Nierfalen poes

[Synemios]

Ik ben het eens met het bericht van Zizi en ik zie ook geen verwijten, maar ik zie wel iemand die probeert te helpen en eerlijk is.
Verder eens met kikimax, en ik wens jou en je kat veel sterkte

[Anne]

ik ben verpleegkundige al sinds vele jaren.

Wat ik besef is dat ik mijn kat niet opnieuw onderhuids infuus ga geven, hij is zeer zwak

Gedraag je dan ook als verpleegkundige en neem je verantwoordelijkheid
Jouw kat is erg zwak, wordt elke dag zieker omdat zijn lichaam zich vergiftigd
Beter worden doet hij niet
Wat jij nu doet is rekken en rekken
Verlos hem zo snel mogelijk uit zijn lijden, dus nogmaals
gedraag je als een verpleegkundige

Zizi heeft het allemaal goed uitgelegd, ook ik probeerde dat maar het lijkt wel alsof het jou niet raakt dat je kat zich nu zo beroerd voelt

[Coraline]

Dit is een forum waar oa informatie en kennis wordt gedeeld. Er zijn veel meelezers en mensen die even een account aanmaken omdat ze een (dringende) vraag hebben. Dus elke uitleg wordt hier gewaardeerd. De uitleg die Zizi gaf is erg van nut, ook voor anderen en zeer belangrijk om hier op te schrijven.
En dan maakt het niets uit of je zelf verpleegkundig, dokter, professor of leek bent. Als iemand een vraag stelt of een gebeurtenis deelt dan is een ieder vrij om daar een antwoord op te geven.
Zizi deed dit in mijn ogen erg netjes en gaf aan zoals het bij haar overkwam en sprak ook over dat ze gevoelens herkende.
Ik snap dat getypte woorden op allerlei manieren gelezen kunnen worden. Maar ik hoop Stephanie dat je nog meeleest en haar bericht nog eens leest en je verplaatst in jouw kat.
Jouw eigen reactie vond ik nogal veroordelend, maar ook dat ligt aan mijn interpretatie.

Aan Zizi hoop ik dat zij niet te geschrokken is van het antwoord op jouw mooi en duidelijk geschreven stuk. Kan mij voorstellen dat je je onzeker voelt door de reactie van Stephanie. Maar het was fijn om jouw bijdrages te lezen en hoop dat je terugkomt.

[Zizi]

Aan Zizi hoop ik dat zij niet te geschrokken is van het antwoord op jouw mooi en duidelijk geschreven stuk. Kan mij voorstellen dat je je onzeker voelt door de reactie van Stephanie. Maar het was fijn om jouw bijdrages te lezen en hoop dat je terugkomt.

Ah lief en dank je wel! Gelukkig was ik niet geschrokken en was het niet de reden dat ik er even niet was.


Stephanie, ik zie dat je erg geraakt bent door mijn bericht. Mijn vermoeden is dat het aan je eigen onzekerheid raakt en je daarom in de aanval gaat. Juist daarom hoop ik dat je vooral eerlijk naar je kat gaat kijken, probeer ook even wat afstand te nemen zodat je je kat kunt zien om wie en hoe hij was en nu is. Dat is als baasje soms ontzettend moeilijk en weet ik zelf helaas ook een hoop van.
Ik wens je kat het beste.

[stephanie c]

Mijn liefste schat is op op 8 maart om 4U30 s'morgens overleden. Hij geeft geen euthanasie gehad, en daar ben ik heel blij om, hij heeft tot een paar uur voor zijn dood nog gereageerd op mij. We hebben nog samen zalige momenten gehad, jammer genoeg heeft hij waarschijnlijk ook wel wat pijn gehad ( pijnvrij kon helaas niet) hij kreeg morfine als pijnmedicatie. Aan Anne ( verlos hem snel uit zijn lijden) dit moet ieder elk voor zich uitmaken. Ik ben blij met de manier waarop het gegaan is. Blij is een contra dictie , want ik mis hem zo erg

[Anne]

Heel veel sterkte met het verlies van je kat. Fijn dat jullie nog mooie momenten hebben beleefd, daar kun je op terug kijken

Ik weet helaas waar ik het over heb, met onze Hummel* heb ik te lang gewacht en dat doe ik nooit meer
Je moet naar het belang van je kat kijken en niet andersom
Ik ben blij te horen dat je poes nog pijnmedicatie heeft gehad

Nogmaals veel sterkte en gecondoleerd met het verlies van je poes

[stephanie c]

Bedankt, ik weet dat dit in België en Nederland een zeer gevoelig onderwerp is, al of niet euthanasie. Het heeft soms door mijn hoofd gespookt, maar telkens begon hij terug te eten, tot de laatste dagen, hij was zo'n vechter, mijn eigenwijze lieve schat, hij was 1 uit de duizend, van wie ik zielsveel hield. Ik zou het niet over mijn hart gekregen hebben om hem te euthanaseren, hij zou tot zijn laatste snik zich verzet hebben. Ik ben er quasi non stop bij geweest, zelfs s'nachts. Het is een leeg huis zonder hem, hij heeft zijn poot afdruk op mijn hart achtergelaten, voor mij was hij mijn kindje, ik heb de laatste tijd voor hem gezorgd, maar in de jaren die we hebben gehad, heeft hij ook keigoed voor mij gezorgd, hij was er in mijn slechtste dagen ( toen ik ziek werd op 28 jaar en nog steeds ziek ben, tijdens mijn behandeling, ik heb me altijd opgetrokken aan hem.

[Synemios]

Sterkte met het verlies van je poes.

[Anne]

Klinkt alsof jullie een heel bijzondere band hadden met elkaar. Lief en bijzonder dat hij jou heeft verzorgd toen je zo ziek was, dat is toch heel speciaal
Heel moeilijk als je kameraad dan zo overlijd
Nogmaals heel veel sterkte, ik hoop dat je ooit weer je hart kunt openstellen voor een andere lieve vierpoter
Hier verlicht het altijd mijn verdriet

[stephanie c]

Bedankt, ja we hadden een heel speciale band ( hij paste zo goed bij mij, eigenzinnig en toen hij ziek was, kwam hij troost zoeken, hij zocht me continue op, terwijl hij de rest negeerde), ik ben nog niet toe aan een nieuwe poes, ik zou hem te veel vergelijken, ik wil er de nodige tijd laten overgaan. Ooit komt er wel een nieuwe poes hoor, ik zou nu niet moeten gaan naar een asiel, ik kom sowieso thuis met een poes, maar ik kan het nog niet. De poes is heel zijn leven mee geweest naar de badkamer, en liep dan op de rand van het bad terwijl ik erin zat, ik legde hem vaak op mijn schouder, ik moest hem niet vasthouden gewoon tegenhouden, hij sliep vaak bij me, op 1 dag lag hij gewoon half op mijn hoofd, grappig

[Anne]

Dat lijken mij heel speciale herinneringen. Wat mooi dat hij zo bij je kwam als je in bad zat.Dat zul je wel missen
Neem alle tijd die je nodig hebt, fijn dat je naar het asiel gaat als je er weer klaar voor bent
daar zitten zoveel lieverds op een tehuisje te wachten
Nogmaals sterkte met je verdriet