Katten mogen elkaar niet, andere kat erbij?

[Elvis6]

Wij hebben twee katten van bijna tien jaar oud. Zij zijn broer en zus (beiden gecastreerd)en bij ons vanaf hun twaalfde week (als kitten dus). Helaas zijn zij elkaar steeds minder gaan mogen, met tot gevolg dat ze inmiddels bijna wekelijks vechten/blazen/elkaar opjagen. Is het een goed idee om er een (volwassen) kat bij te nemen om wellicht de rust te herstellen of wordt het dan twee tegen één?

[Rik]

De vraag is hoe die derde (volwassen) kat gezien gaat worden. Of je daarmee je probleem oplost weet ik niet. Het kan ook erger worden. Ik denk dat het verstandiger is het huidige probleem op te lossen.

Wekelijks vechten/blazen/jagen valt op zich nog wel mee. Wat hebben de katten om hun energie kwijt te raken? Heb je voldoende vluchtwegen, ook de hoogte in door middel van plankjes, krabpalen e.d.? Wordt er veel met ze gespeeld? Krijgen ze onbeperkt brokjes (want dat schijnt ook tot problemen te kunnen leiden)? Zijn het binnenkatten (daar moet je echt wat meer aandacht aan besteden om binnen een goede omgeving te creëren)? Kun je de stress-momenten terugleiden naar iets?

[Fotokonijn]

Goeie reactie van Rik.
Ik denk ook dat een derde kat het probleem alleen maar groter maakt.
Misschien een Feliway verdamper installeren?

[ErikPhilippus]

Ik ben het eens met Rik: je loopt een gerede kans dat het probleem alleen maar groter wordt.
Vreemd dat ze na 10 jaar samen elkaar niet meer mogen.... Lastig om te achterhalen wat er speelt - maar dat er 'iets' is, dat lijkt me wel duidelijk.

Kan je samen met ze spelen, of trekt één van de twee zich dan terug? Als ze samen met jou spelen, kunnen ze een hoop energie kwijt, en bovendien krijg je ook door hun gedrag te observeren wellicht wat meer inzicht in wat er tussen broer en zus speelt.

Naast Feliway zou je kunnen overwegen om tijdelijk een natuurlijk rustgevend middel door het voer te doen, zoals Zylkène. Dat is geen oplossing, maar creëert misschien wel de rust om samen te spelen i.p.v. ruzie te maken.

Succes!
Erik

[pinguin]

Zijn ze ook pas na gekeken door de dierenarts? Katten willen ook nog wel eens vechten om iets lichamelijke te verbergen

Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

[castratenkoor]

Soms werkt het - een extra kat - als bliksemafleider zeg maar. Alleen heb je geen enkele garantie. Ik denk dat ik het eerder zou zoeken in extra uitdagingen voor de katten. Wat planken langs een muur, een eventuele loopbrug langs plafond, extra paal/meubel/ton.

Een kleine verandering kan al verbetering geven, zoals een extra kattenbak, dan een grote b.v. speciebak. En bij twijfel, eventueel na laten kijken bij de dierenarts. Karakter van een kat kan erg veranderen door ziekte/pijn/ongemak.

[Zotvanpoezen]

Ik zou er ook geen derde kat bijplaatsen. Als er genoeg afleiding , kattenbakken, privéplekjes voor iedere kat enz.. is zou ik het ook beter vinden om ermee naar de dierenarts te gaan. Na 10 jaar plots elkaar niet meer uitstaan is inderdaad niet normaal. En als je echt geen oorzaak vind, kan je hulp vragen aan een kattengedragstherapeut. Die zal wel iets "zien" dat jij over het hoofd gezien hebt.

[Elvis6]

Die derde kat komt er dus niet, dat is nu wel duidelijk.
Overigens vechten ze niet ineens na tien jaar, dit hebben ze altijd al gedaan, alleen veel minder. Ze tolereren elkaar, maar zullen echt nooit naast elkaar op de bank liggen.
Krabpalen, speeltjes, plekjes etc. hebben we genoeg, we spelen met ze en ze kunnen in de tuin. Misschien toch eens kijken naar een gedragstherapeut.

[Yo16Ka16No11]

Katten die elkaar tolereren is erg goed voor solitaire dieren. Ik heb 17 jaar lang twee katers gehad die elkaar tolereerde en soms wat uit te knokken hadden. Katten die lekker naast elkaar liggen of elkaar poetsen is eerder uitzondering dan regel.

Ik heb nu een broer en zus van een half jaar die tegen elkaar liggen en elkaar poetsen, maar ik zie nu al dat ze zelfverzekerder worden en onafhankelijker van elkaar. Ik zou het tof vinden als ze leuk samen blijven, maar het is geen garantie naar de toekomst. Als dit niet het geval meer zou zijn en ze gedogen elkaar dan zou ik me daar geen zorgen over maken en ook geen gedragsdeskundige inschakelen.

[nellebel]

die van mij vechten minder sinds we zijn verhuisd. trigger bij ons was duidelijk angst. schrikken van auto's e.d. hierdoor schrok de een, daarvan schrok de ander en brak de hel soms los. ze kunnen niet met elkaar maar ook niet zonder. sinds onze verhuizing ging het stukken beter(rustigere omgeving), nadat ik ook het eten geven beter onder controle heb (gijs mepte guusje als de brokjes op waren) ging het weer beter. op zich is het hier geen oorlog, maar wel momenten dat ze elkaar flink in de haren vliegen. eventjes en dan is het weer over. ze kunnen ook niet zonder elkaar hoor. maar echt op en bij elkaar liggen hebben ze nooit gedaan. dus steeds meer en meer vrede in de tent. alleen merk ik ook nu weer, nu ze minder buiten op het balkon komen (mijn koukleumen mogen naar buiten maar willen nu niet), reageren ze hun energie soms weer af op elkaar. dus dat betekend dat wij toch weer meer energie aan het steken zijn in het spelen met hun. gelukkig werkt dat duidelijk wel. guusje moet bij ons echt haar energie kwijt. wil spelen met gijs, uitdagen, alleen gijs snapt spelen niet (nooit gesnapt, traumakatje) en gaat meteen aanvallen. als ik het merk roep ik meteen he, lief spelen en spring er tussen met veertjes enz.

[Zotvanpoezen]

Dat katten zich soms op elkaar afreageren is inderdaad wel normaal. Als er medisch niets fout is (belangrijk!) en als ze zich niet vervelen of honger hebben, zal dit niet dikwijls voorvallen. Indien dit wel het geval is, is het noodzakelijk om de juiste oorzaak te weten te komen: ziekte? verveling? honger? Of karakters die niet echt bij elkaar passen?