Een beetje moedeloos...

[castratenkoor]

Ik ben het met je vriendlief eens. Beter binnen houden tot ze allebei naar buiten gaan.

[Mariskings]

Gaan we dat doen.
Soms is het echt lastig in te schatten wat het beste is voor beide of voor een kat alleen en zeker als je als doel hebt dat het meeste geblaas en gegrom over is! Geduld is ontzettend belangrijk maar je wilt toch het beste voor beide haha

[castratenkoor]

Hebben ze wel genoeg ruimtes in huis om elkaar ook te kunnen ontlopen?

[Mariskings]

We hebben beneden een woonkamer en eetgedeelte in een ruimte (vrij groot) en open keuken. Boven hebben we 3 slaapkamers en een waskamer, die deuren staan altijd open zodat ze inderdaad lekker kunnen vluchten. We hebben ook nog een vliering maar daar laten we ze liever niet op.

Dus ik denk dat ze hun eigen plekjes wel goed kunnen zoeken en uitkiezen. We laten de deur beneden ook open staan zodat ze zelf naar boven kunnen, maar als de ene naar boven gaat of naar beneden komt, komt de ander er achteraan...



Zo lagen ze er vanmorgen bij, zonder grommen of blazen. Nyssa (zwart) lag er al, Django kwam er bij, normaal laat zij dan weten dat ze dit echt niet wil, maar nu zonder morren mocht hij er bij.

[ErikPhilippus]

Ja, lastig - het zou kunnen als er ééntje naar buiten mag, de ander jaloers wordt en dat gaat afreageren. Als Django een echte (dominante) buitenkat is, en hij ziet dat Nyssa naar buiten mag, dan denk ik wel dat ik weet wat er gebeurt.... Het zou wel kunnen dat Django z'n energie buiten kwijt kan, en thuis minder zin heeft in ruziemaken.

Ik lees ook dat de voederbakjes naast elkaar staan. Ik vraag me af of dat verstandig is, want het zou een extra stress-factor kunnen zijn, dat vlak naast elkaar eten. Misschien het overwegen waard om ze tegelijk eten te geven, maar op enige afstand, dat ze elkaar wel kunnen zien, maar dat ze zich toch rustig op het eten kunnen richten. Of gaan ze dan bij elkaar loeren en snaaien? Ik heb dat vroeger een keer opgelost met een hordeur.

Maar mijn gevoel is, als ik het zo allemaal lees, dat het gewoon wat meer tijd nodig heeft, soms duurt het behoorlijk lang voordat er echt vertrouwen naar elkaar toe is. En ik zou gewenst gedrag duidelijk belonen (en ongewenst gedrag straal negeren). Geduld is een schone zaak....

Groetjes,
Erik

[Mariskings]

Hai Erik,

Klopt, het is echt geduld. Het probleem is alleen dat er echt geen touw aan vast te knopen is; het ene moment is het vrede en het volgende moment is het knokken.

Omdat mijn vriend en ik allebei werken (ik vroeg in de ochtend en hij later) hebben wij eigenlijk altijd voer klaar staan, zodat ze niet hongerig zijn. Dit hadden we ook toen Django nog alleen was en buiten was op het moment dat wij niet thuis waren. Als 'ie dan honger had kon 'ie binnen z'n brokjes eten, en dan weer door naar buiten als 'ie dat wilde. Dus wij hebben eigenlijk geen vaste voer momenten. Hierdoor kunnen ze dus eten wanneer ze willen en eten ze eigenlijk nooit samen.
Ja, het natvoer krijgen ze 's ochtends. Nu is Django de enige in huis die dat echt eet, dus dat krijgt hij 's ochtends. We hebben allerlei merken al geprobeerd om Nyssa te geven, maar ze eet het gewoonweg niet. Kattenmelk geprobeerd, wilde ze ook niet. Snoepjes moet ze ook niet. Daarentegen is ze wel lekker goedkoop!

We willen met Nyssa uiteindelijk ook naar buiten gaan, maar ze moet eerst leren aan het tuigje om dan ook haar geur achter te laten. En het liefst willen we ze dan tegelijk zelfstandig naar buiten laten gaan, ook om de ander niet jaloers te maken. Plus het feit dat als Django buiten is, hij lang weg kan blijven en Nyssa daardoor het idee kreeg dat het huis helemaal van haar was ipv het samen te delen.

Django heeft net op de bank naast me gelegen (een knuffelkat is 'ie nooit geweest) en Nyssa kwam later bij me op schoot liggen. Dat ging even goed, totdat Django wilde spelen, zij in de verdediging schoot, en het knokken werd. Nu ligt Nyssa op de stoel en Django op de grond onder elkaar.

Ik las in een fotoalbum, volgens mij van Aylin en Chloe, dat een van de 2 het spelen opvatte als vechten of iets in die zin.
Ik merk aan Django dat hij wilt spelen, en dat Nyssa dat even doet, en dat ze het dan later op grommen en blazen zet, en Django dan dominant wordt. Misschien dat zij ook even niet weet wanneer het spelen is en wanneer het verdedigen is?

We hebben Feliway Friends in huis, geen idee of het iets helpt. Las ook iets over Valeriaan hier op het forum, toevallig heb ik dat ook in huis. Misschien dat op de krabpaal en speeltjes doen?

[ErikPhilippus]

Ja, katten zijn soms moeilijk navolgbaar, en vraag je je af wat er in godsnaam in zo'n hoofdje omgaat. Dan is het gewoon dingen uitproberen, experimenteren - en vaak tot de conclusie komen dat je het mis hebt gehad, en soms dat je in de roos hebt geschoten.

Ja, dat zou goed kunnen, dat een kat niet goed heeft geleerd het onderscheid te maken tussen vechten en spelen. Het stoeien van kittens zit daar ook een beetje tussenin. Als op latere leeftijd spelen ontaardt in vechten, dan zou dat een relatie kunnen hebben met (het al dan niet aanwezig zijn van) een gevoel van veiligheid, zelfvertrouwen, etc. En het kan behoorlijk moeizaam zijn om dat weer (enigszins) recht te breien, weet ik uit eigen ervaring.

Eigenlijk heb ik nog nooit een effect gemerkt van Feliway, ook niet van de spray. Maar dat kan per kat verschillen neem ik aan. Valeriaan zou je ook kunnen proberen, heeft een 'vitaliserend' effect (dus katten kunnen er opgewonden van raken), maar kan ze ook een gelukzalig gevoel geven. Ik heb van die kleine kussentjes met valeriaanwortel (kan je b.v. kopen bij zooplus), en die geef ik ze dan een kwartiertje om mee te kroelen en te vrijen. Ik wrijf er ook wel eens de slaapplekjes of mandjes mee in, vinden ze zalig. Je kan die kussentjes natuurlijk ook zelf maken, valeriaanwortel kan je bij reform-winkels krijgen.

Iets vergelijkbaars is catnip (kattenkruid), kan je krijgen als een soort grof poeder maar ook verstopt in speeltjes. Het bevat nepetalactone dat bij vele katten hetzelfde effect heeft als feromonen, ze worden er overgelukkig van. Maar niet alle katten! Dus pas op hiermee, zeker als je het tegelijkertijd geeft, want ze durven in hun roes wel eens te vechten of aggressief te doen.

Valeriaan bevat ook een bestanddeel van nepetalactone waardoor katten ook een roes kunnen krijgen van valeriaan. Zowel catnip als valeriaan werkt niet verslavend en is niet giftig, ze zorgen bij veel katten gewoon voor een moment van gelukzaligheid. Dus misschien het proberen waard

Succes!
Erik

[castratenkoor]

Goed idee ja valeriaan op paal en speeltjes.

Ze hebben in ieder geval genoeg keuzes in ruimtes bij jullie, daar is niks mis mee.

[Mariskings]

Catnip hebben we inderdaad ook, Django is daar he-le-maal weg van. Ik heb Nyssa er nog weinig mee zien doen eigenlijk!

Nyssa is opgegroeid met haar zusje en moeder, en nog met een andere kater maar dat was geen familie. Zij had de overhand daar thuis, en was echt de baas. Hier merk je dat Django de baas is.
Misschien dat het daar mis gaat? Dat zij door middel van haar dominantie dáár haar zin kreeg en doordat Django daar nu niet in trapt het lastiger is voor haar een houding te geven?

Ga straks even het Valeriaan proberen. Niet teveel hoor, anders werkt het misschien averechts!

[Featherr]

Ik ben de eigenaar van de 2 katten die problemen hadden ja lees al een tijdje mee maar herken dit niet van Aylin en Chloe. Die gingen prima samen. En ze begonnen lief spelend. Alleen als Chloe gaat spelen schiet ze in spelagressie/prooidrang. Dat wil zeggen dat zij tijdens het spelen een soort waas krijgt en Aylin als prooi ziet.

Ik zeg niet dat het niet zo is. Maar ik lees dat ze elkaar regelmatig klappen geven 'zonder reden'. Natuurlijk niet echt zonder reden want wss is het vaak bij plekken die ze allebei willen 'opeisen'.

Eten geven naast elkaar is hier nooit een probleem geweest maar de GT heeft wel gezegd dat dat verkeerd kan aflopen. Veel stress waardoor ze weer negatieve ervaringen kunnen krijgen.

Geef de oudste kat alles eerst. Ga geuruitwisseling doen. Aaien met een washandje zodat ze naar elkaar gaan ruiken. En zet de eetbakjes uit elkaar. Je kan wel langzaam de bakjes steeds dichter bij elkaar zetten, maar niet te snel.
En speel met ze. Als het verkeerd gaat dan apart maar samen is beter. Maar ook dit doseren. Beter 2x per dag 10 minuten dan 2x per dag een uur.
Bij Chloe ging het meteen verkeerd als we langer speelde omdat ze dan weer in spelagressie/prooidrang schoot.

En wat hier gigantisch heeft geholpen was een ren in de tuin. 3d kattentv met geur. Hele dagen zitten ze in de ren en daardoor bijna geen gevechten meer.

[Mariskings]

Ideaal zo te horen!

Ik heb de voerbakjes uit elkaar gezet. We zullen regelmatig met ze gaan spelen, en dan ook samen. Kijken hoe dit verder gaat.

Ze doen wel neusjes tegen elkaar, en ze lagen vanmorgen en vanmiddag samen op het kleed. Ze dagen elkaar gewoon uit en dan ontploft de bom, zo lijkt het wel.

Ik heb dat Valeriaan net ook op de krabpaal en op de speeltjes gedaan, kijken of dit ook helpt!

Ben blij dat het met Aylin en Chloe goed gaat!

[Featherr]

Nouja. Als het echt altijd fout gaat met spelen zou het wel kunnen. Maar dan zou je toch echt even iemand erbij moeten halen die met jullie meekijkt en dingen zien die jullie niet zien of missen.

[Mariskings]

Django was net lekker aan het lebberen en vrijen op de spullen die we geValeriaand hebben, Nyssa was boven en die zal er straks misschien wel aan gaan zitten. We proberen gewoon alles wat we via het forum lezen en wat we van andere horen totdat het wel echt goed werkt

Het gaat niet altijd fout, maar het gaat wel fout. Uiteindelijk gaat de een achter de ander aan, en dan is het klappen uitdelen.

We doen ons best in ieder geval!

[castratenkoor]

Niet zo gek hoor. Django is gewend aan buiten spelen, dus wat ook aardig mee zal spelen is zijn frustratie dat hij nu niet eruit mag. Komt vast wel goed. En af en toe een mep hoort erbij hoor, zo communiceren katten nou eenmaal.

[Mariskings]

Daarom, ik associeer het ook met ruzies tussen mensen. Wij vechten ook wel eens, met onze partner of vrienden. We doen het dan wel niet op de vuist, maar wel met woorden. Wij hebben ook akkefietjes, en dat hebben katten ook!
Django ligt nu lekker te slapen, Nyssa nog steeds lekker boven, komt af en toe kijken maar trekt zich daarna terug. Lekker rustig haha!