Mijn lieve Luna is weggelopen!!!

Inanna · Bericht door **Inanna** » 01 mei 2007 16:25

In 2003 kreeg ik 2 zusjes poezen, Luna en Inanna noemde ik ze. Namen van vruchtbaarsheidgodinnen, omdat we nl graag een baby wilde. Ik werd na 1 x al zwanger en in die tussentijd zijn we verhuisd. De twee
schatten kwamen nooit buiten omdat we eerst aan een drukke straat woonde. Ze lagen altijd in elkaar gestrengeld te slapen en waren altijd samen. Zolang ik zwanger was wilde ik hun ook nog niet buiten laten, bang dat er iets gebeurd. Maar een week voor ik beviel werd Inanna ziek. Overgeven, diarree. Eerst ging t wat beter maar op het moment dat ik het ziekenhuis in moest voor te bevallen werd ze weer heel slecht. Ik heb 3 dagen in het ziekenhuis moeten liggen want het was een zeer zware bevalling. De onmacht niet bij mijn poes te kunnen zijn!! Inanna werd op genomen en men heeft alles geprobeerd, maar ze is gestorven. Toen ik uit het ziekenhuis mocht ben ik naar de dierenkliniek gestrompeld en heb haar mee naar huis genomen en samen met de placenta begraven in de tuin. Ik was er maanden kapot van en als ik dit typ rollen nog de tranen over mijn wangen. Luna werd nog aanhankelijker naar mij. Ze was/is me zoveel waard, alsof mijn eigen kindje. Ze mocht daarna naar buiten, maar Luna was heel veel binnen.
1,5 jaar erna, ik zat in een depressie besloot ik er een kitten bij te halen uit het asiel. Ik kwam thuis met 2 nieuwe poezen, een kitten (Sifra) en een zwart/witte poes van 1 jaar (Febe). (kon het niet aan de volwassen poezen te laten zitten zonder er 1 te redden). Luna vond het maar niets, en steeds meer vermeed ze de nieuwe poezen. Febe kon ze nog een beetje lijden, maar het kitten viel ze naar uit en blies (iets wat ze nog nooit had gedaan). Ze ging steeds meer naar buiten. 's Nachts sliep ze wel bij mij, maar dan moest ik haar vrijheid beperken door de deur naar onder te sluiten anders kwamen de andere ook naar boven.
Vanaf het moment dat ik de andere 2 ook naar buiten liet kwam ze niet meer naar binnen door de luikjes maar mauwde bij de voordeur en wachten tot wij er waren. Alleen voor te eten kwam nog door de luikjes.
Ze keek dan door de ramen of wij er waren, anders ging ze niet naar die anderen. Ze wist het luikje van binnen open te krijgen, ik had die eerst zo staan dat ze wel naar binnen kon, maar niet naar buiten. Die andere 2 konden dit niet.
Een paar weken geleden ben ik een week weg geweest en ze zat altijd buiten te wachten tot de kattensit kwam. Ik vermoed dat ze verders niet veel binnenkwam. 2 weken daarna ben ik een weekend weg geweest en schijnbaar was dat to much. Luna is niet meer terug gekomen. Ik heb overal a4-tjes gehangen en heb al verschillende tips gekregen van buurt bewoners. Ze zwerft hier rond huis rond, maar ja, haar te pakken te krijgen. Ik zoek en zoek.. 's morgens 5 tot 8, 's nachts tot 3..pfff.. Steeds loop ik haar mis.
Wie weet er raad om haar te krijgen en wie kan me helpen met het dillema dat als ze terug is dat ik de 3 verenigd krijg??
Mocht er verders niets meer te doen zijn, dan zou ik die andere 2 weg moeten doen, maar ondertussen zijn die zo gewend en in hun element dat dat ook lastig wordt om te doen. Wie kan me helpen?????

Marion · Bericht door **Marion** » 01 mei 2007 18:05

Pff, das wel een heel groot dilemma.. Ik kan me voorstellen dat ze het lastig vond dat er ineens 2 katten in haar territorium kwamen, dus misschien is het een idee om die andere 2 tijdelijk naar een opvang/vriend te doen?
Dan heeft je eerste misschien weer het idee dat ze naar binnen kan. En dan zou ik ze langzaam opnieuw (evt met een benche) aan elkaar proberen te wennen. En ze gewoon een tijd binnen houden, tot ze gewend zijn!

Misschien heeft een ander betere of meer tips, ik wens je in elk geval veel succes!!

Kattenbella · Bericht door **Kattenbella** » 01 mei 2007 21:18

Ik sluit me aan bij Marion. laat haar lekker rustig in een grote bench wennen aan de anderen. Verwen haar met heel veel aandacht en liefde en lekkere hapjes.
De Feliwaystekker wil ook wonderen doen. Die kan je bij je dierenarts halen.
Zet je al bakjes voer voor je deur, zodat ze daar lekker van kan eten en heeft ze een ander eetadres gevonden?
Ik fluit vaak naar mijn katten, ze komen daar ook wel op af.

Ik hoop van harte dat je haar gaat vinden. je bent duidelijk erg dol op haar!

Inanna · Bericht door **Inanna** » 01 mei 2007 23:12

Ik weet niet of ze een ander eetadres heeft. Ik zoek dagelijks, veel mensen hebben de a4-tjes gezien, kennen mij EN Luna vh a4. Daarbij heeft ze een halsbandje om. Als dierenliefhebber zou je dan als ze komt eten toch haar baasje iets laten weten??

En nee, heb er niet over nagedacht eten neer te zetten. Zou ze dan nog hier op de oprit komen? Ik heb het er direct neergezet, lets hope! Luna is een kruising met een oosterse korthaar en ik heb me laten vertellen dat ze heel jalours kunnen zijn.

Heeft iemand al eens een weggelopen kat gehad? Kwam deze vanzelf terug of werd ze gebracht. Ik ben ziek van verdriet, zoveel houd ik van haar ja. Daarbij ben ik nu 6,5 maanden zwanger dus de mammahormonen maken het nog extra zwaar. Bedankt voor jullie tips en steun, doet me goed.

Groetjes

Foul Smelling Pig · Bericht door **Foul Smelling Pig** » 02 mei 2007 08:08

Heb je de plaatselijke dierenambulance en Amivedi al gebeld? Daar worden weggelopen dieren opgevangen en geregistreerd, wat de kans op terugvinden toch wel iets vergroot.

Sterkte en succes!

Inanna · Bericht door **Inanna** » 02 mei 2007 15:58

Ze staat op de site van Amivedi, Marktplaats, vermiste dieren, ik heb de dierenarts ingelicht, en de politie. Die belde me trouwens 2 dagen geleden met een gevonden grijze poes, maar toen ik ging kijken bij die mensen bleek ze grijs met wit te zijn. Helaas dus..snif snif..
En ik loop/fiets iedere dag rond om haar te vinden, al werkt dat vaak deprimerend als je maar steeds niets vind. Ze is vanaf 19 april weg.Bijna 2 weken zonder mijn sjatje..weeehh

Kattenbella · Bericht door **Kattenbella** » 02 mei 2007 21:16

Ik zou toch eten op je stoep zetten en opletten. Ze zwerft kennelijk rond. Verder heb je eigenlijk alles gedaan. Roepen, fluiten en zoekn.

Kattenbella · Bericht door **Kattenbella** » 02 mei 2007 21:17

Oh ja, heeft ze haar adres in haar halsbadje geschreven of in een kokertje. Die verliezen ze vaak snel.

Succes en sterkte!

Inanna · Bericht door **Inanna** » 03 mei 2007 13:18

Het adres zit in een kokertje, normaal checkte ik dit toch zeker wekelijks of het goed vast zat. Ze is ook gechipt maar ja, dat zien de mensen er niet aan. Ik ga een advertentie plaatsen in een paar weekbladen en ga ook een beloning uitloven voor de vinder die me haar terug bezorgt. Dacht aan een 50 euro, misschien dat de mensen er dan meer aandacht voor hebben. Maar vele in de buurt kennen ondertussen die gek die dagelijks haar Luna zoekt en hopenlijk letten ze dan toch op de poes. Overal hangen a4-tjes met het adres en telefoonnr op, dus wie haar vind of ziet heeft geen probleem mij te bereiken. Daarbij fiets ik dagelijks langs!!
Ik hoop haar te vinden, ik mis haar zo
Bedankt voor de tips, op de stoep en in de tuin staat nu voer, al denk ik in de tuin dat er wel mee eters zullen zijn, nl mijn 2 andere poezen en de egels die in mijn tuin wonen.

Marion · Bericht door **Marion** » 03 mei 2007 14:41

Ik zou er toch echt over denken of je andere katten tijdelijk naar een logeeradres kunnen.
Als het jaloezie is, zal ze waarschijnlijk wegblijven, zolang de anderen er zijn. Of ze boven of iets dergelijks opsluiten?

Ik weet het anders ook niet. Maar dan haal je de oorzaak weg. als je Luna dan terug is, kan je voor de rest een oplossing zoeken, om te wennen..

succes!

Inanna · Bericht door **Inanna** » 04 mei 2007 23:22

Vandaag belde een vrouw die mijn poes had gezien in de tuin waar ze op bezoek was. Ze had geroepen en direct mij gebeld. Ik er direct heen! De beschrijving klopte exact, lichtblauw halsbandje, grijs getijgerd. Ik meteen gezocht in de blok erom heen. Ik roepen, zie ik haar! Ze kijkt, komt naar me toegelopen, ik over een hek heen (moet zeggen dat op de heenweg ging dat vanzelf, op de terugweg dacht ik jeeh hoe heb ik dat gedaan met mijn bolle buik) en toen ik dichter bij kwam dacht ik ze is lichter geworden. En juist hoe het besef kwam dat dit niet Luna was roept een meisje: Dat is Luna niet, dit is onze kater. Deze leek precies op haar, droeg precies hetzelfde halsbandje, babyblauw met diamantsteentjes in. Alleen deze was zilvergrijs. Jammer

Mijn hart had even een sprongetje gemaakt. Maar helaas nog niet mijn sjatje terug. Ze gaf me nog wat tips over 2 kattenvrouwtjes in de buurt, eentje zou 8 katten hebben en de ander 30. Ik heb allebei bezocht. Het werd een heel avontuur. De 1ste (het was een hij) had er 3 en de 2de had er ipv 30 maar 7. Ze was een aparte persoonlijkheid, woonde geheel in een verwilderde tuin met alles vol kattenbeeldjes ect. Na heel wat verhalen en vele knuffels van al haar katten kwam ik weer thuis.
Helaas, zo meteen ga ik weer naar bed zonder haar. Het plekje is leeg en morgenvroeg geen ochtendgroet met die prachtige groene ogen en een lekkere knuffel als we samen nog even blijven liggen ( ze kon zo lekker tegen me aan kruipen)

Luna, waar je ook bent, kom terug, ik mis je zo!!!