Diagnose: nog 1 werkende nier..

[Dinky]

Ik duim met je mee voor goede uitslagen!

[Yo16Ka16No11]

Ik hoop ook dat je goed bericht krijgt...sterkte met wachten.

[Mijnnierkat]

Gelukkig.. de creatinine waarde in zijn bloed is gedaald! Ontzettend opgelucht om dat te horen, hij valt nu binnen 'normaal' waarde. Dit maakt hem uiteraard niet 'beter', hij is en blijft een nierpatiënt.

nu: GLU 5.04 mmol/L
vorige meting: 5.52 mmol/L. referentie interval: 4.11 - 8.83
nu: CREA 200 μmol/L
vorige meting: 227 μmol/L. referentie interval: 71 - 212
nu: UREA 8.4 mmol/L
vorige meting: 8.7 mmol/L. referentie interval: 5.7 - 12.9
nu: TP 65 g/L
vorige meting: 68 g/L. referentie interval: 57 - 89
nu: ALB 33 g/L
vorige meting: 37 g/L. referentie interval: 22 - 40
nu: GLOB 32 g/L
vorige meting: 31 g/L. referentie interval: 28 - 51
nu: ALT 52 U/L
vorige meting: 77 U/L. referentie interval: 12 - 130
nu: ALKP 43 U/L
vorige meting: 61 U/L. referentie interval: 14 - 111

Volgende stap is nu een plasje opvangen voor de eiwit/creatinine ratio in de urine, dus ik hobbel de hele dag een beetje onopvallend achter hem aan met een soeplepel zodra hij richting zolder (kattenbak) loopt .

Tevens maken we voor volgende week maandag een afspraak voor de bloeddruk meting, gaat nog een uitdaging worden om hem rustig te krijgen voor die meting. Gelukkig kunnen we om 8.00 uur al terecht, nog voor verdere opening van de dierenartspraktijk zodat er verder niemand aanwezig is. Dat scheelt hopelijk wat in stressniveau.

De bloedwaardes stellen me enorm gerust. Wat me echter nog dwars zit is zijn gedrag. Ik merk aan hem dat er 'iets' is en dat zet me aan het tobben. Alles op een rijtje.
- Knarsetand zo nu en dan nog steeds tijdens het eten (gebit zag er overigens perfect uit gisteren bij de dierenarts)
- Eet minder 'van harte'. Krijgt nu wel genoeg binnen, maar eet vooral 's avonds en keurt het voer ook meerdere keren per dag af.
- Eet met vrij veel speeksel. Gevoelsmatig, ik heb er eerder nooit zo sterk op gelet dus weet niet wat normaal is
- Trappelt met zijn achterpootje na het eten (alsof hij in een plasje water staat)
- Zit veel laag bij de grond
- Is oppervlakkiger in zijn emoties

Natuurlijk is hij nierpatiënt. Maar zou hij met deze waardes nog erg misselijk kunnen zijn, of last hebben van iets wat met zijn nieren gerelateerd is? Misschien is de nierbekkenontsteking nog niet helemaal weg na de antibiotica kuur? Of misschien komt bovenstaand wel door alle stress door het geven van medicatie en de dierenarts bezoeken en de operatie van nog geen week geleden.

Nu ik dit allemaal onder elkaar zet denk ik dat ik misschien niet te hard van stapel moet lopen. Het gaat de betere kant op, en hij heeft natuurlijk een hoop meegemaakt de afgelopen weken. Ik moet de boel misschien een beetje loslaten. (moeilijk )

[ErikPhilippus]

Fijn te horen dat de bloedwaardes van Sep weer normaal zijn, komt niet geheel als een verrassing...

Waar ik wel zo m'n gedachtes over heb, is het gemak waar Sep 'uiteraard' het label nierpatient opgeplakt blijft houden. Ik zit even te kijken naar die referentiewaarde van 212 voor creatinine, normaal is de ondergrens (zo uit m'n hoofd) rond 160? Maar het feit dat de waarde duidelijk is gezakt (en ik vermoed dat ook de eiwit/creatinine ratio in de urine OK is) zou ik voorzichtig zijn om Sep te kwalificeren als chronisch nierpatient. Op basis van de echo is er een indicatie dat z'n nierfunctie niet meer optimaal is - maar dat is bij de meeste oudere katten zo, en dat maakt ze nog niet automatisch tot 'nierpatient'. Maar goed, de DA kan niet anders, gezien het voorschrijven van Semintra zullen we maar denken. (Ik mag tenminste aannemen dat Semintra nu in de kast blijft staan....)

Sep heeft nu vergelijkbare waardes als Gaudí, die na acuut nierfalen vanwege obstructie van de urineleider nu weer buiten de gevarenzone zit. Die relatief hoge creatinine waardes horen ook wel bij z'n leeftijd, en dus beschouw ik Gaudí nu niet meer als nierpatient - hoewel ik z'n oude nieren uiteraard wel ontzie...

Ik begrijp dat er geen volledig geriatrisch profiel is gemaakt? Want dan zou je wellicht iets anders op het spoor kunnen komen waardoor Sep zich niet happy voelt. Maar wat je zeg: ik zou het gewoon eens even loslaten, de rust laten wederkeren (na de bloeddruk meting dan ), en het even aankijken hoe hij het de komende tijd doet.

Groetjes,
Erik

Edit: ik heb 't even nagekeken (bij diergeneeskunde faculteit Utrecht): de referentie voor creatinine is 76-164 umol/L. Dus daar zit Sep nog duidelijk boven (maar het is niet onmogelijk dat zijn waarde de komende tijd nog verder zakt...)

[Rik]

Alles zit binnen de referentie. Dus ik zie ook niet helemaal waarom Sep nu "nierpatiënt" is. Die bovenwaarde van 212 zou je nog even na kunnen vragen. Maar het kan gewoon zijn dat bij deze meting 212 inderdaad een bovengrens is terwijl die bij andere "test-machines" op 160 (en bij mijn DA zelfs op 140) zit (iedere machine kan een andere referentie hebben). Misselijkheid vanwege een nierprobleem (bij UREA 8.4) zou ik dan ook niet verwachten dus dat zou ook iets anders kunnen zijn.

Als de eiwit/creatinine ratio in de urine ook goed is, dan lijkt mij uit deze waarden eigenlijk geen probleem. Dan rest natuurlijk nog de bloeddruk.

[ErikPhilippus]

Inderdaad worden er uiteenlopende referentie-waardes gehanteerd, die dan apparaat-afhankelijk zouden zijn. Ik kan dat niet volgen. Met behulp van een standaard met een nauwkeurig bekende concentratie creatinine worden de apparaten regelmatig geijkt, dus de uitslag van de bloedtest zou toch machine-onafhankelijk moeten zijn.

Dat is hetzelfde als zeggen dat de gemeten snelheid van een auto afhankelijk is van het merk van de gebruikte laser-gun. km/uur lijkt mij toch net zo'n universele standaard als umol/L.

Ik denk eerder dat er verschillende inzichten zijn wat de grens is waarboven je spreekt van nierfalen (in combinatie met eiwitverlies via de urine). Volgens IRIS is dat 141 umol/L, Utrecht hanteert 164, mijn DA 168, en ik zie ook referentiewaardes van 185, en nu dus ook 212? Ik blijf dat vreemd vinden, beetje appels en peren verhaal.

Groetjes,
Erik

[Rik]

Ik sluit ook niet uit dat ze hier de verkeerde refentiewaarden neergezet hebben (ander dier).

@Mijnnierkat, staat er op de uitslag ook een machine/soort/merk/type meting?

http://www.menarinidiagnostics.nl/conte ... 202016.pdf

Dit staat er wel voor Spotchem:

** Bij een kreatinine in bloed groter dan 140 µmol/l en een soortelijk gewicht kleiner dan 1.035 van de urine spreekt men al over nierfalen.

[ErikPhilippus]

** Bij een kreatinine in bloed groter dan 140 µmol/l en een soortelijk gewicht kleiner dan 1.035 van de urine spreekt men al over nierfalen.

Ja, dat is volgens het IRIS systeem voor chronisch nierfalen, fase II. Als dat het geval is, wordt ook het eiwitverlies in de urine gemeten om een goede diagnose stellen en een prognose te kunnen geven. De meeste dierenartsen hanteren dus een wat mildere grens voor chronisch nierfalen.

Nu is het creatinine-gehalte ook afhankelijk van de grootte van het dier, in casu de relatieve spiermassa. Hoe meer spieren, hoe hoge de creatinine-spiegel. De SDMA-test zou onafhankelijk zijn van de spiermassa. En ook kan de creatinine-grens voor nierfalen verschillen per ras, aziaten hebben een wat andere referentie dan de europese korthaar.

[Mijnnierkat]

Ik begreep dat ook al niet helemaal. Moet zeggen dat ik er eigenlijk vanuit ging dat verschillend apparatuur verschillende intervallen hanteert. Al zou ik dat niet heel logisch vinden.

Op het uitslagformulier zie ik staan 'idexx laboratories' en VetTest.

Ik heb dit keer een uitgebreider formulier, ik zie meer waardes staan dus ik ga er vanuit dat er dit maal meer is getest en gemeten. Hierbij zie ik staan dat het 'Retic' onder 'high' staat. Ik vraag me af in hoeverre dit interessant is, dus ik heb de dierenarts hierover gemaild.

Ik zal morgenochtend even proberen om een printscreen van het formulier te maken zodat ik deze als afbeelding op dit forum kan delen, ik kwam hier gisteren niet helemaal uit.

[Mijnnierkat]

Hierbij nog de volledige uitslagen van het onderzoek.

[Mijnnierkat]

Alles zit binnen de referentie. Dus ik zie ook niet helemaal waarom Sep nu "nierpatiënt" is. Die bovenwaarde van 212 zou je nog even na kunnen vragen. Maar het kan gewoon zijn dat bij deze meting 212 inderdaad een bovengrens is terwijl die bij andere "test-machines" op 160 (en bij mijn DA zelfs op 140) zit (iedere machine kan een andere referentie hebben). Misselijkheid vanwege een nierprobleem (bij UREA 8.4) zou ik dan ook niet verwachten dus dat zou ook iets anders kunnen zijn.

Als de eiwit/creatinine ratio in de urine ook goed is, dan lijkt mij uit deze waarden eigenlijk geen probleem. Dan rest natuurlijk nog de bloeddruk.

Inderdaad Rik, dat was ook gelijk mijn vraag. Waarom is Sep nu ''nierpatiënt''. De dierenarts gaf aan dat de waardes nu dan wel beter kunnen zijn, maar dat dit niet betekend dat Sep hier nu van is genezen. Zij gaf aan dat de hoge waardes pas geconstateerd worden bij functieverlies van 75%, en dat dat zo goed als onomkeerbaar is.

Wat betreft de bovenwaardes van creatinine kom ik er ook niet helemaal uit, ik lees letterlijk overal wat anders.

[Rik]

Verhip. CREA heeft bij de Idexx vettest voor Feline Adult inderdaad 71–212 µmol/L als referentie.
Zie ook de volgende PDF (handleiding van de Idexx vettest) pagina 103
https://www.idexx.com/resource-library/ ... ide-en.pdf

En 53–141 µmol/L voor kittens.

Zij gaf aan dat de hoge waardes pas geconstateerd worden bij functieverlies van 75%, en dat dat zo goed als onomkeerbaar is.

Nee, dat is niet waar. Pas als bij herhaalde onderzoeken over meerdere maanden deze hoge waardes geconstateerd worden spreek je over chronisch nierfalen. Bij bijvoorbeeld acuut nierfalen zie je ook hele hoge waarden die daarna bijtrekken. En dan spreek je echt niet over chronisch nierfalen.

Ik kan me dus voorstellen dat je Sep op een nierdieet zet (of in ieder geval nierondersteunend) en over een half jaar weer laat testen.

[Mijnnierkat]

Wauw Rik, ik ben al een half uur aan het zoeken naar de referentiewaardes van Idexx. Goed, ik heb ze nu. Dank daarvoor

Gevoelsmatig kunnen er momenteel 2 scenario's gaande zijn. Ik zet deze (ook voor mezelf) even op een rijtje.

1. De verhoogde nierwaarden werden veroorzaakt door de waarschijnlijke nierbekken ontsteking (verwijd nierbekken) welke op de echo (waarschijnlijk) geconstateerd werd.
terugblik echo:
bevindingen : echo buik: blaas: minimale dwarreling, verder:gb geen vrij vocht. lnn:gb milt:gb lever: wat echorijk, verder gb. darmen:gb nieren: li nier: 3,2 cm, echorijk schors, geen duidelijke medulla meer. Lijkt een soort schrompelniertje. re-nier: schors en merg vrij normaal, 4,8 cm en mogelijk wat wijd nierbekken. diagnose : concl: toont als mogelijk schrompelnier, oorzaak? Misschien een nierbekkenontsteking.

Doordat antibiotica is gegeven is de nierbekken ontsteking afgenomen/verholpen en daarmee zijn ook de waardes gedaald. Nu heeft Sep een kuur gehad van een week of 2, maar ik lees op internet dat voor nierbekkenontsteking 4 - 6 weken AB wordt gegeven. Hoe weten we dan nu zeker dat de nierbekkenontsteking is opgelost? D.m.v. nog een echo, vrees ik..

Omdat we in dit scenario niet van chronisch nierfalen zouden spreken is (volgens mij) iedere dag dat we Semintra zouden geven één teveel, omdat dit alleen maar tegen zou kunnen werken.

2. Sep is een chronisch nierfaler, en door zijn nierdieet, antibiotica tegen eventuele nierbekkenontsteking en Semintra zijn de waardes gedaald. Dit betekent dat het noodzakelijk is om Semintra te blijven geven. Hoe komen we hierachter? Urine onderzoek en bloeddrukmeting afwachten vermoed ik.. Urine is vandaag opgestuurd, hopelijk vrijdagochtend en anders pas maandag de uitslag .

Omdat mij onduidelijk is welke van de 2 scenario's bij Sep van toepassing is (als het al een van deze twee is natuurlijk) vind ik het ondanks Erik's duidelijke en betrouwbare motivatie moeilijk te bepalen of we deze dagen nu wél of géén Semintra moeten geven. Simpelweg, omdat we nog niet helemaal zeker zijn wat nu de situatie is. Dus tot de uitslagen urineonderzoek en bloeddrukmeting kunnen we geen Semintra geven, wel Semintra geven of misschien wel om de dag..

Daarbij vind ik het nog steeds vreemd dat Sep blijft knarsetanden. Waarom is zijn eetlust nog steeds slecht. Als ik google op knarsetanden zie ik alleen maar oorzaak gebitsproblemen, en die zijn nu toch wel uitgesloten. Ik heb nog steeds het idee dat hij hierdoor veel minder eet en dus niet iedere dag voldoende voedsel binnen krijgt, afgezien van 2 dagen geleden toen hij meer dan 60 gram at. Met poes Zoe erbij (veelvraat) is het heel moeilijk af te wegen. Ik kan de katten ook niet een dag van elkaar scheiden, bijv. één kat op de bovenverdieping en de ander op de benedenverdieping, omdat dit teveel onduidelijkheid op zal leveren waardoor Sep al helemaal niet zal gaan eten. Aangezien ik morgen de hele dag thuis ben zal ik het in ieder geval nog een keer proberen.

[Cerna]

Weet je zeker dat er geen gebitsproblemen meer zijn? Er hoeft namelijk maar een klein stukje kies te blijven zitten of de klachten blijven. En dat is vaak met het blote oog niet te zien. Bij een kattenkies kunnen namelijk erg makkelijk stukjes afbreken en daarom maken gespecialiseerde dierenartsen na afloop altijd van ieder getrokken element een foto.

Weet je of dat bij Sep ook gebeurd is?

[Mijnnierkat]

Hoi Annet,

Ik begin het me inmiddels weer af te vragen inderdaad. Sep knarsetand alsof hij last heeft van zijn gebit en eet daardoor weer moeilijk. Het lijkt er wel op dat wanneer hij 's nachts eet, en hij niet doorheeft dat ik kijk, hij veel makkelijker eet. Volgens mij gaat het dan zonder knarsetanden. Maar goed, ook dan eet hij te weinig dus dat zal wel niets betekenen.

Ik ga zo wel even bellen of er foto's gemaakt zijn. Ik zie deze niet op de factuur staan, dus ik vrees van niet.