Een nieuwe kat introduceren

[MR0]

Dag iedereen,

Drie maanden geleden kochten we voor het eerst een poes. Na de verhuis was ze een echt angsthaasje, maar ze is intussen helemaal open gebloeid. Omdat ze al drie jaar was toen ze hierheen verhuisde en daarvoor altijd in een cattery in een grote groep had geleefd, leek het ons een goed idee om er een tweede kat bij te halen. Ze speelde naar het schijnt graag met de andere katten uit de groep en we willen haar dat niet ontzeggen.

Gisteren hebben we dan een tweede poes bijgehaald. Een ragdoll, omdat die zo sociaal en lief zijn. Ze komt ook uit een cattery en is het dus ook gewoon om te leven (en spelen) met andere katten. Ik heb veel advies gelezen op het internet over het introduceren van een nieuwe kat in huis en heb beslist om ergens het midden te kiezen tussen het advies "zet ze samen en laat ze het zelf uitvechten" en "volg een langzaam stappenplan van drie weken". Ze zijn immers allebei andere katten gewend. Voorlopig zitten ze nog apart. De ene kat heeft de bovenverdieping voor zich, de andere de benedenverdieping.

Gisteren ben ik de hele dag met ze bezig geweest. Een dekentje bij elk gelegd, een paar uur later de dekentjes omgewisseld. Beurtelings gaan aaien. Ze vertoonden daarbij geen teken van stress. De nieuwkomer lijkt zich hier ook goed te voelen. Ze reageert niet angstig op haar nieuwe omgeving, maar verkent volop en komt voortdurend met ons knuffelen en spelen. Dus dacht ik al eens een poging te wagen om ze elkaar te laten ontmoeten. Ook omdat de "eerste" kat zeer nieuwsgierig is en voortdurend aan de deur komt krabben. Ze komt ook graag boven en zal niet gelukkig zijn wanneer ze dat een lange periode niet meer kan. Ik heb er dus voor gekozen om vandaag de deur tussen de beneden- en bovenverdieping te laten open staan en zien wat er daarna gebeurde.

Tijdens de eerste confrontatie was de "eerste" kat zeer vriendelijk. Ze is ontzettend nieuwsgierig naar dat nieuw vriendje en stelt zich daarbij niet agressief op. De nieuwe kat reageerde iets feller en begon snel te staren. Na enkele minuten is de nieuwe kat achter de andere kat beginnen aanlopen. Er werd niet echt gevochten en het hele gebeuren heeft maar enkele seconden geduurd (mede omdat de eerste kat het op een lopen heeft gezet en meteen onder de zetel is gaan liggen, waar de nieuwkomer niet meer aan haar kon). Er waren helemaal geen verwondingen of iets dergelijks.

Ik denk dat zoiets niet heel abnormaal is, maar wil toch graag nog enkele meningen horen over hoe het nu verder moet. Ze zijn snel uit zichzelf uit elkaar gegaan en de rust is meteen hersteld. De ene kat is enkele minuten angstig geweest, maar leek het hele incident al snel vergeten. Toch vraag ik mij af of zoiets er altijd bij hoort, hoe ik erop moet reageren en hoe lang ik nu best nog wacht met een volgende ontmoeting. Ergens denk ik dat er altijd wel een spanning zal zijn tussen twee nieuwe katten, of ik nu een week of twee weken wacht. Maar ik weet het zelf niet zo goed. Het is de eerste keer dat ik dit doe.

[Cari]

Elke kat reageert weer anders, dus vaste regels zijn er niet .
Omdat de oudste bewoner niet agressief is en - zoals het er nu voor staat - de bangere partij is, zou ik proberen ze gewoon samen te laten. Permanent. Tenminste, als je thuis bent. Als je de situatie nog twijfelachtig vindt, zou ik ze apart zetten als je er niet bent.
Geef ze zoveel mogelijk positieve ervaringen samen. Allebei een knuffel, allebei iets lekkers, dat soort dingen.

[MR0]

Heel erg bedankt voor de tip! We laten ze nu samen (tenzij we niet thuis zijn. We willen kunnen toekijken dat niemand gewond geraakt). De spanning is te snijden en er wordt vooral veel gestaard. Hopelijk komt het goed! Ik wil - uiteraard - graag twee gelukkige katten in huis.

[danieller89]

Bij ons precies hetzelfde wij hadden Mees al van toen 6 maanden heb Koos als maatje voor hem erbij gekocht toen 12 weken. Koos was feller naar Mees dan andersom. Koos blies heel veel naar Mees. Is uiteindelijk na 24 uur helemaal goed gekomen. Zijn elkaars beste maatjes.
Heel veel geluk met hen beide!

[MR0]

Dag iedereen,

Bij deze even een update over de situatie, aangezien we intussen met de handen in het haar zitten. We zijn nu twee weken verder en vriendjes zijn de katten allerminst geworden. De nieuwe valt nog af en toe de oude aan, schijnbaar zonder aanleiding (of toch geen aanleiding waar wij ons bewust van zijn). Het gebeurt allemaal zo snel altijd. Het gevolg is dat de oude zich gaat terugtrekken, hoewel ze dat stilaan ook beu lijkt te worden en steeds meer uit haar schelp komt.

We hebben nochtans allerlei dingen geprobeerd: kattenbak en eetbakjes in aparte kamers, allebei een eigen krabpaal, mandjes waar ze zich in kunnen verstoppen, belonen wanneer ze rustig in dezelfde ruimte zijn met knuffels, snoepjes en belonende stem. Maar zodra we ons omdraaien, is het weer zo ver. Nu houden we hen 's nachts apart. Dat geeft hen een time-out en de kans om rustig te eten. We nemen ook de tijd om met hen te spelen. Eerst apart, dan even samen. Vrede tussen hen twee lijkt dat voorlopig niet op te leveren.

Intussen begin ik nogal wanhopig te worden.

[Sifra]

Hoe oud is de nieuwkomer eigenlijk? Is het een kitten of een volwassen dier?

[MR0]

De nieuwkomer is bijna vier jaar. Het zijn dus twee volwassen poezen, allebei geholpen.

[Isia]

Niet wanhopen MRO. Het komt vast wel goed! Ik ben nu mijn poezen derde week aan het socialiseren met elkaar. Af en toe ben ik ook erg moe van. Kalifornia is nu drie jaar en Kanada bijna 5 maanden. Ik heb ook nog een labrador van 8 jaar, maar ze bemoeit zich bijna niet met de "katten kwestie's". Kitten heeft mijn hond heel snel geaccepteerd en vice versa. Kalifornia "valt" Kanada wel af en toe aan. Het is een spel met af en toe te ruige afloop van Kalifornia kant. Als de kitten echt begint te een geluid te maken dan kom ik in actie. Ik hou ze goed in de gaten maar ik doe alsof ik bijna niets zie. Ik heb het gevoel dat Kalifornia wil Kanada domineren en tegelijk jaloers is. Voor de nacht breng ik Kanada nu naar mijn slaapkamer. Ze slaapt dan lekker in haar maandje naast mijn bed.

[MR0]

Wij laten hen (voorlopig) ook apart slapen en eten. Zo hebben ze tenminste af en toe een time-out. Dat geeft de oude kat ook de kans om nog eens rustig rond te wandelen. Intussen gaat het al een beetje beter, maar de situatie is nog steeds niet wenselijk. Het probleem treedt vooral op wanneer ze allebei op de grond staan. Dan valt de nieuwkomer nog steeds uit het niets aan. Als ze allebei op een "veilige" plaats (in de zetel, op de tafel, op de kast) zitten, zijn er geen problemen. Wanneer er wel wordt aangevallen, wordt er niet gevochten, maar wel geblazen en dreigend gemiauwd. We hebben voor zo'n situatie een watersproeier bij de hand, maar ik twijfel er zelf aan of dat wenselijk is. We proberen immers elkaars aanwezigheid met positieve aspecten in verband te brengen. De effecten daarvan zijn er, maar blijven beperkt. Zodra ik er niet ben om hen aan te moedigen/af te leiden, is het weer van dat.

Morgen ga ik eens horen bij een gedragstherapeut wat die aanraadt. Interessante tips zal ik hier nadien posten.

[Sifra]

Mijn da heeft me aangeraden oude en nieuwe kat op afstand van elkaar samen te laten genieten van eten dat ze heel lekker vinden, zodat ze elkaar gaan associëren met iets positiefs. Afstand laten bepalen door hoe ze reageren. Eventueel een zelfgemaakte hordeur met gaas ertussen. Dit heel veel herhalen tot het ongewenste gedrag uitdooft. Verder zou ik de ze voorlopig gescheiden houden. Alleen geurtjes uitwisselen.
Neem er de tijd voor.

[MR0]

Net terug van de gedragstherapeut. Ik heb er goede moed van gekregen. We gaan eerst onze oude kat trainen. Ze is van zichzelf heel angstig en dat moeten we eruit krijgen. Vervolgens moeten we hen steeds dichter bij elkaar laten komen, o.a. door snoepjes op de grond te leggen, die elke dag iets dichter bij elkaar worden gelegd. Hetzelfde moeten we doen terwijl we met hen spelen Ook geuren uitwisselen door met dekentjes over hun kopjes die wrijven en die dan bij de ander te leggen. De dekentjes worden dan ook besprenkeld met Feliway om er een positieve connotatie aan te geven.

En we moeten vooral veel geduld uitoefenen .

[Mickey_Mouse]

Succes er mee...
Al vraag ik mij stilletjes af of het ook niet gewoon goed was gekomen met een lading geduld.