moeder is geen moeder meer

[ilovecats]

Mijn lieve en aanhankelijke poes Suzie is vier maanden geleden moeder geworden van een gezonde drieling. Omdat ik meteen verliefd werd op de drie pluizenbolletjes, heb ik het niet over mijn hart kunnen verkrijgen ze allemaal onder te brengen bij andere mensen, twee van de poesjes heb ik gehouden, Cato en Noor.
Suus is precies vier maanden een supermoeder geweest, liet ze niet alleen buiten, joeg achter elke hond aan, waste ze achter de oren en gunde ze zo nu en dan nog een slok melk.
Van de ene op de andere dag is dit echter verander.
Ze blaast, gromt en krijst tegen ze, net als ze doet bij die ene kater uit de buurt die het soms waagt om bij mij in de tuin te komen.
Naar mij toe is ze niet veranderd, maar ze lijkt vergeten te zijn dat die twee kleintjes er gewoon bijhoren.
Herkent iemand dit en zo ja, hoe kan ik Suzie helpen niet meer zo boos te zijn?

[Sandra W]

Ze doet gewoon wat een goede moeder in de natuur ook doet: ze stuurt haar kleintjes de wijde wereld in, want haar taak zit erop. Er zijn wel moederpoezen die in vrede samen kunnen leven met hun nakomelingen, maar meestal ontstaat er na een tijdje toch wrijving of zoals in jullie geval echte ruzie.

Je kunt hier niet zo veel aan doen, behalve haar de ruimte te gunnen om haar eigen rustige plekje op te zoeken en ook veel aandacht en liefde te geven. Als haar gedrag echter niet verandert is het misschien toch een beter idee voor de kittens een ander huis te zoeken.

groeten,
Sandra

[rieneke]

vreemd...bij kolonies verwilderde katten worden de katertjes verjaagd, maar de poezen blijven gewoon deel uitmaken van de kolonie.
ook gaat het afstand nemen meestal niet zo abrupt.
ik zou voor de zekerheid even met moepoes naar de dierenarts, om een medische oorzaak uit te sluiten.

[Kattenbella]

Is ze al gesteriliseerd? Het kan ook zijn dat ze weer "op stap" wil Wat Sandra al zei, haar taak zit erop.
Ik denk niet dat het nodig is voor de kittens een ander thuis te zoeken. Dit moet voor allemaal een plekje geven, ze gaan nu even anders met elkaar om.
Ik heb hier ook moeders met jongen gehad die bijelkaar bleven en inderdaad was er altijd een ommekeer. Uiteindelijk zoeken ze elkaar wel weer op, maar dan meer als maatjes.