bevallen poes kittens 1 dag overleefd met spoed advies aub!

[smurfin]

Beste topic lezers

17 sept is mijn poes bevallen van 4 kittens waarvan 1 dood was geboren, er zat poep in de vruchtwater, de rest van de kittens waren goed actief, maar ze konden niks drinken van de moeder geen zuigreflex, ik heb de kliniek misch wel 9 keer gebeld om alles te vragen zodat er niks mis ging, ik heb ze laten weten dat pamoek mijn poes is bevallen en alles verteld hoe het is gegaan, en dat ze nog niks hebben gedronken, dus ze zei blijven aanleggen het kan geen kwaad als ze nog niks op hebben, maar tegen 17.00 had ik zoiets van ga maar melk/spuitje/en flesje halen bij de dierenwinkel, want ze willen niks drinken, dus hij zei ik ga het wel bij de kliniek halen, dan kan ik ook met de arts praten dat geeft mij meer een vertrouwelijk gevoel, eindstand hij komt terug zonder spullen, ik zeg en waar is de babyvoeding hij zegt ik heb niks meegekregen ze zei nee ze moeten aan de moederborst dat moet dat is heel belangrijk voor de baby, probeer ze toch steeds ook aan te leggen blijven aanleggen, ik ben helemaal niet opgestaan naast de werpkist, ik heb hele dag daar gezeten, blijven aanleggen steeds kruik verversen, maar het ging maar niet misch had ze geen melk maar ik zag dat twee kittens de tepel maar niet te pakken kregen en 1 wel, rond 19.00 begon ik erg te stressen ik zei ze moeten wat drinken hoe kan de arts niks meegeven ik werd boos op hem ik zei waarom ben je nou niet naar de dierenwinkel gegaan? dus we zaten alleenmaar tegen elkaar te mopperen ik belde rond 20.00 uur de andere filiaal en vertelde de situatie dat de arts geen melk had meegegeven, hij was even stil en zij ok wilt u alsnog dan melk gaan halen daar ik zeg jaaaaaaaa, hij zeg maar ze hebben daar geen flesjes ik zeg hoe kan dat nou, dus hij zegt je kan het bij ons filiaal halen maar deze filiaal was ietsje verder geen probleem ik stuur gelijk mijn man. maar nog hebben ze niet gezegd kom maar langs met de kittens, dus me man is geweest ze hebben hem een fles meegegeven met voeding, gelijk voeding gemaakt met de fles en proberen te geven de ene met zuigreflex kon beetje bij beetje zuigen niet echt maar lukte wel, de andere twee het lukte maar niet, en ik zag dat ze steeds zwakker werden, ik kon niet geloven waar het fout is gegaan en baalde maar dat de arts hem niks had meegegeven, en ik vond het ook raar dat hij alleen een flesje heeft meegegeven en geen spuit want ik had doorgegeven dat ze geen zuigreflex hadden, dus 20.00 weer gebeld en dit keer kon ik me niet inhouden ik zeg de arts gaf geen voeding mee, en komt hij voor de tweede keer nu komt hij zonder spuit ze willen de fles niet het lukt niet geen zuigreflex heb ik toch doorgegeven, moeten we niet langskomen ze gaan dood dalijk, hij zei rustig mevrouw rustig kom maar langs dan, dus hij is met de kittens geweest, mijn man vertelde dat de arts niet eens heeft gecontroleerd of er iets mis was toen hij daar was heeft hij gelijk sondevoeding via een buis in hun maag gegeven, en dat moesten wij thuis ook doen en hij zei ik weet niet of ze het gaan overleven, wat nou wat is er misgegaan, ze zijn zo actief geboren we hebben gehuild uit blijheid, ik ben bij de werpkist blijven zitten hele dag op de grond geen minuut ben ik weggeweest behalve voor de wc, en wij moesten thuis ook om de 2 uur die sondevoeding geven, we hebben de hele nacht niet geslapen, alsof ik zelf ben bevallen, ik maakte me zo een zorgen om hun, na hun sondevoeding heb ik hun buikje zachtjes gemasseerd, en de kachel aangezet werpkist stond bij de kachel, maar er zat ook steeds een verse kruik erin. om de twee uur sondevoeding gegeven,na de laatste sondevoeding dat was s'morgens 7 uur zijn we op de bank gaan liggen naast de werpkist, en hebben we onze wekker over 1.5 uur gezet, want we waren uitgeput, nadat de wekker afging gelijk opgestaan naar de bab's gekeken waarvan 2 zich hebben ondergekots verstikt denk ik, dus wij helemaal van slag huilen en verdrietig nu hadden we er maar een over, die kreeg weer sondevoeding, het ging goed tot de avond, sávonds na 20.00 ging haar adem achteruit ze kreeg ook belletjes uit haar neus en is piepend overleden, ik denk dat niemand zo een nare ervaring heeft gehad waarvan alle kittens zijn overleden terwijl ze actief zijn geboren, hoe kom ikerachter waarom ze zijn overleden? de dokter heeft niks gezegd hij zei alleen ik weet niet of ze het overleven, niet nagekeken geen medicijn gegegeven voor ademtekort, ik weet het allemaal niet ik verzin hier nu steeds waardoor het kan komen, maar mag de dokter dat wel doen wegsturen geen melk meegeven ik heb ze zovaak gebeld pas laat in de avond hebben ze gezegd kom maar langs zijn ze misch door de honger dood gegaan of door sondevoeding, ik voel me zo schuldig ik heb de hele nacht zitten huilen, we hebben ze in de tuin begraven mijn dochtertje van 4 moest een uur lang huilen toen de laatste ook doodging mijn man ging ook huilen ik moest iedereen troosten terwijl ik helemaal kapot was toen ik mijn dochter naar oma heb gestuurd, ging ik schreeuwend huilen ik moest het effe kwijt, maar voordat de laatste kitten dood ging had ik een ander ziekenhuis gebeld, de asistente zei ik vraag de dokter of hij je terugbelt, en de dokter had zoveel vragen gesteld, wat ze bij de andere kliniek niet hebben gedaan , hij zei jullie hebben alles gedaan dan wat jullie moeten doen, geloof me er zijn weinig famillies die dit doen, hij was heel aardig en ik vond het erg dat ik hem niet eerder had gevonden, maar ik belde de kliniek waar wij altijd, gingen, dat was onze vaste kliniek ik had het ook niet kunnen weten dat ze zo ongeinterreseerd zouden zijn, ze hebben niet eens teruggebeld om te vragen hoe het is verlopen

kan ik hiervoor eenklacht indienen? waarom zijn mijn kittens dood ik heb toch het recht om dit te weten ik weet niet eens waarom ze dood zijn, mijn handen trillen nog steeds hier van de stress terwijl ik dit typ

aub willen jullie mij een advies geven hoe kan ik weten waarom ze zijn overleden, ik heb het idee dat ze voor niks zijn gestorven, en moederpoes zocht steeds naar hun baby's ik vind het zo erg kan het niet verwoorden

[Dinky]

Enige manier om erachter te komen is autopsie op de lichamen laten uitvoeren (en ook dan volgt er niet altijd een antwoord)

[smurfin]

hallo dinky

heb je weleens eerder gehoord dat alle kittens na een dagje zijn overleden?
ze is niet te vroeg bevallen en kittens waren allemaal boven de 70 gr
78g 76g en eentje was 80 gr, wat denk je over de arts hebben ze hun best gedaan of vin je het ook nalatigheid want het is mijn eerst bevaliingservaring van mijn poes

[castratenkoor]

Wat heeft het nou voor zin er iemand de schuld van te geven en klacht in te dienen.
Steek je tijd en energie liever in het begeleiden van de poes.
Het is een trieste samenloop van omstandigheden.
En een gebrek aan eigen voorbereiding - sorry dat ik het zeg.

Mijn advies is de poes te laten castreren en haar na deze slechte ervaring een rustig leven te gunnen.
Mocht je toch weer een nestje willen, zou mijn advies zijn je te laten begeleiden door een ervaren fokker. Gedurende het hele proces. Helaas is het te laat voor het verloren nestje, maar grote kans dat een ervaren fokker je wel had kunnen helpen en steunen. Ga nooit onbeslagen ten ijs zou ik zeggen.

En nog een ongevraagd advies - als je wilt dat mensen je relaas lezen, probeer dan in het vervolg met punten, hoofdletters en allinea's te werken - deze lap tekst is voor mij in ieder geval onleesbaar zo.

[castratenkoor]

hallo dinky

heb je weleens eerder gehoord dat alle kittens na een dagje zijn overleden?
ze is niet te vroeg bevallen en kittens waren allemaal boven de 70 gr
78g 76g en eentje was 80 gr, wat denk je over de arts hebben ze hun best gedaan of vin je het ook nalatigheid want het is mijn eerst bevaliingservaring van mijn poes

Ik denk dat je je vragen beter op een fokkersforum kunt stellen - dit forum is vooral een liefhebbersforum van castraten.

En ja het komt vaker voor dat een heel nest binnen een dag sterft, dat kan verschillende oorzaken hebben. Kan bv aan de bloedgroep liggen. Je kunt autopsie laten doen maar of er wat zinnigs uit komt betwijfel ik........

[Rik]

Allereerst natuurlijk heel veel sterkte. Zoals al aangegeven is het erg belangrijk om je van te voren goed voor te bereiden wanneer er kittens komen. Weten wat je moet doen in bepaalde situaties. Ik het geval van niet drinken bij de moeder was een bezoek aan de da wel zo verstandig (lees vereist) geweest. Als zou blijken dat de eerste da niet geïnteresseerd is dan moet je op zoek naar een ander. Ik kon het verhaal uit jouw post ook niet helemaal goed volgen maar op het moment dat jij zou zeggen "Ik kom met de hele bubs even langs" kan ik me niet voorstellen dat die da nee gezegd zou hebben. De kittens moeten inderdaad drinken bij de moeder (dat is het allerbeste, en de eerste 24 uur zijn daarbij kritiek) maar als blijkt dat ze dat niet kunnen dan moet je, denk ik, inderdaad op de fles over. Maar misschien had de eerste da dat eerst persoonlijk moeten zien (en niet over de telefoon horen van jullie). Er is in de communicatie dus wel het één en ander misgelopen. Kijken naar wie schuld heeft en een klacht indienen lijkt mij weinig zin hebben. Een klachten-process is een ingewikkeld en moeizaam traject. Zoals Dinie al aangeeft, het beste is nu de moederpoes te verzorgen.

En inderdaad, mocht je ooit nog een nestje krijgen (liefst met een andere poes want naast het gunnen van rust voor haar weet je ook niet of het iets genetisch was) dan kun je op internet heel veel informatie vinden. En heb van tevoren verschillende telefoonnummers klaarliggen van mensen (da en/of fokkers) die bereidt zijn jou op elk moment (dag en nacht) bij te staan.


http://www.cuancats.nl/rss/zelf-doktore ... ren-nl.htm

[smurfin]

Wat heeft het nou voor zin er iemand de schuld van te geven en klacht in te dienen.
Steek je tijd en energie liever in het begeleiden van de poes.
Het is een trieste samenloop van omstandigheden.
En een gebrek aan eigen voorbereiding - sorry dat ik het zeg.

Mijn advies is de poes te laten castreren en haar na deze slechte ervaring een rustig leven te gunnen.
Mocht je toch weer een nestje willen, zou mijn advies zijn je te laten begeleiden door een ervaren fokker. Gedurende het hele proces. Helaas is het te laat voor het verloren nestje, maar grote kans dat een ervaren fokker je wel had kunnen helpen en steunen. Ga nooit onbeslagen ten ijs zou ik zeggen.

En nog een ongevraagd advies - als je wilt dat mensen je relaas lezen, probeer dan in het vervolg met punten, hoofdletters en allinea's te werken - deze lap tekst is voor mij in ieder geval onleesbaar zo.

[smurfin]

hallo castratenkantoor, dank voor je antwoord,ik zal even naar een fokkers forum zoeken, ik wist zelf ook niet waar ik moest zijn, en had niet eens door hoe ik mijn verhaal heb getypt.

Want de tranen liepen over mijn ogen toen ik het ging typen, ik ben voor het eerst op een forum.
ik geef niet alleen de Da de schuld maar ook mezelf en mijn man, omdat ik niet weet waarom ze dood zijn zit ik zelf oorzaken te verzinnen, mijn ouders zeggen je ziet er niet gezond meer uit, je moet er even overheen komen, maar ik kan het maar niet vergeten, het hele nest is gestorven, ik heb na het begraven van de kittens gelijk gezegd dat ik haar wil castreren, maar mijn buurvrouw zegt dat vind ik sneu voor de moederpoes, dan heeft ze geen recht meer op kindjes omdat jij dat wilt.

[smurfin]

hallo rik

bedankt voor je antwoord, de moederpoes doet het geweldig ze is gewoon de oude, ik weet niet of ze haar baby's mist ik merk er zelf niks van, ze eet poept plast rent in de tuin, rent achter mij aan als ik elke keer naar de keuken ga, want in de keuken krijgt ze meestal een snoepje/snack, maar dat wil niet zeggen dat ze de baby's niet mist denk ik, ik ben er erger aan toe dan de moederpoes, ik zie er niet meer gezond uit kan niks eten, zware hoofdpijn, en ben kotsmisselijk van de verdriet, ik heb niet eens 1 kitten over, ik heb dat nooit gehoord, meestal hoor je er zijn 2 overleden of 1 over, omdat ze allemaal dood zijn kan ik ermaar niet overheen komen, toch bedankt voor je advies, terwijl ik het niet eens duidelijk heb beschreven, want de tranen liepen over mijn wangen toen ik het schreef en mijn handen waren aan het trillen, we waren zo blij na de bevalling, maar dat heeft maar 1 dag geduurd, heb het gevoel alsof ik zelf ben bevallen en mijn kinderen zijn overleden

[Rik]

Of je moederpoes de kleintjes mist weet ik niet. Wat de buurvrouw zegt over sneu als je je poes zou laten castreren klopt ook niet helemaal. Het is niet zo dat poezen op dezelfde manier denken en voelen als mensen. Ze "missen" het niet als ze geen nestje krijgen. Dat is menselijk denken "voor" de poes. En zeker als ze gecastreerd is dan spelen die hormonen in ieder geval ook geen rol meer. Dus dat ze dan loopt te denken/voelen van "ik mis het om kinderen te hebben"... nee, zo denkt/voelt een kat niet.

Verder spelen genen misschien ook nog een rol. Je weet niet of de kleintjes al zwak geboren zijn door de genetische bepaling van de ouders. Is het dan verstandig om een volgend nestje te proberen bij dezelfde poes? Feit blijft wel dat de kleintjes dus al zwak waren en geen slik/zuig reflex hadden. Ze hadden dus sowieso al een kleine(re) kans op overleven, zelfs als je er op tijd bij was met fles/spuit-voering.

We kunnen ons hier wel voorstellen wat voor wrak je op dit moment bent. Je doet er alles aan (zover je kennis strekt) om de kleintjes te redden en dan gaat het toch nog mis. Het komt echt wel vaker voor dat een heel nest overlijdt. In de natuur zou dit al in een paar uur gedaan geweest zijn. Dus ga jezelf (of je man) niet de schuld geven, ga je da niet de schuld geven. En als je er weer een beetje bovenop bent zoek dan op internet naar alle informatie die je kunt vinden over problemen bij geboorte van kittens. Het kan je helpen met het verwerken van het afgelopen drama maar je ook voorbereiden mocht je ooit nog een nestje krijgen. Nogmaals heel veel sterkte.

[Anne]

Want de tranen liepen over mijn ogen toen ik het ging typen, ik ben voor het eerst op een forum.
ik geef niet alleen de Da de schuld maar ook mezelf en mijn man, omdat ik niet weet waarom ze dood zijn zit ik zelf oorzaken te verzinnen, mijn ouders zeggen je ziet er niet gezond meer uit, je moet er even overheen komen, maar ik kan het maar niet vergeten, het hele nest is gestorven, ik heb na het begraven van de kittens gelijk gezegd dat ik haar wil castreren, maar mijn buurvrouw zegt dat vind ik sneu voor de moederpoes, dan heeft ze geen recht meer op kindjes omdat jij dat wilt.

Probeer je het niet zo aan te trekken.
In de natuur gaan er zoveel jonkies verloren doordat ze genetisch te zwak zijn en hun moeder ze om die reden verstoot.
Wees liever blij dat het zo gegaan is anders had je nu met kwakkelende kittens gezeten en een moederpoes die de kittens om de een of ander reden niet goed had kunnen verzorgen.

Over jouw laatste opmerking wil ik nog even iets kwijt. Dat moederpoezen kindjes krijgen komt puur en enkel door de hormonen. Als jij je poes laat steriliseren is dat echt niet zielig en jouw poes zou heus niet denken dat ze nu geen kindjes meer kan krijgen. Elke keer krols worden is een hele belasting voor haar lichaam. En daarnaast asiels en opvang zitten overvol met kittens
Dus doe je poes een plezier en laat haar helpen