Senior kat met nierproblemen heeft hersenbloeding gehad. Herstel mogelijk?

[Sole]

Goeie morgen,

Mijn oude kat Sole heeft vorige week 2 hersenbloedingen gehad. De eerste was wsl vrij mild want buiten een dag rondjes lopen herstelde hij redelijk. De 2e; een paar dagen later was wsl erger. Beide keren heb ik het pas gemerkt toen hij "raar" begon te doen. De dierenarts heeft bevestigd dat het om een hersenbloeding ging.
Nu, hij heeft redelijk ernstige nierproblemen die onder controle zijn maar sinds de bloeding gaat het heel slecht met hem. Hij is blind, was al heel slechthorend en lijkt voortdurend te "zoeken" naar iets. Hij herkent me niet meer, is onzindelijk (terwijl de bak naast hem staat). Hij eet en drinkt nog wel en kan heel rustig liggen slapen. Hij stapt recht maar gezien de artrose zie ik zijn achterpoten wel soms wegschuiven. Hij heeft een arsenaal aan pillen.
Al de ganse week overweeg ik inslapen. Mijn trotse kater die nu met natte urinepootjes rondloopt en niet meer reageert op ons, zodat we hem ook niet kunnen troosten. Hij zit apart in een kleinere kamer op aanraden van de DA.
Hebben mensen hier wél gewacht en komt het op de duur naar een situatie die nog leefbaar is? Ik lees hier veel gevallen waar een kat na een tia op een paar dagen verbetert en ben bang dat ik te vroeg de beslissing zou nemen. Graag ook reacties waar wel is gewacht maar het nooit is goedgekomen zodat ik correct kan afwegen of het de moeite is om hem hier door te halen

[Synemios]

Jeetje wat heftig.
Als ik het zo lees spelen er meerdere dingen, die los staan van de problemen door de hersenbloeding en sowieso niet verdwijnen mocht het verbeteren mbt de schade van hersenbloeding.
Vraag jezelf af of Sole nu nog een katwaardig bestaan heeft, en hoe lang je dit aan wilt kijken.

Heel veel sterkte.

[Asse-Poes]

Mijn Asse-Poes heeft een herseninfarct gehad toen ze 15 was. Maar zij mankeerde verder niets.
Ze raakte eenzijdig verlamd en werd blind aan 1 oog. Ze herkende ons wel en was ook niet incontinent geworden.
De DA zei dat ze een hopeloos geval was. Ik weigerde dat te accepteren.

Ik ben 8 weken met haar bezig geweest en kreeg haar best snel weer op 3 pootjes (het voorpootje bleef dubbelgeslagen) en ze kon ook weer snel in een rechte lijn lopen. Ik gaf haar meermalen per dag fysiotherapie.
De eerste weken sliep ik naast haar op de grond. Later hebben we een kartonnen 'hekwerk' om ons bed gemaakt en een loopplank, zodat ze toch bij ons kon slapen en niet van het bed kon vallen.
We hebben een lage plastic bak gekocht , waar ze makkelijk in en uit kon. Zo kon ze zelf naar de kattenbak.

Toch ging het fout.
De laatste week raakte ze na 3 meter lopen zó benauwd dat ze eigenlijk niet meer overeind wilde komen. En alleen maar wilde blijven liggen in haar mandje.
Dat was geen katwaardig leven meer. We hebben haar toen in laten slapen.

Dat is nu 3 jaar geleden. Ik mis haar vreselijk en soms denk ik nog steeds dat ik toch door had moeten gaan met haar.
Maar als ik eerlijk ben, dan moet ik toegeven dat ik haar niet wilde missen en haar belangen daardoor ondergeschikt maakte aan mijn verdriet en mijn wanhoop.

Dus ja, het kan beter gaan met Sole, er is kans op een zekere mate van herstel, maar de vraag of je dat voor hem moet willen kan ik niet beantwoorden voor je.

Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe.

[Rik]

Hebben mensen hier wél gewacht en komt het op de duur naar een situatie die nog leefbaar is? Ik lees hier veel gevallen waar een kat na een tia op een paar dagen verbetert en ben bang dat ik te vroeg de beslissing zou nemen.

Hier ook hetzelfde.
Bowy heeft op haar 18 jaar een tia gekregen. De twee nachten daarna heeft ze het nog zwaar gehad (liggend rondjes draaien op de grond, ook vanwege het evenwichtsorgaan en misschien nog mini-aanvalletjes). In de week daarop is ze onderzocht. Laat dan ook ZEKER een bloeddruk-onderzoek doen (naast een bloedonderzoek). Bij Bowy was de bloeddruk zo hoog dat ie niet te meten was (>300+). Dat moet dan zeker ook meegenomen worden met medicijnen (hier Amlodipine). Ook is er toen direct nierfalen geconstateerd en de dierenarts dacht dat ze blind was (maar ze zag eigenlijk nog wel gewoon schaduwen). Dat was dus voor haar 18e verjaardag. Ik heb haar 2 jaar goed kunnen houden en ze is in die tijd ook gelukkig geweest. Net na haar 20e verjaardag kreeg ze weer een inzinking m.b.t. het nierfalen (misselijkheid, niet eten door te hoge ureum) dat ik toen wel de knoop doorgehakt om haar te laten gaan.

Ik heb wel het idee dat Sole er wat erger aan toe is. Als hij al blind is en nu dus nierfalen, dan is de kans dat dit al langer speelt en misschien ook de bloeddruk te lang te hoog is geweest (onopgemerkt en on-gediagnostiseerd). Als hij dan ook nog artrose heeft en jou niet herkend... moeilijk...

Is hij hierdoor op dit moment blind geworden en nu ook pas de nierprobleem geconstateerd of was dit al een probleem wat langer bekend was?? Bij echt helemaal (plotseling) blind worden kan een kat behoorlijk van in de war raken. Bij Bowy is dat in de loop der jaren zo gegroeid en ik merkte nooit wat aan haar (maar heeft het bloeddruk probleem dus ook al langer gespeeld). Maar zij heeft dus altijd nog wel schaduwen gezien (en heeft dus vnaf 18 jaar daar medicijnen voor gekregen). Mijn tante had een kat die in een keer plotseling blind is geworden en die was zo in paniek dat ze die gelijk in hebben laten slapen. Bowy liep de eerste week nog wat met een scheef hoofd (wegens de evenwichtsorgaan verstoring) maar na 2 weken was dat al bijna niet meer te zien.

Welke beslissing je ook neemt, weet dat er niet zoiets is als "te vroeg" of "te laat" in deze situatie.

Heel veel sterkte.

[Sole]

Update:
Op 21/03 hebben we de knoop doorgehakt. Waar hij normaal minstens 23u per dag sliep bleef hij maar rondlopen, alsof hij iets zocht. Ook al lazen we dat herstel tot 2 maand kan duren hadden we niet het idee dat "herstel" veel verschil zou maken. Hij stopte die dag ook met eten en dus ook zijn medicijnen niet innemen. Soms viel hij uitgeput midden van zijn zoektocht in slaap op de vloer, horror. Het feit dat hij ons niet meer herkende maakte het extra moeilijk. We konden hem op geen enkele manier meer troosten of geruststellen. Bij de DA hebben we eerst een prik gevraagd om hem rustig te maken. Dat gaf ons nog enkele minuten afscheid zonder het friemelen om weg te komen.
Hoe zwaar het ook was, we zijn vooral heel dankbaar dat hij zo oud is mogen worden en in alles de perfecte kat is geweest.
Hartelijk dank voor jullie reacties, we hebben er echt wat aan gehad!

[Rik]

Het klinkt inderdaad dat Sole er erg slecht aan toe was. Ik had het geluk dat Bowy nog enigszins goed uit haar aanval kon komen. Maar bij Sole heeft die tweede aanval zoveel schade aangericht...

Heel veel sterkte met het verlies.

Rust zacht lieve Sole

[Synemios]

Heel veel sterkte.
Rust zacht lieve Sole

[Asse-Poes]

Ik lees het verdrietige nieuws nu pas.
Heel veel sterkte voor jullie.

[Anne]

Ach wat sneu
Zo te lezen hebben jullie de juiste keuze gemaakt
Heel veel sterkte!

Rust zacht lieve Sole