Moeder en zoon

[Sakka]

Van het nestje van mijn poes Kachel heb ik een katertje gehouden, en dat ging een tijdje goed. Nu Dikkie Dik 7 maanden is geworden en superspeels bijna op het irritante af (voor Kachel dan) hoeven ze elkaar maar te zien of Kachel blaast en gromt alsof haar leven ervan afhangt. Helaas hoe meer ze ageert, hoe leuker Dikkie Dik dit lijkt te vinden. Ze is veranderd in een chagerijnige "ouwe" dame, en is alleen nog lief tegen mij. Kan dit nog weer terugveranderen of moet ik wachten tot Dikkie Dik wat ouder wordt en hopelijk wat rustiger ? Dikkie is een schat van een katertje, maar zoals gezegd heel erg onstuimig en te enthousiast naar zijn moeder toe. Ze gaan alletwee naar buiten, maar zodra ze weer binnen zijn begint het geruzie weer. Heeft iemand advies ?

[jobey]

Wat ik hieruit lees is dat Dikki het leuk vind om te spelen, het kan natuurlijk zijn dat moeder niet altijd wil spelen. Je kunt het vergelijken bij mensen. Jij hebt ook wel eens ergens geen zin in als de ander dat wel wil. Heb je thuis wel genoeg speel attributen zodat ze zichzelf ook kunnen vermaken?? wat muisjes, balletje een bolletje wol ofzo??

[Sandra W]

Voor veel moederpoezen komt er een moment dat ze het overgebleven kleintje uit haar nest vervelend gaat vinden en dus met blazen en grommen probeert weg te jagen, want in de natuur zouden ze het nest al lang verlaten hebben. Er is dus helemaal niets vreemds met haar aan de hand en met je katertje ook niet want die is zich van geen kwaad bewust.

Het kan vanzelf over gaan bij het ouder en dus rustiger worden van je kleintje en dan kunnen ze weer toenadering tot elkaar gaan zoeken, maar dat hoeft niet. Je kunt haar wel een handje helpen door hem actief bezig te houden en door haar een eigen leefruimte te geven om zich terug te trekken (bijvoorbeeld in de slaapkamer). Verder wil een speelkameraadje van dezelfde leeftijd ook goed helpen, want dan laat hij mamma ook met rust, maar dat moet je natuurlijk zelf wel leuk vinden .

groeten,
Sandra

[rieneke]

is je katertje al gecastreerd?
verder sluit ik me aan bij de voorgaande berichten.

[Sakka]

Ik begrijp heel goed dat na het spenen het moedergevoel verdwijnt, en het is dus eigenlijk tegen de natuur in om moeder en zoon bij elkaar te houden, maar ik wil ze desalniettemin alletwee houden. Ze hebben beiden veel (buiten)ruimte en speeltjes, en ik geef ze beiden evenveel aandacht al moet ik zeggen dat Kachel in mijn slaapkamer mag slapen en Dikkie Dik het met een stoel voor de kachel moet doen (wat ie prima vindt), alleen zou ik het graag zien dat de twee wat relaxter met elkaar zouden omgaan. Kachel is overigens gesteriliseerd, Dikkie nog niet gecastreerd, maar hij is zijn moeder niet aan het bespringen dan wel vanachter het gordijn een verrassingsaanval aan het beramen. Een schattig maar enorm bord voor zijn kop. Hoe chagerijniger, hoe leuker. Het blijven toch mannen, he

[Boomer]

Dikkie is nu een heerlijke puber waarvan ook zijn hormoontje kunnen beginnen op te spelen.Dit is nu te druk voor zijn moeder en daarom blaast ze waarschijnlijk. Castreren zou zeker helpen.
Verder zou ik inderdaad een plekje voor moeder zoeken waar ze zich terug kan trekken. Zoals anderen al zeggen: als dikkie ouder wordt gaat het onstuimige al een stuk minder.

Zelf heb ik 18 jaar moeder en zoon bij elkaar gehad. Banjer was als kitten ook erg druk, maar dit is vanzelf over gegaan toen hij ouder werd.

[Kattenbella]

Ik zou hem ook zeker laten castreren.
Lola was echt ook madame furie tegenover al haar jongen. Nu is ze beneden en speelt ze prachtig met haar Bram. Het zijn af en toe beiden rotzakkies en ze kunnen elkaar prima aan. Er gebeurt dan echt niets vervelends.
Bij jou maakt ze zich inderdaad gewoon los van Dikkie

Kortom, komt wel goed!