Kater heeft/geeft stress. Gevoel van spijt/schuldgevoel

Voor vragen die betrekking hebben op één of meerdere katten nadat deze pas in huis is/zijn. Plaats GEEN oproepjes!
Plaats reactie
Snabbelicious
Kitten
Berichten: 3
Lid geworden op: 17 aug 2020 22:08

Kater heeft/geeft stress. Gevoel van spijt/schuldgevoel

Bericht door Snabbelicious »

Beste Kattenliefhebbers,

Ik plaats dit bericht omdat ik even (anoniem) mijn verhaal wil doen, en misschien wat advies en tips van jullie allemaal zou willen en horen hoe jullie tegen mijn verhaal aankijken. Het is misschien nogal een lang betoog, maar denk dat het belangrijk is om wel alle details te vermelden.

Even snel wat over mijzelf: Ik ben 27, anderhalf jaar terug uit huis gegaan en op mezelf gaan wonen (alleenstaand) in een appartement 5 hoog met balkon in een andere stad dan waar mijn familie woont. Ik werk fulltime, onregelmatig en vaak lange dagen. Verder ben ik altijd opgegroeid met katten en meerdere familieleden hebben katten, dus beschouw mijzelf dan ook als kattenmens.

Omdat ik bij gebrek aan vriendin (bewuste keuze), wat gezelligheid miste, en ook de katten uit mijn ouderlijk huis niet vaak meer zag ben ik een jaar geleden toch na gaan denken om een kat te adopteren. In eerste instantie was ik van gedachte om een oudere kat te zoeken waarvan bekend was dat hij/zij binnen zitten niet erg vond (naar buiten gaan is bij mij niet mogelijk), en zelfstandig genoeg is om af en toe wat langer alleen te zijn. Het oudere was vooral omdat ik de committent van 20+ jaar toch wel erg lang vond, en twijfelde wat de toekomst bracht. Na wat rondgekeken te hebben bij verschillende asielen in de buurt bleek deze wens toch heel lastig, en werd ik eigenlijk snel doorverwezen naar de jongere kittens.

Op dat moment ben ik toch overstag gegaan, en ben ook gaan kijken naar twee kittens die samen geplaatst konden worden (zodat ze ook nog wat gezelschap aan elkaar hadden). Op een gegeven moment had ik een leuk koppeltje gevonden, en contact opgezocht met het asiel. Toen bleek dat de beestjes al geplaatst waren... Echter werd ik de volgende dag gebeld dat de eigenaren ze terug hadden gebracht omdat ze niet 'sociaal' genoeg waren (het poesje was heel schuw, en dat krijg je in 3 dagen er natuurlijk niet zomaar uit), en of ik misschien nog interesse had.. Het na 3 dagen terugbrengen kon ik niet begrijpen en heb toen ook besloten om hun in huis te nemen omdat ik het zo zielig voor ze vond, en om te 'bewijzen' dat het lieve katten konden worden.

Dit was eind 2019, en we zijn inmiddels wat maanden verder. Het gaat verder redelijk goed met ze, ondanks een recentelijke blaasontsteking bij het katertje. Hier ligt dan ook deels het probleem, ik heb namelijk het vermoeden dat deze blaasontsteking en zijn gedrag veroorzaakt wordt door verveling. Het katertje is nu wat verder opgegroeid en is erg druk, in tegenstelling tot zijn zus die veel meer teruggetrokken en rustiger is. Dit is natuurlijk te begrijpen bij jongere katers, en natuurlijk probeer ik elke dag 1 of 2 keer een half uur met ze te spelen maar ik heb het idee dat het katertje een hoop opgekropte energie heeft die hij niet zo goed kwijt kan. Ze mogen inmiddels wel het balkon op (als ik thuis ben) en daar staat ook wat gras etc, maar het lijkt alsof dat ook niet genoeg is. Hij krabt gelukkig de meubels niet stuk, maar sloopt wel graag alles waar hij maar in kan bijten (kartonnen dozen, krabpalen, speelgoed). Ook is hij erg ondeugend, en klimt graag op het aanrecht, op tafels, op de kast. Verder merk ik dat het katertje erg graag met zijn zus wil spelen, maar zij dat niet erg op prijs stelt en dan weg rent om zich in een hoekje terug te trekken waarna hij er weer achteraan rent (hij is ook veel groter, dus heeft snel overwicht). Ik heb hem ook wel betrapt dat hij bovenop haar gaat liggen als zij een lekker plekje heeft gevonden, waarna zij weg rent en hij haar plek kan inpikken (lekker warm natuurlijk). Ik probeer hier waar kan in te grijpen als ik dit gedrag zie, maar zoals hierboven gezegd ben ik vaak hele dagen niet thuis en dan heb ik weinig invloed...

Nu de alinea waar ik me wel voor schaam: Ik ben de laatste paar weken toch een beetje spijt gaan krijgen dat ik ze beide in huis heb gehaald, vooral om het feit dat ik het gevoel heb dat ik ze geen fijn huis kan bieden (vooral de kater), en heb af en toe de gedachte dat ik liever heb dat hij ergens anders gaat wonen. Ik heb het idee dat hij namelijk veel gelukkiger kan worden als hij lekker naar buiten kan en daar al zijn energie kwijt kan. Dit helpt dan ook weer voor het poesje omdat zij dan ook minder stress heeft. Ik vind het heel lastig wat ik voel me hier dus toch ook heel schuldig over, zowel over het feit dat ik voor mijn gevoel niet genoeg nagedacht heb vantevoren en me toch heb laten overhalen om geen oudere kat te zoeken. En ook dat ik nu gedachten om hem te herplaatsen want ik vind ze wel heel lief, maar wil wel graag het beste voor ze. Aan de andere kant kon ik van tevoren natuurlijk ook niet weten dat hij zoveel energie zou hebben, want bij het adopteren waren ze allebei heel schuw en rustig. Zijn zus is namelijk echt een binnenkat. Die vind af en toe op het balkon zitten meer dan prima en voor de rest af en toe spelen, knuffelen en slapen.

Ik heb dit laatst met mijn ouders gedeeld, voornamelijk omdat ik erg in de stress zat vanwege het blaas/urine probleem bij de kater (hij plaste ook een hoop bloed en sproeide dat tegen de muren), dus zat even met mijn handen in het haar. Inmiddels wel een afspraak gehad bij de dierenarts en medicijnen en voer voor hem dus dat zal veel helpen. Mijn ouders die hebben nu twee poezen, maar 1 heeft last van nierfalen en heeft waarschijnlijk niet zo heel lang meer. Ze stelde al voor dat als de oudere poes er niet meer was dat ze het katertje wel in huis wilde halen aangezien zij wel een grote tuin en omgeving hebben. Echter heb ik dan weer een schuldgevoel dat ik hun opzadel met mijn 'probleem' en dat wil ik dan ook weer niet. Contact opnemen met het asiel vind ik ook lastig grotendeels vanwege het schuldgevoel, maar zij hebben mogelijk wel tips of kunnen als het echt moet mee helpen om een ander huis voor hem te vinden....

Wat vinden jullie hiervan? Graag krijg ik wat feedback en misschien hebben jullie nog tips om mij te helpen met deze situatie.
Gebruikersavatar
Rik
Tijger
Tijger
Berichten: 7640
Lid geworden op: 24 mei 2014 02:30

Re: Kater heeft/geeft stress. Gevoel van spijt/schuldgevoel

Bericht door Rik »

Nou, er is eigenlijk niets wat ik lees waar je je schuldig over hoeft te voelen. Volgens mij heb je alles goed gedaan.

Hoewel er denk ik wel oudere katten te vinden zijn voor herplaatsing (ook via de sites die ik hieronder noem) heb je wel weer het goede gedaan door twee kittens te nemen (en niet één). Helaas pakt dat nu toevallig wat minder goed uit wegens persoonlijkheidsverschillen maar dat is vooraf bij kittens nooit te zien. Ik heb hier ook broer en zus en Bono zit af en toe ook achter Yuna aan (jachtspel) maar zij kan het gelukkig wel (nét) hebben. Samen spelen zit er ook niet echt meer in omdat ze zo verschillend zijn. Maar gelukkig kunnen ze goed samenleven en hebben ze wel veel aan elkaar wat betreft gezelschap. Ze zijn nu ook wat ouder (4jr) en rustiger.

Ook bij contact met het asiel hoef je je niet te schamen. Echt... het komt gewoon voor. Daar kun jij niets aan doen. Dan is het zelfs bemoedigenswaardig dat je naar een goede oplossing zoekt. Ik denk alleen dat een asiel qua kennis je niet zoveel met dit probleem kan helpen (anders dan directe herplaatsing). Zo'n probleem is dan meer iets die een kattendeskundige.

Katertje bij je ouders plaatsen zou een goede oplossing kunnen zijn. En als ze het zelf aanbieden hoef je je daar ook niet schuldig om te voelen. Tevens kun je dan zien hoe het gaat bij hun. Herplaatsen via asiel is mogelijk maar er zijn b.v. ook andere mogelijkheden.
https://verhuisdieren.nl/
https://kattenherplaatsing.nl/
https://www.praktijkvoorkattengedrag.nl ... rplaatsen/

Dan de huissituatie... Ik kan verder niet goed beoordelen wat je nog kunt doen om de situatie te verbeteren. Heb je een echte hoge (goede) krabpaal in huis? Planken aan de muur? Een cat superhighway zoals Jackson Galaxy zou zeggen over catification. Overal vlucht, en renroutes. Je katertje moet voldoende uitdaging hebben binnen. Ook niet gefrustreerd te raken (en het op zijn zus afreageren).
Space they can claim and perch. Map out a space that will get your cat up off the floor, and create a continuous path that takes them all the way around the room without ever touching the floor (the cat superhighway). Now they have space they can claim as their own. Get creative. You can use cat shelves, your own furniture, odds-and-ends you might find in your garage (a nice trunk, wine crate, etc.). When they have spaces to leave their scent, this reinforces the feeling of “this space is mine,” which fosters a feeling of confidence, security, and comfort.
https://www.jacksongalaxy.com/blog/tips ... your-home/

Ook bijvoorbeeld een simpele doos met krantensnippers (met wat snoepjes of brokjes onderin) kan al uren voor afleiding zorgen. Het geeft een troep (aan snippers) maar dat lijkt mij niet zo erg. Verder veel (en goed/juist) met hem spelen.

Verder zou je ook aan het zelfvertrouwen van zijn zus kunnen werken. Ze moet weten dat ze hem te snel af kan zijn. Die vluchtroutes zijn daar dan weer heel belangrijk voor. En hoogte. Als hij boven haar gaat zitten, dan moet zij daar weer boven kunnen gaan zitten (en je mag haar daar best wat in helpen met snoepje o.i.d.). Of ze moet een plek hebben waar hij niet in kan komen. Voor Yuna heb ik een 'huisje' waar Bono zich moeilijk in kan wringen met zijn grote lijf.
https://www.jacksongalaxy.com/blog/cati ... r-harmony/

Zorg er ook voor dat je flink met haar speelt. En tijdens het spelen mag dat je katertje best intimideren. Ik laat Yuna soms vlak langs Bono rennen tijdens het spelen met haar. Laat hem ook maar goed zien dat zij niet als prooi gezien moet worden maar dat ze zelf ook een jager is.

Al dit soort dingen zou je ook nog door kunnen nemen met een kattendeskundige op eigen locatie.

Er zijn denk ik nog legio andere tips. De videos op youtube van Jackson Galaxy over het samen zijn van meerdere katten zijn vaak verhelderend.

Ik hoop dat je wat hebt aan bovenstaande tips.
Grtz, Rik
Bono ♂ & Yuna ♀ ( † Bowy ♀ ) (Fotoalbum)
Anne87
Jaguar
Jaguar
Berichten: 631
Lid geworden op: 13 mar 2013 00:33

Re: Kater heeft/geeft stress. Gevoel van spijt/schuldgevoel

Bericht door Anne87 »

Ik denk dat je alle goede stappen hebt gezet, en ik sluit me daarin dan ook aan bij Rik.

Ik weet niet hoe je huis eruit ziet, maar is er de mogelijkheid tot lekker spelen en rondrausen voor de kleine man? Een hoge krabpaal, maar ook gewoon lege dozen die stuk mogen enzo? Voedingsverrijkingspuzzels kunnen ook helpen. Die kun je kant en klaar kopen, maar je kan ze ook knutselen van wc rolletjes enzo. Lekker zijn energie eruit spelen zeg maar.

Je kunt ook altijd kijken of je ergens een consult aan kan vragen bij een gedragsspecialist. Vaak weet een dierenarts uit de regio je daar wel bij te helpen. Die kan je misschien nog tips en tricks meegeven die je specifiek op je stel toe kan passen.
Snabbelicious
Kitten
Berichten: 3
Lid geworden op: 17 aug 2020 22:08

Re: Kater heeft/geeft stress. Gevoel van spijt/schuldgevoel

Bericht door Snabbelicious »

Dank voor de tips :) Helpt wel om te horen dat ik zelf niet te kort heb gedaan, geeft iets meer rust.

Ik heb deze krabpaal: www.tectake.nl/katten-krabpaal-hansi-800214-401641. Die is van de vloer tot bijna aan het plafond met genoeg holletjes en klimmogelijkheden. Qua spelen heb ik een heel scala aan balletjes (zacht of met belletje) en muizen die ik regelmatig uitwissel. Ook gooi ik er af en toe wel eens een prop papier bij of een bolletjes opgepropt alu-folie. Daarnaast een bos van die hengels met veren etc waar ik vaak mee speel wat vooral het katertje helemaal te gek vind tot hij hijgend neerploft.

'S avonds speel ik vaak met ze door een kwart van de brokjes 1 voor 1 door de kamer te gooien waar ze dan met groot plezier achteraan sjezen, en de rest gaat dan of in zo'n activity board van zooplus of in de Catit speelrails waar ze het dan lekker uitpeuteren. En eten 's ochtends (ik splits het maar op, omdat katertje anders alles direct opvreet) gaat in de Trixie tunnelfeeder. Genoeg speel opties en afwisseling zo lijkt me... Het idee van de doos met knipsels enzo dat is wel een goed idee en ga ik eens uitproberen, wil alleen niet belonen dat ze dus dingen uit elkaar gaat trekken. Wat ik met veel moeite al afgeleerd heb is dat het katertje een groot LEGO model stukje voor stukje uit elkaar trekt (erg aanlokkelijk natuurlijk, met nu bezig om een vitrine te maken zodat het helemaal niet meer kan).

Qua poesje, zij is nogal getraumatiseerd door het hele asiel gebeuren en verschillende (her)plaatsingen (en wie weet wat er allemaal ervoor gebeurd is) waardoor zij super schuw was en bij het minste of geringste zich terugtrekt. Ze is nu wel zo op haar gemak dat ze niet meer direct weg rent voor mij, maar bij harde geluiden (voordeurbel, pratende mensen op de gang, werkgeluiden buiten) trekt zij zich al weer terug in de hoek onder de krabpaal. Zij laat zich dus ook erg makkelijk intimideren door het katertje, en het is heel lastig om het katertje weg te houden zonder haar bang te maken. Ook bij verkeerd gedrag van het katertje als ik dan mijn stem verhef of opsta dan is zij degene die bang weg rent. Haar daarna pakken en terugzetten doe ik soms wel, maar blijkbaar werkt dat toch niet helemaal. Verder probeer ik haar zo veel mogelijk te betrekken bij het spelen, maar ze heeft niet altijd zin/energie en wederom is het katertje vaak overheersend en duwt haar soms weg. Meestal los ik dit op door eerst met het katertje te spelen tot hij moe is en daarna met de poes.

Met de blaasontsteking van het katertje moest ik hem helaas een nachtje opsluiten in de badkamer omdat hij begon te plassen op de meubels, en ik merkte dat die nacht en volgende ochtend het poesje een beetje opleefde en wat makkelijker naar me toe kwam en minder weg vluchtte. Dus blijkbaar is het voor haar ook stressvol dat het katertje zo overheersend is.

Ik heb al kort contact gehad hierover met de dierenarts tijdens de afspraak voor de blaasontsteking. Maar kreeg toen te horen dat 'binnenkatten niet bestaan', en dat ik anders met hem met tuigje en draagmand af en toe naar het park moet gaan zodat hij wel op eigen tempo kan verkennen en nieuwe prikkels heeft. Dit is op zich wel een optie, maar voel ik zelf dan weer weinig voor omdat ik geen 'kat die je uit moet laten' wil.

Ik denk dat ik toch binnenkort contact op zoek met het asiel om te vragen hoe zij hier tegenaan kijken. Een gedragsspecialist kan wel, maar buiten dat dat een hoop geld kan kosten heb ik dus ook niet gigantisch veel tijd om allemaal oefeningen te gaan doen om het gedrag aan te gaan passen terwijl in mijn ogen het heel "makkelijk" op te lossen is door hem te een plek te zoeken waar hij lekker naar buiten kan. Gelukkig is het niet zo dat hij per se (snel) weg moet, dus stel dat het asiel kan faciliteren om een beter gastgezin te vinden dan kan hij tot die tijd gewoon bij mij blijven wonen. Geen extra stress dus met weer naar asiel en dan weer een nieuw huis ofzo.
Gebruikersavatar
Rik
Tijger
Tijger
Berichten: 7640
Lid geworden op: 24 mei 2014 02:30

Re: Kater heeft/geeft stress. Gevoel van spijt/schuldgevoel

Bericht door Rik »

Lijkt alsof ze qua energie niet echt bij elkaar passen. Dat is bij mij ook niet zo maar gelukkig kunnen ze wel gewoon met elkaar leven.

Wat ik overigens ook wel eens doe... ik heb ze het geluid van de clicker aangeleerd. Één klik en ze komen beide van ver af aanhollen voor een brokje (gewoon een normaal brokje want verder krijgen ze kvv). Ze vinden dat zo leuk en lekker dat ze direct stoppen met wat ze aan het doen zijn.

Als Bono dan een keer achter Yuna aanzit en hij krijgt haar te pakken (vastpakken in de nekvel, wat tegenwoordig niet zoveel meer gebeurd omdat zij sneller is) dan piept en blaast zij. Als ik dat hoor dan klik ik één keer en komen ze allebei gebroedelijk aangesjeesd voor hun brokje(s). Het hele geval is dan voorbij. Je kunt natuurlijk niet altijd voor politieman spelen maar het is beter dan je stem te verheffen op die momenten.
Grtz, Rik
Bono ♂ & Yuna ♀ ( † Bowy ♀ ) (Fotoalbum)
Plaats reactie