Graag advies! Nierfalen in combi met hoge schildklier en hartfalen

Forum voor alle vragen m.b.t. nierziekten (nierfalen/nierinsufficientie)
Plaats reactie
Elisa-kat
Kitten
Berichten: 1
Lid geworden op: 09 jan 2022 20:39

Graag advies! Nierfalen in combi met hoge schildklier en hartfalen

Bericht door Elisa-kat »

Hallo forumleden,

Ik zou graag jullie advies en inzichten willen ontvangen over mijn kat Hera waar helaas veel bij speelt. Het is dan ook een lang verhaal.

Maar eerst willen we aangeven dat we het gevoel hebben dat Hera nog steeds zin heeft in het leven en niet (ondragelijk) lijdt dan wel geen zin meer heeft. Ze heeft uiteraard wel af en toe haar mindere momenten. Haar oortjes staan meestal overeind, ze is nog actief en nog steeds is zij elke ochtend vrolijk. Zij eet redelijk, soms beter dan anders.

Hera heeft van kitten af aan vaak “gehoest”. Meestal een paar keer per week. Dit melde we altijd bij de controles maar DA heeft nooit aanleiding gevonden om verder te onderzoeken. In 2019 is er bij onze kat Hera nierfalen ontdekt. Zij heeft toen infuus gekregen en krijgt sindsdien nier dieet en Semintra. Ook heeft zij toen antibiotica gehad i.v.m. bloed en te veel eiwit in de urine.

Waardes 19 februari 2019
SDMA 53 ref 0-14 hoog
CREA 538 ref 71-212 hoog
UREA 35,1 ref 5,7-12,9 hoog
TP 92 ref 57-89 hoog
GLOB 63 ref 28-51 hoog

TT4 24 ref 10-60
HCT 32,4% ref 30-45
MCV 40,5 fL ref 41-58 laag
NEU 12,86 ref 2.50-12.50 hoog

Mono 1,13 ref 0.15-1.70

Waardes 20 februari
Upro 1,28 g/L
Ecrea 0,75 g/L
UPC 1,70

Waardes 28 februari (na spoelen)
SDMA 38 ref 0-14 hoog
CREA 288 ref 71-212 hoog
UREA 20,4 ref 5,7-12,9 hoog

TP 72 ref 57-89
GLOB 47 ref 28-51


Hera heeft altijd veel gehoest, meestal meerdere hoestbuien per week. In mei 2021 kreeg zij plotseling een “aanval”. Mijn andere kat deed vervelend tegen haar en zij wilde weg lopen en haar achterpoot deed het opeens niet meer, kreeg een hoestbui en ze kon direct niet meer goed ademhalen (met bekje open). Snel na de aanval kon zij weer haar achterpoot gebruiken (zonder problemen) maar ze bleef lange tijd moeite hebben met ademhalen, ze was echt benauwd.
Het was ons ook opgevallen dat ze vaker ging “hoesten” en dat ze hierna soms even met bekje open moest ademhalen.
We zijn na de aanval direct naar de dierenarts geweest en uit de bloedtesten kwam eruit dat zij een veel te snel werkende schildklier heeft. Ook is er een fBNP test geweest, uitslag abnormaal, waaruit blijkt dat er iets mis met haar hart kon zijn en ze hoorde een klein beetje vocht bij haar longen. Er is een röntgenfoto gemaakt, conclusie DA: iets meer vocht vlakbij het hart dan normaal, longen goed. Crea en Urea waren goed, maar dat komt door de snel werkende schildklier volgens DA. Kalium was laag.
Zij heeft toen medicatie voor haar schildklier gekregen (carbimazoloorzalf) + kalium die we aan het voer kunnen toevoegen. Overige acties vond de dierenarts niet nodig.

18 mei 2021
SDMA 24 ref 0-14 hoog
CREA 157 ref 71-212
UREA 10,09 ref 5,7-12,9
TP 67 ref 57-89
GLOB 43 ref 28-51
Kalium 3 ref 3.5-5.8 laag
TT4 87 ref 10-60 hoog
HCT 27,8% ref 29.7-44.5 laag
MCV 38 fL ref 38.1-53.9 laag

NEU 5,99 ref 2.50-12.50
MONO 0,86 ref 0,15-1.70

8 juni 2021
SDMA 18 ref 0-14 hoog
Na 166 ref 150-165 hoog

Kalium 4,3 ref 3.5-5.8
TT4 53 ref 10-60
fBNP: abnormaal

1 september 2021
Na 161 ref 150-165
Kalium 4,8 ref 3.5-5.8
TT4 13 ref 10-60

Bij deze controle ook aangegeven dat ze nog steeds soms met haar bekje open ademhaalt.

Eind november had zij wederom een “aanval” waardoor zij weer moeite had met ademhalen (met achterpootje nu niks mis). Een paar dagen daarvoor was ons al opgevallen dat haar energie wat minder was en je haar af en toe hoorde ademhalen / moeite had met ademhalen. Dit duurde nooit lang. We wilde dan ook binnenkort een afspraak met de DA maken. Direct na de aanval zijn we weer naar de DA geweest. Er is toen vocht aangeprikt en die was niet draderig en er is een echo gemaakt. Conclusie: geen tumor, sprake van nier calcificatie en er was overal vocht, waarschijnlijk doordat haar hart ook niet goed werkt. Zij stelde voor om haar te laten euthanaseren. Gezien wij niet vonden dat zij hiervoor ontzettend ongelukkig was (behalve dat we af en toe zagen dat ze moeite had met ademhalen) wilde we eerst vochtafdrijvers proberen. Die hebben we toen meegekregen (2x daags een kwart pil =10 gr dimazon per kwart). De dagen daarna leek het niet te helpen (blijvend moeten met ademhalen, leek niet (goed) te kunnen slapen) waarop we donderdagochtend hadden gebeld om haar vrijdag einde middag te laten euthanaseren. Totdat zij einde donderdagmiddag eindelijk in een diepe slaap viel en hierna weer wakker werd alsof er niks aan de hand was: ze kon weer gewoon ademhalen en leek weer een vrolijke kat. Vrijdag middag hebben we het euthanaseren afgebeld en hebben we een doorverwijzing gevraagd naar een gespecialiseerde kliniek om naar haar hart te laten kijken.

In de kliniek is er een hartfoto gemaakt. Hierop was te zien dat zij een uitgerekte hartwand heeft. De specialisten dachten echter niet dat het DMC is, maar vermoede HMC waardoor de hartwanden zijn verdikt en uiteindelijk is uitgerekt. Zij gaven aan dat de oorzaak van de uitgerekte hartwand er niet toe doet: het is niet te genezen. Vanuit de kliniek heeft zij hartmedicatie gekregen om haar hart te ondersteunen (2x daags halve pil Vetmedin) en bloedverdunners (1x daags een kwart Clopidogrel). HIerna heeft ze heel af en toe el eens dat ze met haar bekje open adem haalt. Maar dit duurt nooit langer dan een minuut. Het gaat sindsdien, qua ademen, goed.

Een paar dagen voor kerst zagen we opeens dat Hera buiten de bak plaste en hier bloed in zat. Wederom direct naar de DA voor urinetest (21-12). Tevens vermeld dat we er achter zijn gekomen dat zij elke keer diarree heeft (met nog vier andere katten in huis is het soms lastig achter te komen dat zij diegene was met diarree, ook omdat onze ander kat vaker last hiervan heeft). Daarnaast aangegeven dat ze een erg droog neusje heeft en het lijkt alsof ze te weinig vocht heeft. DA gaf aan te veel eiwitten in de urine. Advies; urinary dieet. Verder geen actie.
Urineresultaten heb ik helaas niet in bezit.

Tijdens de kerst viel ons op dat zij opeens weinig zin had in eten en een erg bleek en droog neusje had. Ook wilde ze niet veel eten. We dachten meteen aan bloedarmoede en hebben we de DA na kerst gebeld. Wederom vermeld dat Hera nu alleen diarree heeft en geen vaste ontlasting. Ook deden we de vachttest en zagen wij dat ze vocht te kort had. Ik weet niet meer precies wat de DA heeft gezegd (waarschijnlijk aankijken) maar we hebben geen extra medicatie of consult gehad.

De volgende dag zagen we dat ze wankel liep en zijn (28 december) naar de DA geweest. DA zag inderdaad dat ze een beetje wankel liep en bleke slijmvliezen heeft. Dat zou volgens de DA kunnen komen doordat we zijn overgestapt op urinary diet en dat er wellicht sprake kan zijn van licht bloedarmoede. Advies DA: stoppen met urinary diet en terug naar nierdieet. Ook hadden we een eetlustopwekker gevraagd, we kregen voor een aantal dagen cerenia mee.

Op 29 december hebben we wederom gebeld en een onderhuids infuus gevraagd. TEvens een B12 shot omdat we bloedarmoede vermoeden. Ze voelde zich hierna meteen beter. Ook om een bloedtest gevraagd om bloedarmoede te bevestigen, deze is 31-12 afgenomen.
Conclusie DA: er is sprake zijn van lichte bloedarmoede. Verder geen actie nodig.

Waardes 14-12-2021
SDMA 21 ref 0-14 hoog
CREA 214 ref 71-212 hoog
UREA 20,03 ref 5,7-12,9 hoog
TP 83 ref 57-89
GLOB 56 ref 28-51 hoog
AMYL 1530 ref 500-1500 hoog

Kalium 4 ref 3.5-5.8
Na 158 ref 150-165
TT4 34 ref 10-60

Waardes 31-12-2021
CREA 210 ref 71-212
UREA 16,6 ref 5,7-12,9 hoog
TP 79 ref 57-89
GLOB 51 ref 28-51
Kalium 3,4 ref 3.5-5.8 laag
Na 160 ref 150-165

HCT 23% ref 29.7-44.5 laag
MCV 36,4 fL ref 38.1-53.9 laag
WBC 23,80ref 5.50-19.50 hoog
NEU 20,56 ref 2.50-12.50 hoog
MONO 1,73 ref 0,15-1.70 hoog


Sindsdien heeft ze nog een paar keer onderhuids infuus gehad en nog een B12 shot (alles op ons verzoek), En hebben we om een eetlustopwekker gevraagd, we hebben nu een oorzalf (met werkzame stof Mirtazapine).
We hebben gevraagd of we zelf onderhuids infuus mochten geven, en dit mocht. Woensdag 5 januari heeft de DA het nog gedaan en hierna zouden we het zelf proberen. We hebben het meerdere malen geprobeerd maar helaas niet gelukt (zij is extreem wild als het gaat om prikken).
Vrijdag 9 januari hebben we gebeld met de DA dat Hera nog steeds diarree heeft en daardoor volgens ons ook elke keer zo snel uitdroogt. DA heeft iso gel voorgeschreven en daar moesten we de aankomende dagen mee aankijken of het werkte.

Zaterdagmiddag gingen we Hera wegen: 2,94 kilo. Hierna gingen we ’s avonds weg (er was nog iemand thuis om op haar te passen) en ’s nachts om half één kwamen we terug en viel het ons op dat Hera er ontzettend mager uit zag. Diegene die bij Hera was gebleven gaf aan dat Hera had overgegeven (doet ze anders bijna nooit) en wederom vaak diarree had. We gingen haar wegen: ze woog opeens 2,64 kilo. Ze liep ook elke keer naar de kraan of waterbak alsof ze wilde drinken maar deed het uiteindelijk niet. Idem met het voer.

De volgende dag, zondag, zijn we naar de spoed geweest. Dat kon in de middag. Voor die tijd wilde ze niet eten of drinken. We hebben zelf besloten om in de ochtend geen plaspil te geven omdat ze anders nog meer zou uitdrogen. Ze heeft daar onderhuids infuus gekregen (op ons verzoek). En hebben we een shot Cerenia gevraagd tegen de misselijkheid. Deze DA gaf aan dat de diarree waarschijnlijk kwam doordat haar nieren gewoon niet meer goed werken (dat haar waardes omhoog gegaan kunnen zijn) en dat we maar in de gaten moeten houden of ze nog wil eten want anders, gaf de DA aan, is het einde zaak. Ook gaf hij aan even te stoppen met de plaspillen.

Hierna begon Hera weer voorzichtig te eten en te drinken, dat geldt ook voor vandaag. Qua eten en drinken gaat het redelijk. Wel hebben we vanochtend weer een plaspil gegeven omdat ik haar ’s nachts weer moeilijk hoorde ademhalen. Dat is nu weer helemaal weg. Ik heb haar net gewogen: rond de 3 kilo.

Het is een heel lang verhaal geworden maar ik zou graag jullie mening en adviezen horen. Wij weten het nu even niet meer. Mijn gevoel zegt dat er nog veel meer gedaan kan worden: kan de oorzaak van de diarree niet verholpen worden? Haar WBC, NEU en MONO waarden zijn hoog, dat zou kunnen duiden op infecties (https://mcvoordieren.nl/kennisbank/bloe ... oedcellen/). Kan er iets gedaan worden met de bloedarmoede? Haar MCV waarde was laag wat kan duiden op bloedarmoede ten gevolge van ijzergebrek. Maar de DA geeft aan dat de waardes niet zodanig slecht zijn dat er actie ondernomen moet worden en ijzer toevoeging vinden ze een slecht idee.

Hoe denken jullie hierover?

Alvast heel erg bedankt voor het meedenken!!
Gebruikersavatar
Rik
Tijger
Tijger
Berichten: 7640
Lid geworden op: 24 mei 2014 02:30

Re: Graag advies! Nierfalen in combi met hoge schildklier en hartfalen

Bericht door Rik »

Ik zie dat dit alweer een paar dagen geleden is. Hoe is het nu met Hera?

Ik heb geen ervaring met de combinatie van nierfalen met hoge schildklier en hartfalen. Alleen nierfalen. Wel dacht ik bij het lezen van je verhaal elke keer... "hebben ze hier aan gedacht" alleen maar om wat zinnen verder te lezen dat dat ook getest is of getest gaat worden. Dus ik denk dat er al behoorlijk wat onderzocht is. Wel mistte ik eigenlijk de bloeddruk. Niet dat ik daar echt symptomen van zie maar omdat vrijwel echt al het andere al bekeken is...

Ook lees ik dat de dierenarts het nu ook even niet meer zo 123 weet. Ik vraag me af in hoeverre die ruggespraak gehouden heeft met collega's of misschien een specialist geraadpleegd heeft? Zo niet, zou dat dan niet een idee zijn. Niet zozeer om te twijfelen aan de dierenarts maar het kan op een gegeven moment wel zo zijn dat een vers paar ogen en hersenen nieuw inzicht kunnen geven. Zeker omdat het hier nu lijkt te gaan om meerdere afwijkende waardes die elkaar op speciale manier hebben kunnen beïnvloeden.

Hopelijk zijn jullie al wat meer te weten gekomen en gaat het mar Hera weer wat beter.

PS. cerenia is dacht ik niet echt een eetlustopwekker maar meer een anti-misselijkheidsmiddel (wat veel gebruikt wordt als de kat misselijk is en dus niet eet). Een echte eetlustopwekker is bijvoorbeeld een lage dosering mirtazapine of diazepam.
Grtz, Rik
Bono ♂ & Yuna ♀ ( † Bowy ♀ ) (Fotoalbum)
Plaats reactie