Nieren

[rieneke]

dat is duidelijk petra.
heel veel sterkte de komende dagen!

[Ambertje73]

Tjonge, wat wordt jullie hoop weer de grond in geboord!

Ik neem aan dat die DA in Amsterdam zeer veel ervaring heeft met dit soort aandoeningen en de behandeling ervan?
Waarom is de DA van Adriana dan zoveel positiever aangaande zo'n zware operatie?
Ik bedoel: misschien heeft Amsterdam veel slechte ervaringen met het opereren van katten met nierstenen en heeft de DA van Adriana een paar gevallen gehad die goed zijn verlopen? Tja, er speelt natuurlijk van alles een rol (leeftijd, gezondheid etc).

Ik vind het zeer klote om te horen, dat de prognose niet zo goed lijkt. Zoals je zelf al zei: dat zo'n klein steentje zoveel kan veroorzaken!
Hoe onstaan die dingen eigenlijk, zomaar?

Dus jullie hebben een zwaar weekend voor de boeg!
Voor Aster is het nu ook vreselijk stressen dus. Misschien wordt ze wat rustiger als je haar wat Bach druppels (Rescue) geeft?
Vreselijk, dat je zo machteloos moet toekijken. Niets kunnen doen...
Hopen op een klein wonder.

Ik wens jullie heel veel sterkte.

[Petra412]

Ja, het schijnt een heel goed centrum te zijn. De dierenarts verwijst de dieren door naar dit centrum of naar Utrecht. (Universiteit)
Ik weet niet waarom de dierenarts van Adriane het wel aandurft. Ik heb vandaag twee specialisten gehoord, waarvan beide hetzelfde zeggen. Alleen de één wil het wel wagen en de andere niet. Ze zeggen echter beide dat de prognose niet goed is. Je krijgt te maken met littekenweefsel en dit kan ook een vernauwing geven. Daarnaast is ze de andere nier ook al kwijt door een steentje. Dit was gisteren te zien. Dit is dus geen éénmalig verhaal.

Hoe ontstaan die steentjes? Dat is een goede vraag. Ik vraag mij dit ook af. Voeding?

Aster is altijd bij mij, waar ik ook ben. Nu ligt ze boven. Dat is echt uitzonderlijk. Ze wil dus gewoon even rust. Ik ben net even gaan kijken hoe het met haar is. Ik moest natuurlijk huilen. Maar daar reageerde ze niet eens op. Ik kan het mij ook heel goed voorstellen. Ze heeft gelijk.

Het enige wat ik nog zou kunnen proberen, bedenk ik mij net, is toch een infuus zodat ze opgenomen moet worden. Dat schijnt het meest effectief te zijn. Ik vind dit eerllijk gezegd echt helemaal niets en helemaal niet voor mijn Astertje, maar dood is ook dood. Ik zou dit dan maandag nog kunnen vragen aan de dierenarts. Ik weet niet hoelang ze hiervoor opgenomen moet worden. Maar nogmaals dit gaat net zo door mij heen en ik heb er nog niet over nagedacht. Mijn emoties spelen mij nu parten.

Schiet mij nog te binnen: de arts welke Adriane heeft gesproken kent niet het hele verhaal. Dit maakt waarschijnlijk het verschil. Heel bijzonder overigens dat Adriane contact heeft opgenomen voor ons.

[Ambertje73]

Heb je dat filmpje van Adriana bekeken over zelf een infuus aanleggen?
Zeer informatief. Hopelijk kan het bij jullie DA.
Zou het eens bekijken en overwegen, want dan kan ze thuis blijven!!!

[Petra412]

Ja, ik heb dat filmpje bekeken, maar volgens mij gaat dit over een onderhuids infuus. Dit krijgt ze nu elke dag. Maar schijnt niet zo effectief te zijn. Het infuus wat ze doen als ze opgenomen worden is in het bloedvat. Dat schijnt de meeste kans te hebben.

We gaan het er toch morgen over hebben bij de arts van de spoedkliniek. Ik weet alleen niet of ik dit nu wil vanuit emotie of dat het toch een redelijke kans is voor Aster. Ik vind het een vreselijk idee dat ze minimaal 24 uur (of hoelang?) in een hokje moet zitten zonder ons. Maar als dit een laatste kans is?

EDIT:In mijn tekst schrijf ik dat een onderhuids infuus niet zo effectief blijkt te zijn. Ik bedoel natuurlijk in de situatie van Aster.

[Adriana]

dag Petra en lieve Aster,
de chirurg die ik heb geraadpleegd is een oncologisch chirurg, die geen foto's heeft gezien en alleen heeft geantwoord op de vraag:
kunnen katten met nierstenen worden geopereerd en doen jullie dit soort operaties in jullie praktijk?
ik weet dat oncologische operaties erg ingewikkeld kunnen zijn en ook heel erg veel vaardigheid vergen, vandaar dat ik hèm heb geraadpleegd.

maar er zijn heel veel meer elementen die een rol spelen bij de afweging òf in dit geval en ik kan die afweging denk ik ook wel een beetje volgen: risico, kwaliteit van leven erna, kwaliteit van eventueel levenseinde, huidige conditie van het dier (crea 800). naast natuurlijk slagingskans, want de plek waar het (?enige) steentje zich bevindt speelt ook een belangrijke rol.

wat ik nog wel bedacht of er nog een mogelijkheid is het steentje te vergruizen of is daar op dit moment te weinig tijd meer voor? ik weet nog niet of daar technieken voor zijn in de diergeneeskunde, ik weet wel dat er middelen voor zijn maar kan niet inschatten of daar nog tijd voor is en of die in dit geval kunnen worden toegepast.

wens jullie wijsheid en sterkte in deze verdrietige tijd

[Ambertje73]

Als je denkt dat Aster weinig kans maakt, dan zou ik haar niet alleen laten!
Die stress dat ze daar alleen in een hokje moet zitten, kan haar de das om doen!
Ik heb afgelopen juni mijn Vicky achtergelaten in een kliniek. Ik had ook nog een beetje hoop dat we haar konden redden (leverprobleem).

Helaas heeft ze het niet gered en is ze helemaal alleen gestorven!
Het arme beest moet gedacht hebben, dat we haar in de steek lieten omdat zij ook ALTIJD bij ons was (net als Aster).
Ik zal hier EEUWIG spijt van hebben en die schuldgevoelens gaan nooit weg.
Ik weet wij hebben alles gedaan om haar te redden, maar het feit ligt daar: we hebben haar toch nog aan het lot overgelaten.

Helaas is er nog te weinig mogelijk op het medisch gebied van dieren.
Een kapotte lever of nieren....Ik laat mijn katten niet meer alleen in een kliniek!!!!
Zal zoveel mogelijk proberen thuis te doen. Een ingreep zoals een castratie/ sterilisatie of operatie aan tanden moet natuurlijk in een kliniek gebeuren, maar geen slopende opnames als er te weinig hoop is.

Persoonlijk (zelf beslissen!) zou ik Aster niet weer door die hele molen jagen....
Je vergeeft het jezelf nooit als ze in de kliniek komt te overlijden. Ik weet dat niets doen ook geen optie is!

Sorry dat ik niet positiever kan zijn, maar ik spreek uit ervaring en aangezien Aster heel close met jullie is, wil ik niet dat jullie hetzelfde overkomt als mij gebeurd is met ons Vicky.

STERKTE!

[Petra412]

Ik lees net je bericht en ik heb het voorgelezen aan mijn man. Het gevolg: beide zitten we te huilen......
Je hebt zo gelijk. Bedankt voor het delen van je ervaring. Wat een rot ervaring!
Uit pure machteloosheid zat ik het toch nog te overwegen. Vanmorgen ook alweer besproken met de dierenarts. Maar zij verwees ons naar onze eigen dierenarts.
Ik kan accepteren dat ik haar moet laten gaan, maar niet vanwege zo'n klein stom steentje op de verkeerde plek.
Ik heb vaker katten laten inslapen, maar ik heb mij nog nooit zo machteloos gevoeld. Het ligt niet aan ons, maar inderdaad aan de medische wetenschap van dieren die nog niet zover zijn.

Ik zet zo'n opname van mij af. We kunnen alleen nog maar hopen op een wonder....... en ondertussen nog genieten van haar. Het is zo'n lieve schat. Ze ondergaat alles zo dapper.

Wat betreft vergruizen, volgens de dierenarts en specialist zijn daar geen medicijnen voor. En we hebben ook niet zoveel tijd meer. Ik zie haar vandaag toch wat minder worden. We moeten ook uitkijken dat het geen acute situatie gaat worden. Het kan ineens ook zo afgelopen zijn. Ze eet niet echt meer. Af en toe 2 of 3 brokjes. Drinken ook nog maar kleine beetjes. En dat met al die medicijntjes die we geven. Ze begint zich ook wat terug te trekken. Aandacht is nog heerlijk, maar voor de rest is het mooi geweest, lijkt het. Het einde is in zicht en dat moet ik accepteren. En ik moet eerlijk zeggen, we zijn nu zo'n twee weken met haar bezig en ik begrijp haar volkomen. Dinsdag had ze gewoon een flinke opleving en dat hebben we een kans gegeven. Maar als je haar gedrag van dinsdag vergelijkt met nu, dan is dit een wereld van verschil.

UPDATE: 29 november 2009
Vandaag heeft Aster een hele fitte dag! Heerlijk, maar ook om gek van te worden. Ook weer een andere dierenarts gesproken. Hij heeft heel recent dezelfde chirurg gesproken ook vanwege een niersteen, maar dan bij een hond. Ook hij kreeg het advies om niet te opereren. Wel heeft hij de hond een medicijn gegeven om de urineleider te ontspannen. De hond heeft er baat bij. We zouden dit nog kunnen proberen. Hij zou zelf dit zeker doen zoals Aster nu is. Morgen dus bloed prikken en deze waardes afwachten. Het is nu dus weer niet zeker dat we Aster morgen laten inslapen. Aster geeft duidelijk de moed niet op. En wij ook niet zolang zij zich redelijk voelt. Het is dus per dag aankijken. Leuk is de situatie niet. Maar het is wel heerllijk om haar vandaag weer zo te zien!

[Ambertje73]

Wat een vechtlust!!!!!

Ik hoop dat julie dubbel en dwars beloond worden.....
Aster, zet 'em op!

[Cari]

Het einde van de rit is dus nog niet zeker. Wat ik begrijp is dat dit nieuwe medicijn hoogstens een uitstel van executie is. Ik vind het fantastisch van je dat je dat nog wilt proberen, maar verwacht er geen wonderen van. Ik ben blij dat ze vandaag toch weer een goede dag heeft en hoop dat er nog meer komen. Zo lang 't gaat, gaat 't....

[Petra412]

Cari, ik zie het niet als uitstel van executie, maar als een kans.... en misschien een kleine kans.
Het middel heet: Spasmoglucinol. Ik het net opgezocht op het internet en de bijsluiter gevonden. Hierin staat ondermeer: Bij de behandeling van urinewegklachten als gevolg van stenen wordt het uitplassen van stenen door dit middel vergemakkelijkt.

Het is toch vreemd dat zij vandaag zo fit is. Ik kan een kat die zich gedraagt zoals vandaag, niet laten inslapen. Ze rende vanmorgen toen we wakker werden heel vrolijk de trap af.
Ik weet dat ze aan alle kanten geholpen is met alle hulpmiddelen die er zijn en nog. Maar als zij de moed niet opgeeft, doe ik het ook niet. En als er nog een medicijntje is, dan probeer ik het. De radioloog in Utrecht had het ook al over dit middel, maar de dierenarts heeft dit niet opgepikt.

Als dat stomme steentje weg is, is er een grote kans op herstel van de nier. Dan kan ze nog een goed bestaan hebben.

Mijn man en ik zijn de situatie meer dan zat met alle emoties die daarbij horen. Maar dat moet dan maar even. Daar komen we ook wel weer overheen.

[Cari]

Wow, dat klinkt helemaal fantastisch! Ze kan zo dus het steentje uitplassen! O,maar dan ga ik onmiddelijk weer aan 't duimen !

[Roos en Minousch]

Ik hoop dat ze het steentje gaat uitplassen, maar als hij te groot is heb je een groter probleem wat je had, want dan raakt haar blaas beschadigd, en dan moet je zowiezo een operatie laten doen..

[Petra412]

Het steentje is kleiner dan de urineleider. Ze hebben dit opgemeten. Er kan immers ook nog urine langs, want ze plast zich suf met al die spoelingen.

[Roos en Minousch]

Ik hoop het echt voor je, het is niet prettig voor de poes als hij er niet doorkomt, of dat er een scherp randje aan zit. Heb het allemaal meegemaakt met Minousch.