Ik had hier al eerder gereageerd maar wil toch nog even een aanvulling doen.
Ik denk dat je zelf inderdaad heel goed aanvoelt of het ernstig is of niet. Vanmorgen was Enzo ziek. Ik was meteen overstuur en wist dat hij naar de DA moest. Dat weet je gewoon. Het was zulk raar gedrag!!!!
Het bleek ook goed te zijn. Hij had een infectie in zijn darmen dat door had kunnen slaan naar zijn maag.
ik wil hiermee aangeven dat je inderdaad op je gevoel af moet gaan. Ik wil niet zeggen dat het mijn kat gered heeft, maar het heeft een hoop narigheid voorkomen.
Een wekker is een mechanisch instrument om mensen te wekken die geen kinderen hebben.
Hier heb ik soms wel het probleem ,wel of niet naar DA gaan.
Ik merk natuurlijk wel als een van mijn spinners niet lekker in het vel zit.
Maar soms panikeer ik te snel .
Laatstleden was Droopy niet goed en gaf over ,ze was ook veel stiller dan anders ,laat het nu natuurlijk weekend zijn!!
Toch heb ik da gebeld en Droopy had last van haar maagje ,zelf had ik haar al primpéran gegeven en dat was ok volgen da.
Het is nu wel zo dat ik medicatie heb staan vanalles want met 10 katten is er altijd wel iets ,weet ook wat ik wel en niet mag geven.
Nu ja ,Droopy kreeg een injectie en moest verder antibiotica en primpéran nemen.
S'anderdaags was ze weer de oude en heb ik de antibiotica niet gegeven omdat ik daar niet echt een voorstander van ben en om eerlijk te zijn ,een pilletje aan Droopy moeten geven is geen lachertje.
Het heeft mij een smak geld gekost en denk toch dat ik soms te rap de da bel.
Maar ik ga op mijn gevoel af en ga er ook van uit dat een dier het niet kan zeggen waar het pijn heeft.
Groetjes Cathy
Cathy ,trotse mama van Harry,Droopy,Kayleigh,Aristo,Gismo (Dido+) Karel,Felix (Hanneke+) Maaike ,Titi en Siska.
Als ik merk dat een van mijn katten iets heeft dan ga ik gelijk naar de DA. Ok het gaat geld kosten maar dan weet ik zeker dat er ook niks aan de hand is ( of wel ).
Nou ik heb het lang geleden wel afgeleerd om snel naar de da te rennen, ze zien je maar al te graag komen.
Ik kijk het eerst wel effe aan als er iets is want het hoeft lang niet altijd iets te wezen waarvoor je naar de da moet. Dat merk je gauw genoeg.
Met mn hond ook, die werd nogal is gegrepen en heeft de nodige wonden gehad in zn leven, de eerste paar keer ga je wel totdat je leert dat je die wonden zelf ook wel kan verzorgen met de goeie middelen.
Heb ik geen da voor nodig, kost kapitalen en al die medicijnen zijn ook niet gezond.
Een dier kan trouwens ook wel is effe niet lekker in zn velletje zitten en dat gaat ook wel weer over zonder tussenkomst van de dierenarts.
The Older I Get, The More Everyone Can Kiss My Ass.
Ik ren ook niet met mijn dieren meteen naar de da. Ik kan de situatie zelf inschatten, maar als het nodig is ga ik natuurlijk wel. Ik laat mijn gevoel wel meespelen en die is (tot nu toe) altijd nog goed geweest.
Vaak speelt onmacht en emotie een grote rol in een keuze of je gaat ja of nee ( denk ik).
