Poes plast in huis sinds komst kindje

[Madelein]

Wij hebben een poes van 4 jaar. Nooit problemen gehad.
Na een stressvolle zwangerschap lijkt ze stik jaloers dat zij niet meer alle aandacht krijgt. Ze plast in huis, en het liefst op plekken waar onze dochter speelt of zelfs over haar speelgoed heen.
Onze dochter is nu 20 mnd en helaas is het probleem van de kat nog steeds niet over.
Alle lichamelijke oorzaken zijn uitgesloten.
Feliway geprobeerd, geen effect. Stress druppels van holistisch dierenarts, niks. Uiteindelijk kwamen we tot 1 oplossing, een nieuw huis zoeken, waar ze weer alle aandacht krijgt.

Ze is afgelopen weekend naar een ander huisje gegaan, maar krijg net een mailtje dat het daar niet gaat. Ze is erg angstig en haalt uit naar die mensen. We gaan haar dus weer ophalen vanavond, en zitten vast aan een kat die ons huis onderpist ( ze doet het niet bij anderen trouwens). Ik was hier al bang voor want het is een onzeker katje. Dus had wel gedacht dat het een poosje zou duren voor ze gewend zou zijn. Helaas hebben deze mensen geen geduld meer .

We zijn redelijk wanhopig.
Ik ben inmiddels zo ver dat ik denk dat we haar s nachts in een bench doen. Ik ben nu 30 wk zwanger van de tweede, en zit niet te wachten op dit gezeik ( letterlijk...). S nachts hebben we steeds het speelhoekje van onze dochter afgezet zodat ze daar niet kon plassen.

Wie heeft de gouden tip?!?!

[Rik]

Afgelopen weekend verhuisd naar een ander huisje en die mensen verwachten dat ze nu al niet meer bang is? Raar. Inderdaad geen geduld. Of ze kunnen niet overweg met een angstig poesje (dat is niet voor iedereen weggelegd).

In een bench opsluiten helpt denk ik niet. Het neemt de noodzaak voor de poes om ergens anders te plassen niet weg. En 24/7 opsluiten in een bench lijkt mij ook geen leven voor de poes.

Een gouden tip heb ik niet (en ik denk ook niet dat die er is). Je zult intensief met de poes moeten werken om dit gedrag te keren. Er zijn geloof ik wel wat afleveringen van mycatfromhell die exact dit topic aanspreken (ik weet alleen niet meer wat ze daar precies tegen deden).

Anders zul je op zoek moeten naar een ander huisje die gewoon wel weet hoe ze met een angstige kat overweg kunnen. 3 volle dagen is natuurlijk veel te weinig voor zo'n poesje om uit haar schulp te komen.

[ErikPhilippus]

Ja, dat klinkt inderdaad als een situatie om wanhopig van te worden. Het duurt ook al 20 maanden, dus is het een patroon geworden, en zullen sommige plekken in huis voor de poes blijven ruiken naar urine. Grondig schoonmaken met groene biotex, en 2 of 3 bakken neerzetten (maar misschien doe je dat al....).

Je weet zelf al waar de oorzaak ligt: jaloersheid. Het is een solo-poes, die nu opeens de aandacht moet delen. Een medische oorzaak is uitgesloten, en dus kan ik me goed voorstellen dat je een ander huisje voor haar zoekt. Maar het huisje waar ze het weekend naartoe is gegaan, dat gaat 'm niet worden. Want ik kan me niet voorstellen dat mensen die na 3 dagen al opgeven, de motivatie hebben om haar de aandacht te geven waar ze naar hunkert.

Als ik het zo hoor denk ik dat het een behoorlijke klus zal zijn om het gedrag van de poes om te buigen, zeker als je in verwachting bent van de tweede kindje zal dat waarschijnlijk teveel gevraagd zijn. Zit even te denken aan Zylkène (natuurlijk rustgevend middel), maar dit is altijd ondersteunend in een breder plan van aanpak waarbij de poes iedere dag gerichte aandacht krijgt.

Dus ik ben het met Rik eens: ga op zoek naar een nieuw huisje, waar men wel gemotiveerd is om een angstige poes op te vangen, en haar rustig de tijd geven om op adem te komen en zich veilig te voelen. Drie dagen is daar natuurlijk veel te kort voor, ik denk eerder aan 3 weken.

Succes!
Erik

[Madelein]

Dank voor jullie reacties.
Ik vind het echt heel naar inderdaad dat deze mensen haar zo weinig tijd geven. Het schijnt alleen zo erg te zijn dat ze ze aanvalt op het moment dat ze wat uit de kast willen pakken ( ze is een kast in gevlucht). Zo kennen wij haar niet. Ze mag dan jaloers geweest zijn, het is voor ons juist een hele lieve en aanhankelijke kat. Onzeker, dat wel.
Ze zouden haar 6 weken geven, maar door de agressie willen ze het niet langer aankijken helaas. Erg jammer.

Het gaat me ook echt aan het hart. Katje hebben we gekocht nadat ons zoontje was overleden, dus ik ben okk echt wel aan haar gehecht.
Bench 24/7 was inderdaad niet het plan. Dacht dit voor de nacht te doen. En dan een grote honden bench, geen kleine. Maar inderdaad geen oplossing voor de langere termijn .
We sloten haar nu in de nacht op in de woonkamer, met bak en voer. Hek om het speelhoekje van dochter heen en dan ging het vaak goed, maar vaak ook niet.

Een ander huisje zoeken, ik heb geen idee waar ik moet beginnen. Was juist zo blij dat deze mensen haar een kans wilde geven. Gepensioneerd stel met alle tijd van de wereld. Helaas. Asiel vind ik echt geen optie, dan flipt ze helemaal.

Net de dierenarts gebeld en zij raden aan om clomicalm te proberen. Schijnt een soort antidepressivum te zijn. Dat gaan we dus morgen even halen, is het proberen waard denk ik.

De plas plekken maken we goed schoon met natuurzeep ( soort kokoszeep). We hebben een ongelakte houten vloer helaas... dus het trekt er lekker in als het een nacht gelegen heeft .

[Yo16Ka16No11]

De gedachten die bij mij opkomen zijn tweeledig. Aan de ene kant vind ik het lastig inkomen dat je afstand doet van een dier waar je ooit voor gekozen hebt. Dit zou voor mij hetzelfde zijn als je afstand van je kind neemt omdat hij/zij problemen geeft. Ook met dieren vind ik dat bij de keuze hoort: door goede en mindere tijden tot de dood je scheidt.

Aan de andere kant complimenteer ik je, dat je wel waar jezelf tekort schiet in het geven in aandacht, een goed thuis te zoeken voor dit poesje. Helaas zijn deze mensen niet de juiste mensen om zo'n poesje op te vangen. Ik hoop dat je snel een warm en geduldig mandje voor haar vindt.

Misschien hebben andere forumleden nog tips en adressen die kunnen helpen bij bemiddeling van herplaatsing.

[Yo16Ka16No11]

Ps. ik heb ervaring met Clomicalm (heb namelijk zelf een piesertje). Werkt goed, maar wees voorzichtig met dat spul. Het is een heftig goedje wat het karakter van de kat onderdrukt en ze worden er sloom van. Probeer je aan de laagst mogelijke dosis te houden.

Moet even toevoegen: ik heb het tijdelijk gebruikt, ben er mee gestopt vanwege de bijwerkingen die ik voor mijn oude baas te heftig vind. Hij piest nog soms op vaste plekken. Mijn keuze hierin is acceptatie, wanneer het mis gaat...maak ik het schoon...en weer schoon.

[ErikPhilippus]

Net de dierenarts gebeld en zij raden aan om clomicalm te proberen. Schijnt een soort antidepressivum te zijn. Dat gaan we dus morgen even halen, is het proberen waard denk ik.

Tja, dat is wel een paardenmiddel, hoor. Je kan het proberen, maar je versuft het beestje ook. Daarom dacht ik aan Zylkène, dat is op natuurlijke basis.

De plas plekken maken we goed schoon met natuurzeep ( soort kokoszeep). We hebben een ongelakte houten vloer helaas... dus het trekt er lekker in als het een nacht gelegen heeft .

Ja, dit is wel iets dat ernstig meespeelt. Die urine krijg je nooit helemaal uit een ongelakte houten vloer, hoe goed je ook boent. Het verbaast me trouwens dat je niets zegt over de stank.....

Als je toch gaat voor een rustgevend middel, dan heeft het denk ik alleen kans op slagen als je het combineert met structureel meer aandacht geven, en de vloer grondig ontsmetten (b.v. flink inspuiten met urine-off) en daarna beitsen of lakken.

Groetjes,
Erik

[Madelein]

De gedachten die bij mij opkomen zijn tweeledig. Aan de ene kant vind ik het lastig inkomen dat je afstand doet van een dier waar je ooit voor gekozen hebt. Dit zou voor mij hetzelfde zijn als je afstand van je kind neemt omdat hij/zij problemen geeft. Ook met dieren vind ik dat bij de keuze hoort: door goede en mindere tijden tot de dood je scheidt.

Aan de andere kant complimenteer ik je, dat je wel waar jezelf tekort schiet in het geven in aandacht, een goed thuis te zoeken voor dit poesje. Helaas zijn deze mensen niet de juiste mensen om zo'n poesje op te vangen. Ik hoop dat je snel een warm en geduldig mandje voor haar vindt.

Misschien hebben andere forumleden nog tips en adressen die kunnen helpen bij bemiddeling van herplaatsing.

Ik snap wat je zegt. Het is ook niet voor niks dat we ruim 1.5 jaar van alles geprobeerd hebben. Maar er zijn grenzen aan wat ik trek. Ik heb na de geboorte van onze dochter een enorm pittige tijd gehad. Stond ik weer met een keizersnee litteken en erg huilende baby door de reflux een mega pis vlek schoon te maken. Vreselijk. Ik kan het er niet bij hebben eigenlijk.
Maar we zijn zo gek met onze dieren, dat we inderdaad gezegd hebben dat ze naar een goed huis gaat en anders niet. Dus ze komt gewoon terug.


Ik zal zylkene eens opzoeken.
Gek genoeg stinkt de vloer dus niet. Voor ons niet althans, anderen ruiken het ook niet. Maar de poes zal het wel ruiken.
Ons hele huis heeft dezelfde vloeren. Dit allemaal moeten lakken zou betekenen dat we het hele huis overhoop moeten halen, nieuwe vloeren moeten leggen, of alles moeten schuren, en dat lakken. Geen doen dus...

Wij hebben dit middel geprobeerd https://www.holistischdierenarts.nl/pro ... cs-strezz/. Dat deed niks helaas

Meer aandacht geven is trouwens makkelijk gezegd . Met een baan, een kind, een paard en een tweede op komst.

[Rik]

Stond ik weer met een keizersnee litteken en erg huilende baby door de reflux een mega pis vlek schoon te maken. Vreselijk.

Jij? Is daar geen man voor? Lijkt mij echt mannenwerk
(zei ik als man )

Maar ik begrijp je volkomen.

[Yo16Ka16No11]

Ik snap je en het is jammer dat één van je keuzes in het leven onder druk komt te staan (zorg voor je kat). Misschien heb je iets teveel op je bordje genomen.

Desalniettemin, heel veel succes!

[Madelein]

Uh ja maar man werkt gewoon 5 dagen id week . Als hij er is ruimt hij het inderdaad op Haha.
Je kan nog zo gek zijn op een dier, maar dit soort dingen drijven mij echt tot wanhoop helaas.

Maar goed. We gaan haar vanavond ophalen en proberen weer met een schone lei te beginnen.

Tja er zijn zoveel mensen die een kat hebben en kinderen krijgen. Hoezo heb ik dan teveel op m'n bordje genomen? Had nooit verwacht dat onze kat zo zou reageren. Eerlijk gezegd had het ook niet uitgemaakt. Een dier gaat wat mij betreft niet voor een kind. Ik dacht er net zo over als jij voor ik kinderen kreeg, maar inmiddels weet ik dat het echt heel anders is.

[Yo16Ka16No11]

Daar denken we anders over en dat geeft ook niet. Ik ben een type mens die altijd rekening houd met het onverwachte. Is dat beter, nee waarschijnlijk ook niet ...daarom laat ik veel aan mij voorbij gaan omdat ik die verantwoordelijkheid niet wil of denk aan te kunnen die bij de keuze hoort.

Maar omdat jezelf aangeeft: je man (of beiden) een fulltime baan, 1ste kind fysieke tegenslag...tweede op komst, zorg voor een huis...een paard en een kat. Dat klinkt voor mij persoonlijk als een beste kluif. En kan me dus voorstellen dat één van de gemaakte keuzes met onverwachte problemen (de kat) nu onder druk komt te staan.

[Madelein]

Het eerste jaar na haar geboorte was inderdaad heel zwaar. Had een zwangerschap lang plat gelegen dus was fysiek verre van fit.

Ik werk niet full time gelukkig . 3 dagen per week, wel onregelmatig. Maar dus wel veel thuis gelukkig . Het paard hebben we al een poos, dus dat is de poes ook gewend. Voor onze dochter geboren is werkte ik wel full time en reisden we erg veel. Eigenlijk is er nu dus vaker iemand thuis dan daarvoor.

Heb net urine off besteld, misschien dat dat nog wat doet.
Verder al de hele dag een rotgevoel. Wat hebben we die mensen verkeerd ingeschat . Naar gevoel.

[pinguin]

Is het een optie om een goeie gedrags therapeut in te schakelen? Klinkt als een complex probleem en je krijgt straks een kat met de extra trauma terug.

Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

[ErikPhilippus]

erder al de hele dag een rotgevoel. Wat hebben we die mensen verkeerd ingeschat . Naar gevoel.

Ja, dat kan ik me levendig voorstellen, je had wel wat meer compassie en geduld verwacht. Poes zit (al die dagen?) in de kast (....), en reageert agressief als de deur open gaat - vind je het gek? Voor die mensen is een kat klaarblijkelijk een commodity, een toefje op het gezinsleven dat zichzelf bedruipt. Goed dat je haar terug hebt gehaald.

Misschien niet eens zo'n slecht idee, een gedragstherapeut. Wij hebben zo'n 14 jaar geleden ook een poezenfluisteraar ingehuurd, omdat 'mijn' Bengalen het leven van de Main Coones van Marianne behoorlijk zuur maakten.... Ze had twee adviezen, waarvan er eentje onzin was (Dalí moest worden herplaatst, tssss), en eentje waar we veel aan hadden (een hordeur tussen de Bengalen en de Main Coones, werkte prima). Dus wie weet met welke gouden tip zo iemand komt - stommer wordt je er niet van...

Waar ik ook aan dacht: een speelgoed beest met valeriaan erin, waar poes (<naam>) zo af en toe lekker mee mag rossen? Bij VillaVacht (http://villavacht.nl/winkel/) hebben ze kleine en grote inktvissen om lekker mee te spelen (en je steunt ook nog het goede doel). Ik heb een zak met die dingen, en af en toe gooi ik er een paar de kamer in - en dan lijkt het wel een Tantra workshop

Groetjes,
Erik