Lobbesje te vroeg overleden :(

[Clown Flash]

Het is allemaal te laat maar het helpt om het van me af te schrijven en wellicht krijg ik antwoorden op wat vragen.

Even wat achtergrond. Ik heb Lobbesje jaren geleden samen met haar vriendinnetje Hobbesje uit het asiel gehaald. Waren samen zwervend aangetroffen. Het waren waarschijnlijk binnenkatten geweest. Ik woon in een appartement maar ze kwamen ook op het balkon, mochten overal komen in het hele appartement, krabpalen, speeltjes, geen problemen. Lobbesje is qua gezondheid altijd al een probleemkat geweest. Chronische niesziekte wat nooit meer helemaal wegging, geregeld in huis urineren wat een sociaal probleem bleek te zijn, slechte rug... maar het was gewoon een lief beest en ondanks die ongemakken hield ik van het beest en heb haar altijd gehouden.

Het begon zaterdag 6 februari met een doordringende krijs. Had ik nog nooit eerder gehoord. Vervolgens zag ik dat ze opeens grote ademnood kreeg. Ze was aan het kwijlen en lag duidelijk te stikken. Ik het spoednummer van de dierenarts gebeld, meteen ernaartoe en aan de zuurstof en rontgenfoto's maken. Er bleek maar liefst 300ml lymfevocht in haar buikje te zitten. Dat was toen afgezogen aan beide kanten, maar men wist de oorzaak niet en hoelang het duurde om die hoeveelheid op te bouwen in de buikholte. Aangezien de kat er goed op leek te reageren en weer opknapte, met de dienstdoende DA de afspraak gemaakt om eens met vetarm voer te beginnen en eens te kijken hoe dat ging. Het leek toen niet acuut genoeg om onmiddellijk te zoeken naar een oorzaak. Kortademigheid had ze ook nog nooit eerder last van gehad. Er werd me nog wel gemeld dat het wellicht handig was om daarna nog even langs mijn reguliere dierenarts te gaan. Er waren geen concrete afspraken gemaakt omtrent het zoeken naar de oorzaak.

Aangezien ik zag dat ze na de operatie wel verzwakt was maar wel goed at en drink en urineerde heb ik dat niet gedaan en besloot om het nog even aan te kijken hoe het ging. Want het leek redelijk goed te gaan. Ik zag dat ze vanaf het begin af aan na het spoedconsult nog wel af en toe last had van lichte kortademigheid. Maar ik had zoiets van ze is verzwakt, stress, laat haar maar even herstellen. Ik voelde weleens aan haar buikje. Het voelde goed, geen zwelling. Het was overigens wel mijn gedachte om later alsnog naar de DA te gaan, maar dat was twee weken geleden en ik ging eergisteren met wat vrienden op vakantie, wel in eigen land. Ik breng ze beiden altijd naar een pension waar ze omringd worden door goede zorgen. De pensionhoudster zelf is ook gediplomeerd paraveterinair. Ik legde de pensionhoudster uit wat er gebeurd was en vroeg haar om wat extra aandacht te geven en haar in de gaten te houden.

Gistermorgen werd ik gebeld door de pensionhoudster dat ze met haar naar de dierenarts was gegaan omdat ze weer bijna lag te stikken. Weer de hele buik vol met buikvocht, weer afgezogen. Maar deze keer had ze het helaas niet gehaald. Ze ging steeds meer achteruit en ik heb telefonisch toestemming moeten geven om haar in te laten slapen. Zowel de pensionhoudster als de dienstdoende DA zeiden dat er niets meer aan te doen was en dat ze lag te stuiptrekken. Ze hebben haar daarna laten inslapen en het ging allemaal heel snel. Ze is ongeveer 11 jaar geworden.

Ik toen meteen teruggereden naar mijn woonplaats om mijn kat op te halen. Daar zit je dan als stoere kerel te grienen met haar in mijn armen. Ik heb me over haar ontfermd en haar zelf in mijn achtertuin begraven.

Maar ja, nu komen de vragen. Had ik misschien wel meteen door naar de dierenarts moeten gaan. Had ik meteen moeten doorpakken. Heb ik/wij het allemaal een beetje onderschat. Het is zo ontzettend snel gegaan. Ik wou haar eerst laten herstellen en later pas weer naar de DA en het leek allemaal goed te gaan. Ik wou dat ze de tweede keer ook hersteld was, dan had ik alsnog de ernst ingezien en meteen een operatie laten doen. Maar het is nu allemaal te laat en nu geef ik mezelf de schuld van mijn niet op tijd handelen.

Wat kan het geweest zijn. Ikzelf denk aan lymfoedeem, chylothorax, een plotseling gescheurd lymfevat omdat het begon met een krijs... een eventuele operatie had ik sowieso over de vakantie heengetild omdat het niet kritiek leek en een kat na een operatie sowieso thuis moet herstellen.

Nu is Hobbesje alleen en ik moet nog even kijken of ik weer een kat erbij neem.

Dit was haar. De kale plekken komen vanwege het eerder afzuigen van lymfevocht, wat haar de tweede keer uiteindelijk helaas fataal is geworden ;(

[Ennakee]

Wat een triest verhaal, en gecondoleerd met het overlijden van je huisgenootje.

Het is achteraf moeilijk om een goede inschatting te maken of je goed gehandeld hebt, of toch signalen over het hoofd hebt gezien, die je hadden moeten alarmeren.

Persoonlijk denk ik dat het verstandig was geweest om kort, na het bezoek aan de spoedarts, een vervolg consult met je eigen dierenarts in te plannen.

Hoewel je intentie goed was om haar rust te gunnen, was er nog wel een onderliggende oorzaak van haar probleem, dat nog niet was gevonden en daardoor ook niet behandeld kon worden. Hiermee kreeg ze een verhoogd risico op herhaling.

De oorzaken dat een kat vocht in de buik krijgt kan o.a. met een slechte hartfunctie te maken hebben.
Dat kan alleen door echo of röntgen foto opgespoord worden. Daarbij had ze dan medicatie gekregen, wanneer de conditie van het hartje nog voldoende capaciteit had gehad.

Ook fip kan vocht in de buikholte veroorzaken, dit is een virus dat vrijwel altijd een fatale afloop heeft.

Ik weet niet of je nog contact gehad hebt met de dierenarts, die haar de eerste keer had behandeld. Misschien dat je nog een gesprek kunt aanvragen, waar je je vragen die je nu nog heb kunt stellen.

Je verteld dat de overgebleven poes een vriendinnetje was. Wanneer het een zusje was geweest, had ik voorgesteld om haar goed medisch te laten keuren. Omdat ze mogelijk met dezelfde aandoening te maken kan krijgen. Voor katten wordt het aangeraden om vanaf ongeveer 10 jaar een grondig medische check uit te laten voeren. Met compleet bloedbeeld, en lichamelijk onderzoek.

Mochten er organen zijn die functie verlies vertonen, dan kan vaak tijdig met een gerichte behandeling gestart worden, waardoor het dier nog goede vooruitzichten heeft.

Dus ik zou je voorstellen om Hobbesje te laten keuren. Zodat je niet voor een 2e keer met een onverwacht ziek dier geconfronteerd wordt.

M.b.t. het nemen van een nieuw dier, wordt toch vaak aangeraden om een tijdje te wachten. Omdat ook dieren een rouwperiode doormaken. Dit kan trouwens wel erg per dier verschillend zijn.

Hopelijk heb je iets aan deze informatie, ik wens je nog veel sterkte

[Clown Flash]

Dank voor de reactie. Als ik er nu op terug kijk had ik achteraf beter gelijk een consult kunnen plannen. Ik heb te lang gewacht. De vakantie kwam er ook tussendoor. Maar nu is het te laat en ik kan er niets meer aan doen. De signalen die ik had gezien is dat ze na het spoedconsult wat verzwakt was en af en toe toch nog kort last had van enige kortademigheid. Maar ik dacht dat dat kwam doordat ze nog moest herstellen van de heftige ingreep. Ze zat toen aan de zuurstof, had ook al vanaf het moment dat ik haar nam last van chronische niesziekte die nooit meer overging etc.

Er waren toen wel foto's gemaakt maar over een slechte hartfunctie was toen niets gezegd. Ik kon me ook herinneren dat bij de jaarlijkse injectieronde in januari haar hartje nog wel was gecontroleerd en dat die toen goed was bevonden.

Ik heb na het spoedconsult nog wel telefonisch contact gehad met de reguliere DA en ik gaf toen aan dat ik het niet nodig vond om acuut langs te komen. Dit omdat ze verder goed at, dronk en haar behoefte deed. Ik had wel plannen om er weer langs te gaan na mijn vakantie. Zo jammer dat ik te lang heb gewacht. Nu moet ik het een plek zien te geven, en er lering van trekken. Ik vind het zo moeilijk.

[Ennakee]

Dat kan ik goed begrijpen.
Ik heb in de afgelopen 2 jaar zelf afscheid moeten nemen van drie van mijn vier katten.

Twee daarvan waren ook volledig onverwacht, omdat ze zich totaal niet ziek hadden getoond.
Bij eentje bleek dus sprake te zijn van eindstadium HCM, terwijl ze dezelfde ochtend in no time de bak met brokjes leeg had gegeten, plassen en poepen, aandacht vragen, opgewekt, spelen enz. Die moest ik dezelfde dag nog in laten slapen. Het enige waardoor ik naar de DA ging was een snelle ademhaling, die ik niet vertrouwde

De ander at twee dagen slecht en leek misselijk, die liet ik opnemen voor een vochtinfuus bij de dierenarts, en die is de volgende ochtend dood in zijn hokje gevonden. Terwijl de DA hem 's nachts nog gevoerd had, en hij vond dat hij er goed uitzag.

Katten zijn meesters in het verbergen van pijn of ziek zijn, dat is hun natuur.
Zelf had ik ook graag gewild, dat het anders was gegaan.

Dus begrijp ik heel goed, hoe je je moet voelen. Ik heb nu nog 1 kat over, daar maak ik binnenkort een afspraak voor bij de DA voor een senioren-check. Want ze wordt 10 in oktober.

Ik zit nog te dubben over een nieuwe huisgenoot, maar omdat Polleke behoorlijk onzeker/ provocerend is in haar gedrag, weet ik nog niet wat ik ga doen. Met deze vorige dieren ging het goed, omdat ze haar gedrag negeerden. Want ze is een kleine provocateur.

Dus, ja ik kan met je meevoelen ...

[Sjanke]

Achteraf is het altijd 'had ik maar'.
In mei 2015 hebben we Smokey laten inslapen. Achteraf hadden we veel eerder op schildklierwaarden moeten laten controleren. Een vriendin had me daar nog op gewezen, maar niks mee gedaan. Dus ik heb ook zeker een gevoel van 'had ik maar'...

Diezelfde vriendin heeft overigens haar kat laten behandelen voor schildklierproblemen, volgens mij 2 operaties en een dieet. Radio actieve behandeling wilde de dierenarts niet doen omdat mijn vriendin toen 2 heel jonge kinderen had. Achteraf heeft zij weer spijt, omdat ze de kat in de laatste maanden nog zo belast heeft met behandelingen. Hij heeft nl nog 6 maanden geleefd na de diagnose.

Dus ja, wanneer doe je het goed?

Over een tweede kat: je weet het nooit. Bandit is opgegroeid met Smokey, dus we dachten dat een tweede kat gemakkelijk geaccepteerd zou worden. Maar Duvel heeft zo'n ander karakter dan Smokey, dat Bandit toch wel erg moet wennen. Aan de andere kant zie je op het forum genoeg verhalen dat de katten elkaar snel accepteren.

[Anne]

Ik snap je schuldvraag heel goed, maar laat het alsjeblieft los want het levert niks op.
het belangrijkste wat je hebt gedaan is goed voor haar te zorgen, haar een warm nest te bieden en een mooi leven. Ik weet zeker dat ze je daarvoor dankbaar is.
Als we alles van te voren zouden weten zou het leven een stuk makkelijker zijn en zouden er geen wat -als-scenarios zijn, het belangrijkste is dat je je best hebt gedaan en dat je intenties goed en puur waren
Heel veel sterkte met dit verlies

[Clown Flash]

Dank iedereen. Ik hoor ook van meerdere mensen dat ik zoveel geduld heb gehad met dat beest. Haar nooit bewust de nodige zorg ontzegd, nooit weggedaan ondanks het niezen en 1x drie maanden lang continu in huis urineren (sociaal probleem), en dat ging eigenlijk altijd zo af en toe door, mijn laminaat ging eraan op enkele plekken en niets hielp, maar ja ik hield van het beest en ze zat er ook maar in mijn appartement (kon wel naar buiten het balkon op) dus ze kreeg alsnog een knuffel... bij mij mocht ze ook alles, overal op en in, behalve de schone was, alle kamers in, ook de slaapkamer, premium voer, op bed als ik lag te slapen... en altijd naar een mooi pension als ik op vakantie ging omdat ze daar ook naar buiten konden en met andere katten contact hadden.

Ik ga zo wat leuks doen met mijn vrienden, die nemen me op sleeptouw.

[Clown Flash]

Ik ben vandaag achter iets gekomen wat toch wel een paar puzzelstukjes op hun plek doet vallen. Op het vaccinatieboekje stond als handgeschreven geboortedatum november 2005 vermeld. Nou log ik voor het eerst sinds de registratie in op de site van backhome-asiel.nl waar ze geregistreerd staat met haar chipnummer. Ik dacht om te kijken of ik iets kan aanpassen/wissen omdat ze er niet meer is. Wat zie ik daar... als geboortedatum staat daar 30-11-1999 vermeld! Dat zou betekenen dat ze zes jaar ouder is dan altijd gedacht en dat ze ruim 16 is geworden wat toch een mooie leeftijd is... aan de andere kant kan dat inhouden dat er door het asiel een fout is gemaakt met het noteren van de geboortedatum.

Ik heb daar bij de wijziging van de gegevens op backhome-asiel.nl wellicht overheen gelezen aangezien een aantal variabelen zoals het chipnummer, soort dier, geboortedatum e.d. al vooraf ingevuld zijn als het een asieldier betreft.

Het zou ook de altijd wat doffere vacht en het vrij snelle vermageren in de afgelopen twee jaar ook verklaren. Dat werd altijd gelinkt aan ouderdom maar aangezien ik en ook de DA dacht dat ze pas tien was, konden we het niet zo goed plaatsen... die vermagering was namelijk eerder wel geconstateerd door de DA maar vooralsnog waren er geen verdere klachten...

[Anne]

Toch mooi voor jou dat er nu wat puzzelstukjes op hun plaats vallen. Misschien vind je zo eerder rust en acceptatie erin
Ga je het desbetreffende asiel nog bellen om het te controleren?
6 jaar leeftijdsverschil is toch moeilijk te missen

[nellebel]

sterkte nog met het verlies van je meisje. had ik maar.... die vraag hebben we allemaal wel in ons hoofd gehad. ik ben ook een jaar aan het lijntje gehouden door mijn DA, mijn nellie zou een verwend prinsesje zijn en daarom braken. was aandacht. daarna waren het haar nieren, toen haar schildklier. bleek allemaal niet te kloppen. kon me ook voor mijn hoofd slaan. nu zou me dat nooit meer gebeuren, maar ze was mijn eerste en ik dacht echt dat ik het goed deed. heb mijn lering gehad, ik zou haar ook niet hebben kunnen redden, maar er had haar veel leed bespaart kunnen blijven. lobbesje heeft een goed leven bij je gehad. dikke knuffel voor jou en hobbesje

[Clown Flash]

Dank allemaal. Het helpt in ieder geval dat ik niet de enige ben. Ik ga het asiel nog wel bellen om te vragen hoe dit nou zit. Ik denk dat de data van backhome-asiel.nl dichter bij de waarheid zit. Ik heb zojuist met de reguliere DA gebeld en die zei ook dat het weleens voorkomt dat een asiel de geboortedatum van een kat 'opleukt'... mooi is dat.

Lobbesje en Hobbesje zijn ook mijn eersten. Ik heb dingen onderschat/niet gerealiseerd. Dit gebeurt me NOOIT NOOIT meer. Wat ook meespeelde waren de kosten van het spoedconsult, de kosten van het pension wat nog ging komen... bij elkaar zo'n 500 euro en ik wou daarom wachten totdat mijn salaris er weer was voordat ik er weer langs ging. Ik was nl. niet verzekerd. Goed, ik had wel geld van de spaarrekening kunnen halen, als ik me maar gerealiseerd had, dat het zo kritiek was na het spoedconsult... ik zag de kortademigheid die af en toe terugkwam en dat ze weleens door haar mondje ademde ipv door haar neus maar dat deed ze wel vaker omdat ze ook sinds dat ik haar kreeg al chronische niesziekte had en haar neusje weer eens verstopt was, wat ik dan altijd schoonmaakte... dus ik koppelde dat aan de niesziekte i.c.m. het zware spoedconsult... ik zag dat ze wat verzwakt was, lusteloos... maar ik dacht een paar weken wachten met de DA dat kan nog wel, de oorzaak is weliswaar nog niet bekend maar het gaat goed, dit is allemaal een gevolg van de operatie, ze at/dronk goed en deed haar behoefte... en de dienstdoende DA tijdens het spoedconsult zei ook dat er niet meteen allerlei aanvullende onderzoeken nodig waren. Ik heb toen vetverlagend dieetvoer meegekregen, om te kijken of het daarmee beter ging.

Ik kan er inmiddels beter mee omgaan maar ik heb af en toe nog steeds die moeilijke momenten dat ik mezelf een enorme nalatige klootzak vind en dan sta ik weer te snikken. Ik doe nooit een vlieg kwaad... en dan ga je vrijdagavond op vakantie en word je zaterdagmorgen teruggeroepen omdat je opeens je maatje moet wegbrengen die 6.5 jaar bij je is geweest Maar goed... komt tijd komst rust. Ik focus me nu op Hobbes om haar de beste zorg te geven. Ik heb gisteren een verzekering voor haar afgesloten met aanvullende dekking en een afspraak gemaakt bij de DA voor een uitgebreide medische check-up omdat zij tenslotte ook al bijna 12 is.

Overigens vraag ik me af, of ze alsnog te redden was geweest. Als het al tot een operatie was gekomen, dan moet die ingepland worden en ik had het waarschijnlijk over de vakantie heengetild omdat zo'n beest toch rustig moet herstellen thuis. Ik woon nl alleen en heb een fulltime baan... dus niet echt altijd zomaar tijd. Wat zijn jullie ervaringen met operaties?

Ik vond het toch wel heel mooi, om te ontdekken, dat de leeftijd op het vaccinatieboekje verkeerd was en dat ze alsnog de mooie leeftijd van 16 heeft bereikt... het verklaart de vermagering in de afgelopen twee jaar, de doffe vacht, het wat slechte gebit...

[Anne]

"" het verklaart de vermagering in de afgelopen twee jaar, de doffe vacht, het wat slechte gebit...""

Dat lijkt mij geen goede conditie voor een operatie. Als ze inderdaad 16 jaar was, wat ik graag van je geloof,. dan zou een operatie op zo'n leeftijd echt niet zonder risico's zijn.
Alsnog veel sterkte
het is toch erg fijn voor Lobbesje geweest om zo;n lief baasje te hebben gehad

[Rvdv_91]

Heel veel sterkte met dit enorme verlies..

[Synemios]

Had ik maar dit, had ik maar dat...
We kennen het allemaal, jij hebt op dat moment de keuze gemaakt die jou het beste leek.
Ik heb vorige week mijn kater in moeten laten slapen omdat zijn hart het niet meer aankon.
Er was van alles aan de hand, maar we hadden alles onder controle, maar niets mis met zijn hart, dat is een half jaar geleden nog onderzocht, en ineens van het 1 op andere moment gung hij heel snel adem halen, nog niet zo acuut als bij jou Lobbesje maar hij was al 18 en op die hoge leeftijden is de kans veel groter dat ze iets acuuts krijgen.

Je hebt Lobbesje wel een thuis, liefde en aandacht gegeven, heel veel sterkte

[nellebel]

houden van is soms ook loslaten, ondanks dat het je veel pijn doet. lobbesje heeft nu geen pijn meer