Graag advies/ervaringen niet doodzieke poes nierfalen

[poesjedemi]

Hallo allemaal,
Omdat ik er zelf niet helemaal uitkom wil ik graag advies, meedenken en soortgelijke ervaringen van jullie. Hoop dat ik er dan zo snel mogelijk uit ben wat ik ga doen.
Een paar jaar geleden heb ik mezelf voorgenomen om nooit meer mijn beestjes bij een dierenarts achter te laten omdat ik mijn kat toen kwijt ben geraakt door een fout van de dierenarts. Heel drama wat ik nog steeds niet uit mijn hoofd kan zetten.
Nu sta ik voor een keus waar ik niet uitkom. Ik hoop dat je mij een beetje kunnen helpen nu!

Het gaat om Demi mijn poes. Demi is 15 jaar. Ongeveer anderhalf jaar geleden ging ik voor een seniorencheck. Uit het bloedonderzoek kwam dat Demi iets verhoogde nierwaarde had niet dramatisch hoog. Demi ging wel meteen op nierdieet, maar omdat Demi ook last heeft van voedsel allergie moest ze na een poosje weer terug op allergie voer. In juli dit jaar merkten ik dat ze veel ging drinken dus haar bloed weer gecheckt nierwaarde was omhoog gegaan naar 275. Demi moest toch weer op nierdieet, gelukkig kreeg ik een tip dat ik haar voer kon laten maken zowel voor allergie en nier problemen. Één maand op het voer leek ze minder te gaan drinken, na 2 maanden begon ze alweer abnormaal veel te drinken. Afgelopen maandag weer haar bloed gecheckt en haar nierwaarde zijn flink omhoog gegaan 475. Urine ook gecheckt geen eiwitten alleen wat waterig niet dramatisch volgens dierenarts. Demi lijkt zich nog niet ziek te voelen ziet er goed uit is niet uitgedroogd en speelt nog. Dierenarts wil haar wel drie dagen opnemen voor een intraveneus infuus en daarna een echo van de nieren. Ze geeft haar een goede kans dat ze nog jaren mee kan omdat ze er nog zo goed uitziet en nog goed in haar vel zit, ook verwacht ze niet dat het regelmatig herhaald hoef te worden. Ik heb geen geloof hierin mijn vertrouwen in dierenartsen is weg en ik geloof haar niet. Ik heb ook in mijn hoofd zitten eerst een echo van de nieren om te kijken wat er aan de hand is. Mocht er een tumor zitten dan wil ik mijn beestje niet 3 dagen opname aan infuus aandoen omdat ze ook heel erg bang is bij de dierenarts. Verder nog belangrijk om te zeggen dat Demi ook last heeft van artrose in één pootje en haar rug, hiervoor krijgt ze novacam wat niet goed is voor haar nieren maar geen andere keus andere ontstekingsremmers gaan er niet in.

Wie heet ervaring met intraveneus infuus, is het zwaar voor het beest hoe krijg je haar terug na het infuus?

[Anne]

Ja hier een negatief ervaring met drie dagen intraveneus infuus
Hummel* had ook nierfalen en na 3 dagen spoelen waren de waardes amper gezakt
Twee weken later is zij alsnog overleden
Ik heb toen met mezelf afgesproken dat nooit meer te doen
Ze zitten drie dagen lang non stop in een kooitje in een voor hen onbekende ruimte
Dat is nogal een ( ongevraagde) opoffering van hun kant

Zo is recent onze Bella overleden, ook zij had nierfalen. Dit nierfalen is ruim twee jaar geleden vast gesteld, ik heb sindsdien haar niet meer laten prikken,
Bella had ook last van haar spijsvertering en stond daardoor ook niet op het gewenste nierdieet, ook kreeg zij daarvoor medicatie
Nu weet ik niet wat haar fataal is geworden, ik vermoed het nierfalen omdat haar urine op het laatst doorzichtig was
Ik ben blij voor Bella dat zij hier thuis in haar vertrouwde omgeving heen is gegaan en niet in een steriele dokterpraktijk
Ook ben ik blij dat we haar lijden niet verlengd hebben met allerlei toeters en bellen

Nog even over de novocam,er zijn ook Chinees kruiden vd huisdierendokter zonder nadelige bijwerkingen voor de nieren
Hier helpt het goed bij Pluto die patella luxatie heeft in zijn achterpoot
Ook helpt het bij artrose. Ik geef het ook aan Joep die nu wat strammer en stijver beweegt
Het heet back motion
https://www.huisdierendokter.nl/achterpoten-rug.html

Heel veel wijsheid voor jou gewenst om de knoop door te hakken
Ik kan je alleen maar adviseren om dicht bij jezelf te blijven en het met je gevoel te doen. Jij kent jouw Demi het beste

[Cerna]

Ja, hier ook ervaringen, maar dan positief.
De opname is voor een kat niet leuk en voor het baasje ook niet want je zit drie dagen in onzekerheid, maar ik kreeg er een herboren kat voor terug die daarna nog 4,5 jaar geleefd heeft (ze was pas 3). En dan ben je die drie dagen weer heel snel vergeten. Dit geldt ook voor je kat trouwens want onze Noa voelde zich bij thuiskomst helemaal senang.

En wanneer de dierenarts zegt dat ze er goed uitziet en goed in haar vel zit dan zou ik haar dat gunnen want de waardes zijn zo hoog dat het vanaf nu alleen maar bergafwaarts zal gaan.
Probeer je over je argwaan - die heel begrijpelijk is - heen te zetten in het belang van Demi.
En ook stoppen met Novacam!

Onze 17,5-jarige Amber heeft ook nierfalen en artrose. De -camfamilie geven was dus niet aan de orde. Ik ben 3 jaar geleden begonnen met PEA, maar een half jaar geleden merkte ik dat ze toch weer strammer werd en daarom ben ik overgegaan op Analgos van de Huisdierendokter. Ik had daar al goede ervaringen mee bij een andere, oude kat.
En Amber loopt weer als een kievit.

[poesjedemi]

Dank voor jullie reactie!!
Twee verschillende meningen dus blijft moeilijk! Toch denk ik dat ik eruit ben, mede door een gesprek met een andere dierenarts.

Mijn dierenarts was mij nogal aan het pushen om Demi zo snel mogelijk aan het infuus te laten gaan en daarna de echo, ik was van mening eerst een echo van de nieren, er kan van alles aan de hand zijn bijvoorbeeld een tumor, dan had ik haar zeker niet 3 dagen aan infuus laten liggen. Dus ik heb het dierenziekenhuis gebeld waar ik de echo wil laten doen. Het dierenziekenhuis hoort bij de dierenkliniek waar ik met Demi kom. Ik heb gevraagd of de dierenarts van daar mij aub wil bellen omdat ik er niet uit kom. In deze dierenarts heb ik veel vertrouwen, hij heeft Demi ook vaak gezien. Ik heb mijn verhaal gedaan haar dossier naar hem gemaild, ook gezegd dat Demi er nog goed ook uit ziet, goed eet niet uitgedroogd geen eiwitten in haar urine en zo nu en dan ook nog speelt. Nierwaarde 475 en heel veel drinkt. Eigenlijk werd hij een beetje boos op zijn collega's uit de andere kliniek. Hij zegt een kat aan infuus die niet uitgedroogd is heeft totaal geen zin zeker als ze zich ook nog eens niet ziek voelt. Wat wel belangrijk was haar bloeddruk laten meten. Nou toen schoot ik uit mijn slof omdat ik daar maandag zelf op heb aangedrongen, maar mijn dierenarts vertelde mij dat ze zo al kon zien aan Demi haar ogen dat Demi geen hoge bloeddruk had. Deze dierenarts vertelde mij als je het aan haar ogen ziet is het al te laat ze kunnen blind worden van hoge bloeddruk het is een sluipmoordenaar. Maandag ga ik een afspraak maken in het dierenziekenhuis voor de echo en meteen de bloeddruk. Dierenarts heeft een boze mail gestuurd naar de andere kliniek.

Mijn dierenarts wil duidelijk geld verdienen over de rug van mijn schatje.
Dus geen infuus maandag voor Demi en misschien wel nooit. Demi is 15 jaar de artrose is behoorlijk heftig dan ook nog eens astma waardoor ze 4x daags gepuft moet worden. Ik wil haar niet meer te veel meer aandoen het wordt er allemaal niet leuker op voor haar. Ik zie haar nog steeds genieten en ze komt nog vaak met mij knuffelen. Niemand wil zijn beestje kwijt maar ik moet niet aan mezelf denken.

Ik ben zo bang voor wat komen gaat!!

[Rik]

15 jaar met nierfalen en geen bloeddruk meten?
Ja, dat is inderdaad stom.
Ik dacht eigenlijk dat dat wel bij de seniorencheck hoorde.

Hier kreeg Bowy op 18 jaar een attack. Eerste wat ze deden was twee dagen achter elkaar een cortisol-achtige injectie (om haar door het ergste van die aanval heen te krijgen) en vervolgens bloedonderzoek PLUS bloeddruk meting. Ze had een niet te meten hoge bloeddruk (boven de 300) en nierfalen. Bij haar was het echter al wel chronisch.

Bowy zag ook nog alleen maar schaduwen. Dat was mij voor die attack niet eens opgevallen en moet al jaren gespeeld hebben. Katten kunnen zich daar heel goed in aanpassen.

Duimpjes draaien hier voor Demi.

[poesjedemi]

Ja hier een negatief ervaring met drie dagen intraveneus infuus
Hummel* had ook nierfalen en na 3 dagen spoelen waren de waardes amper gezakt
Twee weken later is zij alsnog overleden
Ik heb toen met mezelf afgesproken dat nooit meer te doen
Ze zitten drie dagen lang non stop in een kooitje in een voor hen onbekende ruimte
Dat is nogal een ( ongevraagde) opoffering van hun kant

Zo is recent onze Bella overleden, ook zij had nierfalen. Dit nierfalen is ruim twee jaar geleden vast gesteld, ik heb sindsdien haar niet meer laten prikken,
Bella had ook last van haar spijsvertering en stond daardoor ook niet op het gewenste nierdieet, ook kreeg zij daarvoor medicatie
Nu weet ik niet wat haar fataal is geworden, ik vermoed het nierfalen omdat haar urine op het laatst doorzichtig was
Ik ben blij voor Bella dat zij hier thuis in haar vertrouwde omgeving heen is gegaan en niet in een steriele dokterpraktijk
Ook ben ik blij dat we haar lijden niet verlengd hebben met allerlei toeters en bellen

Nog even over de novocam,er zijn ook Chinees kruiden vd huisdierendokter zonder nadelige bijwerkingen voor de nieren
Hier helpt het goed bij Pluto die patella luxatie heeft in zijn achterpoot
Ook helpt het bij artrose. Ik geef het ook aan Joep die nu wat strammer en stijver beweegt
Het heet back motion
https://www.huisdierendokter.nl/achterpoten-rug.html

Heel veel wijsheid voor jou gewenst om de knoop door te hakken
Ik kan je alleen maar adviseren om dicht bij jezelf te blijven en het met je gevoel te doen. Jij kent jouw Demi het beste

Hoi Anne,
Ik ben erg benieuwd naar jou verhaal over Bella. Wil je mij vertellen hoe het verloop bij Bella is gegaan. Ik wil Demi ook niet meer laten prikken, alleen urine checken wil ik wel doen daar hoef ze niet voor naar de dierenarts.

[Rik]

Als Demi zich hetzelfde voelt als Bowy bij de tweede keer bloedprikken (stuk beter) dan kan ik me voorstellen dat je dat nooit meer wilt (ze moesten een krijsende Bowy toen met drie man met rubbere ellebooghandschoenen vasthouden). Bij de eerste keer voelde ze zich gewoon echt ziek en dan gaat het bloedprikken (en het hele DA-bezoek) een stuk makkelijker.

[Anne]

Hoi Anne,
Ik ben erg benieuwd naar jou verhaal over Bella. Wil je mij vertellen hoe het verloop bij Bella is gegaan. Ik wil Demi ook niet meer laten prikken, alleen urine checken wil ik wel doen daar hoef ze niet voor naar de dierenarts.

Op het moment dat er lichte nierfalen werd vastgesteld, dat was in september 2019, at ze heel weinig, was ook afgevallen. Ze stond al vanaf haar jongere jaren op een urinary dieet nadat er blaasgruis was geconstateerd waarvoor ze geopereerd is geweest
Aangezien ik niet zo veel vertrouwen had in de reguliere medicatie, bijv cerenia die niks deed bij onze Hummel* heb ik contact gezocht met een homeopathische dierenarts. Algauw gaf ik Bella homeopathische druppels tegen misselijkheid, eventueel maagzuur en ook om weer beter te eten
En het werkte! Ze ging weer beter eten en kwam weer aan
Helaas was Bella geen natvoer eter, terwijl vocht zo belangrijk was maar toch heb ik toen wat nat-niervoeders geprobeerd en ze at dat in het begin nog wel maar weigerde later weer ( zoals we haar kenden )
Ook heb ik rc nierbrokjes geprobeerd maar dat liet ze ook staan
Dus terug naar de urinary brok die gelukkig heel licht in Fosfor zat en in de eiwitten, beetje vergelijkbaar met de waardes v het nierdieet van rc
En daar deed ze het goed op, mits ik haar elke dag de homeopathische supplementen gaf
Tot dit voorjaar, toen ging het mis Ze werd ziek, lusteloos, wilde niet meer eten en had bloederige frequente diarree. Bij de ( gewone)dierenarts werd koorts vastgesteld, uitdroging en een eventuele overgevoeligheid voor haar urinary dieet. Bella was inmiddels 12 jaar en de da sprak van een overgevoeligheid op haar oudere dag. De da adviseerde een hypoallergeen dieet.
Dat was natuurlijk geen goed nieuws voor haar nieren maar ik had al met mezelf afgesproken dat als het moment kwam dat ze daarvan last zou krijgen ik haar zou laten inslapen( in gedachte hoe het met Hummel* was verlopen)
Ik was enorm blij en opgelucht dat de da nog hoop voor onze Bella zag
Bella heeft toen een vochtinfuus gehad, en wat injecties en ik kreeg dexamethason mee en mirtazapine. Deze combo v medicatie deed het heel goed bij Bella, plus het hypoallergeen dieet natuurlijk
Bella werd weer haar zelf, was weer speels en knuffelig zoals ze altijd al was
Minderen met de dexamethason lukte niet, dan kwam de diarree weer terug plus dat ze weer een bolletje wol werd
Totdat ik overstapte op de gastro intestinal van rc, toen kon ik wel minderen met de dexamethason. Ook met de mirtazapine zijn we gestopt, hebben we heel langzaam afgebouwd want madam woog ineens 4 kilo!! Terwijl toen ze zo ziek was ze nog maar 3.1 kilo woog!
Ongeveer 5 weken geleden ging het mis. Ik had al in de gaten dat ze wat meer water dronk en ook vond ik plas bij de kattenbakken, ernaast, het leek net water
Hummel* had op het laatst ook zulke urine,
Ook begon ze slechter te eten
De da wilde het liefst dat ik urine voor controle kwam brengen maar iets hield me tegen, de gedachte dat ik Bella daarvoor een anderhalve dag op moest sluiten op de kattenkamer vond ik zielig en wat hadden we er aan als er uit se urine controle kwam dat ze ondertussen suikerziekte had ( wat een bijwerking is vd dexamethason) of dat bleek dar ze eiwitverlies had omdat ze ook nierfalen heeft?
Ik zag overigens ook dat Bella uit de tuin ontsnapte om elders te gaan eten,
Dat laatste zou kunnen verklaren waarom ze zo slecht at, ervan uitgaande dat ze ziek werd van " normaal" kattenvoer ivm haar overgevoeligheid
Dus hield ik haar de laatste paar dagen binnen, hopend dat haar spijsvertering weer tot rust zou komen. Ze kreeg ook weer mirtazapine maar de avond dat ik het haar had gegeven wist ik al dat het niet aansloeg. Normaliter kreeg ze er gelijk honger van en nu wilde ze niks meer eten
Ik heb dat geaccepteerd, in het verleden had ze mij al geleerd dat ze geen poes was die je kunt dwangvoeren of spuitjes water kunt geven, dus heb ik haar daar niet mee geplaagd. Dat was een woensdag avond en uiteindelijk is ze de maandag daarna overleden. Ze werd heel wankel, weigerde te eten, ze kroop weg om te sterven, maar omdat ze incontinent werd hebben we een bench voor haar klaar gemaakt met zachte warme dekens. Geregeld zaten we bij haar, vooral toen ze niet overeind kon komen, ik bracht het drinkbakje naar haar mond om te drinken, zo weinig kracht had ze op het laatst. In het begin wilde ze niet onder de dekens liggen maar later accepteerde ze dat
Uiteindelijk gleed ze in een diepe slaap weg
Dit was voor ons heel mooi, om dat zo te doen
Heel anders als je naar de da gaat om ze zo in te laten slapen
Bella was op, dat heeft ze me laten zien en zij had er vrede mee
Ze was net nog jarig geweest en is 13 geworden

Ik hoop dat je hier iets aan hebt, maar meer hoop ik dat je een weg kunt vinden die beiden bij jullie past en jullie beiden dient

Hoe gaat het nu met Demi?

[Anne]

Mijn dierenarts wil duidelijk geld verdienen over de rug van mijn schatje.
Dus geen infuus maandag voor Demi en misschien wel nooit. Demi is 15 jaar de artrose is behoorlijk heftig dan ook nog eens astma waardoor ze 4x daags gepuft moet worden. Ik wil haar niet meer te veel meer aandoen het wordt er allemaal niet leuker op voor haar. Ik zie haar nog steeds genieten en ze komt nog vaak met mij knuffelen. Niemand wil zijn beestje kwijt maar ik moet niet aan mezelf denken.

Ik ben zo bang voor wat komen gaat!!

Dit is exact de reden dat ik steeds vaker het vertrouwen in dierenartsen verlies
Gelukkig heb ik nu een fijne dierenarts gevonden in de praktijk waar ook enkelen werken die ik te zakelijk vind. Voortaan als ik een afspraak maak wil ik alleen nog bij haar komen. Zij heeft mij ook een lief condoleance kaartje gestuurd na het overlijden van Bella, dat was ook haar dierenarts ( zie het verhaal hierboven)
Maar wat fijn dat jij ondertussen een goed gesprek heb gehad met een andere da waardoor je het weer ziet zitten met Demi En je weer hoop hebt!!!
Ik hoop dat er nog vele dagen mogen komen die jullie samen mogen beleven in alle liefde en gemoedelijkheid die er is

[poesjedemi]

Op het moment dat er lichte nierfalen werd vastgesteld, dat was in september 2019, at ze heel weinig, was ook afgevallen. Ze stond al vanaf haar jongere jaren op een urinary dieet nadat er blaasgruis was geconstateerd waarvoor ze geopereerd is geweest
Aangezien ik niet zo veel vertrouwen had in de reguliere medicatie, bijv cerenia die niks deed bij onze Hummel* heb ik contact gezocht met een homeopathische dierenarts. Algauw gaf ik Bella homeopathische druppels tegen misselijkheid, eventueel maagzuur en ook om weer beter te eten
En het werkte! Ze ging weer beter eten en kwam weer aan
Helaas was Bella geen natvoer eter, terwijl vocht zo belangrijk was maar toch heb ik toen wat nat-niervoeders geprobeerd en ze at dat in het begin nog wel maar weigerde later weer ( zoals we haar kenden )
Ook heb ik rc nierbrokjes geprobeerd maar dat liet ze ook staan
Dus terug naar de urinary brok die gelukkig heel licht in Fosfor zat en in de eiwitten, beetje vergelijkbaar met de waardes v het nierdieet van rc
En daar deed ze het goed op, mits ik haar elke dag de homeopathische supplementen gaf
Tot dit voorjaar, toen ging het mis Ze werd ziek, lusteloos, wilde niet meer eten en had bloederige frequente diarree. Bij de ( gewone)dierenarts werd koorts vastgesteld, uitdroging en een eventuele overgevoeligheid voor haar urinary dieet. Bella was inmiddels 12 jaar en de da sprak van een overgevoeligheid op haar oudere dag. De da adviseerde een hypoallergeen dieet.
Dat was natuurlijk geen goed nieuws voor haar nieren maar ik had al met mezelf afgesproken dat als het moment kwam dat ze daarvan last zou krijgen ik haar zou laten inslapen( in gedachte hoe het met Hummel* was verlopen)
Ik was enorm blij en opgelucht dat de da nog hoop voor onze Bella zag
Bella heeft toen een vochtinfuus gehad, en wat injecties en ik kreeg dexamethason mee en mirtazapine. Deze combo v medicatie deed het heel goed bij Bella, plus het hypoallergeen dieet natuurlijk
Bella werd weer haar zelf, was weer speels en knuffelig zoals ze altijd al was
Minderen met de dexamethason lukte niet, dan kwam de diarree weer terug plus dat ze weer een bolletje wol werd
Totdat ik overstapte op de gastro intestinal van rc, toen kon ik wel minderen met de dexamethason. Ook met de mirtazapine zijn we gestopt, hebben we heel langzaam afgebouwd want madam woog ineens 4 kilo!! Terwijl toen ze zo ziek was ze nog maar 3.1 kilo woog!
Ongeveer 5 weken geleden ging het mis. Ik had al in de gaten dat ze wat meer water dronk en ook vond ik plas bij de kattenbakken, ernaast, het leek net water
Hummel* had op het laatst ook zulke urine,
Ook begon ze slechter te eten
De da wilde het liefst dat ik urine voor controle kwam brengen maar iets hield me tegen, de gedachte dat ik Bella daarvoor een anderhalve dag op moest sluiten op de kattenkamer vond ik zielig en wat hadden we er aan als er uit se urine controle kwam dat ze ondertussen suikerziekte had ( wat een bijwerking is vd dexamethason) of dat bleek dar ze eiwitverlies had omdat ze ook nierfalen heeft?
Ik zag overigens ook dat Bella uit de tuin ontsnapte om elders te gaan eten,
Dat laatste zou kunnen verklaren waarom ze zo slecht at, ervan uitgaande dat ze ziek werd van " normaal" kattenvoer ivm haar overgevoeligheid
Dus hield ik haar de laatste paar dagen binnen, hopend dat haar spijsvertering weer tot rust zou komen. Ze kreeg ook weer mirtazapine maar de avond dat ik het haar had gegeven wist ik al dat het niet aansloeg. Normaliter kreeg ze er gelijk honger van en nu wilde ze niks meer eten
Ik heb dat geaccepteerd, in het verleden had ze mij al geleerd dat ze geen poes was die je kunt dwangvoeren of spuitjes water kunt geven, dus heb ik haar daar niet mee geplaagd. Dat was een woensdag avond en uiteindelijk is ze de maandag daarna overleden. Ze werd heel wankel, weigerde te eten, ze kroop weg om te sterven, maar omdat ze incontinent werd hebben we een bench voor haar klaar gemaakt met zachte warme dekens. Geregeld zaten we bij haar, vooral toen ze niet overeind kon komen, ik bracht het drinkbakje naar haar mond om te drinken, zo weinig kracht had ze op het laatst. In het begin wilde ze niet onder de dekens liggen maar later accepteerde ze dat
Uiteindelijk gleed ze in een diepe slaap weg
Dit was voor ons heel mooi, om dat zo te doen
Heel anders als je naar de da gaat om ze zo in te laten slapen
Bella was op, dat heeft ze me laten zien en zij had er vrede mee
Ze was net nog jarig geweest en is 13 geworden

Ik hoop dat je hier iets aan hebt, maar meer hoop ik dat je een weg kunt vinden die beiden bij jullie past en jullie beiden dient

Hoe gaat het nu met Demi?

Dank voor je verhaal!! Eigenlijk nog maar heel kort geleden van Bella. Heftig ook om te lezen ik word er ook wel een beetje verdrietig van, ik vind dat je het heel mooi hebt gedaan voor Bella en inderdaad inslapen bij de da ben ik ook niet voor. Ik heb mijn katten thuis laten inslapen wel met behulp van da.
Heel veel sterkte nog!!

Met Demi gaat het helemaal niet zo slecht, het enige wat ik aan haar merk is dat ze ontzettend veel drinkt. Heel er frustrerend om te zien hierdoor weet je gewoon dat het foute boel is...ik wordt er bang van!

[poesjedemi]

Dit is exact de reden dat ik steeds vaker het vertrouwen in dierenartsen verlies
Gelukkig heb ik nu een fijne dierenarts gevonden in de praktijk waar ook enkelen werken die ik te zakelijk vind. Voortaan als ik een afspraak maak wil ik alleen nog bij haar komen. Zij heeft mij ook een lief condoleance kaartje gestuurd na het overlijden van Bella, dat was ook haar dierenarts ( zie het verhaal hierboven)
Maar wat fijn dat jij ondertussen een goed gesprek heb gehad met een andere da waardoor je het weer ziet zitten met Demi En je weer hoop hebt!!!
Ik hoop dat er nog vele dagen mogen komen die jullie samen mogen beleven in alle liefde en gemoedelijkheid die er is

Heel goed dat je een fijne dierenarts heb gevonden, daar zijn er niet zo veel van.
Ik kan onderhand wel een boek schrijven over wat ik meegemaakt heb met dierenartsen, ik heb er geen vertrouwen meer in veel narigheid meegemaakt met dierenartsen. Hierdoor begin ik ook niet meer aan dieren!
Woensdag wil ik een echo laten maken van haar nieren, urine checken wil ik nog wel dat vang ik zelf op als ze gaat plassen.
3 dagen aan infuus ga ik nooit doen, daar hoef ik niet meer over na te denken. We zullen zien hoe lang het goed blijft gaan. met Demi ik hoop nog een poosje.
Dank voor je bericht!

[poesjedemi]

Als Demi zich hetzelfde voelt als Bowy bij de tweede keer bloedprikken (stuk beter) dan kan ik me voorstellen dat je dat nooit meer wilt (ze moesten een krijsende Bowy toen met drie man met rubbere ellebooghandschoenen vasthouden). Bij de eerste keer voelde ze zich gewoon echt ziek en dan gaat het bloedprikken (en het hele DA-bezoek) een stuk makkelijker.

Demi is heel erg bang bij de dierenarts daardoor helemaal lamgeslagen van angst dus ze kunnen alles met haar doen. Maar ik herken jouw verhaal wel met Bowy, ik heb ook zo'n kat gehad hij werd echt een tijger bij de da. Moest altijd in een dwangkooi mee en voor ieder onderzoek kreeg hij eerst een roesje DRAMA!!

[poesjedemi]

15 jaar met nierfalen en geen bloeddruk meten?
Ja, dat is inderdaad stom.
Ik dacht eigenlijk dat dat wel bij de seniorencheck hoorde.

Hier kreeg Bowy op 18 jaar een attack. Eerste wat ze deden was twee dagen achter elkaar een cortisol-achtige injectie (om haar door het ergste van die aanval heen te krijgen) en vervolgens bloedonderzoek PLUS bloeddruk meting. Ze had een niet te meten hoge bloeddruk (boven de 300) en nierfalen. Bij haar was het echter al wel chronisch.

Bowy zag ook nog alleen maar schaduwen. Dat was mij voor die attack niet eens opgevallen en moet al jaren gespeeld hebben. Katten kunnen zich daar heel goed in aanpassen.

Duimpjes draaien hier voor Demi.

Heel eng!! ik ga deze week nog haar bloeddruk laten meten!

[Cerna]

Wanneer je dan geen opname wilt, ga dan in ieder geval voor onderhuids infuus. Dat duurt een half uurtje en dat zou je dan 3 dagen achter elkaar kunnen laten doen.

Want wat heeft het voor zin om de bloeddruk te meten wanneer de creatininewaarde bijna 500 is (en waarschijnlijk nu nog hoger). Bloeddrukpilletjes krijgen echt die nierwaardes niet naar beneden, hoor.
Wat heeft het voor zin om Semintra te geven wanneer mocht blijken dat er eiwitten in de urine zitten. Ook Semintra krijgt de nierwaardes niet naar beneden.
Om over een echo maar niet te spreken.

Het enige wat helpt is infuus. En het enige wil je niet want "we zullen wel zien hoelang het goed gaat". Ze is verdorie pas 15.
Ik word hier zo boos en verdrietig om. Bah!

[poesjedemi]

Wanneer je dan geen opname wilt, ga dan in ieder geval voor onderhuids infuus. Dat duurt een half uurtje en dat zou je dan 3 dagen achter elkaar kunnen laten doen.

Want wat heeft het voor zin om de bloeddruk te meten wanneer de creatininewaarde bijna 500 is (en waarschijnlijk nu nog hoger). Bloeddrukpilletjes krijgen echt die nierwaardes niet naar beneden, hoor.
Wat heeft het voor zin om Semintra te geven wanneer mocht blijken dat er eiwitten in de urine zitten. Ook Semintra krijgt de nierwaardes niet naar beneden.
Om over een echo maar niet te spreken.

Het enige wat helpt is infuus. En het enige wil je niet want "we zullen wel zien hoelang het goed gaat". Ze is verdorie pas 15.
Ik word hier zo boos en verdrietig om. Bah!

Jammer dat je er zo boos en verdrietig om wordt! Boos en verdrietig ben ik ook omdat ik mijn beest niet kwijt wil en het beste voor haar wil. Geloof me ik ben hier kapot van en denk nergens anders meer aan. Eerst zal ik je uitleggen waarom ik haar niet 3 dagen wil op laten nemen. Demi is ontzettend bang zo bang dat ze thuis al weg kruipt als ik al visite over de vloer krijg dan maar niet te spreken hoe bang als ze bij de dierenarts is. Dan haar artose is zo heftig dat mijn gevoel zegt mocht het nog maar iets verergeren het voor haar ook niet meer te doen is, dan nog haar astma waardoor ze 4x daags gepuft moet worden ook geen pretje voor haar. Boos ben ik op mijn dierenarts dat ze alleen maar over 3 dagen opname begint en niet met de optie komt voor onderhuis infuus. Wat ik ook al schreef Demi is niet uitgedroogd infuus heeft alleen zin als ze uitgedroogd is en bij crisis(hebben 2 andere dierenartsen mij verteld) mocht ze ineens uitgedroogd zijn is dat voor mijn inderdaad een optie. Demi is bijna 16 jaar dat noem ik pas! Ook weet ik dat ze van een echo en bloeddruk meten niet beter wordt, maar ik vind het wel belangrijk om te weten hoe hoog haar bloeddruk is en ook wil ik weten of er geen tumor in haar nieren zit en hoe haar nieren ervoor staan, hierna kan ik bespreken hoe of wat met haar te doen.