Nieuwe kitten erbij: help een groot drama!

[Pinky3]

Sinds een paar dagen hebben we een kitten (poes) erbij. We hebben al een poes van ruim 1 jaar oud: Syl.
Nu dachten wij dat dat leuk zou zijn voor onze poes, maar nee, tot nu toe is het een groot drama.
Als we de kitten bij Syl zetten, gromt en blaast Syl continu en soms zelfs naar ons. Ze eet slecht en gaat vaak in een hoekje zitten. Ze wil absoluut geen aandacht van ons, als we haar aaien, krijgen we 9 van de 10 keer nu ook zelf een grom.
De kitten is heel ondeugend en onderzoekend, en lijkt het helemaal naar d'r zin te hebben en kijkt amper naar Syl.
'S nachts zetten we de kitten in een apparte kamer, en wat gebeurt er dan: die gaat uren heel paniekerig zitten mauwen. Het is zo zielig om te zien voor de kat die we al hadden, die lijkt zo bang en boos. Maar ook zo raar dat de kitten 's nachts enorm piept/mauwt...
Wat moeten we doen? De kitten en de kat gewoon bij elkaar zetten en het laten uitvechten? Komt dit uberhaubt goed?
Moeten we de kitten wel 's nachts appart zetten, of ze gewoon bij elkaar laten? We hebben er allebei echt zo'n rot gevoel over, en twijfelen echt of we er goed aan hebben gedaan een kitten erbij te nemen.....
Graag jullie reactie!

[Hilda]

Hier 6 katten (4 katers en 2 poezen).Sinds 10 dagen huppelt er ook weer een kleine bij rond(nr 7 dus ,een kater)De eerste dagen wordt er hier ook erg veel gegromd en geblazen,zowel door de groten als de kleine.Ik zet ze er altijd gewoon tussen en laat het ze maar uitzoeken.Wel een beetje in de gaten houden maar ik hoef eigenlijk nooit in te grijpen.
Na een paar dagen gingen de eerste 2 grote katten overstag en beginnen met de acceptatie na een week nog 2 en nu is er eigenlijk nog maar een die wat gromd als hij te dicht bij komt.
Na een week werd er voorzichtig gespeeld en nu raced hij al dooer de tuin met een paar van de ouderen.
Je oudere katje is 1 jaar...ik verwacht dan ook eigenlijk dat ze de kleine gaat accepteren hoor.Vaak bij de iets oudere katten die hen hele leven al gewend zijn om alleen te zijn wordt het moeilijker.Ik zou de kleine niet apart zetten s nachts,gewoon leeker rond laten lopen en als het gaat knallen dan is dat misschien wel even nodig.
Samen spelen (met een touwtje) of naast elkaar (of vlak bij elkaar)iets erg lekkers te eten geven wil hier ook nog wel eens helpen.
Niet te snel opgeven in elk geval...
Succes en ik hoop dat het snel goed gaat tussen beide dames.

[jobey]

inderdaad wat hilda zegt, niet te snel opgeven. toen wij Stimpy erbij kregen, gromde en blaasde Jobey ook aan 1 stuk door, zo erg zelfs dat ze haar stem wat kwijt was .

maar zelfs dit is goed gekomen, en ze spelen nu lekker met elkaar.

Het zal te maken hebben met dat je kitten in het territorium komt van Syl

[Sandra W]

Ik zou de kitten juist 's-nachts wel apart van de grote kat zetten, want het gebeurt wel eens dat je anders 's-morgens een doodgebeten kitten aantreft. Ook als je er overdag niet bij bent kun je ze beter apart doen totdat de grote kat het kleintje heeft geaccepteerd.

Het is verder goed om ze niet steeds kort maar juist lang bij elkaar te zetten en niet in te grijpen (tenzij het echt gevaarlijk wordt), want anders trek je partij en dan duurt het alleen nog maar langer. Heeft je volwassen poes ook de ruimte om zich terug te trekken en naar buiten te gaan (als dat mogelijk is) en geef haar extra veel aandacht en knuffels.

Maak je verder geen zorgen, want de acceptatie van een kitten komt (bijna) altijd goed, al duurt het soms even.

groeten,
Sandra

[sandy]

Toen wij Buffy bij onze 2 katten namen was het ook niet gelijk allemaal koek en ei hoor, dat is het vrijwel nooit.
Ik heb haar snachts bij me gehouden in de slaapkamer en overdag als er niemand thuis was ook apart gehouden.
Nou was ik volgens mij die week vrij dus kon ik de boel goed in de gaten houden.
Het heeft een week geduurd met grommen en blazen over en weer en toen was het wel over.
Missy, de oudste heeft ook een tijd veelal boven geleefd met haar komst na die week maar lelijk deed ze niet meer.
Komt vanzelf goed, maar je moet ze absoluut niet met elkaar confronteren door ze vlak bij elkaar te houden, laat maar gewoon lopen en als er niks ergs gebeurt gewoon lekker laten gaan.

[Sandra W]

Dat "'s-nachts bij je houden in de slaapkamer"-idee van Sandy is echt een uitstekend idee, want ik denk dat je kittentje een beetje verlatingangst heeft, zo van een veilig nest naar een leven in haar eentje en dat ze daarom 's-nachts zo miauwt.

groeten,
Sandra

[Pinky3]

Bedankt voor de reacties!
Gelukkig zijn wij deze week ook nog vrij en kunnen we het een beetje in de gaten houden. We laten ze gewoon hun gang gaan en zullen niks forceren.
Syl kan naar buiten en dat doet ze nu ook ineens veel! Vanochtend zaten ze tot op een halve meter van elkaar (is toch al best dichtbij?) maar wel met gegrom en geblaas van Syl. De kitten reageert totaal niet bang. De kitten moet volgens mij echt wennen aan het alleen zijn, want die zat in een nest van 4 kittens met daarbij 2 katten: een gezellige boel dus, en dan is het hier ineens wel heel erg rustig!
Wat me wel zorgen baart is dat als de kitten beneden is en Syl ook, dat naar mijn idee Syl niet naar haar eten toe durft te gaan, en die kitten is nergens bang voor lijkt het, die eet, gaat al op Syl d'r kattenbak enz....zijn daar nog ideeen voor? moeten we voor Syl ergens anders eten neerzetten of juist zo laten, het was tensotte haar hoek met haar eten!

[Sandra W]

Ja, je kunt het eten en de kattenbak beter even ergens neer zetten waar je grote poes beter bij kan. Het kittentje eet toch nog kittenbrokjes en die mist er dus niets aan. Waarschijnlijk hoeft dit maar tijdelijk, dus maak het je arme grote pos maar even makkelijk .

groeten,
Sandra

[Pinky3]

Wat zich vandaag vooral afspeelde is dat als de poezen elkaar zien, Syl vooral blaast en gromt.
Dit doet ze soms ook tegen ons...Verder duikt ze het liefst de tuin in en dan gaat ze het liefst onder de planten zitten. De kitten gaat soms ook al naar buiten en kan alleen in de tuin, niet daarbuiten.
Als Syl binnen is samen met de kitten, die trouwens Puma heet,hihi, gaat Syl het liefst achter/onder de gordijnen liggen, of op onze slaapkamer onder een grote stoel. Het lijkt er dus op dat ze de kitten ontloopt ofzo....
Moeten we haar dan toch bij de kitten zetten? Of gewoon de deur van bv. de slaapkamer open laten, zodat ze zelf kan kiezen of ze onder de stoel blijft zitten of toch een kijkje komt nemen bij Puma?
Wat denken jullie? En Syl aandacht geven willen we wel, maar ik kan haar bv. amper aaien omdat ze zich verstopt, lokken met een speelgoedje trapt ze niet in.....best lastig dus...

[tomnala]

Hallo,

ik wil ook even reageren. Ik had een poes en een kater van drie jaar oud en heb er twee kittens (katertjes) bijgeplaatst. Ik heb ze geintroduceerd volgens de site van de kattengedragstherapie.nl. Kijk eens op hun site. Mocht je het in overweging nemen je kunt ze weer opnieuw (her)introduceren. Zo een kleintje komt uiteraard wel opeens in het veilige terrotorium van de oudere kat. En tja of die het nou echt wel zo leuk vindt?!?
Maar goed wat wij hebben gedaan is het volgende: de kleintjes apart in een kamer met een kattebak, speeltjes en eten en drinken. We hebben ze daar de boel lekker laten onderzoeken. De ruimte is niet te groot en veilig. Af en toe lekker bij ze gaan zitten, spelen en knuffelen. De kamer rook al naar de andere katten. De volgende dag hebben we de twee opgepakt en ongezien in de andere slaapkamer gezet waar de bak etc van de oudste twee staan. Nu konden ze deze kamer verkennen en de geur opsnuiven van de oudsten. De twee oudste hebben we in de kamer van de kittens gezet. Zo hebben ze elkaars geuren opgesnoven en konden ze elkaar ook nog horen zonder elkaar te zien. na een paar uur hebben we de boel weer omgedraait. De volgende dag hebben we hetzelfde gedaan met de huiskamer. de kittens erin de oudste in de kamer van de kittens. Weer elkaars geur verkend. Ondertussen waren de oudste zo nieuwsgierig dat ze bij de deur van de kittens zaten. We hebben toen via het balkon ze door het raam laten kijken. Nou dat was eng zeg. Vervolgens gelijk mbv gaas ertussen elkaar laten zien. Ze (de oudste) hebben 1 keer gegromd en geblazen en daarna nooit meer. het gaat nog steeds erg goed. Al heb je maar 1 kamer extra dan lukt dit al om te doen. En ookal zijn ze al bij elkaar geweest je kan het nog steeds zo doen. neem er even drie dagen de tijd voor. Bij ons was het een groot succes. Ik weet dat er ook mensen zijn die ze zo bij elkaar zetten some lukt dat en soms niet. lees in elk geval even de tips op de gedrags site door erg interresant en nuttig. Succes en geef de moed niet op.
Gr astrid

[Pinky3]

Hallo! Dank je wel voor je reactie! Ik ga gelijk op de site kijken, en misschien je tips wel toepassen!

Laat het nu net zo zijn dat we op de bank zitten, en dat Syl zelf naar beneden is gekomen. De kitten ligt op de ene bank te slapen, en Syl zit op de andere bank, te kijken. Af en toe een grom, maar ze ziet er verder meer 'happy' uit, dan ik de afgelopen dagen heb gezien.
Misschien een doorbraak dus?
We hopen het, want een kitten erbij is leuk, maar eigenlijk meer goedbedoeld en als het nooit zou gaan klikken zou ik dat mezelf nooit vergeven!

[sandy]

Moeten we haar dan toch bij de kitten zetten? Of gewoon de deur van bv. de slaapkamer open laten, zodat ze zelf kan kiezen of ze onder de stoel blijft zitten of toch een kijkje komt nemen bij Puma?
...

Toch nog even terugkomend hierop, NOOIT forceren dan maak je de grootste fout van je leven want dan komt nooit goed.
Wanneer Syl er klaar voor is komt het vanzelf wel.
Het is al weer een stap verder nu Syl op de andere bank gaat liggen en wat relaxter overkomt, dus laat het maar gewoon betijen

[Pinky3]

Afgelopen nacht de kitten op onze slaapkamer gezet, wel met de deur open, en ook de deur van het kamertje open waar ze de eerste dag heeft gezeten. Nou, eerst konden wij echt niet slapen, want die kleine vond het geweldig, lekker spelen op de slaapkamer. Na een tijdje heb ik haar op d'r eigen kamer gezet, daar is ze gebleven, maar dan wel met de deuren open. En zonder gepiep! Ik denk dat ze zich dan minder alleen voelt.
Syl en de kitten kwamen vandaag al heel dicht bij elkaar, tot 0.5 meter, maar Syl gromt nog steeds. Ik vind wel dat ze zich sinds gisteravond anders opstelt, ze gaat niet meer bang in een hoekje zitten, maar gaat de confrontatie aan, lijkt het! Verder ligt Syl nu veel op de grond te kijken....We laten ze hun gang maar gaan...
We zetten ze als we weg zijn en 's avonds nog wel appart! Ben benieuwd of er over een week al iets is veranderd!

[sandy]

Nou ik vind het al een hele verbetering hoor!
Geduld is een schone zaak

[jobey]

inderdaad, met kittens altijd kilo's geduld hebben en soms is moeder natuur haar gang laten gaan ook belangrijk