Jeetje Wendy! Wat snel toch nog, en onverwachts. Maar wel de enige juiste beslissing. Voor hem is dit het best. Wel erg rorttig dat je het zonder je vriend hebt moeten doen, was je alleen? Of is er iemand anders met je mee gegaan?
De opluchting herken ik. Het is beter voor Linus zo. En ook voor jullie. De afgelopen periode is er eentje van angst en zorgen geweest. Het zal je rust geven dat het nu voorbij is. Ondanks het verdriet.
Sterkte, ik hoop dat je het snel een plekje kunt geven. En dat Lynx ermee om kan gaan.
Knuffel,
Desiree
Nierinsufficientie
Hoi Angelique,
Jij ook heel veel sterkte, het lijkt me helemaal erg als je allebei je lieverds zo snel achter elkaar moet verliezen
. Ik denk ook dat poepie er gewoon helemaal geen zin meer in had na het overlijden van haar broer, ze waren ook zo lang samen.. Ik wens jou en je vriend ook heel veel sterkte toe.
Liefs,
Wendy
Jij ook heel veel sterkte, het lijkt me helemaal erg als je allebei je lieverds zo snel achter elkaar moet verliezen
. Ik denk ook dat poepie er gewoon helemaal geen zin meer in had na het overlijden van haar broer, ze waren ook zo lang samen.. Ik wens jou en je vriend ook heel veel sterkte toe.Liefs,
Wendy
Ik heb het allemaal meegelezen, alsof er een Deja-vu voor mij heeft plaatsgevonden.
Precies een jaar geleden beschreef ik de ziekte problemen betreft Poes, die ook heel snel zieker werd.
Je ziet aan de ogen van je lieverd dat het tijd is, en gelukkig hebben jullie daar gehoor aan gegeven, gewoon uit liefde.
En daar zullen jullie vrede mee hebben.
Ik heb Poes vorig jaar in laten slapen, ik had 6 katten, maar in mijn hart nog steeds, ook al lopen er nu 5 rond.
Voor jullie zullen jullie lieverds ook een plaatsje in jullie hart blijven behouden.
Ik wens jullie allebei heel veel sterkte.
Gr Rolanda
Precies een jaar geleden beschreef ik de ziekte problemen betreft Poes, die ook heel snel zieker werd.
Je ziet aan de ogen van je lieverd dat het tijd is, en gelukkig hebben jullie daar gehoor aan gegeven, gewoon uit liefde.
En daar zullen jullie vrede mee hebben.
Ik heb Poes vorig jaar in laten slapen, ik had 6 katten, maar in mijn hart nog steeds, ook al lopen er nu 5 rond.
Voor jullie zullen jullie lieverds ook een plaatsje in jullie hart blijven behouden.
Ik wens jullie allebei heel veel sterkte.
Gr Rolanda
Lieve Angelique,
Wat erg voor jullie, twee katten zo snel na elkaar, wat zal het huis stil zijn. Maar je hebt de beste beslissing genomen, ook al is dat nu een schrale troost. Ze heeft gelukkig en mooi lang leven gehad met veel liefde en als het verdriet bij jullie een beetje gesleten is komen de mooie herinneringen... Verder heel veel sterkte toegewenst!
groeten,
Sandra
Wat erg voor jullie, twee katten zo snel na elkaar, wat zal het huis stil zijn. Maar je hebt de beste beslissing genomen, ook al is dat nu een schrale troost. Ze heeft gelukkig en mooi lang leven gehad met veel liefde en als het verdriet bij jullie een beetje gesleten is komen de mooie herinneringen... Verder heel veel sterkte toegewenst!
groeten,
Sandra
**update Rusty**
Eergisteren ben ik met Rusty naar een andere DA geweest dan ik normaal ging. Gewoon om zijn gedacht te horen en om zeker te zijn dat ik alles doe voor Rusty wat goed is voor hem. En mits Rusty al 2dagen minder at was het moment er.
Daar aangekomen kon de DA mij nog niet veel vertellen over zijn nieren. Hij kon me enkel vertellen dat Rusty op dat moment koorts had. Hij heeft Rusty dan ook iets gegeven tegen de koorts en een volledig bloedonderzoek.
Het bloedonderzoek wijst uit:
Ureum: 73 (mag tss 40-70 zijn)
Creatinine: 2,01 (mag tss 0,10-1,50)
Zoals vorige keer een lichte verhoging dus. Maar ben wel heel erg bang dat het een begin is van...
Waar de DA zich meer zorgen over maakte was zijn "Eosinofielen" dit had iets met de witte bloedlichaampjes te maken en waardoor zijn immuunsysteem werd/word aangetast. Ik weet hier niets over, buiten dat. Als er mss iemand is die er meer over weet of ervaring in heeft mag het altijd laten weten!
Rusty heeft hiervoor een spuitje gekregen en moet na een maand terug naar de DA.
Voor zijn nieren blijft hij gelijk voorheen op nierdieet en heeft er poeder bijgekregen ter ondersteuning van de nieren, noemt Ipakitine.
Groetjes Peeuwke
Eergisteren ben ik met Rusty naar een andere DA geweest dan ik normaal ging. Gewoon om zijn gedacht te horen en om zeker te zijn dat ik alles doe voor Rusty wat goed is voor hem. En mits Rusty al 2dagen minder at was het moment er.
Daar aangekomen kon de DA mij nog niet veel vertellen over zijn nieren. Hij kon me enkel vertellen dat Rusty op dat moment koorts had. Hij heeft Rusty dan ook iets gegeven tegen de koorts en een volledig bloedonderzoek.
Het bloedonderzoek wijst uit:
Ureum: 73 (mag tss 40-70 zijn)
Creatinine: 2,01 (mag tss 0,10-1,50)
Zoals vorige keer een lichte verhoging dus. Maar ben wel heel erg bang dat het een begin is van...
Waar de DA zich meer zorgen over maakte was zijn "Eosinofielen" dit had iets met de witte bloedlichaampjes te maken en waardoor zijn immuunsysteem werd/word aangetast. Ik weet hier niets over, buiten dat. Als er mss iemand is die er meer over weet of ervaring in heeft mag het altijd laten weten!
Rusty heeft hiervoor een spuitje gekregen en moet na een maand terug naar de DA.
Voor zijn nieren blijft hij gelijk voorheen op nierdieet en heeft er poeder bijgekregen ter ondersteuning van de nieren, noemt Ipakitine.
Groetjes Peeuwke
Hoi Peeuwke,
Ik ken het gevoel, dat je denkt aan het begin van het einde. Het hangt er ook vanaf met hoeveel gifstoffen Rusty nog goed kan leven. Linus deed het nog best lang op creatinine 863 (mocht 200 zijn) en Ureum 45 (mocht ongeveer 5 zijn zoiets). Ik zou echt blijven kijken naar het gedrag van Rusty, zolang hij blijft spelen en vrolijk is, is het goed toch? Voor ons waren de gigantische nierwaarden (creatinine 1202) en het feit dat Linus zich zichtbaar helemaal niet goed voelde een teken om te beslissen dat het genoeg was.
Je zou ook nog kunnen kijken naar Kalium, hier krijgen nierkatten vaak een tekort aan, en dat zorgt voor spierzwakte en misselijkheid. Ook vocht kan goed doen (een infuus, of nierspoeling).
Ik weet niet precies wat Eosinofielen zijn, maar wel dat nierkatten vaak te maken krijgen met een afgenomen weerstand. Hierdoor krijgen ze ook vaak gebitsproblemen (ontstekingen) en daardoor eten ze dan minder. Erge ontstekingen zijn zeker het begin van het einde (was bij Linus ook zo). Dus als je het idee heeft dat hij pijn heeft bij het eten zou ik zeker even langs de da gaan.
Nierkatten hebben ook vaak last van maagzuur, dus misschien kan je het bakje ergens opzetten, zodat hij niet hoeft te bukken als hij wil eten. Daardoor at Linus uiteindelijk ook meer.
Nou, heel veel sterkte nog, ik weet precies hoe naar het is om verhoogde nierwaarden-uitslagen te krijgen
. Maar ik zou vooral Rusty's gedrag in de gaten houden.
Sterkte,
Wendy
Ik ken het gevoel, dat je denkt aan het begin van het einde. Het hangt er ook vanaf met hoeveel gifstoffen Rusty nog goed kan leven. Linus deed het nog best lang op creatinine 863 (mocht 200 zijn) en Ureum 45 (mocht ongeveer 5 zijn zoiets). Ik zou echt blijven kijken naar het gedrag van Rusty, zolang hij blijft spelen en vrolijk is, is het goed toch? Voor ons waren de gigantische nierwaarden (creatinine 1202) en het feit dat Linus zich zichtbaar helemaal niet goed voelde een teken om te beslissen dat het genoeg was.
Je zou ook nog kunnen kijken naar Kalium, hier krijgen nierkatten vaak een tekort aan, en dat zorgt voor spierzwakte en misselijkheid. Ook vocht kan goed doen (een infuus, of nierspoeling).
Ik weet niet precies wat Eosinofielen zijn, maar wel dat nierkatten vaak te maken krijgen met een afgenomen weerstand. Hierdoor krijgen ze ook vaak gebitsproblemen (ontstekingen) en daardoor eten ze dan minder. Erge ontstekingen zijn zeker het begin van het einde (was bij Linus ook zo). Dus als je het idee heeft dat hij pijn heeft bij het eten zou ik zeker even langs de da gaan.
Nierkatten hebben ook vaak last van maagzuur, dus misschien kan je het bakje ergens opzetten, zodat hij niet hoeft te bukken als hij wil eten. Daardoor at Linus uiteindelijk ook meer.
Nou, heel veel sterkte nog, ik weet precies hoe naar het is om verhoogde nierwaarden-uitslagen te krijgen
. Maar ik zou vooral Rusty's gedrag in de gaten houden.Sterkte,
Wendy
Hoi Wendy
Heel erg bedankt voor je advies!
En ik hou Rusty heel de dag door in de gaten, maar net daarom ga ik me ook veel dingen inbeelden! Mijn vriend zegt dat ik helemaal gek aant worden ben. Maar ik maak me gewoon zorgen natuurlijk. Ik ga nu een paar dagen afwachten, eet hij dan niet beter ga ik terug naar de DA voor een echo van de nieren. Maar ga, lijk je zei eens proberen het eetbakje wat hoger te zetten.
Hoe gaat het trouwens met jou, je vriend en Lynx?
Groetjes
Peeuwke
Heel erg bedankt voor je advies!
En ik hou Rusty heel de dag door in de gaten, maar net daarom ga ik me ook veel dingen inbeelden! Mijn vriend zegt dat ik helemaal gek aant worden ben. Maar ik maak me gewoon zorgen natuurlijk. Ik ga nu een paar dagen afwachten, eet hij dan niet beter ga ik terug naar de DA voor een echo van de nieren. Maar ga, lijk je zei eens proberen het eetbakje wat hoger te zetten.
Hoe gaat het trouwens met jou, je vriend en Lynx?
Groetjes
Peeuwke
Hoi Peeuwke,
Een echo is een heel goed idee! Dat hebben wij toen met spoed moeten doen vanwege die giga waarden. Bij Linus was een nierbekkenontsteking te zien door wat wittige plekken, en hij had nierstenen. De nieren hadden wel een goede grootte nog, terwijl de dierenarts dacht dat zijn nieren al verschrompeld zouden zijn.
Die radioloog heeft toen ook een blaaspunctie gedaan; er werd met een naald direct urine uit de blaas gehaald. Dit is toen onderzocht op bacterieen, en die bleken er ook in te zitten. Dat was nog een aanwijzing voor een nierbekkenonsteking. Daarvoor kreeg Linus toen de AB.
Ik kan me helemaal voorstellen dat je gek aan het worden bent, maar dat merkt Rusty ook vast
. Het is natuurlijk niet zo makkelijk om te ontspannen, maar ik zou toch proberen om een beetje te relaxen. Echt, zolang Rusty speelt zou ik me nog niet héél veel zorgen maken. Ik weet ook nog dat ik heel erg gestressed was, maar uiteindelijk heb ik Linus ook een beetje vrijheid moeten geven om zijn eigen ding te doen, zelf laten bepalen wat hij wilde.
Nierkatten hebben ook vaak harde ontlasting he? Wij gaven Linus daarvoor Lactulose (dat heeft verder geen werking in het lichaam), 1,5 mg. Van die verstopping kunnen ze ook misselijk worden.
Mijn vriend en ik waren ook niet zo heel erg lief voor elkaar toen Linus zo ziek was Eh.... Ik stond 's nachts vaak op om Linus een voedingsspuit te geven, en dat was niet echt bevorderlijk voor mijn humeur.. Wij hebben daarom tussen de spuiten door geprobeerd om dingen samen te doen af en toe, en vooral praten over hoe we het aan zouden pakken.
Mijn vriend was vorige week een weekje op vakantie (stond al maanden gepland) en deze week is hij weg op conferentie. Ik denk dat die afleiding wel fijn is voor hem, maar als hij straks weer thuis is zal het wel weer moeilijk zijn. Ik heb vorige week echt afscheid genomen van Linus, 's nachts met hem gehuild, ik voelde het echt aankomen. Met Lynx gaat het prima, die vindt het geweldig dat hij nu alle aandacht krijgt, hij rook wel nog aan zijn reismandje, maar verder heb ik niet het idee dat hij erg van slag is ofzo (integendeel dus).
Liefs,
Wendy
Een echo is een heel goed idee! Dat hebben wij toen met spoed moeten doen vanwege die giga waarden. Bij Linus was een nierbekkenontsteking te zien door wat wittige plekken, en hij had nierstenen. De nieren hadden wel een goede grootte nog, terwijl de dierenarts dacht dat zijn nieren al verschrompeld zouden zijn.
Die radioloog heeft toen ook een blaaspunctie gedaan; er werd met een naald direct urine uit de blaas gehaald. Dit is toen onderzocht op bacterieen, en die bleken er ook in te zitten. Dat was nog een aanwijzing voor een nierbekkenonsteking. Daarvoor kreeg Linus toen de AB.
Ik kan me helemaal voorstellen dat je gek aan het worden bent, maar dat merkt Rusty ook vast
. Het is natuurlijk niet zo makkelijk om te ontspannen, maar ik zou toch proberen om een beetje te relaxen. Echt, zolang Rusty speelt zou ik me nog niet héél veel zorgen maken. Ik weet ook nog dat ik heel erg gestressed was, maar uiteindelijk heb ik Linus ook een beetje vrijheid moeten geven om zijn eigen ding te doen, zelf laten bepalen wat hij wilde.Nierkatten hebben ook vaak harde ontlasting he? Wij gaven Linus daarvoor Lactulose (dat heeft verder geen werking in het lichaam), 1,5 mg. Van die verstopping kunnen ze ook misselijk worden.
Mijn vriend en ik waren ook niet zo heel erg lief voor elkaar toen Linus zo ziek was Eh.... Ik stond 's nachts vaak op om Linus een voedingsspuit te geven, en dat was niet echt bevorderlijk voor mijn humeur.. Wij hebben daarom tussen de spuiten door geprobeerd om dingen samen te doen af en toe, en vooral praten over hoe we het aan zouden pakken.
Mijn vriend was vorige week een weekje op vakantie (stond al maanden gepland) en deze week is hij weg op conferentie. Ik denk dat die afleiding wel fijn is voor hem, maar als hij straks weer thuis is zal het wel weer moeilijk zijn. Ik heb vorige week echt afscheid genomen van Linus, 's nachts met hem gehuild, ik voelde het echt aankomen. Met Lynx gaat het prima, die vindt het geweldig dat hij nu alle aandacht krijgt, hij rook wel nog aan zijn reismandje, maar verder heb ik niet het idee dat hij erg van slag is ofzo (integendeel dus
).Liefs,
Wendy
Hoi Peeuwke, ik sluit me bij Wendy aan wat betreft het relaxen. Ik heb ook een periode gehad dat ik zwaar in de stress zat om Coco. Ik dacht dat ze supermager werd, als ze braakte (haarbal) dacht ik dat ze echt heel misselijk was, als ze chagrijnig was (eigenzinnig 
) dacht ik dat ze misselijk was. Op een gegeven moment heb ik heel emotioneel de dierenarts gebeld om te vragen of ik moest langskomen met haar (want ik dacht dat het einde was gekomen). De dierenarts zei: "Zolang ze eet en speelt maak ik me geen zorgen. Je kent zelf je kat het best, en je ziet het heus wel als ze zich niet goed voelt." Ik heb het toen zo goed zo kwaad als het kon naast me neergelegd en vooral genoten van Co. Haar gezegd dat ze mijn beste kat ooit was, mijn liefie en vooral heel veel gekroeld met haar. Het heeft toen uiteindelijk voor mijn gevoel nog best lang geduurd voordat het uiteindelijk zover was. En inderdaad: het was overduidelijk dat Co toen wél echt ziek was. Geen twijfel over mogelijk. En dus ook geen twijfel dat het de beste beslissing was om haar te laten gaan.
Moraal is dus eigenlijk: geef het over, laat het los. Geniet van Rusty. Geniet van de tijd die jullie nog hebben met elkaar. Geloof me, je ziet het heus wel als het mis is. Als het mis is, is het écht mis en dan wéét je het. Zolang je twijfels hebt of het nog wel goed gaat, kun je er eigenlijk vanuit gaan dat het dus nog niet zover is. (Kun je me nog volgen?)
In elk geval veel sterkte, het is een klotetijd maar probeer er zoveel mogelijk goede herinneringen en liefde uit te slepen. Ik hoop dat jullie nog lang hebben samen...
) dacht ik dat ze misselijk was. Op een gegeven moment heb ik heel emotioneel de dierenarts gebeld om te vragen of ik moest langskomen met haar (want ik dacht dat het einde was gekomen). De dierenarts zei: "Zolang ze eet en speelt maak ik me geen zorgen. Je kent zelf je kat het best, en je ziet het heus wel als ze zich niet goed voelt." Ik heb het toen zo goed zo kwaad als het kon naast me neergelegd en vooral genoten van Co. Haar gezegd dat ze mijn beste kat ooit was, mijn liefie en vooral heel veel gekroeld met haar. Het heeft toen uiteindelijk voor mijn gevoel nog best lang geduurd voordat het uiteindelijk zover was. En inderdaad: het was overduidelijk dat Co toen wél echt ziek was. Geen twijfel over mogelijk. En dus ook geen twijfel dat het de beste beslissing was om haar te laten gaan. Moraal is dus eigenlijk: geef het over, laat het los. Geniet van Rusty. Geniet van de tijd die jullie nog hebben met elkaar. Geloof me, je ziet het heus wel als het mis is. Als het mis is, is het écht mis en dan wéét je het. Zolang je twijfels hebt of het nog wel goed gaat, kun je er eigenlijk vanuit gaan dat het dus nog niet zover is. (Kun je me nog volgen?)
In elk geval veel sterkte, het is een klotetijd maar probeer er zoveel mogelijk goede herinneringen en liefde uit te slepen. Ik hoop dat jullie nog lang hebben samen...
Ja, ik wil me weer aansluiten bij Desiree . Desiree zei eerder ook al tegen mij dat je het wéét als het écht slecht gaat. Ik wist dat maandag, en vrijdag is Linus overleden. Je ziet het echt wel, en het is ook heel moelijk om dat te zien, waardoor de uiteindelijke beslissing voor euthanasie ook weer íets makkelijker wordt, omdat dat echt het laatste is wat je kan doen, zorgen dat het lijden stopt.
Maar zolang het goed gaat vooral genieten
.
. Desiree zei eerder ook al tegen mij dat je het wéét als het écht slecht gaat. Ik wist dat maandag, en vrijdag is Linus overleden. Je ziet het echt wel, en het is ook heel moelijk om dat te zien, waardoor de uiteindelijke beslissing voor euthanasie ook weer íets makkelijker wordt, omdat dat echt het laatste is wat je kan doen, zorgen dat het lijden stopt. Maar zolang het goed gaat vooral genieten
.Wendy en Desiree,
Heel erg bedankt voor jullie berichten hier!
Jullie hebben gelijk, ik moet gewoon genieten van Rusty.
Hij eet wel al een paar dagen wat minder, maar hij eet nog. En spelen doet hij ook nog wel. Mss wel door het warme weer dat hij minder eetlust heeft.
Nogmaals heel erg bedankt!
Peeuwke
Heel erg bedankt voor jullie berichten hier!
Jullie hebben gelijk, ik moet gewoon genieten van Rusty.
Hij eet wel al een paar dagen wat minder, maar hij eet nog. En spelen doet hij ook nog wel. Mss wel door het warme weer dat hij minder eetlust heeft.
Nogmaals heel erg bedankt!
Peeuwke
Zo, met Rusty gaat het sinds gisteren avond weer heel wat beter! Ben ik blij van. Hij eet terug goed, hij staat zelfs terug in de keuken te "janken" voor eten te krijgen. Prachtig vin ik het gewoon!! Vandaag heb ik goed met hem gespeelt, met zo'n stokje met wat pluimpjes aan. Na het spelen heb ik het stokje op de kast verstopt, met het gedacht dat hij daar niet aankon. Maar... na een tijdje kom ik de slaapkamer binne en Rusty zit op bed. Hij keek naar mij met zijn "engeltjes" ogen en een rose pluimje aan zen bekje hangen. Het was echt een prachtig zicht. Ach... wat hou ik toch van mijn schat.
Groetjes Peeuwke
Groetjes Peeuwke