Mamma tumor, wat nu?

Als je denkt dat er iets mis is met je kat, bel dan eerst even de dierenarts(assistente) voor advies. Want al zijn er op het forum veel mensen met ervaring, een juiste diagnose kan alleen gesteld worden door een dierenarts.
Plaats reactie
hopje99

Mamma tumor, wat nu?

Bericht door hopje99 »

De afgelopen 3 maanden heeft onze poes Tijgertje (9 jr.) lopen tobben met haar gezondheid, ze bleek een ontsteking aan haar darm te hebben, daar is ze aan geopereerd. Toen ze hersteld was bleek ze een een blaasontsteking/bacteriele infectie (e-coli) te hebben. Daar heeft ze 2-weken AB voor gekregen.
Vorige week zijn we bij de DA geweest om urine te laten prikken om te kijken of de bacterie weg was. Ze had echter sinds een week een raar buitje naast haar tepel dat ze gelijk onderzocht hebben. Het leek de DA een vetbultje maar het voor de zekerheid toch naar het lab gestuurd. Overigens is het urine aanprikken niet gelukt, door alle stress heeft ze het laten lopen en ook na toediening van een infuus. Ze had zich zo bevuild en was inmiddels onhandelbaar geworden, dat ze ons belden om haar op te halen. We schrokken ons rot, dit is niet hoe wij onze poes kennen! We hadden eigenlijk morgen een nieuwe afspraak maar die hebben we maandag afgebeld. Nieuwe pogingen lijken geen zin te hebben als ze het van de stress toch laat lopen.

Nu heeft de DA ons vandaag gebeld met de uitslag van het buitje, het blijkt een mamma tumor te zijn. De DA was heel verrast omdat ze op jonge leeftijd gesteriliseerd is. Nu gaan we morgen toch naar de DA om een röntgenfoto van de longen te maken om te kijken of er uitzaaiingen zijn. Als die er niet zijn is het idee om haar zo snel mogelijk laten opereren. Het bultje is nog klein (<2 cm) dus overlevingskansen zijn goed.

Wie heeft dit nog meer meegemaakt en hoe is dit verlopen? Wij twijfelen enorm of we er wel goed aan doen om haar te (blijven) behandelen. We zijn de afgelopen 3 maanden in totaal 10 keer bij de DA geweest en merken dat het zijn tol voor onze Tijgertje begint te eisen. Ze heeft verhoogde nierwaardes door alle metacam, stress van de DA bezoeken, medicijnen geven etc...De vraag is dus tot waar we moeten gaan? Ze hebben het over een lijstresectie en lymfeklieren, nogal ingrijpend dus...Zelf ben ik bang dat de tumorcellen al in de bloedbaan zijn gekomen door het prikken en we over een half jaar alsnog uitzaaiingen hebben. Dan bespaar ik haar liever een ingrijpende operatie en genieten we van de tijd die we nog hebben....Moeilijk
Reb
Lynx
Lynx
Berichten: 131
Lid geworden op: 06 aug 2011 00:54

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door Reb »

Onze poes had het ook. Jong gesteriliseerd en een flinke tumor. Hoewel ik ook moet zeggen dat ze een hele korte periode aan de pil was. (Ze was toen volgens de da nog te jong om geholpen te worden, maar we hadden een hele sexueel actieve jong katertje die toen ook nog te jong was om geholpen te worden) Wij kwamen er laat achter/de tumor groeide heel erg hard. Ze was toen een jaar of 15. We hebben haar laten opereren. Ze hebben de complete melklijsten er aan beide kanten uitgehaald. Helaas is ze niet goed uit de operatie gekomen. Na drie dagen doodziek zijn geweest heeft ze het niet gered.

Ik moet zeggen dat ik volgende keer er nog een keer over na moet denken of ik het wel zou doen. Nu waren de laatste dagen echt verschrikkelijk voor haar en het kostte een hoop geld.... moeilijke keuze... jouw kat is natuurlijk weer een stukkie jonger dan die van mij toen was....
hopje99

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door hopje99 »

Tjee reb, wat afschuwelijk. Dat zet me aan het denken. Hoe groot was de tumor en waarom hebben ze de klieren aan beide kanten weggehaald?

Zo naar de DA, dan weten we hopelijk meer...
Reb
Lynx
Lynx
Berichten: 131
Lid geworden op: 06 aug 2011 00:54

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door Reb »

Hij was heel groot, de kat was natuurlijk al wat ouder en ik denk dat vooral de narcose die ook niet risicoloos is, haar uiteindelijk fataal is geweest, dat kan natuurlijk bij elke aandoening.

Maar het heeft me wel aan het denken gezet.... precies heel dillema waar jij nu voor staat... tot hoever is het Okee..... waar is de kat mee geholpen en wat doe je voor jezelf...
Gebruikersavatar
castratenkoor
Tijger
Tijger
Berichten: 9309
Lid geworden op: 07 mar 2010 09:59
Locatie: prov.Utrecht
Contacteer:

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door castratenkoor »

Een vriendin van mij haar poes was dacht ik ook 9 jaar. Zij heeft haar laten opereren en mamma-tumor weg laten halen. Poes heeft nog 3 jaar goed geleefd en kreeg daarna uitzaaiingen in de longen. En is toen ingeslapen. Maar in haar geval was het dus wel zinvol om de operatie te laten doen.

Bij een andere vriendin haar poes - die veel jonger was 5 - 6 jaar heeft de dierenarts ook ingrijpend beide kanten alle borsten weggehaald. Die poes is nooit meer opgeknapt en uiteindelijk ingeslapen. Mijn gevoel zeg dat het "dus" niet altijd zo verstandig is om zo rigoreus veel weg te halen. Twee ritssluitingen over hele lengte buik is gewoon te zwaar denk ik.
6-koppig-koor+knagers BasJipWilmaWanda
**KeesFritzGuusSjaakBramJoepThijsTimoBobDouweBolle**
Teun '09 Rik+Maks '10 Luuk '13 Teske '14 Clarie '16
Reb
Lynx
Lynx
Berichten: 131
Lid geworden op: 06 aug 2011 00:54

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door Reb »

In ieder geval heel veel sterkte in het maken van een keuze. Het is vreselijk moeilijk en lastig. Laat je goed adviseren door de d.a. , maar blijf daarbij ook zelf nadenken....
ErikPhilippus
Tijger
Tijger
Berichten: 1945
Lid geworden op: 20 okt 2015 14:28

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door ErikPhilippus »

in de laatste Majesteit staat een uitvoerig interview met de dierenartsspecialist medische oncologie bij het Kankercentrum voor Dieren in Utrecht. In aanvulling wat anderen al gezegd hebben, is het wellicht zinvol om een gesprek te hebben met deze Maurice Zendvliet?

Sterkte!
Erik

PS Als je wilt, maak ik een scan van de betreffende pagina's in Majesteit voor je, Stuur maar een PB
hopje99

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door hopje99 »

Kon helaas noet eerder reageren ivm drukte op het werk maar de uitslag bij de DA was positief: longen helemaal schoon, geen verdere tumoren/ontstekingen iod. Alleen 1 ondefineerbaar plekje ter hoogte van het dijbeen. Dat laat ze nog nakijken door de therapeut. Het zag er zelfs zo goed uit dat de DA gaat overleggen wat de beste aanpak lijkt met de minste risico’s voor het dier. Dit gebeurde echter pas wel toen wij onze bedenkingen hadden geuit, mede aanleiding van jullie reacties (nog veel dank daarvoor 🤗).

We horen vrijdag.meer. Spannend natuurlijk, je gaat toch hopen dat ze de tumor lokaal kunnen verwijderen. Minder belastend en risico op terugkeer/uitzaaiingen moeten we dan maar nemen.

Overigens was het poezenbeest helemaal van slag. Ze ligt nu eindelijk te slapen maar stond stijf van de adrenaline en was contine aan het mauwen. Gewoon even helemaal de weg kwijt dus vraag blijft nog steeds of we er wel goed aan doen. Zo moeilijk. Gelukkig hoeven we niet vandaag te beslissen 😻
Gebruikersavatar
Dinky
Tijger
Tijger
Berichten: 6803
Lid geworden op: 12 jul 2012 11:26

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door Dinky »

Wanneer ik het zo lees van hoe het er uit ziet en + leeftijd zou ik in ieder geval voor behandeling kiezen. Vandaag hoor je dus welke behandelopties er zijn. Ben benieuwd.
Iza 2 augustus 2022
Jop 24 juli 2022

Foto album

Dinky (2 juli 2006 - 14 september 2022)
hopje99

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door hopje99 »

We hebben vandaag helaas slecht nieuws gehad over de uitslag van de rontgenfoto's,. De specialist denkt dat het ondefinieerbare plekje toch een uitzaaiing vd lympfeklier is, zij zag ook een beginnende ontsteking/tumor bij een 4e tepel in de lijst. Advies is om de hele lijst (dus 4 tepels aan 1 kant) + lympfeklier te verwijderen.

Wat ze doen is zoveel mogelijk huid besparen rondom de 4 tepels cilindrisch wegsnijden en dan binnenin het tepelhof en vertakkingen weghalen. op die manier komt er zo min mogelijk spanning op de huid te staan. het blijft natuurlijk wel een ingrijpende operatie met een litteken van 20 cm (waar mogelijk inwendig gehecht maar uitwendig waar de huid op spanning staat). Ze moet ook 2 weken met een ' jasje' lopen omdat ze absoluut niet aan de wond mag zitten.

De prognose als we niks doen is 2-6 maanden waarbij de DA opmerkt dat de tumoren snel groeien, kunnen gaan zweren/openbarsten en het beestje veel pijn lijdt. Ze merkt wel op dat we er relatief vroeg bij zijn, meestal is de tumor 2 a 3 keer groter (nu 1,5 cm). Een geluk bij een ongeluk dus dat we er zo vroeg bij zijn.

Pff...dit maakt het er niet makkelijker op. Als we niks doen heeft ons poezenbeest dus ook geen ' onbezorgde' maanden meer, maar we hikken ook tegen de volledige lijstresectie aan. Wie heeft er - buiten Reb en Castratenkoor - nog meer ervaring met volledige lijstresectie en herstel? En dan niet alleen herstel in de zin van wel/niet overleven maar ook herstel na de operatie. Bedankt alvast, ook voor alle steun en lieve reacties.

groetjes,
Patty
hopje99

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door hopje99 »

Zojuist per mail een second opinion van de Korte Akkeren gekregen (DA gespecialiseerd in chirurgische oncologie). Zij geven aan dat voor de beste overleving beide melklijsten verwijderd moeten worden. Dat willen we ons meisje niet (meer) aandoen. Dus net de moeilijke beslissing genomen om niet te opereren...pfff
Reb
Lynx
Lynx
Berichten: 131
Lid geworden op: 06 aug 2011 00:54

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door Reb »

Ach jee, ik lees het nu pas... Moeilijk maar dapper besluit....

Heel veel sterkte. Ik hoop dat de tumoren niet zo snel groeien en dat jullie toch nog een periode van elkaar kunnen genieten.
Gebruikersavatar
nellebel
Tijger
Tijger
Berichten: 5434
Lid geworden op: 27 sep 2010 07:59
Locatie: venray

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door nellebel »

sterkte met deze moeilijke maar inderdaad dappere keuze
groetjes wendy en pootje van Guusje en Gijs. neusje van mijn engeltjes Nellie, Sjefke en wonder Flippie, en mijn allerkleinste engeltje Odie
hopje99

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door hopje99 »

Dank voor jullie lieve reacties. Inmiddels hebben wij toch een ander besluit genomen. We konden het niet laten rusten, omdat we van onze DA niet helder kregen wat nou precies de voor en nadelen van de verschillende opties zijn. Daarom zijn we voor een second opinion door een DA gegaan die gespecialiseerd in oncologische chirurgie.

Hij gaf het volgende aan:
1. niets doen lijkt geen optie (waarschijnlijk met 2-3 maanden afgelopen), De tumor gaat zweren en/of er zijn uitzaaiingen, de kat heeft waarschijnlijk al veel pijn voor wij dat doorhebben. Is is dus alleen een diervriendelijke als we op voorhand besluiten te euthaniseren, zeg maar over 2 weken.
2. tumor lokaal verwijderen: zijn ervaring is dat wanneer er een tumor is (hoe klein ook) de lymfen vaak al besmet zijn (al is dit nog niet zichtbaar/voelbaar). Omdat melkkliertumoren zich zo snel verspreiden biedt lokaal verwijderen weinig extra overlevingstijd (3-6 maanden) terwijl je wel een operatie en hersteltijd hebt.
3. lijstresectie aan 1 kant: de tumor is nog klein (<2 cm) en er zijn nog geen uitzaaiingen geconstateerd, de prognose na het verwijderen van de lijst waarin de tumor is aangetroffen is goed (gemiddeld 2-3 jaar). Natuurlijk is het een heftige operatie maar een kat hersteld hier relatief snel van: de eerste 2 dagen na de operatie zijn het zwaarst maar is na 2 weken is de kat al weer een eind de oude.
4. lijstresectie aan beide kanten: op basis van de laatste inzichten is het advies om (preventief) beide lijsten te verwijderen (dit is dus ook zijn advies).

Over de operatie:
- Melklijstresecties kunnen in principe door een 'gewone' DA in een dierenziekenhuis worden uitgevoerd.
- Een melklijst (30 min) verwijderen duurt niet zoveel langer dan een lokale klier verwijderen (20 min) terwijl je wel de risico's hebt (narcose e.d.)
- het heeft de voorkeur om in 1 operatie 2 melklijstresecties uit te voeren mits de conditie, bouw en vacht van de kat dit toelaten. Mocht dit niet het geval zijn dan eerst de ene kant, 4 weken herstellen en dan de andere kant.

Het is misschien wat uitgebreid maar misschien hebben anderen die ook in zo'n situatie zitten hier ook wat aan..(wij hebben ons rot gezocht op internet maar geen duidelijke informatie kunnen vinden over de opties zijn bij:
1 melkklier tumor <2 cm zonder aantoonbare uitzaaiingen.

Op basis van deze informatie hebben wij dus toch besloten een lijstresectie aan 1 kant te laten uitvoeren en wel zo snel mogelijk. Daarom is ze afgelopen woensdag eind van de middag door onze eigen DA geopereerd. We zijn nu 2 dagen verder en het is denk zoals je mag na zo'n ingrijpende operatie. Over onze DA zijn we minder te spreken:

- de operatie stond woensdag 15 uur gepland, de hebben haar om 13:30 uur gebracht. DA nog even heel kort gesproken maar geen uitleg over wat ze precies zou gaan doen en wij konden verwachten, alleen dat ze blij zijn dat we hier toch voor gekozen hadden en zouden bellen als de operatie achter de rug was
- om half 6 hadden we nog niks gehoord en hebben wij - op van de zenuwen - zelf maar even gebeld. De assistente zei dat net klaar waren (deze operaties duren altijd zo lang?) en we haar om half 8 ophalen. Ze was toen nog amper bij kennis maar we hebben haar toch meegenomen. Hardstikke stom achteraf maar toen wisten we nog niet wat we nu weten. DA niet mee gesproken (liep wel langs maar zei alleen hoi en liep weer door). Het klinkt stom maar we waren vooral bezig met praktische zaken zoals kruiken en thermometers, die hadden we niet in huis terwijl we die wel moesten hebben (terwijl we van te voren 2 keer gevraagd hebben wat we in huis moesten halen).
- eenmaal thuis kwam ze maar niet bij, om 22:30 uur de spoeddienst gebeld of we ons zorgen moesten gaan maken. Zij hadden geen dossier van onze DA (?). Gelukkig dachten ze met ons mee en vroegen wat voor narcose ze had gehad. Volgens onze factuur bleek dat een gasnarcose te zijn, daar worden dan opiaten bij gegeven als pijnstilling en dat heeft 6-8 uur nodig om uit te werken. En inderdaad om 1-2 uur 's nachts kwam er weer wat leven in. Dat is toch raar dat dat niet even verteld wordt als je je dier komt ophalen?
- de nacht verder meer wakend dan slapend doorgekomen en vooral heel erg warm geprobeerd te houden. 's ochtends begon ze toen pas echt te ontwaken met het groggy loopje die dieren vanuit de standaard narcose ook hebben.
- ze wilde gelijk eten, drinken maar alleen niet slapen. Stond helemaal stijf van de adrenaline. Pas sinds vandaag is ze goed aan het slapen...We merken ook dat ze nu pijn heeft, de methadon ed zal wel aan het uitwerken zijn. We hebben wel metacam meegekregen maar of dat voldoende is??
- omdat ze dus van oksel tot lies is opengehaald heeft ze dus zo'n pakje aan. Zoals verwacht vindt ze dat afschuwelijk. het pakje wat ze haar aangetrokken hebben is echter te groot dus ze worstelt zich eruit waardoor de wond is gaan lekken. Dat ding is dus vies en kan ze niet alleen laten want dan probeert ze het opnieuw (met alle gevolgen van dien). Gisteren toen mijn vriend thuis was dus snel even langs de DA gefietst om een maat kleiner te halen (die ik overigens gewoon opnieuw moest afrekenen). Toen ik thuiskwam bleek het een gebruikt exemplaar vol kattenharen te zijn. Dit lijkt me niet zo hygiënisch met een wond van 40 cm dus toen zelf maar iets gefabriceerd van een katoenen rompertje van de zeeman.
- Gisteren ook opnieuw gevraagd of de DA contact kon opnemen om te vertellen hoe de operatie verlopen is maar tot op heden nog niks gehoord.

Ik begin me echt af te vragen of dit normaal is, wat vinden jullie? We zijn in februari overgestapt naar dit dierenziekenhuis omdat onze oude DA nooit tijd had en oa. de bacteriele infectie gemist had. We zijn vorig jaar verhuist maar treffen het niet in onze nieuwe woonplaats (of hadden gewoon ontzettend veel geluk met de DA in onze oude woonplaats)
hopje99

Re: Mamma tumor, wat nu?

Bericht door hopje99 »

gezien mijn gevoel bij onze DA aan jullie de vraag of het normaal is dat onze poes duidelijk pijn heeft....ze probeert te slapen maar wordt wakker van de pijn (?) en gaat dan weer zitten? ik heb dus alleen metacam meegekregen, is dat niet wat weinig? ik ben ook bang voor inwendige bloedingen, enig idee wat dan de symptomen zijn? Ze is wel alert maar heeft duidelijk pijn (dat heb ik nog niet eerder zo gezien bij een kat)
Plaats reactie