kunnen gaan. Dat is gewoon kittengedrag. Vecht en jachtspel. Daar hoef je niet zo snel bij in te grijpen. Wammes moet dat ook leren. Alleen in combinatie met de hormonen van Bommel zou die misschien geen maat weten te houden. Daar moet je dan even op letten.

Zorg ervoor dat Wammes terugtrekplekjes heeft. Een doos met een klein gat waar hij alleen door past. Af en toe met jou alleen op een kamer om te spelen met een hengel kan hem ook weer wat zelfvertrouwen geven. Hij mag zich niet 24/7 opgejaagd voelen door Bommel. Dus probeer het gedrag van Wammes ook goed te lezen.

[Bommel en wammes]

Wammes vertoeft op de zolder, dat heeft hij zelf zo uitgekozen..dat had ik ook gedaan als ik een kat was. dat is mijn creatieve werkzolder. Dus genoeg om je te verstoppen. Ik heb Bommel in de kamer, zowiezo snachts nu het kitten er is. Gisteravond lagen ze bets wel rustig op de zolder en ik heb even overwogen om dat zo te laten maar hetb Bommel toch naar beneden gehaald. Nu ging ik even alleen naar de zolder, maar ik krijg het kitten niet tevoorschijn getoverd zoals Bommel..zelfs niet met mijn beste liefste geluidjes Dus wat ik nu denk dat het beste is, is dat ik morgen een afspraak maak met de dierenarts voor Bommel en dat ik ze alleen samen op zolder laat als ik daat ook ben, zodat ik eventueel vervelend gedrag kan stoppen...Dat zou dan de beste oplossing zijn denk ik. om ze nu echt apart te houden lijkt me niet wijs omdat ik niet weet hoe dat gaat uitpakken als ik een paar weken verder ben. Bedankt hoor voor de feedback...want uiteindelijk wil je wat het beste is, maar door een menselijke bril zie je soms ook niet goed wat het beste voor katten is.

[Bommel en wammes]

Bommel kwam hier in huis toen ik nog een hele oude kat had van 18plus. Dat heb ik niet goed aangepakt. Ten eerste was het geen goed idee omdat mijn kat te oud was en het niet echt meer in zich had om voor zichzelf op te komen. Ik was te gevoelig voor een kleine pluizebol die op zijn kop kreeg, en later te gevoelig dat die pliuizebol dikker werd en mijn kat tegen de grond werkte. Ik heb ze geen mogelijkheid gegeven om het uit te zoeken maar heb ze steeds apart gehouden. Mijn kat is twee weken geleden overleden aan ouderdom. Ik dacht toen dat ik Bommel weg moest doen omdat ik geen goede keuze had gemaakt maar dat kon ik niet meer...want wat een lief beest is het, superzacht en knuffelig een droomkat. Ik wil nu ook zeker niet de fout maken om dingen snel zielig te vinden, want ik weet dat ze samen nog een lange tijd vooruit moeten. Maar in goede banen lijden en zien waar het net een beetje te ver gaat.

[Bommel en wammes]

Ik geloof dat Bommel begint te begrijpen dat dit niet helemaal de bedoeling is...want gisteren de rest van de dag en deze ochtend zie ik ze allen maar spelen en elkaar opzoek. Wat ik vooral heel erg leuk vind is dat door Bommel Wammes steeds meer op zijn gemak is, en door het hele huis loopt en zelfs al naast me komt staan heel dicht bij. Wat leuk om die kattentaal te zien. Want het is toch echt wel Bommel die zorgt dat Wammes niet bang hoeft te zijn...daar hetb ik geen inbreng in. Ik hoop dat Wammes snel meer op zijn gemak wordt en ik kijk uit naar een eerste aai die ik ergens terloops hoop te kunnen geven. eerst nog maar meer en meer op het gemak worden in dit huis met mensenbeesten.