Bijna onmogelijke situatie ondertussen poes en castraat

[Jeannette77]

Ik begin echt met de dag wanhopiger te worden, nadat ik bovenstaande reacties lees. Dus het komt erop neer dat er geen hoop is?

Hoe kan het toch mogelijk zijn dat het tot een paar maanden terug steeds beter leek te gaan? Ze lagen zelfs met elkaar op één bed! En renden zelfs achter elkaar door het huis.

Nadat ik er zo lang over heb lopen peinzen, valt me ineens in dat deze "onmogelijke" situatie is ontstaan nadat Daya naar buiten is gegaan. Zou het hiermee te maken kunnen hebben? Dit voorjaar is ze gesteriliseerd en pas vanaf dat moment gaat ze naar buiten. Nu ik erover nadenk is het opvallend...
Iemand hier een filosofie over?

[Catfish]

Gaat Daya wel naar buiten en de castraat niet?
Als ze beiden naar buiten gaan zie ik geen probleem.

Maar heb je hier wel eens gelezen over katten los buuiten? Er zijn zo veel mogelijkheden om bv de tuin af te zetten, een ren, een hor... Zo veel gevaren in de wereld en je wijk!

Verder blijf ik bij mijn vorige bericht, sorry...

[Adriana]

heb je eerste bericht nog eens goed doorgelezen en daar gaat het eigenlijk al mis, het verdraagt elkaar nauwelijks en nu dus helemaal niet meer.
denk even als kat (proberen), ze zijn geen van twee gelukkig en kater ondervindt veel stress van de situatie. vluchten kan nauwelijks en ze ongeveer permanent uit elkaar houden lijkt me ook geen optie. dit is gewoon geen werkbare combinatie. dat komt veel vaker voor hoor!
dit gaat bovendien op termijn gezondheidsklachten opleveren, bij één van de twee of bij beide. bovendien loop je kans op gedragsproblemen bij je kater.
vanuit de katten gezien zul je iets moeten doen aan hun kwaliteit van leven en tja, k vrees dat ik geen andere optie kan bedenken als uit elkaar.
bedenk dat ze daar allebei gelukkiger door worden! t zal even slikken zijn maar die dingen gebeuren..

[Jeannette77]

De katten komen allebei buiten. Laat ik zo zeggen; ze hebben de gelegenheid naar buiten te gaan, maar het komt erop neer dat ze liever binnen zijn! Ze zijn het liefst daar waar wij zijn en absoluut geen zwervertjes of jagers. En jah, als ze allebei het liefst zo dicht mogelijk bij ons in de buurt zijn en intussen elkaar niet kunnen luchten of zien... (Tenminste, de één de ander)

Smartie heb ik het eerste jaar binnen gehouden. De eerste zomer en najaar omdat ik hem nog te jong vond en hij nog niet gecastreerd was. Daarna kwam de winter, dus dacht ik het beste te kunnen wachten tot het volgende (late) voorjaar.
Bij Daya hetzelfde. En zeker niet naar buiten gelaten voor ze gesteriliseerd was!
Ik haal ze ook, zeker in het begin, heel vaak binnen. Gewoon ter controle. Ik wil graag weten waar ze zijn en hoe het met ze gaat. Misschien zijn het daarom geen echte buitenkatten.

Ondertussen slapen ze apart 's nachts. Daya in de woonkamer bij haar vriend de hond. (Zijn echte maatjes!) En Smartie de rest van het huis, met eigen kattenbak, eten en drinken en onze bedden. Hij geniet er echt van! Het is bijna irritant hoe hij 's nachts spinnend over onze hoofden loopt en bij ons ligt!

Toch kan ik het nog niet goed accepteren en pieker ik me verloren!

[castratenkoor]

Kan inderdaad best komen door het buiten laten. Daar worden ze toch wat "wilder" van door indrukken en impressies. Misschien is er iets engs gebeurd bij een van de twee en duldt de kat daarom geen andere kat meer in de buurt.
Probeer het eens met een maand helemaal binnen houden, of er dan weer verbetering komt.

[nellebel]

ik heb ooit voor mijn nellie een "vriendje" bijgezocht. dat ging falikant mis. ik kon er sowieso niet tegen dat hij de dominante was. ik vond dat zij daar het recht toe had want het was haar huis. Mijn man zag het meteen. die kat stapte binnen, ging op haar bak, at uit haar schaaltje en ging op haar plekje voor het raam zitten. hij is diezelfde middag nog weggegaan (hij was van mijn schoonzus die er vanaf wilde). bij jou lijkt de poes ook dominanter daarom laat zij zich niet wegjagen door de kater. en dat kun je niet afleren. als jij dat niet kunt accepteren dan moet je er denk ik toch 1 wegdoen. wil je het wel proberen dan misschien toch de tips van anderen om je niet te bemoeien in de strijd en kijken of het dan goedkomt. dan is je kater onderdanig, maar als hij dat accepteerd? ik zou dat niet kunnen, maar ik ben ook een groot watje. ben altijd voor de onderdanig en de zielige, ook in de mensenwereld. maar dat werkt alleen niet in je huis met katten.

[mfpschlaghecke]

hallo,
ik heb me net geregistreerd en vol aandacht jullie discussie gelezen. Ik heb een beetje hetzelfde probleem. Toen ik alleen ging wonen, heb ik Kees aangeschaft, hij was tooen 13 weken en een lieve kater, hij werd in maart gecastreerd. Ik wilde graag een tweede kat, ook voor hem,en eind maart kwam Ko bij ons, een gesteriliseerde poes, uit een opvanggezin voor kittens. Kees is nu 8 mnd en Ko 11 mnd. dus allebei nog erg jong. In het begin ging het heel goed, ze vochten nooit en lagen soms samen op de bank. Kees heeft wel een vreemd eetgedrag, hij valt zijn eetbakje regelrecht aan als ik het vul en eet alles in één keer op. Ko neemt genoeg tijd voor haar maaltijd, maar als Kees het op heeft, eet hij haar bakje ook leeg. Dit voorkom ik indien ik ze apart te eten geef, de deur ertussen dicht doe, andeers kan Ko niet rustig eten. Sinds een week of 5 wordt het gedrag tussen de 2 katten wat heftig, Kees valt Ko aan, klemt zich aan haar vast, bijt en Ko weert zich door te blazen en hem van zich af te meppen.
de vlokken haar vliegen in het rond. Ook 's avonds, dan lig ik al in bed, hoor ik, hoe ze door de woning renne,n hoor Ko blazen en soms krijsen. Ik weet me geen raad, wie heeft tips
Maria

[Adriana]

welkom op het Forum!
hij vecht haar de tent uit of zij hem?
als je je al een beetje hebt ingelezen dan weet je het verschil tussen 'spelen' en elkaar niet verdragen. ik vermoed dat het laatste bij jou het geval is, bovendien heb je met Kees een bijzonder tiepje in huis. sommige matches matchen niet en op den uur zal dat wel wat slijten maar je hebt met die twee, vrees ik voor de komende 15 jaar een stel in huis dat elkaar niet ziet zitten.
je zou in de ruimte waar ze het meest samenzijn een feliway feromonenstekker kunnen inpluggen, dat ontspant de sfeer tussen die twee een beetje en je weet nooit hoe ze erop zullen reageren en elkaar 'vinden'..
missch kun je het nog een week aanzien en als het dan niet rustiger wordt dan is er maar één oplossing, diep ademhalen en één van de twee herplaatsen.

[daantje]

Het is hier ook al 2x mis gegaan. Onze vier meiden zijn echt een 16-tal pootjes op 1 buik; ze zijn aan elkaar gewaagd en hebben elkaar voor 95% geaccepteerd.
Toen kater Bas hier ook kwam wonen hebben ze hem echt het leven zuur gemaakt, Bas lag te trillen op zolder, at niet en viel enorm af, hij kon zich nauwelijks bewegen zonder dat de meiden hem een lel gaven. Bas konden we gelukkig terug brengen naar zijn oude eigenaar want dit is gewoon iets wat je niet wilt zien. We hadden er onwijs veel moeite mee, maar achteraf waren we toch wel blij met deze beslissing.
Na een paar jaar werden we verliefd op de kat van een vriendin van ons die door gezondheidredenen afstand moest doen van haar dieren. Kane, ook een kater, was bij ons welkom en hij redde zich hier redelijk. Toch zagen we een hoop verschuiving in ons groepje en zagen we wederom dat hij niet geaccepteerd werd. Hij kreeg een snauw en een klauw wanneer het de dames even uit kwam . We hebben het allemaal afgewacht, maar toen onze jongste (Blissy) echt ziek werd van ellende hebben we wederom knopen door moeten hakken. Ook Kane hebben we uiteindelijk weer terug moeten brengen naar zijn oude eigenaren. Met pijn in ons hart want hij was zo een lieverd!
Soms werkt het gewoon niet helaas, hoe je je best ook doet .

Heel veel sterkte!

[Jeannette77]

Ik weet werkelijk niet wat er de laatste tijd gebeurt hier in huis....

Het topic nog niet op gang gebracht, aangegeven de katten de nachten gescheiden houden en er is een "wonder" geschied.
Smartie werd na de tweede nacht een stuk ontspannender en komt ons sindsdien voortdurend kopjes brengen. Hij laat zich tussendoor ook weer steeds vaker zien, ligt niet meer een hele dag onder het bed, eet van zijn brokjes terwijl Daya in de buurt is EN Smartie passeert haar zelfs!
Ze mag nog steeds niet op een bed komen waar hij ligt, dit respecteert ze gelukkig ook.
Smartie is af en toe jolig, dus vraagt aandacht en springt bokkend weg als je hem benadert.

Maar ik zie ze de laatste dagen zelfs met bokkesprongen door het huis rennen! Daya weet nog niet zo goed wat ze ermee aan moet. Ze vertrouwt hem nog niet helemaal en lijkt alles een beetje over zich heen te laten komen. Laatst stonden ze samen in de tuin en stond Smartie te hengelen en weg te rennen!

Het is duidelijk dat het initiatief in ieder geval van hem af moet komen en absoluut niet andersom. Alsof zij nu begrijpt een respectvolle afstand te bewaren tot hij aangeeft dat contact o.k. is of iets dergelijks?

Toch snap ik er helemaal niets meer van... De situatie was namelijk eerst dramatisch.

[pearlsofpassion]

hallo,
ik heb me net geregistreerd en vol aandacht jullie discussie gelezen. Ik heb een beetje hetzelfde probleem. Toen ik alleen ging wonen, heb ik Kees aangeschaft, hij was tooen 13 weken en een lieve kater, hij werd in maart gecastreerd. Ik wilde graag een tweede kat, ook voor hem,en eind maart kwam Ko bij ons, een gesteriliseerde poes, uit een opvanggezin voor kittens. Kees is nu 8 mnd en Ko 11 mnd. dus allebei nog erg jong. In het begin ging het heel goed, ze vochten nooit en lagen soms samen op de bank. Kees heeft wel een vreemd eetgedrag, hij valt zijn eetbakje regelrecht aan als ik het vul en eet alles in één keer op. Ko neemt genoeg tijd voor haar maaltijd, maar als Kees het op heeft, eet hij haar bakje ook leeg. Dit voorkom ik indien ik ze apart te eten geef, de deur ertussen dicht doe, andeers kan Ko niet rustig eten. Sinds een week of 5 wordt het gedrag tussen de 2 katten wat heftig, Kees valt Ko aan, klemt zich aan haar vast, bijt en Ko weert zich door te blazen en hem van zich af te meppen.
de vlokken haar vliegen in het rond. Ook 's avonds, dan lig ik al in bed, hoor ik, hoe ze door de woning renne,n hoor Ko blazen en soms krijsen. Ik weet me geen raad, wie heeft tips
Maria

Ik veronderstel dat beide katten gecastreerd zijn? Anders zit daar al een deel van het probleem.
Als dat zo is, kan je de bovengegeven tips uitproberen. Als het echt niet zou werken, is het waarschijnlijk toch beter eentje te herplaatsen.
Als ik jouw verhaal lees denk ik dan dat jouw poes misschien een solo-poes is, eentje die liever alleen woont. Sommige katten worden zo geboren, in die zin dat ze dat rond hun half jaar ontwikkelen. Jongere kittens hebben dat (bijna) nooit.
De meeste solo-poezen ontstaan door alleen op te groeien, maar sommigen worden het gewoon ondanks dat ze met andere katten opgroeien...
Ik kan niet met zekerheid zeggen dat het dat is want jij lijkt te denken dat het aan de kater ligt, maar het kan wel, en dan moet je haar gewoon een thuisje bieden waar ze enige kat is.
Je zou eens goed moeten letten op de signalen tussen beide katten om uit te maken wie het 'probleem' tussen hen beide vormt.
Wil Kees gewoon spelen? En wil Ko geen contact meer? Of is het gewoon Kees die haar echt pijn doet en aanvalt maar wil Ko nog steeds gewoon lief doen?
Het is niet zo eenvoudig als je zou denken, want je moet al kattengedrag kennen om goed te zien wie wat doet. Soms lokt de ene een reactie van de ander uit, en is de ene dus het eigenlijke probleem terwijl je, als je opervlakkig kijkt, zou denken dat het de ander is.
En het kan ook gewoon een dominantiestrijd zijn, maar dat lijkt me onwaarschijnlijker aangezien de kater er het eerste was. Dat klopt toch he?

Enfin, zeker niemand straffen en positief vanuit hun standpunt benaderen. Misschien komen ze er dan wel zelf uit.

[castratenkoor]

Ik ken wat dat betreft een erg droef aflopend verhaal. Gezien neemt een raspoes en laat haar 1 x een nest krijgen, met van te voren al de beslissing dat alle kittens blijven, zodat ze er 5 hebben voor de prijs van twee (de aanschaf van de poes en het dekgeld).
Poes bevalt van 4 kittens en alles leuk lief en geweldig. Tot de kittens een week of 12 zijn en moeder ze de tent uit begint te meppen. Dat heeft zo plaats gevonden tot de kittens een jaar waren en allemaal gecastreerd. oorlog bleef en aangezien moederpoes het "probleem" was, hebben ze haar laten inslapen.
Onbegrijpenlijk!

[mfpschlaghecke]

dank voor de reacties.
Ik weet zeker, dat het Kees is, die Ko de deur uit jaagt. Ze kan rustig liggen soezen, hij bespringt haar ineens. Ze doet precies wat ze moet doen, ze springt op een hoger gelegen platform, de kattenboom of vensterbank en heeft dan een goede afweerpositie. Ik zal dat met de stekker gaan proberen en zal berichten hoe het gaat.
Maria, Kees & Ko

[Ilone]

Misschien toch een beetje baldadigheid van Kees?
Ik heb hier 3 katten (1 kater en 2 poezen) en daar is de onderlinge verhouding hartstikke goed.
Maar af en toe is Speedy in zijn drukke bui, en wil hij volgens mij spelen. En dan begint hij de dames te jennen door ze in te bespringen en dan hard weg te rennen, of in een hoekje te drijven en dan sprint hij ook weg.
Maar vooral Pluis weet niet hoe ze daar mee om moet gaan en schiet dan in de verdediging. Dus met een hoop gegrom en geblaas. En soms loopt het uit in een vechtpartijtje...
Maar een uur later liggen ze weer met zn drietjes op de bank!

[pearlsofpassion]

Ik denk toch ook dat het spelen is.
Een kat die de ander niet wil om zich hebben valt niet aan wanneer de ander slaapt, maar net als ze oog in oog staan.
Kees vind haar dus wel degelijk leuk en wil zelfs nog meer met haar doen, maar Ko heeft daar geen zin in...

Spelen ze soms wel samen? Liggen ze samen te slapen?
Als dat niet zo is, hoe denk je dat dat komt? Wie wil dat dan niet?