Plaats in dit topic al je vragen over medicijnen.
Oude vragen worden gekopieerd, nieuwe vragen graag aansluiten als er geen bevredigend antwoord vermeld wordt.
Medicijnen
Medicijnen
Laatst gewijzigd door Emma Boom op 06 jun 2005 11:28, 1 keer totaal gewijzigd.
Synulox
Synulox
Vraag van Elsje - zaterdag 27-9-2003:
Gaya heeft een antibioticum voorgeschreven, genaamd Synulox. Nu kan ik er niet veel over op het internet vinden, eigenlijk maar ene paar sites en dat is dan allemaal met betrekking tot honden. Wie kent dit medicijn en wat zijn jullie ervaringen?
--------------------------------------------------------
Antwoord Hilde:
Millie heeft al een paar keer synulox gehad en meestal helpt het wel snel. Het is een heel breedwerkend antibioticum.
Wel moet je de hele kuur afmaken anders is het probleem zo weer terug.
-------------------------------------------------------
Antwoord Emma Boom:
Synulox is inderdaad een breed spectrum antibioticum en heeft vaak goed resultaat. Eén van de geplaatste kittens heeft het gehad toen zij, ook als reactie op de enting, ging niesen en zij was er snel van af.
Vraag van Elsje - zaterdag 27-9-2003:
Gaya heeft een antibioticum voorgeschreven, genaamd Synulox. Nu kan ik er niet veel over op het internet vinden, eigenlijk maar ene paar sites en dat is dan allemaal met betrekking tot honden. Wie kent dit medicijn en wat zijn jullie ervaringen?
--------------------------------------------------------
Antwoord Hilde:
Millie heeft al een paar keer synulox gehad en meestal helpt het wel snel. Het is een heel breedwerkend antibioticum.
Wel moet je de hele kuur afmaken anders is het probleem zo weer terug.
-------------------------------------------------------
Antwoord Emma Boom:
Synulox is inderdaad een breed spectrum antibioticum en heeft vaak goed resultaat. Eén van de geplaatste kittens heeft het gehad toen zij, ook als reactie op de enting, ging niesen en zij was er snel van af.
pre-narcosemiddel
Middel dat vòòr de narcose gegeven wordt
Vraag van gast d.d. 11-9-2003:
Hallo allemaal,
Als een kat onder narcose moet wordt er wel eens gebruik gemaakt van een middel voor de narcose om de kat alvast rustiger te krijgen (net zoals bij mensen voor een operatie). Nu ben ik op zoek naar (merk)namen van deze middelen, gebruikswijzen ervan, en effecten en/of bijverschijnselen.
Alle informatie m.b.t. deze middelen zijn welkom.
Ik zoek deze informatie omdat ik me heb laten vertellen dat een aantal honden en katten heel slecht op deze middelen reageren en daar zelfs blijvende lichamelijke schade aan over kunnen houden. Omdat onze Fleur epileptisch is en haar klachten achteraf bezien min of meer zijn begonnen na haar castratie -narcose gehad dus-, wil ik proberen uit te zoeken of hierin inderdaad een relatie te vinden is.
groetjes,
Jol
---------------------------------------------------------
Antwoord Ilojem:
Wanneer je zoekt in google op narcose merknaam dier, kom je oa. het volgende tegen.
Domitor / Antisedan
N.B. De teksten van onze hand-outs worden vervaardigd aan de hand van niet alleen wetenschappelijke literatuur, maar ook van onze eigen inzichten op basis van persoonlijke ervaringen. Daarom kan de informatie voor een deel afwijken van de gangbare literatuur.
Bij veel dierenartsen is Domitor een populair middel om als narcose/sedatie te gebruiken bij kleine ingrepen of bijvoorbeeld bij het maken van een röntgenfoto. Begrijpelijk, want het werkt snel en het effect kan door middel van een “tegenprik” (Antisedan) weer worden tegengegaan zodat het dier na de ingreep snel weer wakker mee naar huis kan.
Toch hoor je ook negatieve verhalen over het middel. En zelfs zeer verdrietige dingen zoals dieren die overlijden tijdens een narcose/sedatie met Domitor.
Hoe zit het nu precies met dit narcosemiddel en wat zijn de risico’s?
Werkingsmechanisme
Domitor is de merknaam voor het middel medetomidine, een alfa-2-receptor agonist. Dit klinkt ingewikkeld, maar het betekent in feite dat het middel bepaalde receptoren in het centraal zenuwstelsel (de alfa-2-receptoren) bezet. Hierdoor zien we een sterk verminderd vrijkomen van noradrenaline hetgeen tot belangrijkste effecten heeft: sedatie (=slaap), analgesie (=pijnstilling) en bradycardie (=trage hartslag).
Antisedan is de merknaam voor atipamezole, een alfa-2-receptor antagonist. Dit middel heeft dus ten opzichte van domitor precies de omgekeerde werking, waardoor het de effecten van domitor kan tegengaan.
Voor- en nadelen
De voordelen van het gebruik van Domitor zijn duidelijk: het is een snel werkend slaapmiddel, dat ook een zekere mate van pijnstilling biedt en zodra het gewenst is kunnen we het dier weer laten bijkomen met behulp van de ‘’tegenprik”.
Maar, zoals bij vrijwel elk narcose middel zijn er behalve de gewenste effecten ook een aantal minder gewenste:
* samentrekken van bloedvaten in de periferie (=vasoconstrictie)
* bloeddrukstijging, gevolgd door een bloeddrukdaling
* trage hartslag (=bradycardie)
* stijging van de bloedsuikerspiegel
* verminderde motiliteit (=beweging) van het maagdarmkanaal
* daling van de lichaamstemperatuur
* onregelmatige ademhaling
Het zijn juist deze effecten waar we als dierenarts zeer goed rekening mee moeten houden, als de keuze van domitor als slaapmiddel wordt overwogen. Bovendien heeft het consequenties voor de monitoring (bewaking) van een patiënt die met Domitor onder narcose is gebracht.
Contra-indicaties
Welke patiënten zijn nou niet geschikt om Domitor bij te gebruiken (ofwel wat zijn de contra-indicaties voor het middel)?
Het gebruik van Domitor wordt afgeraden bij:
* Dieren die jonger zijn dan 6 maanden; bij deze dieren is het hart niet in staat om voldoende te corrigeren voor de trage hartslag. Oudere dieren zijn in staat om een te trage hartslag te compenseren met een krachtigere hartslag, dieren jonger dan 6 maanden kunnen dit nog niet.
* Dieren met een (vermoedelijke) hartafwijking. Ook bij deze dieren is het hart niet in staat om voldoende te compenseren voor de trage hartslag
* Dieren in shocktoestand. Bij deze dieren zijn de effecten van Domitor op hart en bloedvaten zeer gevaarlijk., omdat er reeds sprake is van een te lage bloeddruk en een verminderde perifere doorbloeding.
* Dieren die aandoeningen hebben waarbij een verhoogd kalium-gehalte in het bloed wordt vastgesteld of vermoed (bijvoorbeeld een plasbuisobstructie). Een verhoogd kaliumgehalte in het bloed veroorzaakt namelijk op zich al een vertraagde hartslag en het gebruik van Domitor doet daar dan nog eens een schepje bovenop.
Afgezien van deze specifieke contra-indicaties moet er voorzichtig worden omgesprongen met het gebruik van Domitor bij zeer oude en verzwakte dieren.
Bewaking en voorzorgsmaatregelen
Het verdient aanbeveling om een patiënt die onder Domitor narcose/sedatie is gebracht te voorzien van extra zuurstof. Dit compenseert de effecten op hart en bloedvaten enigszins, wat vooral van belang is voor de zuurstofvoorziening van de hartspier zelf.
De ademhaling van de patiënt dient continue in de gaten gehouden te worden in verband met het onregelmatige adempatroon dat optreedt bij het gebruik van Domitor.
Er moet voor gewaakt worden dat de patiënt niet teveel afkoelt.
Indien mogelijk moet de dosering voor een lichte sedatie aangehouden worden. Bij dieren waarbij een diepere sedatie gewenst is, kan beter een combinatie met een ander preparaat worden overwogen (bijvoorbeeld propofol, ketamine of isofluraan). Hierbij moet wel beseft worden dat Domitor de werking van alle andere narcosemiddelen potentieert, wat inhoudt dat lagere doseringen nodig zijn dan zonder het gebruik van Domitor. Het is natuurlijk ook mogelijk om een combinatie zonder Domitor te gebruiken.
Conclusie
Alvorens de keuze gemaakt wordt om Domitor te gebruiken voor een sedatie, moet de patiënt eerst zorgvuldig worden onderzocht om eventuele contra-indicaties uit te sluiten.
Ondanks dat het middel onschuldig lijkt (mede door het bestaan van een ‘’tegenprik”), is het van groot belang dat het dier goed in de gaten wordt gehouden en dat er extra zuurstof wordt toegediend.
De combinatie Domitor/Antisedan is een goede en praktische manier om dieren voor korte ingrepen te sederen, er moet echter wel op een verstandige manier mee
omgegaan worden.
Bij patiënten met één van de genoemde contra-indicaties is het middel Propofol (Rapinovet®) goed te gebruiken als alternatief. Dit is een zeer kortwerkend slaapmiddel dat via een bloedvat toegediend moet worden. Omdat het zeer kortwerkend is zul je bij bepaalde ingrepen regelmatig moeten nadoseren, hetgeen het gemakkelijkst gaat als er van tevoren een infuus in het bloedvat is aangebracht. Indien nodig kan er nog extra pijnstilling gegeven worden.
De keuze voor een alternatief voor Domitor hangt natuurlijk mede af van het type ingreep, van de dierenarts en van de faciliteiten die er in een kliniek aanwezig zijn (bijvoorbeeld wel of geen gasnarcose, wel of geen beademingsmogelijkheden, bewakingsmogelijkheden).
© Copyright Westerhuis 2001 - disclaimer
Maar is het niet handiger gewoon je dierenarts op te bellen, te vragen naar het toen gebruikte middel en dan verder zoeken op het internet op dat middel in een zoekmachine? Dan kom je snel het verste Er wordt in dit artikel dus ook gesproken over propofol, ketamine of isofluraan. Ieder middel heeft zijn eigen bijwerkingen.
Vraag van gast d.d. 11-9-2003:
Hallo allemaal,
Als een kat onder narcose moet wordt er wel eens gebruik gemaakt van een middel voor de narcose om de kat alvast rustiger te krijgen (net zoals bij mensen voor een operatie). Nu ben ik op zoek naar (merk)namen van deze middelen, gebruikswijzen ervan, en effecten en/of bijverschijnselen.
Alle informatie m.b.t. deze middelen zijn welkom.
Ik zoek deze informatie omdat ik me heb laten vertellen dat een aantal honden en katten heel slecht op deze middelen reageren en daar zelfs blijvende lichamelijke schade aan over kunnen houden. Omdat onze Fleur epileptisch is en haar klachten achteraf bezien min of meer zijn begonnen na haar castratie -narcose gehad dus-, wil ik proberen uit te zoeken of hierin inderdaad een relatie te vinden is.
groetjes,
Jol
---------------------------------------------------------
Antwoord Ilojem:
Wanneer je zoekt in google op narcose merknaam dier, kom je oa. het volgende tegen.
Domitor / Antisedan
N.B. De teksten van onze hand-outs worden vervaardigd aan de hand van niet alleen wetenschappelijke literatuur, maar ook van onze eigen inzichten op basis van persoonlijke ervaringen. Daarom kan de informatie voor een deel afwijken van de gangbare literatuur.
Bij veel dierenartsen is Domitor een populair middel om als narcose/sedatie te gebruiken bij kleine ingrepen of bijvoorbeeld bij het maken van een röntgenfoto. Begrijpelijk, want het werkt snel en het effect kan door middel van een “tegenprik” (Antisedan) weer worden tegengegaan zodat het dier na de ingreep snel weer wakker mee naar huis kan.
Toch hoor je ook negatieve verhalen over het middel. En zelfs zeer verdrietige dingen zoals dieren die overlijden tijdens een narcose/sedatie met Domitor.
Hoe zit het nu precies met dit narcosemiddel en wat zijn de risico’s?
Werkingsmechanisme
Domitor is de merknaam voor het middel medetomidine, een alfa-2-receptor agonist. Dit klinkt ingewikkeld, maar het betekent in feite dat het middel bepaalde receptoren in het centraal zenuwstelsel (de alfa-2-receptoren) bezet. Hierdoor zien we een sterk verminderd vrijkomen van noradrenaline hetgeen tot belangrijkste effecten heeft: sedatie (=slaap), analgesie (=pijnstilling) en bradycardie (=trage hartslag).
Antisedan is de merknaam voor atipamezole, een alfa-2-receptor antagonist. Dit middel heeft dus ten opzichte van domitor precies de omgekeerde werking, waardoor het de effecten van domitor kan tegengaan.
Voor- en nadelen
De voordelen van het gebruik van Domitor zijn duidelijk: het is een snel werkend slaapmiddel, dat ook een zekere mate van pijnstilling biedt en zodra het gewenst is kunnen we het dier weer laten bijkomen met behulp van de ‘’tegenprik”.
Maar, zoals bij vrijwel elk narcose middel zijn er behalve de gewenste effecten ook een aantal minder gewenste:
* samentrekken van bloedvaten in de periferie (=vasoconstrictie)
* bloeddrukstijging, gevolgd door een bloeddrukdaling
* trage hartslag (=bradycardie)
* stijging van de bloedsuikerspiegel
* verminderde motiliteit (=beweging) van het maagdarmkanaal
* daling van de lichaamstemperatuur
* onregelmatige ademhaling
Het zijn juist deze effecten waar we als dierenarts zeer goed rekening mee moeten houden, als de keuze van domitor als slaapmiddel wordt overwogen. Bovendien heeft het consequenties voor de monitoring (bewaking) van een patiënt die met Domitor onder narcose is gebracht.
Contra-indicaties
Welke patiënten zijn nou niet geschikt om Domitor bij te gebruiken (ofwel wat zijn de contra-indicaties voor het middel)?
Het gebruik van Domitor wordt afgeraden bij:
* Dieren die jonger zijn dan 6 maanden; bij deze dieren is het hart niet in staat om voldoende te corrigeren voor de trage hartslag. Oudere dieren zijn in staat om een te trage hartslag te compenseren met een krachtigere hartslag, dieren jonger dan 6 maanden kunnen dit nog niet.
* Dieren met een (vermoedelijke) hartafwijking. Ook bij deze dieren is het hart niet in staat om voldoende te compenseren voor de trage hartslag
* Dieren in shocktoestand. Bij deze dieren zijn de effecten van Domitor op hart en bloedvaten zeer gevaarlijk., omdat er reeds sprake is van een te lage bloeddruk en een verminderde perifere doorbloeding.
* Dieren die aandoeningen hebben waarbij een verhoogd kalium-gehalte in het bloed wordt vastgesteld of vermoed (bijvoorbeeld een plasbuisobstructie). Een verhoogd kaliumgehalte in het bloed veroorzaakt namelijk op zich al een vertraagde hartslag en het gebruik van Domitor doet daar dan nog eens een schepje bovenop.
Afgezien van deze specifieke contra-indicaties moet er voorzichtig worden omgesprongen met het gebruik van Domitor bij zeer oude en verzwakte dieren.
Bewaking en voorzorgsmaatregelen
Het verdient aanbeveling om een patiënt die onder Domitor narcose/sedatie is gebracht te voorzien van extra zuurstof. Dit compenseert de effecten op hart en bloedvaten enigszins, wat vooral van belang is voor de zuurstofvoorziening van de hartspier zelf.
De ademhaling van de patiënt dient continue in de gaten gehouden te worden in verband met het onregelmatige adempatroon dat optreedt bij het gebruik van Domitor.
Er moet voor gewaakt worden dat de patiënt niet teveel afkoelt.
Indien mogelijk moet de dosering voor een lichte sedatie aangehouden worden. Bij dieren waarbij een diepere sedatie gewenst is, kan beter een combinatie met een ander preparaat worden overwogen (bijvoorbeeld propofol, ketamine of isofluraan). Hierbij moet wel beseft worden dat Domitor de werking van alle andere narcosemiddelen potentieert, wat inhoudt dat lagere doseringen nodig zijn dan zonder het gebruik van Domitor. Het is natuurlijk ook mogelijk om een combinatie zonder Domitor te gebruiken.
Conclusie
Alvorens de keuze gemaakt wordt om Domitor te gebruiken voor een sedatie, moet de patiënt eerst zorgvuldig worden onderzocht om eventuele contra-indicaties uit te sluiten.
Ondanks dat het middel onschuldig lijkt (mede door het bestaan van een ‘’tegenprik”), is het van groot belang dat het dier goed in de gaten wordt gehouden en dat er extra zuurstof wordt toegediend.
De combinatie Domitor/Antisedan is een goede en praktische manier om dieren voor korte ingrepen te sederen, er moet echter wel op een verstandige manier mee
omgegaan worden.
Bij patiënten met één van de genoemde contra-indicaties is het middel Propofol (Rapinovet®) goed te gebruiken als alternatief. Dit is een zeer kortwerkend slaapmiddel dat via een bloedvat toegediend moet worden. Omdat het zeer kortwerkend is zul je bij bepaalde ingrepen regelmatig moeten nadoseren, hetgeen het gemakkelijkst gaat als er van tevoren een infuus in het bloedvat is aangebracht. Indien nodig kan er nog extra pijnstilling gegeven worden.
De keuze voor een alternatief voor Domitor hangt natuurlijk mede af van het type ingreep, van de dierenarts en van de faciliteiten die er in een kliniek aanwezig zijn (bijvoorbeeld wel of geen gasnarcose, wel of geen beademingsmogelijkheden, bewakingsmogelijkheden).
© Copyright Westerhuis 2001 - disclaimer
Maar is het niet handiger gewoon je dierenarts op te bellen, te vragen naar het toen gebruikte middel en dan verder zoeken op het internet op dat middel in een zoekmachine? Dan kom je snel het verste Er wordt in dit artikel dus ook gesproken over propofol, ketamine of isofluraan. Ieder middel heeft zijn eigen bijwerkingen.
Alopectyl
Alopectyl
Vraag van Elsje d.d. 1-9-2003:
Mijn kat van 11 jaar heeft een aantal jaar geleden van de dierenarts alopectyl voorgeschreven gekregen. Inmiddels ben ik bij een andere dierenarts voor mijn kitten en we kwamen op dat onderwerp. Volgens haar had Swiebertje dat nooit zo lang voorgeschreven mogen krijgen, want het kan ook veel schade aanrichten. Ze heeft het toen gekregen ivm een huidallergie. Wat zijn jullie ervaringen met dit middel?
----------------------------------------------------
Antwoord IloJem:
Ik heb 2 bijsluiters en wat info voor je opgezocht. Heb je hier iets aan?
Alopectyl
Merknaam voor megestrolacetaat wat op progesteron lijkend hormoon is.
Alopectyl onderdrukt overgevoeligheidsreacties van het lichaam en werkt als een antiallergicum (bijsluiter 1), maar ook als poezenpil ter voorkoming van krolsheid (bijsluiter 2). Toediening van progestagenen betekent in feite toediening van de "pil".
Bijwerkingen van progestagenen
Er zijn nogal wat bijwerkingen van progestagenen bekend. Er kunnen problemen optreden met de baarmoeder: endometritis (ontstekingen) en cystenvorming. Een andere bijwerking die kan optreden, is suikerziekte. Ook is er een duidelijk verhoogde kans op het ontstaan van melkkliertumoren als gebruik wordt gemaakt van progestagenen. En er kan een verlengde dracht ontstaan.
De eerste mogelijke bijwerking is dat het baarmoederslijmvlies behoorlijk kan veranderen onder invloed van progestagenen. Er kunnen cysten en weefselwoekeringen gaan optreden in het slijmvlies dat normaal mooi glad moet zijn. Dit kan leiden tot onvruchtbaarheid bij de poes. Men kan zich voorstellen dat als een vruchtje aankomt in een dergelijke baarmoeder, het heel moeilijk gaat worden voor die vrucht om zich te implanteren. De kans dat de vrucht voldoende voeding gaat krijgen van de moeder via het slijmvlies is gering en vaak zal de vrucht afsterven. Dat is één van de belangrijke problemen van het geven van progestagenen. Die veranderde wand kan ook leiden tot nog een ander probleem: de afweer van zo'n baarmoeder is duidelijk verminderd en dit kan baarmoederontsteking tot gevolg hebben. Bij een baarmoederontsteking kan ontzettend veel pus gevonden worden in de baarmoeder. Dit is een situatie die zelfs levensbedreigend is. Er moet dan ook adequaat worden ingegrepen. Het kan over het algemeen vrij gemakkelijk worden vastgesteld door de dierenarts, Men heeft dan te maken met een vrij zieke poes die vaak ook wat meer drinkt. Bovendien is er vaak een uitvloeiing van pus uit de vulva en als men de buik voelt, kan men vaak heel gemakkelijk de grote "worsten" voelen van de opgezette baarmoeder. Een methode om zekerheid te verkrijgen, is het maken van een baarmoederecho.
Ook bij jonge poezen ontstaat regelmatig een baarmoederontsteking door het op te jonge leeftijd geven van de poezenpil. Jonge poezen zijn heel gevoelig voor aandoeningen ten gevolge van progesterontoediening.
De tweede mogelijke bijwerking van het progestageen is suikerziekte. Suikerziekte heeft ook heel typische kenmerken: de poes gaat erg veel drinken, erg veel plassen en vaak is de eetlust vooral in het begin heel duidelijk verhoogd, terwijl de poes toch vermagert. De diagnose is heel gemakkelijk te stellen door met behulp van speciale verkleurende stripjes te kijken of er suiker in de urine aanwezig is. Het is wel de bedoeling dat er dan gecontroleerd wordt of het echt om suikerziekte gaat.
Hoe ontstaat nu die suikerziekte bij de poes door progestageengebruik? Dit is in ieder geval niet het gevolg van het progesteroneffect van de poezenpil, maar heeft te maken met een andere eigenschap van de poezenpil: de glucocorticosteroïdeneffecten, hormonen die geproduceerd worden door de bijnierschors. Die specifieke bijnierschorshormonen worden in de diergeneeskunde ook altijd heel graag voor andere doeleinden gebruikt, onder andere om jeuk en ontstekingen te onderdrukken. En omdat de poezenpil dat heel sterk doet, hebben dierenartsen soms de neiging een aantal patiënten met jeuk en kale plekken de poezenpil te geven. Dat is iets dat volledig afkeurenswaardig is, omdat naast het gewenste effect, het geven van die bijnierschorshormonen (want dat is het doel waarom de dierenarts dit geeft), dit dus het progesteroneffect geeft. Dit betekent ook dat, naast de bestrijding van jeuk en kale plekken, bij beide seksen de kans op het ontstaan van melkkliertumoren en bij poezen de kans op ontstaan van baarmoederontsteking heel duidelijk verhoogd is. Bij een noodzaak tot het geven van bijnierschorshormonen is het beter die bijnierschorshormoon zelf te geven en geen gebruik te maken van de poezenpil.
De derde potentiële bijwerking, de meest vervelende, is het optreden van tumoren van de melkklieren. Men moet daarbij onderscheid maken tussen jonge poezen en poezen van middelbare en oudere leeftijd.
Bij de jonge poes, jonger dan een jaar, kan een heel bepaald syndroom worden opgewekt als de poezenpil wordt gegeven: fibroadenomatose.
Bij de poes van middelbare of oudere leeftijd is er bij melkkliertumoren vaak sprake van kwaadaardige tumoren, de zogenaamde carcinomen.
Er is een duidelijke relatie tussen de progestagenen in de poezenpil en het optreden van deze tumoren. Die relatie is onder andere duidelijk als men kijkt naar het effect van castratie van de poes. Als een poes wordt gecastreerd voordat zij ooit onder invloed heeft gestaan van progesteron (castratie voordat er ooit een eisprong is geweest), is de kans dat er tumoren optreden van de melkklieren erg klein. Dit geeft dus aan hoe sterk het effect is van progesteron of de progestagenen. Dit afgewogen tegen de vrije geringe nadelen van castratie, is dat de reden dat voor krolsheidpreventie de voorkeur toch wel moet uitgaan naar castratie. Als men wil fokken met de poes, gelden uiteraard andere regels, maar dan moet men rekening houden met eventuele bijwerkingen.
Bijsluiter 1
Eczederm® tabletten 20 x 5 mg
DIERGENEESMIDDEL UDA
Samenstelling
Bevat per tablet: 5 mg megestrolacetaat.
Beschrijving
ECZEDERM® tabletten zijn witgekleurde tabletten en bevatten als werkzaam bestanddeel megestrolacetaat. Megestrolacetaat is een progesteronderivaat, gekenmerkt door een sterke en langdurige progestagene activiteit bij orale toediening. Megestrolacetaat werkt centraal op de hypofyse; bij vrouwelijke dieren wordt de vrijgifte van FSH en LH geblokkeerd. Verder heeft megestrol-acetaat een lang aanhoudende glucocorticoïde-achtige werking welke waarschijnlijk verantwoordelijk is voor goede therapeutische resultaten bij dermatologische aandoeningen van katten.
Indicaties
Miliair eczeem bij katten.
Contra-indicaties
-dieren die in de pro-oestrus, oestrus- of metoestrusperiode zijn -infecties van de genitaal tractus -niet-geslachtsrijpe dieren of drachtige dieren -dieren met mammatumoren of diabetes mellitus.
Toedieningswijze & dosering
Uitsluitend voor orale toediening aan katten. Het aanbevolen doseringsschema luidt als volgt: -3 tabletten (=15 mg megestrolacetaat) per week/dier gedurende de eerste 3 weken -2 tabletten (=10 mg megestrolacetaat) per week/dier gedurende de daarop volgende 3 weken -1 tablet (=5 mg megestrolacetaat) per week/dier gedurende de laatste 3 weken. Als onderhoudsdosering kan 1 tablet (5 mg megestrolacetaat) per week of per twee weken per dier worden gegeven.
Bijwerkingen
-verhoogde eetlust, gewichtstoename -kans op het ontstaan van diabetes mellitus en mammatumoren.
Wachttijd
geen
Bewaring
Bij kamertemperatuur (15-25°C) en buiten het bereik van kinderen bewaren.
Verpakking
Verpakking met 2 blisters a 10 tabletten
REG NL
REG NL 5203
Registratiehouder
AST Beheer bv., Oudewater
Fabrikant
Produlab Pharma bv, Raamsdonksveer
Bijsluiter 2
Megestoral® tabletten
DIERGENEESMIDDEL UDA
Samenstelling
Bevat per tablet: 5 mg megestrolacetaat.
Beschrijving
MEGESTORAL® tabletten zijn witgekleurde tabletten en bevatten als werkzaam bestanddeel megestrolacetaat. Megestrolacetaat is een progesteronderivaat, gekenmerkt door een sterke en langdurige progestagene activiteit bij orale toediening. Megestrolacetaat werkt centraal op de hypofyse; bij vrouwelijke dieren wordt de vrijgifte van FSH en LH geblokkeerd.
Indicaties
-tijdelijk uitstel van oestrus bij honden. -preventie van oestrus bij katten.
Contra-indicaties
-dieren die in de oestrus- of metoestrusperiode zijn -katten die in de pro-oestrusperiode zijn -dieren met infectie van de genitaal tractus -niet-geslachtsrijpe of drachtige dieren -dieren met mammatumoren, diabetes mellitus of acromegalie (hond).
Toedieningswijze & dosering
Oraal toedienen. Hond: 0,1 mg megestrolacetaat per kg lichaamsgewicht per dag, gedurende maximaal 7 dagen, vervolgens 0,05 mg megestrolacetaat per kg lichaamsgewicht per dag, gedurende 14 dagen indien men uitstel wenst te handhaven. Kat: 2 mg megestrolacetaat per dier per week
Bijwerkingen
-verhoogde eetlust, gewichtstoename -kans op het ontstaan van mammatumoren, diabetes mellitus of acromegalie (hond).
Bewaring
Bij kamertemperatuur (15-25°C) en buiten het bereik van kinderen bewaren.
Verpakking
2 blisters a 10 tabletten.
REG NL
REG NL 5206
Registratiehouder
AST Beheer bv,Oudewater
Fabrikant
Produlab Pharma, Raamsdonksveer
Vraag van Elsje d.d. 1-9-2003:
Mijn kat van 11 jaar heeft een aantal jaar geleden van de dierenarts alopectyl voorgeschreven gekregen. Inmiddels ben ik bij een andere dierenarts voor mijn kitten en we kwamen op dat onderwerp. Volgens haar had Swiebertje dat nooit zo lang voorgeschreven mogen krijgen, want het kan ook veel schade aanrichten. Ze heeft het toen gekregen ivm een huidallergie. Wat zijn jullie ervaringen met dit middel?
----------------------------------------------------
Antwoord IloJem:
Ik heb 2 bijsluiters en wat info voor je opgezocht. Heb je hier iets aan?
Alopectyl
Merknaam voor megestrolacetaat wat op progesteron lijkend hormoon is.
Alopectyl onderdrukt overgevoeligheidsreacties van het lichaam en werkt als een antiallergicum (bijsluiter 1), maar ook als poezenpil ter voorkoming van krolsheid (bijsluiter 2). Toediening van progestagenen betekent in feite toediening van de "pil".
Bijwerkingen van progestagenen
Er zijn nogal wat bijwerkingen van progestagenen bekend. Er kunnen problemen optreden met de baarmoeder: endometritis (ontstekingen) en cystenvorming. Een andere bijwerking die kan optreden, is suikerziekte. Ook is er een duidelijk verhoogde kans op het ontstaan van melkkliertumoren als gebruik wordt gemaakt van progestagenen. En er kan een verlengde dracht ontstaan.
De eerste mogelijke bijwerking is dat het baarmoederslijmvlies behoorlijk kan veranderen onder invloed van progestagenen. Er kunnen cysten en weefselwoekeringen gaan optreden in het slijmvlies dat normaal mooi glad moet zijn. Dit kan leiden tot onvruchtbaarheid bij de poes. Men kan zich voorstellen dat als een vruchtje aankomt in een dergelijke baarmoeder, het heel moeilijk gaat worden voor die vrucht om zich te implanteren. De kans dat de vrucht voldoende voeding gaat krijgen van de moeder via het slijmvlies is gering en vaak zal de vrucht afsterven. Dat is één van de belangrijke problemen van het geven van progestagenen. Die veranderde wand kan ook leiden tot nog een ander probleem: de afweer van zo'n baarmoeder is duidelijk verminderd en dit kan baarmoederontsteking tot gevolg hebben. Bij een baarmoederontsteking kan ontzettend veel pus gevonden worden in de baarmoeder. Dit is een situatie die zelfs levensbedreigend is. Er moet dan ook adequaat worden ingegrepen. Het kan over het algemeen vrij gemakkelijk worden vastgesteld door de dierenarts, Men heeft dan te maken met een vrij zieke poes die vaak ook wat meer drinkt. Bovendien is er vaak een uitvloeiing van pus uit de vulva en als men de buik voelt, kan men vaak heel gemakkelijk de grote "worsten" voelen van de opgezette baarmoeder. Een methode om zekerheid te verkrijgen, is het maken van een baarmoederecho.
Ook bij jonge poezen ontstaat regelmatig een baarmoederontsteking door het op te jonge leeftijd geven van de poezenpil. Jonge poezen zijn heel gevoelig voor aandoeningen ten gevolge van progesterontoediening.
De tweede mogelijke bijwerking van het progestageen is suikerziekte. Suikerziekte heeft ook heel typische kenmerken: de poes gaat erg veel drinken, erg veel plassen en vaak is de eetlust vooral in het begin heel duidelijk verhoogd, terwijl de poes toch vermagert. De diagnose is heel gemakkelijk te stellen door met behulp van speciale verkleurende stripjes te kijken of er suiker in de urine aanwezig is. Het is wel de bedoeling dat er dan gecontroleerd wordt of het echt om suikerziekte gaat.
Hoe ontstaat nu die suikerziekte bij de poes door progestageengebruik? Dit is in ieder geval niet het gevolg van het progesteroneffect van de poezenpil, maar heeft te maken met een andere eigenschap van de poezenpil: de glucocorticosteroïdeneffecten, hormonen die geproduceerd worden door de bijnierschors. Die specifieke bijnierschorshormonen worden in de diergeneeskunde ook altijd heel graag voor andere doeleinden gebruikt, onder andere om jeuk en ontstekingen te onderdrukken. En omdat de poezenpil dat heel sterk doet, hebben dierenartsen soms de neiging een aantal patiënten met jeuk en kale plekken de poezenpil te geven. Dat is iets dat volledig afkeurenswaardig is, omdat naast het gewenste effect, het geven van die bijnierschorshormonen (want dat is het doel waarom de dierenarts dit geeft), dit dus het progesteroneffect geeft. Dit betekent ook dat, naast de bestrijding van jeuk en kale plekken, bij beide seksen de kans op het ontstaan van melkkliertumoren en bij poezen de kans op ontstaan van baarmoederontsteking heel duidelijk verhoogd is. Bij een noodzaak tot het geven van bijnierschorshormonen is het beter die bijnierschorshormoon zelf te geven en geen gebruik te maken van de poezenpil.
De derde potentiële bijwerking, de meest vervelende, is het optreden van tumoren van de melkklieren. Men moet daarbij onderscheid maken tussen jonge poezen en poezen van middelbare en oudere leeftijd.
Bij de jonge poes, jonger dan een jaar, kan een heel bepaald syndroom worden opgewekt als de poezenpil wordt gegeven: fibroadenomatose.
Bij de poes van middelbare of oudere leeftijd is er bij melkkliertumoren vaak sprake van kwaadaardige tumoren, de zogenaamde carcinomen.
Er is een duidelijke relatie tussen de progestagenen in de poezenpil en het optreden van deze tumoren. Die relatie is onder andere duidelijk als men kijkt naar het effect van castratie van de poes. Als een poes wordt gecastreerd voordat zij ooit onder invloed heeft gestaan van progesteron (castratie voordat er ooit een eisprong is geweest), is de kans dat er tumoren optreden van de melkklieren erg klein. Dit geeft dus aan hoe sterk het effect is van progesteron of de progestagenen. Dit afgewogen tegen de vrije geringe nadelen van castratie, is dat de reden dat voor krolsheidpreventie de voorkeur toch wel moet uitgaan naar castratie. Als men wil fokken met de poes, gelden uiteraard andere regels, maar dan moet men rekening houden met eventuele bijwerkingen.
Bijsluiter 1
Eczederm® tabletten 20 x 5 mg
DIERGENEESMIDDEL UDA
Samenstelling
Bevat per tablet: 5 mg megestrolacetaat.
Beschrijving
ECZEDERM® tabletten zijn witgekleurde tabletten en bevatten als werkzaam bestanddeel megestrolacetaat. Megestrolacetaat is een progesteronderivaat, gekenmerkt door een sterke en langdurige progestagene activiteit bij orale toediening. Megestrolacetaat werkt centraal op de hypofyse; bij vrouwelijke dieren wordt de vrijgifte van FSH en LH geblokkeerd. Verder heeft megestrol-acetaat een lang aanhoudende glucocorticoïde-achtige werking welke waarschijnlijk verantwoordelijk is voor goede therapeutische resultaten bij dermatologische aandoeningen van katten.
Indicaties
Miliair eczeem bij katten.
Contra-indicaties
-dieren die in de pro-oestrus, oestrus- of metoestrusperiode zijn -infecties van de genitaal tractus -niet-geslachtsrijpe dieren of drachtige dieren -dieren met mammatumoren of diabetes mellitus.
Toedieningswijze & dosering
Uitsluitend voor orale toediening aan katten. Het aanbevolen doseringsschema luidt als volgt: -3 tabletten (=15 mg megestrolacetaat) per week/dier gedurende de eerste 3 weken -2 tabletten (=10 mg megestrolacetaat) per week/dier gedurende de daarop volgende 3 weken -1 tablet (=5 mg megestrolacetaat) per week/dier gedurende de laatste 3 weken. Als onderhoudsdosering kan 1 tablet (5 mg megestrolacetaat) per week of per twee weken per dier worden gegeven.
Bijwerkingen
-verhoogde eetlust, gewichtstoename -kans op het ontstaan van diabetes mellitus en mammatumoren.
Wachttijd
geen
Bewaring
Bij kamertemperatuur (15-25°C) en buiten het bereik van kinderen bewaren.
Verpakking
Verpakking met 2 blisters a 10 tabletten
REG NL
REG NL 5203
Registratiehouder
AST Beheer bv., Oudewater
Fabrikant
Produlab Pharma bv, Raamsdonksveer
Bijsluiter 2
Megestoral® tabletten
DIERGENEESMIDDEL UDA
Samenstelling
Bevat per tablet: 5 mg megestrolacetaat.
Beschrijving
MEGESTORAL® tabletten zijn witgekleurde tabletten en bevatten als werkzaam bestanddeel megestrolacetaat. Megestrolacetaat is een progesteronderivaat, gekenmerkt door een sterke en langdurige progestagene activiteit bij orale toediening. Megestrolacetaat werkt centraal op de hypofyse; bij vrouwelijke dieren wordt de vrijgifte van FSH en LH geblokkeerd.
Indicaties
-tijdelijk uitstel van oestrus bij honden. -preventie van oestrus bij katten.
Contra-indicaties
-dieren die in de oestrus- of metoestrusperiode zijn -katten die in de pro-oestrusperiode zijn -dieren met infectie van de genitaal tractus -niet-geslachtsrijpe of drachtige dieren -dieren met mammatumoren, diabetes mellitus of acromegalie (hond).
Toedieningswijze & dosering
Oraal toedienen. Hond: 0,1 mg megestrolacetaat per kg lichaamsgewicht per dag, gedurende maximaal 7 dagen, vervolgens 0,05 mg megestrolacetaat per kg lichaamsgewicht per dag, gedurende 14 dagen indien men uitstel wenst te handhaven. Kat: 2 mg megestrolacetaat per dier per week
Bijwerkingen
-verhoogde eetlust, gewichtstoename -kans op het ontstaan van mammatumoren, diabetes mellitus of acromegalie (hond).
Bewaring
Bij kamertemperatuur (15-25°C) en buiten het bereik van kinderen bewaren.
Verpakking
2 blisters a 10 tabletten.
REG NL
REG NL 5206
Registratiehouder
AST Beheer bv,Oudewater
Fabrikant
Produlab Pharma, Raamsdonksveer
Interferon
Interferon
Vraag van vrijdag 26-3-2004:
Grijsje, één van onze poezen, heeft een soort chronische neusontsteking. We hebben al heel veel geprobeerd (talloze malen naar de da, de specialist, antibiotica, neusdruppels etc. etc.) maar niets blijkt echt te helpen.
Nu belde de da me vanavond over een experimenteel middel: Interferon. Dit zou getest zijn op huisdieren waaronder een aantal katten met dezelfde kwaal als Grijsje en er zijn er een paar genezen.
Kent iemand dit medicijn?
-------------------------------------
Antwoord Yedamy:
Dit stukje vond ik in het NRC:
Bij de eerste reactie tegen virussen zet het lichaam middelen in die tegen alle virussen werken. Interferon is een stof die een belangrijke rol speelt in deze zogenoemde a-specifieke afweer. Een cel die door een virus is geïnfecteerd, produceert interferon. Die stof beschermt nabuurcellen tegen binnendringen door virus. Maar experimenten die ooit zijn gedaan met een interferonspray hielpen niet tegen verkoudheidsinfecties. Behalve interferon zijn er natural-killer-cellen die ook bijdragen aan de a-specifieke afweer. Ze vernietigen geïnfecteerde cellen, niet omdat er een bepaald virus in zit, maar omdat een geïnfecteerde cel er anders uitziet dan een gezonde.
---------------------------------------------------------
Antwoord Femmel:
Onze Spetter heeft FIV (kattenaids) en hij krijgt sinds augustus dagelijks een hele kleine hoeveelheid interferon.
Ik denk dat jouw DA zal beginnen met Virbagen Omega, een interferon wat speciaal voor dieren is. Het is nogal een nieuw middel en ze zijn erg aan het experimenteren wat betreft de werking. Er is al een trial geweest voor katten met chronische tandvleesontsteking en daar hielp het in eerste instantie erg goed maar na ca. 6 weken was de werking ook weg en kregen ze weer tandvleesontstekingen. Daarnaast is het een erg duur middel.
Kijk anders eens op de site van Virbac (de producent van Virbagen Omega) : http://www.virbac.nl/ even naar producten gaan en dan kiezen voor Virbagen Omega. Het is momenteel alleen nog maar (officieel beschikbaar) voor de bestrijding van Parvo bij honden. St. Poezebel heeft getracht de interferon in te zetten bij de bestrijding van kattenziekte (ook een parvovirus) maar hebben helaas toch de strijd verloren.
Vraag van vrijdag 26-3-2004:
Grijsje, één van onze poezen, heeft een soort chronische neusontsteking. We hebben al heel veel geprobeerd (talloze malen naar de da, de specialist, antibiotica, neusdruppels etc. etc.) maar niets blijkt echt te helpen.
Nu belde de da me vanavond over een experimenteel middel: Interferon. Dit zou getest zijn op huisdieren waaronder een aantal katten met dezelfde kwaal als Grijsje en er zijn er een paar genezen.
Kent iemand dit medicijn?
-------------------------------------
Antwoord Yedamy:
Dit stukje vond ik in het NRC:
Bij de eerste reactie tegen virussen zet het lichaam middelen in die tegen alle virussen werken. Interferon is een stof die een belangrijke rol speelt in deze zogenoemde a-specifieke afweer. Een cel die door een virus is geïnfecteerd, produceert interferon. Die stof beschermt nabuurcellen tegen binnendringen door virus. Maar experimenten die ooit zijn gedaan met een interferonspray hielpen niet tegen verkoudheidsinfecties. Behalve interferon zijn er natural-killer-cellen die ook bijdragen aan de a-specifieke afweer. Ze vernietigen geïnfecteerde cellen, niet omdat er een bepaald virus in zit, maar omdat een geïnfecteerde cel er anders uitziet dan een gezonde.
---------------------------------------------------------
Antwoord Femmel:
Onze Spetter heeft FIV (kattenaids) en hij krijgt sinds augustus dagelijks een hele kleine hoeveelheid interferon.
Ik denk dat jouw DA zal beginnen met Virbagen Omega, een interferon wat speciaal voor dieren is. Het is nogal een nieuw middel en ze zijn erg aan het experimenteren wat betreft de werking. Er is al een trial geweest voor katten met chronische tandvleesontsteking en daar hielp het in eerste instantie erg goed maar na ca. 6 weken was de werking ook weg en kregen ze weer tandvleesontstekingen. Daarnaast is het een erg duur middel.
Kijk anders eens op de site van Virbac (de producent van Virbagen Omega) : http://www.virbac.nl/ even naar producten gaan en dan kiezen voor Virbagen Omega. Het is momenteel alleen nog maar (officieel beschikbaar) voor de bestrijding van Parvo bij honden. St. Poezebel heeft getracht de interferon in te zetten bij de bestrijding van kattenziekte (ook een parvovirus) maar hebben helaas toch de strijd verloren.
pijnstillers
Pijnstillers
Vraag van Hilde d.d. do 19-8-2004:
Bestaat er een orale pijnstiller voor katten? Mijn dierenarts adviseert Metacam maar dat is niet voor katten geregistreerd en kan dodelijk aflopen als een kat er toevallig niet tegen kan.
De eerste keer dat ik Millie dit gaf wist ik dit dus niet en ik weet niet of alleen de injectie gevaarlijk is of ook de orale (die ik dus geef).
Maar wat is dan wel een goeie pijnstiller?
--------------------------------------------------------
Antwoord Kattenbella:
Hilde, ik heb Tolfedine pillen gehad. Te vergelijken met aspirine.
--------------------------------------------------------
Antwoord Emma Boom:
Metacam kan inderdaad soms vervelend werken bij katten, hoewel het meestal gewoon goed zijn werk doet.
Je kunt ook Carprofen druppels geven, die werken pijnstillend.
Tolfedine is inderdaad een soort aspirine voor dieren, maar druppels laten zich soms makkelijker geven dan een pil (vooral bij pijn in het bekje).
Vloeibare tolfedine geef je als injectie. Dat is trouwens erg makkelijk te geven; ikzelf vind het prettiger dan de andere middelen.
De werkingstijd varieert: gemiddeld werkt een tolfedine-injectie 24 uur, maar het kan -afhankelijk van de kat- korter of langer zijn.
Vraag van Hilde d.d. do 19-8-2004:
Bestaat er een orale pijnstiller voor katten? Mijn dierenarts adviseert Metacam maar dat is niet voor katten geregistreerd en kan dodelijk aflopen als een kat er toevallig niet tegen kan.
De eerste keer dat ik Millie dit gaf wist ik dit dus niet en ik weet niet of alleen de injectie gevaarlijk is of ook de orale (die ik dus geef).
Maar wat is dan wel een goeie pijnstiller?
--------------------------------------------------------
Antwoord Kattenbella:
Hilde, ik heb Tolfedine pillen gehad. Te vergelijken met aspirine.
--------------------------------------------------------
Antwoord Emma Boom:
Metacam kan inderdaad soms vervelend werken bij katten, hoewel het meestal gewoon goed zijn werk doet.
Je kunt ook Carprofen druppels geven, die werken pijnstillend.
Tolfedine is inderdaad een soort aspirine voor dieren, maar druppels laten zich soms makkelijker geven dan een pil (vooral bij pijn in het bekje).
Vloeibare tolfedine geef je als injectie. Dat is trouwens erg makkelijk te geven; ikzelf vind het prettiger dan de andere middelen.
De werkingstijd varieert: gemiddeld werkt een tolfedine-injectie 24 uur, maar het kan -afhankelijk van de kat- korter of langer zijn.
Colloïdaal zilverwater
Colloïdaal zilverwater
Vraag d.d. vrij 13-2-2004: Wat doet het en waar wordt het voor gebruikt?
---------------------------------------------------
Antwoord:
COLLOIDAAL ZILVER
Begin 1900 kon door de westerse wetenschap worden bewezen dat zilver een sterk antibioticum bleek te zijn en door menig arts werd colloïdaal zilver aangewend tegen bacteriële infecties. Destijds was colloïdaal zilver te duur om te patenteren en tegelijkertijd ontwikkelde de farmaceutische industrie haar eigen antibiotica, waardoor het klinische gebruik van zilver minder onder de aandacht kwam.
Tientallen jaren later werd geconstateerd dat vele ziekteverwekkende bacteriën, schimmels en virussen een immuniteit hadden opgebouwd tegen de werking van antibiotica. Bovendien bleek dat de meeste antibiotica ook de nuttige darmbacteriën vernietigen. Hoewel colloïdaal zilver vele schadelijke bacteriën opruimt, blijft de darmflora intact. Of bacteriën tegen zilver kunnen of niet, is nooit bewezen. Wel is uit de praktijk gebleken, dat de nuttige bacteriën niet door het zilver worden opgeruimd en de schadelijke daarentegen wel.
Colloïdaal zilver is ook in zalf verkrijgbaar, deze wordt gebruikt bij huidaandoeningen.
Bron: http://www.huisdierendokter.nl
---------------------------------------------------------
Antwoord Yedamy:
Ook op een nieuwsgroep kreeg ik hele positieve berichten, maar ook negatieve ervaringen.
Colloidal Silver:
Risk Without Benefit Stephen Barrett, M.D.
Colloidal silver is a suspension of submicroscopic metallic silver particles in a colloidal base. Long-term use of silver preparations can lead to argyria, a condition in which silver salts deposit in the skin, eyes, and internal organs, and the skin turns ashen-gray. Many cases of argyria occurred during the pre-antibiotic era when silver was a common ingredient in nosedrops. When the cause became apparent, doctors stopped recommending their use, and reputable manufacturers stopped producing them. The official drug guidebooks (United States Pharmacopeia and National Formulary) have not listed colloidal silver products since 1975.
Dubious Ads
In recent years, silver-containing products have been marketed with unsubstantiated claims that they are effective against AIDS, cancer, infectious diseases, parasites, chronic fatigue, acne, warts, hemorrhoids, enlarged prostate, and many other diseases and conditions. Some marketers claim that colloidal silver is effective against hundreds of diseases.
During 1997 and 1998, Changes International, a Florida-based multilevel company, stated:
Our colloidal silver contains 99.99% pure silver particles suspended indefinitely in demineralized water that kills bacteria and viruses. It can be applied topically and/or absorbed into the blood stream sub-lingually (under the tongue), thereby avoiding the negative effects of traditional antibiotics that kill good bacteria in the lower digestive tract.
An all natural antibiotic alternative in the purest form available. The presence of colloidal silver near a virus, fungi, bacterium or any other single celled pathogen disables its oxygen-metabolism enzyme, its chemical lung, so to say. The pathogens suffocates and dies, and is cleared out of the body by the immune, lymphatic and elimination systems.
Unlike pharmaceutical antibiotics which destroy beneficial enzymes, colloidal silver leaves these beneficial enzymes intact. Thus colloidal silver is absolutely safe for humans, reptiles, plants and all multi-celled living matter.
It is impossible for single-celled germs to mutate into silver-resistant forms, as happens with conventional antibiotics. Also, colloidal silver cannot interact or interfere with other medicines being taken. Colloidal silver is truly a safe, natural remedy for many of mankind's ills. Colloidal silver can be taken indefinitely because the body does not develop a tolerance to it
Seasilver International, a California-based multilevel company, claims that American are suffering from "silver deficiency." Although silver is not an essential nutrient, product information posted on the company's Web site states:
The depletion of minerals in our soil has left us deficient of silver, one of our most essential trace minerals, causing a drastic increase in immune system disorders in our society in the last decade. Research has taught us that all disease is allowed to manifest itself because of a weakened immune system. In over 20 years of worldwide research on Colloidal Silver, numerous interviews with government agencies, health care practitioners and their patients, no other nutrient, herb or drug (prescription or over-the-counter) is as safe and effective against all known forms of unfriendly virus, bacteria, and fungus. Additionally, while it is generally known that most antibiotics kill only perhaps 6 or 7 different disease organisms, reports have shown that Colloidal Silver has been used successfully in the treatment of over 650 diseases! Furthermore, strains of disease organisms fail to develop in the presence of Colloidal Silver. Colloidal Silver's greatest attribute is its unique ability to function as a superior second immune system in the body!
The ad below is from the July 1996 issue of Alternative Medicine Digest.
Critical Studies and Case Reports
In 1995, an herbal distributor named Leslie Taylor tested nine commonly marketed colloidal silver products available at health-food stores and concluded:
Two of the products were contaminated with microorganisms.
The amount of silver suspended in solution varied from product to product and would gradually decrease over time.
Only five products actually showed antibacterial activity in a laboratory test. To perform the test, she prepared a culture plate with Staphylococcus aureas bacteria, which can cause infections in humans. She then placed a drop from each product on the plate and used disks of two common antibiotics as controls. After eight hours of incubation, she found that bacterial growth had been inhibited around the antibiotics and four of the products.
Of course, the fact that a product inhibits bacteria in a laboratory culture doesn't mean it is effective (or safe) in the human body. In fact, products that kill bacteria in the laboratory would be more likely to cause argyria because they contain more silver ions that are free to deposit in the user's skin.
FDA laboratory studies have found that the amount of silver in some product samples has varied from 15.2% to 124% of the amount listed on the product labels. The amount of silver required to produce argyria is unknown. However, the FDA has concluded that the risk of using silver products exceeds any unsubstantiated benefit. So far, nine cases of argyria related to silver products have been reported:
A 56-year-old man who had sold and used colloidal silver for three years, developed blue/gray discoloration of his fingernails accompanied by a very high blood level of silver.
A married couple who had three years of daily consumption of a drink prepared by administering an electrolytic charge to a bowl of water that contained a silver bar.
Another couple had been taking a silver-containing "dietary supplement" prescribed by a naturopath.
A mentally ill man who had been drinking silver-containing herbal tea for about 10 months.
Stan Jones, Montana's Libertarian Party candidate for the U.S. Senate, who reportedly started taking colloidal silver in 1999 for fear that Y2K disruptions might lead to a shortage of antibiotics. He made his own concoction by electrically two silver wires in a glass of water.
Two men, ages 63 and 76, developed argyria after a year of product use inspired by Internet claims.
Enforcement Actions
Between October 1993 and September 1994, the FDA issued warning letters to five colloidal silver marketers::
Higher Education Library Publications (H.E.L.P.), of Springfield, Utah, was ordered to stop claiming that its colloidal silver product was effective as a natural antibiotic and might be effective against cancer, genito-urinary diseases, tuberculosis, and AIDS.
Nutrition, Inc., of Arvada, Colorado, was ordered to stop stating or implying that its Silvicidal, when administered orally or intravenously, was nontoxic, FDA-approved, and was a broad-spectrum antibiotic that killed bacteria and all virus and fungal infections. In addition, it was falsely claimed to be effective against a long list of specific diseases.
Reseau International of Cincinnati, Ohio was ordered to stop claiming that its colloidal silver product was a "natural antibiotic and anti-inflammatory immune system stimulant" and that it was effective against cancer, staph, strep, influenza, general body infections, inflammation, impaired immune system, fungus toxicity, tonsillitis, Meniere's symptoms, whooping cough, shingles, syphilis, cholera, and malaria. The labeling also stated that colloidal silver could cause major growth stimulation of human tissues and can regenerate
Silverado Inc., of Bountiful, Utah, was warned to stop making false claims that its colloidal silver product was effective as an antibiotic, anti-inflammatory, anti-viral, and anti-fungal agent and that it could stimulate the immune system.
Unic, of Carmichael, California, was ordered to stop claiming that its colloidal silver product was effective against many diseases and could heal burn-damaged tissue without scarring.
In October 1996, the FDA proposed to ban the use of colloidal silver or silver salts in over-the-counter products. A Final Rule banning such use was issued on August 17, 1999 and became effective September 16th. The rule applies to any nonprescription colloidal silver or silver salt product claimed to be effective in preventing or treating any disease. Silver products can still be sold as "dietary supplements" provided that no health claims are made for them. During 2000, the FDA issued warnings to more than 20 companies whose Web sites were making illegal therapeutic claims for colloidal silver products.
In 2000, the Federal Court of Australia banned Vital Earth Company Pty Limited and its director Darryl John Jones from falsely representing that the colloidal silver produced by their "Vital Silver 3000 Zapper," "Vital Silver 2000 Automatic" and "Vital Silver 2000":
Can kill all disease-causing bacteria, fungi and virus within six minutes of contact
Has no harmful side effects; that colloidal silver could be used as an antibiotic for all the acquired diseases of active AIDS
Is effective with more than 650 different pathogenic bacteria and virus types
Has been used successfully against diseases including AIDS, cholera, diabetes, leprosy, leukemia, lupus, skin cancer, syphilis and whooping cough.
The company was also ordered to pay AUS$9000 in costs and to provide refunds.
In 2001, the FTC obtained consent agreements with two companies:
Robert C. Spencer and Lisa M. Spencer, doing business as Aaron Company (Palm Bay, Florida). Colloidal silver has been medically proven to kill over 650 disease-causing organisms in the body and is effective in curing diseases ranging from cancer and multiple sclerosis to HIV/AIDS .
ForMor, Inc., doing business as ForMor International, and its president, Stan Gross (Birmingham, Alabama) agreed not to make unsubstantiated claims that colloidal silver is effective in treating over 650 infectious diseases, has no adverse side effects, and is effective against arthritis, blood poisoning, cancer, cholera, diphtheria, diabetes, dysentery, gonorrhea, herpes, influenza, leprosy, lupus, malaria, meningitis, rheumatism, shingles, staph infections, strep infections, syphilis, tuberculosis, whooping cough, and yeast infections.
In 2002, the FTC obtained a consent agreement with Kris Pletschke, doing business as Raw Health, agreed to stop making unsubstantiated claims that its colloidal silver product could treat or cure 650 different diseases; eliminate all pathogens in the human body in six minutes or less; and is medically proven to kill every destructive bacterial, viral, and fungal organism in the body, including anthrax, Ebola, Hanta, and flesh-eating bacteria .
In 2002, the Australian Therapeutic Goods Administration amended its rules so that water-treatment products containing substances like colloidal silver for which therapeutic claims are made must meet the requirements of medicines included in the Australian Register of Therapeutic Goods. This means that such products can no longer be legally marketed without proof that they are safe and effective for their intended purpose. The amendment was based on clnclusions that:
There is little evidence to support therapeutic claims made for colloidal silver products;
The risk to consumers of silver toxicity outweighs the value of trying an unsubstantiated treatment, and bacterial resistance to silver can occur
Efforts should be made to curb the illegal availability of colloidal silver products, which is a significant public health issue.
---------------------------------------------------------------
Ervaringen:
DarkElf: Twijfelde al een tijdje of ik het zo gaan doen maar na veel nalezen en zeker door de antwoorden die Stella gaf op mijn vragen ga ik Eva ook colloidaal zilver geven inde hoop dat ze zonder die zware medicijnen zich goed kan voelen.
Shaz: Ik heb van Emma een flesje met colloidaal zilver meegekregen voor Xandor toen ik hem haalde omdat hij op dat moment erg weinig weerstand had, last had van niesziekte en zijn oog.
Ik ben toen gaan zoeken naar sites en heb heeeeeel veel dingen gevonden waarbij je dit kan gebruiken. Het is bij mij daardoor ook een veelgebruikt product geworden
Emma Boom: Ook ik gebruik het standaard bij diertjes die ziek of zwak zijn. Ik gebruik het zowel in- als uitwendig en ben tevreden over het resultaat. Het kan net dat ene duwtje geven waardoor het dier over zijn ziekte heen komt.
Vraag d.d. vrij 13-2-2004: Wat doet het en waar wordt het voor gebruikt?
---------------------------------------------------
Antwoord:
COLLOIDAAL ZILVER
Begin 1900 kon door de westerse wetenschap worden bewezen dat zilver een sterk antibioticum bleek te zijn en door menig arts werd colloïdaal zilver aangewend tegen bacteriële infecties. Destijds was colloïdaal zilver te duur om te patenteren en tegelijkertijd ontwikkelde de farmaceutische industrie haar eigen antibiotica, waardoor het klinische gebruik van zilver minder onder de aandacht kwam.
Tientallen jaren later werd geconstateerd dat vele ziekteverwekkende bacteriën, schimmels en virussen een immuniteit hadden opgebouwd tegen de werking van antibiotica. Bovendien bleek dat de meeste antibiotica ook de nuttige darmbacteriën vernietigen. Hoewel colloïdaal zilver vele schadelijke bacteriën opruimt, blijft de darmflora intact. Of bacteriën tegen zilver kunnen of niet, is nooit bewezen. Wel is uit de praktijk gebleken, dat de nuttige bacteriën niet door het zilver worden opgeruimd en de schadelijke daarentegen wel.
Colloïdaal zilver is ook in zalf verkrijgbaar, deze wordt gebruikt bij huidaandoeningen.
Bron: http://www.huisdierendokter.nl
---------------------------------------------------------
Antwoord Yedamy:
Ook op een nieuwsgroep kreeg ik hele positieve berichten, maar ook negatieve ervaringen.
Colloidal Silver:
Risk Without Benefit Stephen Barrett, M.D.
Colloidal silver is a suspension of submicroscopic metallic silver particles in a colloidal base. Long-term use of silver preparations can lead to argyria, a condition in which silver salts deposit in the skin, eyes, and internal organs, and the skin turns ashen-gray. Many cases of argyria occurred during the pre-antibiotic era when silver was a common ingredient in nosedrops. When the cause became apparent, doctors stopped recommending their use, and reputable manufacturers stopped producing them. The official drug guidebooks (United States Pharmacopeia and National Formulary) have not listed colloidal silver products since 1975.
Dubious Ads
In recent years, silver-containing products have been marketed with unsubstantiated claims that they are effective against AIDS, cancer, infectious diseases, parasites, chronic fatigue, acne, warts, hemorrhoids, enlarged prostate, and many other diseases and conditions. Some marketers claim that colloidal silver is effective against hundreds of diseases.
During 1997 and 1998, Changes International, a Florida-based multilevel company, stated:
Our colloidal silver contains 99.99% pure silver particles suspended indefinitely in demineralized water that kills bacteria and viruses. It can be applied topically and/or absorbed into the blood stream sub-lingually (under the tongue), thereby avoiding the negative effects of traditional antibiotics that kill good bacteria in the lower digestive tract.
An all natural antibiotic alternative in the purest form available. The presence of colloidal silver near a virus, fungi, bacterium or any other single celled pathogen disables its oxygen-metabolism enzyme, its chemical lung, so to say. The pathogens suffocates and dies, and is cleared out of the body by the immune, lymphatic and elimination systems.
Unlike pharmaceutical antibiotics which destroy beneficial enzymes, colloidal silver leaves these beneficial enzymes intact. Thus colloidal silver is absolutely safe for humans, reptiles, plants and all multi-celled living matter.
It is impossible for single-celled germs to mutate into silver-resistant forms, as happens with conventional antibiotics. Also, colloidal silver cannot interact or interfere with other medicines being taken. Colloidal silver is truly a safe, natural remedy for many of mankind's ills. Colloidal silver can be taken indefinitely because the body does not develop a tolerance to it
Seasilver International, a California-based multilevel company, claims that American are suffering from "silver deficiency." Although silver is not an essential nutrient, product information posted on the company's Web site states:
The depletion of minerals in our soil has left us deficient of silver, one of our most essential trace minerals, causing a drastic increase in immune system disorders in our society in the last decade. Research has taught us that all disease is allowed to manifest itself because of a weakened immune system. In over 20 years of worldwide research on Colloidal Silver, numerous interviews with government agencies, health care practitioners and their patients, no other nutrient, herb or drug (prescription or over-the-counter) is as safe and effective against all known forms of unfriendly virus, bacteria, and fungus. Additionally, while it is generally known that most antibiotics kill only perhaps 6 or 7 different disease organisms, reports have shown that Colloidal Silver has been used successfully in the treatment of over 650 diseases! Furthermore, strains of disease organisms fail to develop in the presence of Colloidal Silver. Colloidal Silver's greatest attribute is its unique ability to function as a superior second immune system in the body!
The ad below is from the July 1996 issue of Alternative Medicine Digest.
Critical Studies and Case Reports
In 1995, an herbal distributor named Leslie Taylor tested nine commonly marketed colloidal silver products available at health-food stores and concluded:
Two of the products were contaminated with microorganisms.
The amount of silver suspended in solution varied from product to product and would gradually decrease over time.
Only five products actually showed antibacterial activity in a laboratory test. To perform the test, she prepared a culture plate with Staphylococcus aureas bacteria, which can cause infections in humans. She then placed a drop from each product on the plate and used disks of two common antibiotics as controls. After eight hours of incubation, she found that bacterial growth had been inhibited around the antibiotics and four of the products.
Of course, the fact that a product inhibits bacteria in a laboratory culture doesn't mean it is effective (or safe) in the human body. In fact, products that kill bacteria in the laboratory would be more likely to cause argyria because they contain more silver ions that are free to deposit in the user's skin.
FDA laboratory studies have found that the amount of silver in some product samples has varied from 15.2% to 124% of the amount listed on the product labels. The amount of silver required to produce argyria is unknown. However, the FDA has concluded that the risk of using silver products exceeds any unsubstantiated benefit. So far, nine cases of argyria related to silver products have been reported:
A 56-year-old man who had sold and used colloidal silver for three years, developed blue/gray discoloration of his fingernails accompanied by a very high blood level of silver.
A married couple who had three years of daily consumption of a drink prepared by administering an electrolytic charge to a bowl of water that contained a silver bar.
Another couple had been taking a silver-containing "dietary supplement" prescribed by a naturopath.
A mentally ill man who had been drinking silver-containing herbal tea for about 10 months.
Stan Jones, Montana's Libertarian Party candidate for the U.S. Senate, who reportedly started taking colloidal silver in 1999 for fear that Y2K disruptions might lead to a shortage of antibiotics. He made his own concoction by electrically two silver wires in a glass of water.
Two men, ages 63 and 76, developed argyria after a year of product use inspired by Internet claims.
Enforcement Actions
Between October 1993 and September 1994, the FDA issued warning letters to five colloidal silver marketers::
Higher Education Library Publications (H.E.L.P.), of Springfield, Utah, was ordered to stop claiming that its colloidal silver product was effective as a natural antibiotic and might be effective against cancer, genito-urinary diseases, tuberculosis, and AIDS.
Nutrition, Inc., of Arvada, Colorado, was ordered to stop stating or implying that its Silvicidal, when administered orally or intravenously, was nontoxic, FDA-approved, and was a broad-spectrum antibiotic that killed bacteria and all virus and fungal infections. In addition, it was falsely claimed to be effective against a long list of specific diseases.
Reseau International of Cincinnati, Ohio was ordered to stop claiming that its colloidal silver product was a "natural antibiotic and anti-inflammatory immune system stimulant" and that it was effective against cancer, staph, strep, influenza, general body infections, inflammation, impaired immune system, fungus toxicity, tonsillitis, Meniere's symptoms, whooping cough, shingles, syphilis, cholera, and malaria. The labeling also stated that colloidal silver could cause major growth stimulation of human tissues and can regenerate
Silverado Inc., of Bountiful, Utah, was warned to stop making false claims that its colloidal silver product was effective as an antibiotic, anti-inflammatory, anti-viral, and anti-fungal agent and that it could stimulate the immune system.
Unic, of Carmichael, California, was ordered to stop claiming that its colloidal silver product was effective against many diseases and could heal burn-damaged tissue without scarring.
In October 1996, the FDA proposed to ban the use of colloidal silver or silver salts in over-the-counter products. A Final Rule banning such use was issued on August 17, 1999 and became effective September 16th. The rule applies to any nonprescription colloidal silver or silver salt product claimed to be effective in preventing or treating any disease. Silver products can still be sold as "dietary supplements" provided that no health claims are made for them. During 2000, the FDA issued warnings to more than 20 companies whose Web sites were making illegal therapeutic claims for colloidal silver products.
In 2000, the Federal Court of Australia banned Vital Earth Company Pty Limited and its director Darryl John Jones from falsely representing that the colloidal silver produced by their "Vital Silver 3000 Zapper," "Vital Silver 2000 Automatic" and "Vital Silver 2000":
Can kill all disease-causing bacteria, fungi and virus within six minutes of contact
Has no harmful side effects; that colloidal silver could be used as an antibiotic for all the acquired diseases of active AIDS
Is effective with more than 650 different pathogenic bacteria and virus types
Has been used successfully against diseases including AIDS, cholera, diabetes, leprosy, leukemia, lupus, skin cancer, syphilis and whooping cough.
The company was also ordered to pay AUS$9000 in costs and to provide refunds.
In 2001, the FTC obtained consent agreements with two companies:
Robert C. Spencer and Lisa M. Spencer, doing business as Aaron Company (Palm Bay, Florida). Colloidal silver has been medically proven to kill over 650 disease-causing organisms in the body and is effective in curing diseases ranging from cancer and multiple sclerosis to HIV/AIDS .
ForMor, Inc., doing business as ForMor International, and its president, Stan Gross (Birmingham, Alabama) agreed not to make unsubstantiated claims that colloidal silver is effective in treating over 650 infectious diseases, has no adverse side effects, and is effective against arthritis, blood poisoning, cancer, cholera, diphtheria, diabetes, dysentery, gonorrhea, herpes, influenza, leprosy, lupus, malaria, meningitis, rheumatism, shingles, staph infections, strep infections, syphilis, tuberculosis, whooping cough, and yeast infections.
In 2002, the FTC obtained a consent agreement with Kris Pletschke, doing business as Raw Health, agreed to stop making unsubstantiated claims that its colloidal silver product could treat or cure 650 different diseases; eliminate all pathogens in the human body in six minutes or less; and is medically proven to kill every destructive bacterial, viral, and fungal organism in the body, including anthrax, Ebola, Hanta, and flesh-eating bacteria .
In 2002, the Australian Therapeutic Goods Administration amended its rules so that water-treatment products containing substances like colloidal silver for which therapeutic claims are made must meet the requirements of medicines included in the Australian Register of Therapeutic Goods. This means that such products can no longer be legally marketed without proof that they are safe and effective for their intended purpose. The amendment was based on clnclusions that:
There is little evidence to support therapeutic claims made for colloidal silver products;
The risk to consumers of silver toxicity outweighs the value of trying an unsubstantiated treatment, and bacterial resistance to silver can occur
Efforts should be made to curb the illegal availability of colloidal silver products, which is a significant public health issue.
---------------------------------------------------------------
Ervaringen:
DarkElf: Twijfelde al een tijdje of ik het zo gaan doen maar na veel nalezen en zeker door de antwoorden die Stella gaf op mijn vragen ga ik Eva ook colloidaal zilver geven inde hoop dat ze zonder die zware medicijnen zich goed kan voelen.
Shaz: Ik heb van Emma een flesje met colloidaal zilver meegekregen voor Xandor toen ik hem haalde omdat hij op dat moment erg weinig weerstand had, last had van niesziekte en zijn oog.
Ik ben toen gaan zoeken naar sites en heb heeeeeel veel dingen gevonden waarbij je dit kan gebruiken. Het is bij mij daardoor ook een veelgebruikt product geworden
Emma Boom: Ook ik gebruik het standaard bij diertjes die ziek of zwak zijn. Ik gebruik het zowel in- als uitwendig en ben tevreden over het resultaat. Het kan net dat ene duwtje geven waardoor het dier over zijn ziekte heen komt.
Wij krijgen zga altijd Synolux bij problemen.
Het heeft tot nu toe bij al onze katten super geholpen!
Zowel bij soort niesziekte, als blaasontsteking, baarmoederontsteking en gewone buikvliesontsteking! Wij vragen hier altijd naar.
Als pijnstiller kregen wij, dacht ik, Ketofen pilletjes.(na sterilisatie).
Dat werkte prima en ik heb er geen bijwerkingen van gezien.
Zilverwater gebruik ik vnl voor geirriteerde/licht ontstoken oogjes, schaafwondjes ed.
Het heeft tot nu toe bij al onze katten super geholpen!
Zowel bij soort niesziekte, als blaasontsteking, baarmoederontsteking en gewone buikvliesontsteking! Wij vragen hier altijd naar.
Als pijnstiller kregen wij, dacht ik, Ketofen pilletjes.(na sterilisatie).
Dat werkte prima en ik heb er geen bijwerkingen van gezien.
Zilverwater gebruik ik vnl voor geirriteerde/licht ontstoken oogjes, schaafwondjes ed.
Re: Synulox
Synulox is inderdaad een middel wat wij voor verschillende klachten mee gekregen hebben voor de meiden en heeft z'n werk altijd goed gedaan.Emma Boom schreef:Synulox
Vraag van Elsje - zaterdag 27-9-2003:
Gaya heeft een antibioticum voorgeschreven, genaamd Synulox. Nu kan ik er niet veel over op het internet vinden, eigenlijk maar ene paar sites en dat is dan allemaal met betrekking tot honden. Wie kent dit medicijn en wat zijn jullie ervaringen?
--------------------------------------------------------
Antwoord Hilde:
Millie heeft al een paar keer synulox gehad en meestal helpt het wel snel. Het is een heel breedwerkend antibioticum.
Wel moet je de hele kuur afmaken anders is het probleem zo weer terug.
-------------------------------------------------------
Antwoord Emma Boom:
Synulox is inderdaad een breed spectrum antibioticum en heeft vaak goed resultaat. Eén van de geplaatste kittens heeft het gehad toen zij, ook als reactie op de enting, ging niesen en zij was er snel van af.
Vooral Blissy heeft hier met haar verkoudheid (en vieze oogjes, dus een combi met oogzalf) veel aan gehad, al moesten we voor haar meer gaan gebruiken als aangegeven stond op de bijsluiter.
Ook voor de hond hebben we het vele malen voorgeschreven gekregen.
Daantje en B-kwintet 
'Geweld eindigt waar respect begint'
'Geweld eindigt waar respect begint'
-
Admin
- Administrator
- Berichten: 1913
- Lid geworden op: 18 mar 2003 01:33
- Locatie: Den Haag
- Contacteer:
Interferonbehandeling bij virusinfecties
Interferonbehandeling bij virusinfecties
Bacteriële infecties zijn in het algemeen gemakkelijk met antibiotica te behandelen. Virusinfecties konden tot voor kort in de diergeneeskunde niet goed bestreden worden. Daar is nu verandering in gekomen met het gebruik van interferon.
Het eiwit interferon bindt zich aan de celwand. Hierdoor komen er processen tot stand, die er voor zorgen dat de cel beschermd wordt tegen een virale infectie. Interferon beschermt de nog niet besmette cellen. Hoe sneller het bij een virusinfectie wordt ingezet, des te beter werkt het. Een beter resultaat wordt ook bereikt door het zo dicht mogelijk bij de infectieplaats toe te dienen (bijv. bij neusholteinfectie met neusdruppels).
Een voordeel van interferon is dat het tegen alle virussen werkt. Het is wel diersoortspecifiek. We gebruiken nu katteninterferon, dit werkt het best bij katten, doch niet bij vogels (het werkt nog wel bij de hond).
Interferon mag tegelijk met antibiotica en koortsremmers gegeven worden. Dit is handig als de kat koorts heeft en daarnaast door verzwakking ook nog aan een bacteriële infectie lijdt.
Het enige ‘nadeel’ van de therapie is de prijs van de medicijnen, welke vrij hoog is. Gelukkig dekt wel de dierenverzekering de kosten, omdat het medicijn voor katten geregistreerd is.
Hieronder volgen enige behandelingen, welke met succes toegepast worden in de praktijk.
Chronische niesziekte ten gevolge van herpes- en/of calici-virus
Het is allereerst belangrijk om vast te stellen of de virusinfectie de oorzaak is. Dit gaat tegenwoordig erg gemakkelijk door het virus-DNA aan te tonen via een uitstrijkje.
Bij een heftige neus- en/of ooginfectie wordt het interferon direct in de neus en op het oog gedruppeld. Soms worden er ook nog subcutane injecties gegeven.
Deze virussen kunnen ook heftige mondholteontstekingen geven. Hierbij wordt de interferon onder verdoving in de verwondingen gespoten.
Door deze behandeling kunnen we het virus in de kat elimineren.
FELV/FIV (Leucose en Feline AIDS)
Interferon kan helaas de geïnfecteerde katten niet virusvrij krijgen. Toch zal een behandeling aanzienlijke verbetering van de symptomen geven.
De therapie bestaat uit het toedienen van 5 injecties per dag en dit wordt herhaald na 14 en 60 dagen. De controle of de therapie aanslaat wordt gedaan op basis van het rode bloedbeeld. Bij zieke dieren is er dikwijls anaemie (=bloedarmoede) aanwezig. Door interferon zal er weer een normaal bloedbeeld ontstaan.
Samenvattend kan gesteld worden, dat interferon een zeer welkome aanvulling is om virusinfecties bij katten te bestrijden.
Bacteriële infecties zijn in het algemeen gemakkelijk met antibiotica te behandelen. Virusinfecties konden tot voor kort in de diergeneeskunde niet goed bestreden worden. Daar is nu verandering in gekomen met het gebruik van interferon.
Het eiwit interferon bindt zich aan de celwand. Hierdoor komen er processen tot stand, die er voor zorgen dat de cel beschermd wordt tegen een virale infectie. Interferon beschermt de nog niet besmette cellen. Hoe sneller het bij een virusinfectie wordt ingezet, des te beter werkt het. Een beter resultaat wordt ook bereikt door het zo dicht mogelijk bij de infectieplaats toe te dienen (bijv. bij neusholteinfectie met neusdruppels).
Een voordeel van interferon is dat het tegen alle virussen werkt. Het is wel diersoortspecifiek. We gebruiken nu katteninterferon, dit werkt het best bij katten, doch niet bij vogels (het werkt nog wel bij de hond).
Interferon mag tegelijk met antibiotica en koortsremmers gegeven worden. Dit is handig als de kat koorts heeft en daarnaast door verzwakking ook nog aan een bacteriële infectie lijdt.
Het enige ‘nadeel’ van de therapie is de prijs van de medicijnen, welke vrij hoog is. Gelukkig dekt wel de dierenverzekering de kosten, omdat het medicijn voor katten geregistreerd is.
Hieronder volgen enige behandelingen, welke met succes toegepast worden in de praktijk.
Chronische niesziekte ten gevolge van herpes- en/of calici-virus
Het is allereerst belangrijk om vast te stellen of de virusinfectie de oorzaak is. Dit gaat tegenwoordig erg gemakkelijk door het virus-DNA aan te tonen via een uitstrijkje.
Bij een heftige neus- en/of ooginfectie wordt het interferon direct in de neus en op het oog gedruppeld. Soms worden er ook nog subcutane injecties gegeven.
Deze virussen kunnen ook heftige mondholteontstekingen geven. Hierbij wordt de interferon onder verdoving in de verwondingen gespoten.
Door deze behandeling kunnen we het virus in de kat elimineren.
FELV/FIV (Leucose en Feline AIDS)
Interferon kan helaas de geïnfecteerde katten niet virusvrij krijgen. Toch zal een behandeling aanzienlijke verbetering van de symptomen geven.
De therapie bestaat uit het toedienen van 5 injecties per dag en dit wordt herhaald na 14 en 60 dagen. De controle of de therapie aanslaat wordt gedaan op basis van het rode bloedbeeld. Bij zieke dieren is er dikwijls anaemie (=bloedarmoede) aanwezig. Door interferon zal er weer een normaal bloedbeeld ontstaan.
Samenvattend kan gesteld worden, dat interferon een zeer welkome aanvulling is om virusinfecties bij katten te bestrijden.
"We moesten de kinderen helaas wegdoen, omdat onze katten allergisch bleken te zijn."
Hoi Cats 
Heb je die diagnose gekregen? Mijn vorige kat had een te snel werkende schildklier. Dit komt vaak voor bij oudere katten. Hoe oud is jouw kat?
Ik weet niet meer welke medicijnen mijn kat kreeg. Wel kreeg hij medicijnen voor zijn te snel werkende schildklier en later ook voor zijn hart. Omdat zijn hart ook te snel moest werken.
Heb je die diagnose gekregen? Mijn vorige kat had een te snel werkende schildklier. Dit komt vaak voor bij oudere katten. Hoe oud is jouw kat?
Ik weet niet meer welke medicijnen mijn kat kreeg. Wel kreeg hij medicijnen voor zijn te snel werkende schildklier en later ook voor zijn hart. Omdat zijn hart ook te snel moest werken.
Groetjes,
Ilona
En een dikke knuf van Lady, Lana, Rosie en Kyra
Ilona
En een dikke knuf van Lady, Lana, Rosie en Kyra
Edit: Ik lees net dat jouw kat (Tommie toch?) Carbimazol kreeg. Mijn Mickey had daar wel baat bij. Maar ik lees dat je dierenartst denkt dat Tommie schildklierkanker heeft? Ja, dat kan ik dan natuurlijk niet vergelijken.
Ik hoop dat Tommie snel medicijnen krijgt waar hij wel baat bij heeft
Ik hoop dat Tommie snel medicijnen krijgt waar hij wel baat bij heeft
Groetjes,
Ilona
En een dikke knuf van Lady, Lana, Rosie en Kyra
Ilona
En een dikke knuf van Lady, Lana, Rosie en Kyra