Oudere poes en kitten

[Saskia1985]

Ik heb enkele topics gelezen hierover. Maar de verhalen komen toch niet helemaal overeen met mijn probleem. Vandaar dat ik toch een nieuw topic start want ik zit met de handen in het haar.

Ik heb twee katten:

Henk, zeven jaar, gecastreerde poes. Ik heb haar al vanaf kitten af aan. Ze is altijd de enige kat in huis geweest. Ze is veel buiten, een echte jager. Ook is ze heel aanhankelijk.

Dobby, 4 maand, ongecastreerde poes. Ik heb haar vanaf haar tiende week. Ze is erg nieuwsgierig, lief, luisterd nergens naar, erg nieuwsgierig naar het buitenleven.

Ik had dus Henk al. En sinds ongeveer 2 maand is Dobby erbij gekomen. Henk is een kat die van rust, aandacht, jagen en het buitenleven houdt.
Het probleem is: Henk heeft de pest aan Dobby! Dobby vind Henk echter geweldig en volgt haar dus overal wanneer ze de kans krijgt.

In het begin bij de eerste kennismaking tussen de katten blies Henk al wat naar Dobby. Toen heb ik het er verder maar eventjes bij gelaten. Telkens als ze elkaar tegenkomen blaast en gromt Henk naar Dobby. Als Dobby te dichtbij komt dan slaat ze Dobby. Ik denk met de nagels uit want Dobby heeft een schram op haar neusje waar ik van denk dat ze het van Henk heeft gekregen.

Een poosje heeft Henk boven gewoont en Dobby beneden. Henk wil niet meer via de achterdeur naar binnen. alleen nog via het dakraam boven.
Maar Dobby mag nu ook wat boven lopen want ze wil zo graag naar buiten en ze kan haar energie niet kwijt.

Ik begin Henk enorm te missen. Vroeger zat ze lekker bij me op schoot maar dat komt nu niet meer voor omdat ze niet naar beneden wil. Het is nu ook zomer dus dan is ze sowieso veel buiten.

Wat moet ik doen? Moet ik Dobby weg doen? Moet ik ze gewoon een dagje samen in 1 kamer zetten? Hoe merk ik of Henk nog wel gelukkig is?

IK WEET ME GEEN RAAD!!!

Alvast bedankt voor jullie advies/meedenken.

[Sandra W]

Mijn volwassen katten hebben er maanden over gedaan om elkaar te accepteren, waarbij de ene heel graag vriendjes wilde worden en de andere totaal niet. Nu zijn we 2 jaar verder en er is vrede is huis en ze zijn beiden gelukkig, maar vrienden zijn het helaas nooit geworden. Moraal van dit verhaal: heb geduld (veel geduld ) en dan komt het vanzelf goed. Soms heb je geluk en worden ze maatjes en soms komen ze niet verder dan acceptatie.

groeten,
Sandra

[Saskia1985]

Mijn volwassen katten hebben er maanden over gedaan om elkaar te accepteren, waarbij de ene heel graag vriendjes wilde worden en de andere totaal niet. Nu zijn we 2 jaar verder en er is vrede is huis en ze zijn beiden gelukkig, maar vrienden zijn het helaas nooit geworden. Moraal van dit verhaal: heb geduld (veel geduld ) en dan komt het vanzelf goed. Soms heb je geluk en worden ze maatjes en soms komen ze niet verder dan acceptatie.

groeten,
Sandra

Is het verstandig om ze af en toe eens bij elkaar te zetten?

[rieneke]

nee, ik zou het zeker niet afdwingen, dat werkt averechts.
geef henk boven maar heel veel aandacht.
met de tijd kan het nog aardig bijtrekken hoor!
je zou boven voor henk een feliway verdamper kunnen gebruiken.

[rissie]

Hoe gaat het met eten, kan je hun bakjes bij elkaar in de buurt zetten.
want dan ben je al een aardig eind op weg, maar zoals mijn voorganger als zei nooit afdwingen, dit werkt alleen maar tegendraads. En die kleine moet gewoon even weten waneer iest wel kan en wanneer iets niet kan. Met oogpunt op henk, en henk zal dit zelf wel aangegeven.

[Sandra W]

Persoonlijk zou ik nog even wachten met het eten bij elkaar zetten tot er wat meer rust in huis is, anders gaat die arme kat alleen maar gestresst zitten eten. Als ze samen eten inderdaad eenmaal geaccepteerd hebben dan ben je er zo goed als klaar, maar ik denk dat dat nog wel eventjes zal duren. Kleine babystapjes, dan kom je er wel .

groeten,
Sandra

[Saskia1985]

Hartstikke bedankt! Ik heb weer een beetje hoop gekregen! En anders doe ik op den duur Dobby maar weg. Das zo´n mooi katje, die raak ik vast nog wel aan een ander baasje kwijt (maar ik weet nog niet of ik ´t kan, ben er al zo aan gehecht)...

[Kattenbella]

Nog niet aan weg doen denken, hou die babystapjes vast