Poes eet niet, dierenarts staat voor raadsel

[Siepie]

Hoi,

onze poes van 11 jaar eet niet meer sinds afgelopen dinsdag. Op woensdag naar de da gegaan, daar bloedonderzoek gedaan, kwam niets uit. Afgelopen maart is er een 'massa' in haar buikholte ontdekt via een echo. Deze echo heb ik laten doen omdat haar buik abnormaal dik aan het worden was. De massa kon duiden op een tumor. Omdat onze poes verder goed at en dronk, levendig was en goed in haar vel zat, heb ik er verder niets aan gedaan.
Nu heeft de da afgelopen donderdag dus weer een echo gedaan, om te kijken of die massa eventueel gegroeid was, maar dat was niet het geval en ook verder was er niets aan te tonen dat verklaarde waarom ze niet eet.

Ze heeft een antibiotica- en prednison kuur gekregen en vanaf vrijdag ben ik haar gaan dwangvoeren. Ook heeft ze regelmatig een vochtinfuus bij de da gekregen, maar ze eet nog steeds niet. Gisteren is ze weer opgenomen bij de da, zij heeft weer bloedafname gedaan, maar behalve de gestegen leverwaarden (omdat ze niet eet) ziet ze niets. Ze krijgt vandaag een sonde en dat is onze laatste noodgreep om haar weer te laten aansterken zodat ze misschien weer gaat eten.

De dierenarts staat verder voor een raadsel waarom ze niet eet. In al die tijd heeft ze drie keer wel de saus van haar natvoer (ik heb de lekkerste dingen voor de dag gehaald, verschillende merken etc.) gelikt, maar geen brokjes of stukjes gegeten.
Onze poes vertoont geen symptomen dat er iets in haar keel zit, ze braakt niet, kokhalst niet, krabt niet met haar poten aan haar keel en dergelijke. Ik heb haar 1 keer braakgeluiden horen maken sinds al die tijd en toen ik ging kijken lag er een beetje speeksel (doorzichtig).

Heeft iemand hier ervaring met wat de oorzaak kan zijn?
Alvast bedankt!
Groetjes Siepie

[Siepie]

Aanvulling: ze is wel steeds minder gaan eten in de afgelopen maanden. Ze is ook veel afgevallen, maar tot vorige week rende ze nog hard door onze straat.
Ook kwam ze vorige week donderdag en vrijdag nog wel de keuken inlopen als ik voer pakte, maar dan rook ze er even aan en liep dan weer weg. Inmiddels draait ze haar kop weg voor al het voer dat haar wordt voorgezet.

[Brittenbolletje]

Zit die massa nog steeds in die buik? Zo ja waarom word dat nu niet verder onderzocht? Mijn onderbuik gevoel zegt dat je daar verder mee moet. Dat, dat het probleem is, nu worden er alleen symptomen bestreden en niet de kwaal. Ik zou me laten doorsturen naar een internist of zo.

[Siepie]

Die massa zit er nog ja, maar volgens de specialist die de echo deed en mijn dierenarts verklaart dat niet waarom ze niet eet.

De dierenarts heeft inderdaad nog de optie internist genoemd, maar we wilden eerst dit proberen.
Toen in maart bekend werd dat er 'iets' zit, werd me ook verteld dat er verder onderzoek nodig is om te bekijken wat het precies is. Als het een tumor zou zijn, zou ze bestraald kunnen worden etcetera, maar dat ga ik mijn poes allemaal niet meer aandoen. Ook verder onderzoek bij een internist zie ik niet zitten, ze is genoeg 'geplaagd' nu.

[Adriana]

welkom op het forum!
k weet niet waar in Nederland maar ik zou even contact opnemen met één van de dierenartsen/oncologen van http://www.kankerbijdieren.nl.
die zijn zeer ervaren en kunnen missch met de gegevens die je al hebt nog waardevolle tips geven. plus medicatie om haar weer aan het eten te krijgen, mits dat verantwoord is..

[Siepie]

Hoi Adriana,

dank je wel! En ook bedankt voor je tip, ik ga ze benaderen.

[Brittenbolletje]

Ik zou wel verder onderzoeken, ze zien natuurlijk niet hoe het dieper in het lichaampje zit. Voordat je misschien nare beslissingen moet nemen zou ik wel verder laten onderzoeken. Wie weet vind de internist iets dat gewoon simpel op te lossen is, ook al wil jij niet echt graag daarheen.

[Katelijne]

Kan de massa geen stoelgang zijn? Ik herken de symptomen zo'n beetje van mijn oudste kater en die heeft last van megacolon. Daardoor kan hij de stoelgang soms niet goed eruit krijgen, met als gevolg minder eten (enkel de saus, want heeft wel zin, maar zit vol), vermageren (logisch, als je minder eet), braken (vaak ook enkel speeksel), overdadig buikje wassen (om de pijn tegen te gaan).

Hij heeft al enkele lavementen gehad en is al twee keer onder narcose leeggemaakt.

[Cerna]

Mijn kat Milka at ook twee jaar slecht tot niet. Ook bij haar kwam er niets uit het bloedonderzoek en ik heb haar aan de gang gehouden met het eetluststimulerende middel Periactin.
Vorig jaar november begon ze opeens te spugen (was voor het eerst in de 5 jaar dat ze leeft) en wilde zelfs met Periactin niet eten. Toen weer bloedonderzoek en weer kwam er niets uit.
Omdat ze bleef spugen heb ik Emeprid van de dierenarts gekregen, 2x daags een kwart pilletje. Het spugen stopte en ze ging weer eten.
Omdat er wat bijwerkingen zitten aan Emeprid (evenwichtsstoornissen, opgefokt gedrag) ben ik na een week gaan halveren.
Milka heeft twee maanden Emeprid gehad en daarna ben ik gaan afbouwen en sinds februari heeft ze ze niet meer. Ze hoefde ook geen Periactin meer want ze bleef normaal eten.

Emeprid zorgt voor een snelle maaglediging en waarschijnlijk heeft haar iets dwars gezeten in de maag wat ze niet kwijt kon worden.
Ze heeft nu nog een enkele keer een paar dagen dat ze slecht eet en dan krijgt ze 3 dagen een lik lax-a-past (tegen haarballen) en is het probleem verholpen.

Wanneer die massa niets met haar eetlust te maken heeft, zou je Emeprid kunnen vragen en kijken of het wat doet.
Elf jaar is nog niet echt oud voor een poes en daarom zou ik nog wel verder onderzoek laten doen naar haar buik wanneer ik jou was. Misschien is het wel eenvoudig operatief te verwijderen en kan ze nog jaren mee.
Maar eerst moet ze weer eten en aansterken (Hills-AD??).

[Sifra]

Ook geen keelpijn door maagzuur na het uitbraken van een haarbal? Gebit nagekeken?

[Katelijne]

Bij ons hebben ze toen een echo gedaan en foto's genomen. Daarna hebben ze de stoelgang verwijderd en weer een foto genomen. Daarop was nog een schaduw aan de lever te zien, dus het was nog even bang afwachten of dat ook nog ontlasting was of een gezwel. Het was gelukkig het eerste.

Mijn Osiris is 14 jaar en doet het op dit ogenblik goed. Hij is ook nog nierpatiënt (vandaar de harde stoelgang ook) en staat nu op Semintra voor de nieren, primperan tegen de misselijkheid (van de Semintra), en voor zijn ontlasting krijgt hij Hill's w/d gemengd met nierdieet, dulcolax en isokel.

[Siepie]

Dank voor jullie antwoorden. Even een update: Ze is twee dagen opgenomen geweest en duidelijk is nu dat ze een leverontsteking heeft. Ze heeft sinds vorige week woensdag antibiotica en prednison om dat op te lossen. Ze was erg verzwakt en uitgedroogd, tijdens de opname is ze aangesterkt door dwangvoeren, en een vochtinfuus. Ook heeft ze anti-misselijkheidsmedicijnen gekregen en zware pijnstillers. Ze is nu thuis, want volgens de da moet een poes zich ook psychisch op haar gemak
voelen om goed aan te sterken.
Ik geef haar nu zelf om de 1 a 2 uur dwangvoeding (soort astronautenvoedsel)om haar goed te houden, zodat de antibiotica en prednison hun werk kunnen doen. Ze is weer wat feller en alerter, dus ik heb goede hoop.
De oorzaak van het niet eten zit m waarschijnlijk in de pijn en misselijkheid van de leverontsteking.
Ik zal morgen de optie van de stoelgang eens opperen bij de dierenarts, want ze heeft weinig tot geen ontlasting, wel plast ze goed. Ook heeft ze altijd veel haar buik gelikt, dat is verholpen door prednison injecties en heeft ze ook al maandenlang niet meer gedaan nu.
Braken is bij die ene keer gebleven.

Ik vind t zo zielig voor dr. Ik ga haar maar weer eens eten geven.

[mittenslief]

hier ook ervaring met een leverontsteking....inderdaad goed blijven dwangen dan komen ze er wel weer doorheen, tenminste mijn poes is helemaal opgeknapt

[Siepie]

Volgende update: vanochtend heeft ze wat water uit zichzelf gedronken en wat likjes natvoer (de saus alleen) genomen. Ik heb haar vervolgens weer 10 ml astronautenvoedsel gegeven en haar antibiotica. Ook weer met de dierenarts gebeld, die zei dat dit weer ons nulpunt is en dat er verbetering opgetreden is tov maandag toen ze opgenomen werd, want toen deed ze niks meer. Hij zegt ook, dat ze nu herstellende is van een zware ontsteking en dat dat tijd nodig heeft. Ik moet haar nu minder vaak dwangvoeren, om de drie uur, om te kijken of ze zelf gaat eten.
Daar wil ik me ook heel graag op richten en ik zal het ook zeker doen, maar ik vraag me gewoon wat dingen af.
Onze poes at eigenlijk nooit veel en dat is dus in de afgelopen maanden steeds minder geworden. Ze at sochtends een paar brokjes en liep dan weer weg. Ook zijn er dagen geweest dat ze vrijwel niks at en alleen maar lag te slapen boven. Na zo'n dag rende ze dan weer de hele dag door de straat en was ze heel actief. Ik dacht er verder niet bij na omdat ze zich zo goed voelde. Het helemaal stoppen met eten is dus volgens mij langzaam erin geslopen tot ze uiteindelijk niks meer at. En dus ziek werd. Misschien is ze minder gaan eten door die massa, maar dat zal ik nooit weten denk ik.
Nu heeft ze dus die leverontsteking gekregen, ik denk dan door het niet eten en daar is ze zo ziek van geworden. Ze is helemaal opgelapt bij de opname bij de da en krijgt dagelijks een grote hoeveelheid astronautenvoer. Veel meer eten dan normaal dus.
Ik weet gewoon niet of ze nu wat actiever is door dat allemaal (en actiever is relatief, ze ligt de hele dag en loopt heel af en toe wat rond) of dat ze echt herstellende is. Ik hoop gewoon niet dat ik haar 'in leven' hou door de dwangvoeding, dat ze door de grote hoeveelheden gewoon geen honger heeft of dat het probleem, het niet eten, niet opgelost wordt, maar alleen gerekt wordt.
Snappen jullie een beetje wat ik bedoel?

Zeg maar, het ziek zijn is opgelost, nu is ze weer terug bij af: niet eten zonder ziek zijn. Ze wordt niet verder ziek omdat ik haar eten blijf geven, maar wat als ik daarmee stop? Is ze vanaf nu afhankelijk van dwangvoeding?

Daarnaast zijn we nu een week bezig en het is vrij intensief, mede doordat mijn gezin met dochtertjes van 4 jaar en 8 maanden er nu onder gaan lijden, omdat onze poes zoveel zorg nodig heeft en mijn vriend alleen 's ochtends en 's avonds thuis is om te helpen. Ik heb vandaag vrij genomen van mijn werk, maar dat kan ook niet dagenlang gaan duren.
Wat een onmogelijke situatie.

[Katelijne]

Ik heb er misschien overgelezen, maar weten jullie nu al wat die massa is? De massa kan misschien ook een oorzaak zijn van de leverontsteking en zeker van het weinig eten.

Of ze nu verder afhankelijk zal zijn van dwangvoeren, weet ik niet, maar ik vermoed van niet, zolang de ontsteking en het misselijke gevoel weggaan. Vroeger at ze toch ook uit zichzelf? Maar het was wel weinig, en dat zou ik zeker nog eens verder laten onderzoeken, te meer omdat alles kan samenhangen (massa, eten, lever).

Hoe zit het trouwens gewoonlijk met haar ontlasting? Hard/zacht, vaak/weinig, klein/groot, (overloop)diarree? Ik zie nog altijd veel gelijkenissen met mijn Osiris; zijn leverwaarden waren trouwens ook wat verhoogd toen hij midden in de maanden van 'megacolon-crisis' zat. Kan ze soms onrustig lopen en dat plots rustiger zijn wanneer ze naar de bak is geweest?