Sinds vorige week maandag hebben wij een jonge ex kater uit t asiel geadopteerd. Bij onze huidige, superlieve ex kater van 8. Zwerfkatje, 2 maanden in een hokje gezeten
dus behoorlijk bang voor alles en iedereen behalve mij. Hij heeft tot gister op de slaapkamer gezeten, durfde er niet af. Een week dus. Beide katten waren zo lijkt het niet op de hoogte van elkaars bestaan, tot vandaag. Kleine was half de open trap afgekomen en keek zo naar grote en andersom. Kleine zat de hele tijd te 'priepen' (hoop dat jullie weten wat ik bedoel, zon kittengemekker). En veranderde echt binnen een paar minuten in een bang verstopt katje in een opdringerige, kletsende schaduw van onze andere kat. Dat is een goedzak, maar dit gaat ook hem te ver. Blazen, grommen. Het heeft allemaal weinig effect. Kleine doet een paar stapjes terug en gaat er weer op af. Net lagen ze samen onder de tafel, ieder op een eigen stoel, best knus. Maar ook dan ligt hij de hele tijd te priepen/miauwen. Hij wil alleen maar naar Jip toe. Wat zou dat zijn? Hij is 14 dagen geleden gecastreerd (en Jip is een man), dus daar zal t toch niet mee te maken hebben? Territoriumdrang? Is ie daar niet te klein voor (6 maanden)? Jip trekt t slecht, dus die gaat naar buiten, zielig. Ik sluit daarom vannacht de kleine maar weer op in de slaapkamer, maar ook daar zit ie de hele tijd te miauwen... wat zal ik doen? Vind t rot voor Jip
