Ineens chronisch nierfalen?

[Basja]

Het is soms best lastig zoeken allemaal. Wat gemeten is en waar het dan voor staat.
Maar heb ook nog hier de uitslag van de 1e test (een maand ervoor gedaan)

Bun: 7,9 (4,9-11,9)
Crea: 116 (67-155)
Albumine: 28 (23-35)


Toen was alles dus goed met de nieren. Overigens had hij toen net 1 puntje te hoog op glucose, maar dat was bij laatste dus wel weer in orde.

In de uitslag wordt gewezen op een mchc alert. (Hemaglobine)
Maar bij welke mogelijke ziektebeelden dat dan weer zou kunnen horen. Nog geen idee.

Een second opinion misschien goed idee.
Toestand blijft hetzelde. Niet zichtbaar ziek, alleen moeilijke eter. Heb de laatste dagen zijn maag niet meer gehoord. Elke dag nog wel wat bijvoeren, maar eet ook redelijk zelf. Net of het wat op,gang moet komen, maar eet ook brokjes
En ik had net nieuw merk natvoer gekocht. Tot op de laatste kruimel opgegeten
Straks maar weer wat geven.

[Basja]

Als ik dit zo lees is inderdaad de grens 200 en zit het met die p/c <80.0 wel goed.

http://www.menarinidiagnostics.nl/conte ... li2015.pdf


Aanvulling: ik zie nu ook dat deze aution4010 ook is gebruikt voor de urinetest van mijn kat.

[Rik]

Yep, ik wist dat ik die 200 ooit eerder had gezien.

En precies de reden van het bloedonderzoek is het slechte eten. En juist de ureum (bun) is prima. Vaak is deze bij nierpatiëntjes ook hoog en dat geeft misselijkheid waardoor er slecht gegeten wordt.

Dus denk ik dat het slecht eten een andere oorzaak zou moeten hebben.

[Basja]

Ja, daar houd ik ook nog sterk rekening mee.
Gebit was trouwens goed, tandvlees ook. En niks te voelen aan zijn buik.
En geen alvleesklierontsteking.
Wat dan wel is de vraag. Ik zal ook nierfalen niet uitsluiten.
Heb nog geinformeerd of een echo ook zinvol was.
Dit hoefde niet, maar misschien toch nog in overweging nemen dan maar.
Eerst kijken of ik het moeilijke eten kan doorbreken en de weerzin voor eten nog te maken heeft met zijn eerdere misselijkheid.

[Basja]

Oh en dat witte schuim bij plassen weet ik niet. Hij plast nooit op de kattenbak en ik heb aardig wat geduld moeten hebben om zijn plas op te vangen.
Heb hem toen even verplicht binnengehouden, maar hij gaf in eerste instantie de voorkeur aan een plantenbak op tafel . Maar de twee plassen die ik uiteindelijk wel heb gezien waren normaal. Normale hoeveelheid, hooguit meer omdat hij het had opgehouden, het plassen leek geen moeite te kosten of pijn te doen. En toen in elk geval geen wit schuim.

[Cerna]

Erik, bij Gizmo was er ook sprake van een dalende Albuminewaarde en dat zie ik hier ook. Gizmo had geen nierfalen, maar wel eiwitten in de urine. Dat werd veroorzaakt door het FIV-virus. Hij kreeg Semintra en de waarde werd weer beter.

Ik begrijp uit je verhaal over het niet plassen op de kattenbak, dat Tygo een buitenkat is. Dat hij ook buiten de eigen tuin komt?
Ik wil je geen schrik aanjagen, maar ik zou om een snaptest FeLV/FIV vragen. Gewoon voor de zekerheid en omdat hij geen binnenkat is en mocht hij dan FIV hebben opgelopen, dan mag hij niet meer naar buiten.
Maar natuurlijk hoop ik voor je dat dat niet het geval is!

[Rik]

Ja, maar ik zie hier eigenlijk niet veel eiwitverlies in de urine. Dat zou je dan toch ook moeten zien?

Een verlaagde albumine kan ook aan te weinig eiwit liggen in het eten. Misschien dus ook door het te weinig eten. Misschien is het handig ook de globuline te weten zodat de a/g ratio bekend is.

https://www.mcvoordieren.nl/eiwitten-in-het-bloed

Maar het is niet onverstandig om die waarde wel in de gaten te houden. En snaptest is inderdaad ook handig omin de vervolgonderzoeken mee te nemen.

[Basja]

Direct even opgezocht. De a/g is 0.92 (0.4-1.3) en is dus goed.
Ik heb al wel wat ingelezen over fip/felv, maar zag daar ook vooral koorts als symptoom voorbij komen en daar heeft hij (nog) geen last van. Maar zal het wel in mijn achterhoofd houden voor evt vervolgbezoek DA.
Ik houd nog met vanalles rekening en ook dat mocht het geen nierfalen zijn, het niet zo is dat er dan niet iets anders aan de hand is.
Zijn maatje is 3 jaar geleden overleden op 11 jarige leeftijd aan een tumor onder de tong. Dacht dat ik met een kat met gebitsproblemen naar de DA ging, omdat hij moeilijk at. Maar kwam dus thuis met een poesje dat uiteindelijk nog een aantal weken geleefd heeft en ik toen heb moeten laten inslapen.
Toen ik met Tygo heenging spookte dat ook nog door mijn hoofd en was allang blij dat er niets in zijn bekje zat. Maar niet weten wat het is, althans niet zeker weten (want chron nierfalen), is ook heel vervelend. Ook omdat ik nu niet weet wat het beste voor hem is.
Heb inmiddels een proefpakket nierdieetvoeding besteld, zodat ik kan uitvogelen wat hij lekker vindt.

[Cerna]

Geen Fip, maar Fiv (kattenaids).

Ik heb anderhalf jaar geleden een zieke zwerfkat in huis genomen. We hebben hem laten onderzoeken, maar alles bleek prima. Maar regelmatig had hij rommelende darmen en diarree waarvoor geen oorzaak gevonden werd.
Uiteindelijk hebben we een uitgebreid bloedonderzoek laten doen want er was iets. Maar wat?
En daar kwam uit dat het ureum verhoogd was, albumine verlaagd en er was iets met de bloedlichaampjes (weet zo gauw niet meer wat). Ik kreeg Fortekor mee, moest nierdieet gaan geven en kreeg het verzoek om een maand later weer te laten controleren.

Na een maand bleek het ureum gedaald te zijn tot onder de referentiewaarde, maar albumine was nog verder gezakt (in februari 20 en in maart 15). Wat was er aan de hand? De dierenarts had geen idee.
Ik ging googelen en kwam FeLV of FIV tegen en schrok me lam.
De dierenarts geloofde niet dat het dit was want de andere uitslagen wezen hier niet op. Tóch een snaptest gedaan en het bleek FIV te zijn. Zo verdrietig. Gizmo mocht bij ons blijven wonen omdat hij geen vechtersbaas was en ik hoopte dat hij - na alles wat hij had moeten meemaken - nog een paar fijne jaren bij ons zou hebben.

We kregen Semintra mee en moesten hem veel vitamientjes gaan geven (Nutriplusgel). Het albumine steeg weer, hij kwam weer aan en een paar maanden ging het bergopwaarts.
Eind september werd hij lustelozer, kreeg steeds meer honger, maar viel ook steeds meer af. Eind oktober hebben we hem laten inslapen.

Gizmo zat al in het laatste stadium van FIV en was al vrij oud en daardoor konden we niet zo heel veel voor hem doen, maar wanneer het bijtijds ontdekt wordt en met de juiste zorg en medicijnen, kan een kat nog jaren een goed leven hebben. Maar hij is wel een potentieel gevaar voor andere katten.

We weten niet wat Tygo heeft, maar er is wel iets aan de hand en daarom adviseer ik die snaptest. Vooral omdat hij misschien veel met andere (vreemde) katten in aanraking is geweest/komt.

[Basja]

Ik denk dat ik alles even op een rijtje zet:
Voors en tegens voor het chron nierfalen.
Andere mogelijke ziektes en in hoeverre de waardes daarbij passen.
En de mogelijke vervolgonderzoeken: nieuwe bloedtest, testen op fiv/felv of echo.

En binnenkort dan deze mogelijkheden met DA ga bespreken. En ze hebben daar meerdere, dus denk dat ik even een andere vraag als soort van 2nd opinion.

Ik denk trouwens dat Gizmo dan ook bloedarmoede (de bloedlichaampjes) had. Dat heeft Tygo dus weer niet. En ook geen koorts gehad.
Eigenlijk heb ik nog geeneen ziektebeeld gevonden waarin ik Tygo volledig herken. Vaak zelfs wel iets wat het dan weer tegenspreekt.



Overigens had

[Basja]

Toch wat opluchting nu. Het eten gaat redelijk en de eerste onsjes zitten er weer aan. Tot nu was hij bij iedere weging weer wat lichter. Voer nog steeds beetje bij, maar eet tussendoor steeds meer zelf.

[Rik]

Mijn katten hebben nét deze maand hun tweede bacteriële infectie achter de rug. Die aten op een ochtend gewoon niet meer. Na een prik en antibiotica zijn ze weer gaan eten. De DA zei dat het een bacteriële maar ook virale infectie kon zijn. Maar nu ze er dus af zijn (na 8 dagen ab) was het dus (weer) bacterieel. Hij zei ook dat je er vrijwel nooit echt achter kunt komen wat de oorzaak was. Yuna at haar schoteltje ook tot dag 8 niet direct helemaal leeg en ik moest het een tweede keer aanbieden voordat ze het helemaal op at.

Hopelijk heeft Tygo ook gewoon iets dergelijks gehad en is hij er nu overheen (aan het komen). Zeker ook omdat het bloedonderzoek nu niet echt afwijkend was. De iets verhoogde creatinine kan dus ook tijdelijk/eenmalig zijn geweest en het zou natuurlijk prachtig zijn dat bij een volgend bloedonderzoek weer alles ok is (en hij ook weer vrolijk zijn potje eet).

[Basja]

Dat zou een mooie uikomst zijn.
Hebben jouw katten geen koorts erbij gehad?

[Cerna]

Ik denk dat ik alles even op een rijtje zet

Heel verstandig want het kan natuurlijk van alles zijn en ik wilde je door mijn ervaring ook niet op het verkeerde been zetten of schrik aanjagen, maar veelal wordt een ziekte als FIV vergeten omdat het toch - gelukkig - vrij zelden voorkomt bij huiskatten. Maar het is misschien wel iets om in het achterhoofd te houden mocht er geen diagnose komen en Tygo niet opknappen.

Maar ik duim voor je dat het betere eten zich door zal zetten. De ergste hitte is dadelijk voorbij en dat kan ook meegespeeld hebben bij het slechte eten.

[Rik]

Hebben jouw katten geen koorts erbij gehad?

Ze hadden inderdaad een lichte verhoging (hoewel ik 39,4°C niet echt koorts wil noemen, bij een kat is 38.0°C tot 39.5°C normaal). Maar voor de DA was het blijkbaar wel duidelijk.

Dus koorts hoeft niet altijd aanwezig of meetbaar te zijn. Misschien dat dit zo is bij een lichte bacteriële infectie.

Ik begreep in ieder geval dat als een kat niet eet dat deze heel vaak een koortsverlager krijgt (jawel, injectie metacam is koortsverlagend ) en antibiotica-injectie en kuur mee naar huis.
https://dierenziekenhuizen.nl/katten/ve ... niet-eten/