Ons katje is herplaatst en we willen hem terug.

Voor alle vragen over wat te doen als je op vakantie gaat, als je gaat verhuizen of als je je kat wil vervoeren.
Plaats reactie
Jaycietje
Kitten
Berichten: 1
Lid geworden op: 11 feb 2022 23:48

Ons katje is herplaatst en we willen hem terug.

Bericht door Jaycietje »

Hey,

Ik weet niet of dit het juiste thema is voor m’n verhaal, maar ik zou graag m’n verhaal kwijt willen en eens de mening van anderen horen. Het is een redelijk uitgebreid verhaal, maar ik wil het gewoon eerlijk en duidelijk vertellen.

Mijn vriend en ik zijn nu al iets meer dan 3 jaar samen en wonen nu ongeveer een jaartje samen bij mijn ouders. Mijn vriend wordt dit jaar 19 en ik ben vorige maand 19 geworden. We zijn beide klaar met school en mijn vriend werkt, maar we gaan ook samen nog een bijverdienste zoeken. 3 weken geleden hadden we enkele zware discussies met m’n ouders. Mijn vriend en ik wilden alleen gaan wonen, we hebben er zeker alle middelen voor. Mijn papa is nogal beschermend en wou mij thuis houden. Dus ging hij wat toegevingen doen. Ik kreeg een elektrische step, een open haard in mn kamer en er werd vandaag een nieuwe douche geïnstalleerd omdat de vorige wat kapot was. Mijn vriend en ik hadden bij onze verhuisplannen tegen elkaar gezegd dat we ook een katje wilden. Als 1 van ons dan bv moest werken dat we niet helemaal alleen thuis zaten. Mijn papa wist ons te overtuigen door al die toegevingen te doen en stemde in een katje te gaan halen.

Op 30 januari zijn we naar een dierenasiel gereden aan de andere kant van de provincie, omdat we het gewoon erg vinden voor katjes in een asiel en zo een katje een kans wilden geven op een warme nieuwe thuis. Dit katje sprak ons direct aan. In de middag kwamen we thuis met Denver onze nieuwe kat (8 maand oud en ik noemde hem soms ook wel eens Prutske). In het begin lieten we hem in de keuken met de deur dicht zodat hij niet aan onze goudvis of kanarie kon komen. Denver verstopte zich eerst continue onder de trap, maar vond al snel zijn weg naar de kattenbak en naar zijn eet en drink bakje. Die nacht gingen m’n vriend en ik naar beneden en kwam Denver al meteen naar ons. De eerste 3 dagen gingen we regelmatig bij Denver gaan zitten en speelden we wat met hem. Na een paar dagen namen we hem dus mee naar onze slaapkamer. Van mijn ouders mocht hij enkel daar komen aangezien ze niet wilden dat er andere plekken in het huis “vuil” zouden worden. Denver zat eerst onder bed, maar kwam na ongeveer een uurtje van onder het bed en ging op verkenning. In het begin durfde hij wel eens te proberen bijten of krabben, maar dat leerden we hem eigenlijk al direct af. De eerste nacht dat hij bij ons lag kwam hij al direct bij ons op bed liggen. Het probleem was dat als ik even naar de wc moest in de nacht hij dacht dat ik wakker was en direct wilde spelen. Hij beet dan ook (zachtjes) in m’n tenen door het laken heen. Ik sliep dus 3 nachten heel slecht. We zijn trouwens de 2de dag direct naar de dierenarts gegaan om hem te laten ontwormen en een 2de vaccinatie te geven die hij nog moest krijgen.

Op een avond voelde ik me opeens heel slecht en verdrietig, omdat ik de laatste 2 jaar heel veel vrienden ben kwijtgeraakt. Vrienden die allemaal hun eigen pad opgaan en echt volwassen worden. Ik heb het daar moeilijk mee, maar die avond was het me allemaal teveel geworden. Ik lag beneden te huilen in de zetel, mijn vriend kwam naar beneden en ik zei dat ik het katje liever weg wilde. Dat ik hem niet de liefde kon geven die hij nodig heeft. We zaten met onze handen in het haar. Een tijdje later werd het te warm in onze kamer en kantelden we ons raam en deden het gordijn half omlaag zodat Denver niet zou weglopen. We gingen weer naar beneden en zaten in de keuken om eten klaar te maken. Opeens hoorden we buiten een hard miauw echt een kat die aanviel. We renden naar boven en zochten overal naar Denver, maar hij was nergens te bespeuren. Zelfs niet in de kleerkast waar hij zich graag nestelde. We keken door het raam, opeens zagen we aan onze voordeur een grote, dikke tijgerkat zitten. Hij had Denver waarschijnlijk geroken en hem misschien zelfs aangevallen. We sprongen direct in onze kleren en gingen naar buiten. Bij de buren hun voordeur zat Denver in een hoekje gescholen met de tijgerkat 2 meter bij hem vandaan. Op het voetpad zat er nog een andere kat die direct wegrende toen wij eraan kwamen. Opeens rende Denver weg naar de zijkant van ons huis en werd direct achtervolgd door de tijgerkat. Weer kroop Denver in een hoekje. Mijn vriend ging naar Denver en pakte hem in zijn armen. We lieten de tijgerkat links liggen en brachten Denver naar huis, waar hij ongeveer een uurtje onder bed verstopt zat. Ik voelde me schuldig dat ik hem weg wilde en mijn slechte gevoelens verdwenen direct. Mijn ouders waren boos dat Denver weggelopen was en wilden hem wegdoen naar m’n nicht, maar mijn vriend en ik waren allebei aan het huilen waardoor hij toch mocht blijven. De dagen erna liet Denver ons mooi slapen en kroop hij vaak bij ons op schoot en liet hij zich continue aaien tot hij in slaap viel. Mijn band begon heel goed te worden we maakten samen leuke foto’s, sliepen samen. Als mijn vriend en ik lepeltje lepeltje sliepen lag Denver lepeltje bij mij als we wakker werden.

Vandaag toen we de nieuwe douche installeerden kwam ik in onze kamer en zag opeens uitgespuugde brokjes liggen. Ik weet niet wat er gebeurde, maar opeens zei ik dat ik Denver weg wilde hebben. Mijn papa begon direct rond te bellen, maar bij m’n nicht kon hij pas de 16de terecht dus bracht hij hem naar mijn oma. Ik weet niet of mijn oma hem houdt of dat hij uiteindelijk toch naar mijn nicht zal gaan. De laatste uren miauwde Denver heel veel en was hij erg onrustig toen we hem wilden aaien. Toen mijn papa er mee weg reed brak mijn hart. Ik voelde me schuldig en wist niet wat me bezielde hem opeens van moment op moment weg te willen. Ik zit nu al uren te wenen, omdat ik hem mis en ik hem terug een warme gezellige thuis wil geven. Mijn papa zei dat hij hem niet meer terug wil, omdat hij al die vuiligheid niet wil. Ookal kuisen wij alles telkens op en maakte Denver nooit iets kapot.

Als mijn oma of nicht eens op reis zouden gaan in juni bv zouden we op hem mogen passen, maar dat voelt niet hetzelfde

Denver was bijzonder. Hij ging direct naar de kattenbak, kwam na 3 dagen al bij ons liggen. Leerde krabben etc direct af. Gaf ons echt al liefde. En als ik eerlijk ben maakte Denver mij gelukkig en maakte hij de relatie van mijn vriend en mij veel beter. Nu voel ik me leeg, mijn vriend probeert zijn gevoelens op te kroppen, maar zou ook het liefste beginnen huilen. In principe kunnen we Denver altijd terug halen, want hij staat nog steeds op mijn vriend zijn naam.

Nu is mijn vraag wat jullie zouden doen. En hoe we mijn papa kunnen overtuigen hem terug te halen. Nu hij weg is besef ik me pas echt wat hij was voor ons. Niet enkel ons katje, maar op korte tijd ook familie. Ik voel me gewoon schuldig dat ik hem zomaar heb laten weggaan en voel me ook schuldig dat ik hem op sommige momenten liever kwijt dan rijk was. Ik zie Denver / Prutske echt graag en zie mijn fout in en wil hem echt al mijn liefde geven en hem laten genieten van alle speelgoedjes die hier dinsdag toegekomen zijn.

Nu kijk ik ook heel de tijd naar zijn eerste speelgoedje. Zo een stokje met een touwtje waar iets aan vasthangt. Denver speelde hier heel graag mee en had op sommige stukken het touw al bijna helemaal kapot gebeten.

Hopelijk kan iemand me raad geven. Alvast bedankt.
Gebruikersavatar
castratenkoor
Tijger
Tijger
Berichten: 9309
Lid geworden op: 07 mar 2010 09:59
Locatie: prov.Utrecht
Contacteer:

Re: Ons katje is herplaatst en we willen hem terug.

Bericht door castratenkoor »

Misschien hard - maar ik ben van mening dat jullie huidige omstandigheden op zijn zachtst gezegd niet ideaal zijn voor een kat. Een kat hoort een hele woning ter beschikking te hebben, niet alleen een keuken of alleen een slaapkamer. Dus nee ik zou niet adviseren hem terug te halen.
Het klinkt allemaal ook erg chaotisch met allerlei ontsnappingen en gevaren.

Sorry, maar ik denk aan het belang van de kat. Ik kan me je verdriet voorstellen, maar zou zeggen, wacht een paar jaar tot jullie er klaar voor zijn en eigen woonruimte en genoeg inkomsten hebben om een dier een echt goed en veilig thuis te kunnen bieden.

Of hij bij je oma of je nicht goed terecht komt kan ik niet over oordelen.
6-koppig-koor+knagers BasJipWilmaWanda
**KeesFritzGuusSjaakBramJoepThijsTimoBobDouweBolle**
Teun '09 Rik+Maks '10 Luuk '13 Teske '14 Clarie '16
Gebruikersavatar
nellebel
Tijger
Tijger
Berichten: 5434
Lid geworden op: 27 sep 2010 07:59
Locatie: venray

Ons katje is herplaatst en we willen hem terug.

Bericht door nellebel »

Ben het eens met dinie. Zorg dat je zelf eerst stabiel bent Een kat is een levend wezen en behoeft stabiliteit en dan kun je niet zeggen nu wil ik wel en nu weet niet. Wacht tot je lekker gesetteld bent


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk
groetjes wendy en pootje van Guusje en Gijs. neusje van mijn engeltjes Nellie, Sjefke en wonder Flippie, en mijn allerkleinste engeltje Odie
Gebruikersavatar
Anne
Tijger
Tijger
Berichten: 5568
Lid geworden op: 14 jul 2006 20:39

Re: Ons katje is herplaatst en we willen hem terug.

Bericht door Anne »

Ik vind het heel goed dat jij nu al bewust bent van het leed van veel opvangdieren en dat je daarom bewust voor een opvanger kiest, dat lijkt niet iedereen te snappen
Ik denk verder ook dat Denver beter af is bij iemand die wat meer stabiel is
Verder denk ik dat het inderdaad goed zou zijn om zelf een stekkie te vinden om op die manier aan je volwassenheid te werken

Eerst zou ik eens overleggen met het asiel. Naar mijn weten mag een asieldier niet zomaar weggegeven worden of herplaatst worden bij andere mensen, je hebt als het goed is ook een contract getekend waardat instaat
grt Anne, Happy 15 Joep 14 Hobbel 13 Polleke 12, Pluto 3 Louie 2 en Donna 1, Lora (hond) 1
en kipjes Kukel Kayla en Lucy


rust zacht alle engeltjes
Plaats reactie