Een beetje moedeloos...

[Mariskings]

Ik heb in een ander topic ook al eens een bericht geplaatst over ons huishouden nu, maar ik kom er toch weer achter dat ik jullie tips, tricks, do's, dont's en andere nuttige info nodig heb!

Kater Django is sinds januari 2016 bij ons, heeft het prima naar z'n zin. Poes Nyssa hebben wij begin augustus mogen ophalen vanaf Schiphol, en eenmaal thuis is de situatie zodanig, dat je er geen touw aan kan vastknopen. Althans, wij niet.

Django accepteert Nyssa. Hij bijt niet, mept niet, gromt en blaast niet. Zij aan de andere kant heeft daar wel een handje van. Ze mept, gromt en blaast zodra hij in de buurt is en zij bijvoorbeeld naar de andere kant van de woonkamer moet om te eten of naar de bak te gaan. Hierdoor heeft Django de neiging om meer buiten te blijven, op dit moment is het een dag of 2, en zodra hij binnen is en zijn lekkere prakje gehad heeft, weer voor het kattenluikje staat te miauwen of hij ALSJEBLIEFT naar buiten mag.

Ik denk dat wij hierin de fout in gaan; wij laten hem daarna buiten (oké, ook niet altijd, want hij moet een keer aan haar gaan wennen wat betreft de groepsgeur e.d.)
Maar hij is echt een buitenkat. Binnen kan hij niet zo zijn energie kwijt als buiten, en anders wordt hij wat vals naar ons, terwijl hij 'gewoon' zijn energie kwijt moet. En dat terwijl we genoeg speeltjes en plekjes hebben waar hij zich prima zou vermaken.

Nu hebben wij sinds 2 dagen Feliway Friends ingeplugd, maar om nou te zeggen dat dit iets gedaan heeft...
Nyssa blijft naar doen tegen Django, terwijl hij lekker zijn gang gaat en haar volledig met rust laat, tenzij hij merkt dat de benadering goed is, bijvoorbeeld:
Hij en zij hebben aan elkaars kont geroken, aan elkaars staart, hebben neusjes tegen elkaar aan gehad, maar toch blijft er spanning tussen de 2.

Volgens de instantie waar wij Nyssa vandaan hebben gaat het hier om de aftastfase, aangezien Nyssa met haar moeder en zusjes is opgegroeid en daar ineens vandaan is geplukt..

Het kan lang duren voordat er echt een wapen stilstand is volgens internet en dit forum.
Maar omdat het totaal niet in balans is, maak ik me toch zorgen of dit uiteindelijk goed gaat komen.
Ze hoeven van mij niet lepeltje lepeltje te liggen, of elkaar wassen, maar zolang ze elkaar in één ruimte kunnen accepteren, ben ik allang blij.

Hoe ging dit bij jullie katten? Is dit herkenbaar?

[Rik]

Het is natuurlijk bij elke kat anders. Je moet er natuurlijk ook voor zorgen dat Nyssa niet gaat denken dat zij enige kat in huis is en straks Django gaat verdrijven. Dus het voorlopig binnenhouden van Django lijkt mij wel verstandig. Hoe lang het kan duren...? tsja... daar is eigenlijk ook weinig over te zeggen. Het kan dagen tot maanden duren. En dan nog heb je geen zekerheid. Kijk maar eens naar het topic van Filou en Nanou. Niet precies dezelfde situatie want Nanou vloog naar Filou en missie toe om te spelen en die zagen dat als vijandig. Maar het geeft wel een beetje aan wat voor tijdsbestek erbij kan komen kijken (maanden).

Misschien is een gedeeltelijke hernieuwde langzame introductie een idee. Hoe doen ze het als ze in één ruimte moeten eten (ver van elkaar en steeds dichterbij)? En tijdens spelen (samen met jouw ertussen) en snoepjes geven e.d.?

Ik weet dat Django 2 jaar is maar hoe oud wordt Nyssa eigenlijk geschat?
Je moet ook niet vergeten dat Nyssa er pas 3 weken is (wat nog niet zo heel erg lang is voor een introductie van oudere katten).

[Mariskings]

Django is inderdaad 2 (goed onthouden!)
Nyssa is ook rond die leeftijd, 1,5 a 2 jaar.

We hebben een huis met meerdere kamers, alleen wij hebben het probleem dat als de zon schijnt, het boven een sauna wordt, en we het echt heel zielig vinden om een van de 2 te laten zitten in een snikhete kamer!

We hadden inderdaad bedacht om Django voorlopig even binnen te houden zodat de uitkomst positiever zal zijn, dan maar even een tijdje wat schrammen oplopen haha!
Ook omdat we gister alles even op een rijtje hebben gezet en zeiden: shit, hij blijft langer buiten, hij wilt sneller naar buiten (en dat terwijl het vroeger zo was: waren mijn vriend en ik, allebei of een van ons thuis, was hij binnen en als het stil was in huis was hij buiten) en zodra hij binnen is weet ie niet hoe snel die moet vluchten. Straks blijft hij weg!

3 weken is inderdaad nog heel kort.
En je vraag qua eten en snoepjes, het eten bij elkaar is één keer echt voorgekomen. En dat ging toen prima.
Django had zijn nat voer in de ene hoek, en Nyssa was druk aan het schransen van de brokjes in de andere hoek wat vrij dicht bij elkaar zit.
Nyssa is wel het type poes die alleen eet als ze wilt en als ze echt honger heeft, en neemt snoepjes of iets anders niet zo makkelijk aan. We proberen haar ook lekker te verwennen met een stukje vis of een stukje kip, maar dat moet ze tot nu toe allemaal nog niet

Ik ga even dat linkje lezen wat in je bericht staat!

We hebben wel tegen elkaar gezegd, dat mocht het met een paar maanden nog geen vooruitgang hebben gehad, dat we er dan voor kiezen om Django te houden, en Nyssa in een gastgezin te verhuizen (dat werkt zo bij de instantie waar we haar vandaan hebben)
Maar ik wil helemaal niet tot die beslissing komen!!!

Het is uiteindelijk wel de bedoeling dat Nyssa ook buiten komt, en hopelijk blijft dan die groepsgeur die ze met de tijd ontwikkelen ook in tact..

[Mariskings]

Die hor lijkt me wel wat.. We hebben een tussendeur van de gang naar de woonkamer. Als we daar die hor plaatsen, en een eetbakje en krabpaal daarheen verhuizen, dan zien ze elkaar wel van afstand, en is de kans misschien dat op deze manier die herintroductie een top idee is!
Vanavond even kijken hoe vriendlief erover denkt

[Rik]

Als ze elkaar nog niet echt aanvallen (of één een poging doen om snel dichterbij te komen) is een hordeur in dit stadium misschien niet eens meer nodig. Maar dan moet je bijvoorbeeld dat eten geven steeds dichterbij doen. En heel heel veel spelen zittend op de grond met aan beide kanten een kat. En heen en weer gaan met een veren-stok of laserlampje. Op moment dat ze hun aandacht op iets anders vestigen dan merken ze op een gegeven moment dat de andere helemaal niet zo eng is. Maar daar gaat wel veel tijd in zitten. Als dat niet lukt met spelen maar ze blijven gefocust op elkaar dan is het wel verstandig wat afstand te creëren (hordeur) op momenten dat je er zelf niet tussen zit.

Is het momenteel alleen bij wat blazen en staren gebleven of wordt er ook fysiek gevochten?

[Mariskings]

Bedankt trouwens voor je hulp, Rik! Dit waardeer ik zeer!

Het vechten kan je denk ik niet echt vechten noemen. Als voorbeeld: Django lag laatst lekker te slapen, Nyssa wilt geïnteresseerd naar hem toe om te ruiken, Django merkt dit, laat met een lief prauwtje weten dat hij het merkt, zij blaast en slaat zijn staart en rent weg.

Het gebeurt ook wel eens dat zij hem een mep uitdeelt zonder reden, maar het is niet zo dat ze in elkaars nek bijten of lang met elkaar op de vuist zijn. Misschien komt dat ook doordat Django zelf geen mep terug geeft. Die gaat dan één van ons aankijken met een blik van: wát zouden jullie doen in deze situatie?

Het is voornamelijk blazen en grommen.
En het gekke is, dat Nyssa hem zelf wel eens op zoekt. En dan gaat grommen en blazen!

Als er wordt gemept, is het vanaf haar. Django zelf heeft misschien 2x een mep gegeven.

[Mariskings]

Ook zo'n voorbeeld: Django kwam een keer thuis, Nyssa stond met haar rug naar hem toe, hij begon aan haar staart/kont te ruiken, zij draait zich om en blaast, waarna er neus aan neus met elkaar gestaan werd.

Ik snap er niks meer van zo hoor! Op het moment dat je denkt; JA! Het lukt al meer!
Dan is er weer gegrom en geblaas en een mep, van haar.

[Rik]

Zoals ik dat lees is het echt een aftast-fase. Als er al gemept wordt denk ik dat dat een waarschuwingsmep is zonder nagels. Zeker die omschrijving van blazen en naar de staart slaan en dan wegrennen is een klassiek aftast-methode. Je hebt geluk dat Django zo goelijk is dat hij het gewoon over zich heen laat komen (behalve dat ie dan veel naar buiten wil). Met twee poezen als Nyssa zou je een groter probleem gehad hebben. Ik denk dat in dit geval een hordeur niet echt nodig is. Die confrontatie momenten moeten echt plaatsvinden om voortgang te maken. Ik denk dat Nyssa heel onzeker is en dat op deze manier laat weten. Het feit dat ze Django dan wel opzoekt is weer heel positief. Zoals ik al zei zou het op de grond zitten en samen spelen voor heel veel afleiding kunnen zorgen en de onderlinge stress kunnen verlichten. En daar heb je geduld voor nodig... heel veel geduld.

[Mariskings]

Ben allang blij dat het niet uitzichtloos is! Op dit moment ligt Django boven te slapen en Nyssa beneden. Zodra Django ook thuis komt zoekt hij haar niet op op een dreigende manier.
Vanaf moment één dat zij thuis kwam wonen was hij al vet nieuwsgierig en echt op een manier dat hij haar wilde leren kennen. Het is alleen jammer dat zij dan zo doet.

Het enige wat ik hoop is dat hij zich ook op z'n gemak gaat voelen als zij thuis is.
En dus niet wilt vluchten om maar zo te zeggen.

Als hij buiten is moet je hem ook echt niet storen door te aaien of wat dan ook, want dan gaat 'ie ook happen naar je. Dus ja, wie weet dat als we hem echt even goed en lang binnen houden en samen met ze spelen het inderdaad wat ontspannender word.

Hieronder een paar foto's met de laatste keer dat ze echt goed samen waren, dit was denk ik maandag overdag.

https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5843E804

https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=5856C720

https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=584C90C9

https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/ ... e=584B84B9

Diezelfde avond is hij naar buiten gegaan en pas gisteravond thuis gekomen. Toen begon de gekkigheid weer opnieuw.

Dus inderdaad: binnen houden en met de etensbakjes experimenteren, en samen met ze spelen!

[Rik]

Nou, dat ziet er goed uit. (Moet je wel even zeggen wie wie is ) Dit moet je steeds vaker gaan zien.

Het ziet er in ieder geval absoluut niet uit dat je deze twee uit elkaar moet houden. Tuurlijk zijn er nog wat spanningen maar die moeten langzaam (met wat hulp) verdwijnen. Ik denk dat de doelstelling van accepteren wel te bereiken moet zijn. En dan kun je alleen nog hopen op samen in een mandje.

Ik hoop ook dat Django zijn goelijkheid blijft behouden als hij wat langer binnen moet blijven.

Ps. Ook niet in paniek raken als het een keer weer even heel slecht gaat. Die momenten kunnen er ook wel eens tussen zitten.

[Mariskings]

Wel handig dat je weet wie wie is, mee eens!

Die zwarte kleine is Nyssa, die mooie cyperse is Django.

Vanmiddag lag Nyssa in het mandje die je ook op de eerste foto ziet, van de krabpaal. Django lag op het kleed en maakte vriendelijke geluidjes. Zij draaide dan haar hoofd om en gromde.
Net heeft ze hem 2x aangevallen. 1x vanaf de bank, zij op de bank en hij zat op het kleed, best dicht bij elkaar. Daarna kwam ze vanuit de keuken, dit keer wel met sprintje.

Maar er vlogen geen haren in het rond, en er is ook geen bloed gevloeid, dus ik denk dat zodra we Django binnen houden, en we inderdaad allebei met ze spelen (tegelijk) en de voerbakjes uit elkaar houden, en steeds dichterbij elkaar zetten het wel zou moeten werken.

[nellebel]

Klinkt ook meer alsof ze bang is en niet boos. Ze moet wennen aan django. En soms komen er ook signalen die je niet altijd meteen snapt. Guusje is hier de baas denken wij maar soms is ze bang van gijs. Wij zien niet echt iets aan hem behalve dat hij dan stil is en stil zit. Denk een bepaalde blik om guusje even te laten weten dat ze moet dimmen

[nellebel]

Samen eten en samen spelen kan soms helpen. Wij schoven de eet bakjes met nat voer steeds ietsje dichter bij elkaar. Beginnen op veilige afstand tot ze ontspannen zijn en toen weer wat dichtbij

[Mariskings]

Net hebben Nyssa en Django heel lief in de vensterbank gelegen.
Wel op afstand, maar wel met z'n twee.
Ik merk echt dat ze elkaar wel willen opzoeken, maar dat Nyssa gewoon bang is voor Django.
Of in ieder geval gauw in de verdediging schiet!

Zo hebben ze een tijdje achter elkaar aan gezeten, ofja, zij achter hem. Wel meppen, maar één keer. Dat was dan genoeg om allebei weg te lopen.

Django zat net in de vensterbank met zijn rug naar haar toe, en zij sloop op hem af om daarna aan hem te ruiken, hij merkte het, en het was weer een mep.

We houden Django tot volgende week zondag binnen. Dan maar mauwen en piepen dat 'ie naar buiten wilt. Maar het moet een keertje ophouden.

Ik ben allang blij dat Django zich zo als een gentleman opstelt! Anders had je er misschien 2 die zo onwijs dominant zijn.

We hebben ook contact met haar vorige baasje, en die vertelde ons ook dat zij in huis woonde met dus haar moeder en zusje, maar ook met de vaste kater van de dame. Hier wilde Nyssa ook gauw grommen en blazen, omdat ze zich stoerder zou voordoen dan ze werkelijk is.

Heb op aanraden van Rik een stokje met zo'n veertje erop besteld, en een laserlampje. Als die binnen zijn op die manier maar met ze spelen. Kijken of het werkt.

Op dit moment ligt Django op de grond en Nyssa in het mandje. Geen grommen of blazen, maar zij houdt hem goed in de gaten.

[Rik]

En hij houdt haar goed in de gaten (zag ik op de foto's). Maar het is denk ik meer onzekerheid dan angst. Bij angst zou je vlucht of vecht gedrag zien en dat is het dus niet. En met drie weken is dit al een heel mooi resultaat (voor introductie van tweejarige). En als Django een gentlemen blijft zie je denk ik heel snel vooruitgang

Ook het achter elkaar (of zij achter hem) aanzitten is al een vorm van spelen. Ze wil wel maar op het moment dat Django stopt dan weet ze het even niet meer en komt die onzekerheid weer kijken, dus pets. Het kost even tijd voordat ze in de gaten heeft hoe ze zich dan moet gedragen.

Veel plezier met het begeleiden daarvan