de eigenaars verkochten hem omdat hij niet gelukkig leek in zo'n grote groep andere katten.
bij mij zat hij dan eerst 2 maand alleen, en ik de indruk kreeg dat hij niet zo blij was als hij een hele dag alleen was, wanneer ik werken ben.
na 2 maand kwam er dan een kitten van 6 maand bij; een erg zelfzeker, onafhankelijk katertje dat nergens bang voor lijkt.
of ze echt maatjes zijn, weet ik niet, maar ze vechten niet echt, spelen niet echt samen maar plagen elkaar soms wel en hollen dan achter elkaar aan door het appartement (vooral na 11u 's avonds!), eten samen, delen de kattenbak,... de oudere kater likt de kleine zeer graag schoon, maar de kleine wordt dat dan snel beu, waarna het lieflijke tafereel meestal uitdraait op een kattige ruzie die soms met wat gebijt (de oudere bijt de kleine) eindigt.
de kleine gaat meestal ook ergens alleen zitten, ver van de oudere kater.
de oudere kater is verder een erg aanhankelijk beestje; wordt erg graag geaaid, zijn favoriete zitplaats is achter mij op de bureaustoel of tussen mijn benen in de sofa...
de kleine leek van in het begin al veel afstandelijker, en ietwat "ongeïnteresseerd"; komt alleen naar je toe voor snoepjes, laat zich aaien tijdens snoepjes maar stapt daarna gewoon weer door.
nu is het me een paar weken geleden opgevallen dat het kleine katertje soms plots veel socialer is, zich komt laten aaien en dan hard spint; dit wanneer hij 's ochtends op mijn bed is gesprongen en ik naast hem wakker word; dan is hij dus een heel ander beestje, dat contact zoekt en ervan geniet.
het is niet omdat hij dan honger heeft want er staat 24u per dag voedsel klaar.
al een paar dagen vind ik het kleintje ook 's avonds in mijn bed; lijkt me daar op te wachten wanneer ik ga slapen, en is dan weer heel knuffelig... tot de oudere kater het bed opspringt.
ik heb dus opgemerkt dat die sociale momenten plots stoppen wanneer de oudere kater in het vizier komt; deze komt zich altijd graag bemoeien wanneer ik met het kleintje bezig ben, en heeft ons bijna altijd in het oog wanneer ik de kleine verzorg, aai, ermee probeer te spelen...
de oudere lijkt dus wat jaloers, ook al krijgt hij veel meer aandacht dan de kleine, omdat hij het beter toelaat.
het lijkt dus dat de jonge kater (9 maand oud bijna) een veel socialer beestje wordt wanneer de oudere kater afwezig is, tot deze plots laat merken dat hij er toch is.
zou het kunnen dat de kleine zich zo afstandelijk opstelt omdat de oudere jaloers is en hem domineert?
het is hier een klein appartement dus we zijn nooit ver van elkaar; zou dit kunnen verklaren waarom het kleintje meestal zo afstandelijk doet tegen me?
heeft er hier iemand iemand ervaring met gelijkaardig gedrag tussen katten, en zou dit nog kunnen veranderen?
of beeld ik het me allemaal in?
alvast bedankt voor interessante reacties.
ik ben een relatief 'nieuwe' kattenvriend, moet nog veel leren maar heb hier op de forums al veel opgestoken, allemaal bedankt daarvoor.
