Hyperthyreoïdie

[Adriana]

wat ongelofelijk vervelend. zo abrupt stoppen is een beetje heftig maar het is vrees ik niet anders.
ja, nierwaardes worden doorgaans beter met hogere t-4 waardes.
hoop dat-ie niet al te veel last krijgt en hij valt weer terug in het 'oude' schildkliergedrag..
waar zijn je twijfels over? toch doorgaan met felimazole nu het lijkt dat hij met splitsen veel beter in te stellen is?
aan de andere kant wordt zijn t-4 gaandeweg steeds hoger, dus ook de dosis felimazole.. als je nu niet structureel ingrijpt..

[artemis]

Ja, het kan jammergenoeg blijkbaar niet anders...

Ik had me op een bepaald moment in het parcours voorgenomen dat als Pappie het op 1 pilletje per dag zou kunnen doen en daar goed bij was, ik het bij de medicatie zou houden. Maar 1 pilletje is dus te weinig..

Verder ben ik me er terdege van bewust wat de beperkingen van de medicatie zijn. Het is een schildklierremmer en als ik mij goed herinner wat ik enkele maanden geleden allemaal gelezen en gehoord heb van de DA reguleert het wel de te hoge schildklierhormoonproductie en de verdere aantasting van de nieren maar gaat medicatie de verdere vergroting van het gezwel in de schildklier niet tegen en ook niet de verdere aantasting van het hart. Dus de kat blijft hoe dan ook achteruit gaan. Moest Pappie enkele jaren ouder geweest zijn dan zou ik ook bij medicatie blijven (hij is nu ongeveer 12).
Komt nog bij dat ik intussen toevallig 2 verschillende mensen in real life ontmoet heb die hun schildklierkat hebben moeten laten inslapen ondanks het relatief goed doen op medicatie, omdat het gezwel op een bepaald moment zodanig vergroot was dat de kat niet meer goed kon ademen. Misschien heeft dat bij mij wel de doorslag gegeven...
Bovendien zag ik op tegen al die bloedonderzoeken voor Pappie en qua kostenplaatje (inclusief de medicatie) heb ik tot nu toe al een bedrag uitgegeven dat waarschijnlijk even hoog is als de joodbehandeling (ben mij bewust dat er daarna ook bloedonderzoeken zullen volgen, maar niet meer zo frequent eens alles stabiel is)
En dan waren er de bijwerkingen op de Felimazole. Pappie was toen wel overgedoseerd maar hij kreeg o.a. kale etterende plekken op zijn kopje. Die zijn nu gelukkig weg.
Strumazol was een mogelijk alternatief maar volgens mijn huidige DA wordt dat toch anders opgenomen dan Felimazole en moesten we dan opnieuw beginnen qua instelling met weer heel regelmatige bloedanalyses in het begin en..... afwachten of hij het er beter op doet.
Mijn nieuwe DA lichtte mij op de valreep ook in over het nieuwe Hill's y/d dieet, maar dan mag Pappie absoluut nooit iets anders eten (en ik geef hem al eens rauw tussendoor + hij pikt eten van de andere poes + hij mag overdag buiten) en moet hij qua bloed ook weer intensief opgevolgd worden in het begin. Dat dieet lijkt mij niet haalbaar in ons geval.

Daarom beslisten wij voor de joodbehandeling. Wel ben ik me bewust dat er een kleine kans bestaat dat die behandeling niet zal aanslaan en dat herval in de toekomst niet volledig uitgesloten is.

Mijn huidige twijfel is waarschijnlijk ook een soort drempelvrees. Theoretisch weet ik waar ik voorsta maar nu word ik plots wat bang van de praktijk en de toch wel lastige periode waar Pappie door zal moeten gaan, de onderzoeken in Gent en de behandeling zelf, de isolatie van 5 dagen.

Via mail en aan de telefoon waren ze in Gent wel heel bemoedigend en met een groot hart voor dieren. We mogen komen op 30 juli tussen 9 en 12: 'We willen niet dat u onnodig in de file staat met Pappie'. Ze gaan hem wat sederen voor de scintigrafie, indien nodig volgt er een echo van het hart (hij heeft wel een ruisje) en meteen daarop doen ze de joodbehandeling.
Ze hebben alle bloedanalyses en ondanks dat hij nooit perfect ingesteld is geweest hebben ze zijn nieren goedgekeurd. 'Alle collega's zijn op de hoogte van het dossier en de komst van Pappie' vond ik wel prettig om horen.

Maar nu ben ik toch wat bang voor Pappie ja....

[Adriana]

als ik mijn teksten in mijn fotoalbum en in de schildkliertopics over Enzo van voor de behandeling terug lees dan herken ik het weer. de onzekerheid en ik vond het heel erg eng. Enzo heeft alles gehad: medicatie, operatie en daarna weer torenhoge t-4.
en ik had er helemaal geen trek in en een gesprek met een da-assistente die ervaring had met haar hond in de Lingehoeve heeft me over de streep getrokken.
Enzo reageerde slecht en was nauwelijks in te stellen en zat ver boven de 100 met zijn t-4. eigenlijk was dit de enige weg en ik denk dat hij nu niet meer had geleefd.
en als je hem nu ziet: geweldig! vacht prima, rustig, goed zelfvertrouwen en ik vind dat hij nog steeds vooruit gaat.
wij hebben eerst een 6 maanden meting gedaan en nu jaarlijks. en zijn t-4 is ook nog wel gezakt intussen en zit onderin binnen de referentie.
Enzo was een zwaar geval daar en gaat door voor 'mijn grijze vriendje' en ze zijn daar nog net zo opgetogen als ik ben als ik zijn waardes doorgeef.

bedenk: het is eenmalig en met drie weken is alles achter de rug!

[BloemTetsu]

Mijn 2 vorige katten hebben beide de joodbehandeling gehad in Lienden.
1e 2009
2e eind 2010
Echter hebben beide het 1,5 á 2 jaar vol kunnen houden. Maar dat lag meer aan de nier waar ze al last van hadden en opeens extreem acuut werd.

Het schildklierprobleem is wel overgegaan, en redelijk snel.

[Adriana]

ja, dat is vaak het punt. te hoge schlldklierwaardes maskeren door de opgejaagde doorbloeding slechtere nierwaardes en als alles dan genormaliseerd is, dan storten die nierwaardes in en zie je pas de echte nierwaardes..

[artemis]

Even weinig tijd gehad, kleindochter van 6 heeft gisteren een fikse hersenschudding opgelopen.... Alles ondertussen in orde hoor.

Het gaat intussen vrij goed met Pappie zonder medicatie, hij heeft niet meer gebraakt (hout vasthouden!) maar eet en drinkt wel meer (ook te merken in de kattenbak!), verder is hij heel rustig. Van alle gekende symptomen van hyperthyreoidie heeft hij eigenlijk nooit dat rusteloze en opgejaagde gedrag vertoond, vroeger niet en nu ook niet.

@BloemTetsu, wat jammer voor jouw katten. Ik vermoed dat Pappie zijn nieren nog goed zijn. Hij is nooit perfect ingesteld geweest maar zijn nierwaardes zijn altijd stabiel gebleven ook bij de analyses waarbij hij hypo was met een te laag T4. Da en Gent hebben zijn nieren goedgekeurd. Verder wordt de kat er uiteraard niet jonger op...

@Adriana, laat ons hopen dat het eenmalig is en dat daarna het ergste achter de rug is en voor altijd!

[BloemTetsu]

Gelukkig gaat het met de kleindochter en pappie allebei goed.

Onze oude katten hadden allebei verhoogde creatine ik dacht rond de 240. Voor de joodbehandeling zaten ze net onder grens met creatine. De craatine waarde steeg naar 1500. Hoewel dit bij de laatste kat ook kwam door 1 jaar metacam. Maar dat was tegen arthrose. Dus het gevaar wiste we en het pijnloos bewegen en kat-zijn ging voor. Plus we hadden ervaring vanwege de eerste en kende de signalen.
Maar dat ligt achter ons en nu 2 jonge beesten die met goed voor en gewichtscontrole misschien minder risico lopen.

[Lisa9]

Mijn Poeh van 15 slikt nu een maand schildklier middel: haar hart racet niet meer, ze eet weer en is ook niet meer zo schonkig, en ik mag haar weer aanraken. Maar ze is nog steeds in de war (neemt onlogische routes door huis bijv.), ze speelt niet meer, komt niet meer om knuffels vragen en is bij weer en onweer buiten (soms kletsnat), slaapt gruwelijk veel.
Bloed zou gecontroleerd moeten worden, maar de DA wil dat alleen onder volledige narcose doen. Van de vorige narcose (voor bloedafname) is ze eigenlijk nog steeds niet bijgekomen (verward), dus ... wat nu?
Ik geef haar ook Mariadistel om de lever (ook gigantisch hoge waarden) te helpen ontgiften, en via de homeopathe Jodium LM6 - vooral gekozen omdat ze verward is.
Overlegd met de DA en haar advies was: niet belasten met onderzoek en narcose, want als ze teveel schildkliermiddel krijgt wordt ze dik, dus daaraan zie je het ook wel. Nu weten we dus niet of ook haar nieren aangetast zijn (daardoor verward?), en als ze zo gestresst raakt van onderzoek kom je daar ook met prikken niet achter omdat het bloed er dan door racet. Maar als die ook slecht zijn, dan troost ik me met de gedachte dat ze daar tenminste snel aan dood gaat, en niet langgerekt zoals aan de schildklier.
Struikelpunt is dus dat de DA niet onder een 'klein roesje' bloed wil komen afnemen - ik las die oplossing ergens, maar DA zegt dat het niet kan.
Iemand nog iets opbeurends in te brengen?

[mittenslief]

dat in de war raken kan ook best dementie zijn en een beetje DA kan gewoon bloed afnemen zonder roesje of narcose hoor

[Adriana]

Struikelpunt is dus dat de DA niet onder een 'klein roesje' bloed wil komen afnemen - ik las die oplossing ergens, maar DA zegt dat het niet kan.
Iemand nog iets opbeurends in te brengen?

k kan niet zien waar zich dit in Ned afspeelt en het zou zo handig zijn als er een plaatsnaam bijstond.....
word niet zo vrolijk van de aanpak van je dierenarts en zonder bloed afnemen ken je dus ook de schildklierwaarde niet en wordt er dus in the blind gedoseerd neem ik aan...
volledige narcose nodig voor het afnemen van bloed is nogal onzinnig en het beste dat je kunt doen in dit geval is op zoek naar een andere dierenarts.. die zou een keer een goed uitgebreid bloedonderzoek moeten doen (Vetmed geriatrisch profiel bijvoorbeeld..), dat is één keer bloed afnemen en dan heb je een hele riedel aan waardes incl T-4 (schildklier) en dan weet je tenminste iets..zij het dat nierwaardes worden geflatteerd door hogere schildklierwaardes...

wat ook nog wel eens wil helpen is poes eerst wennen aan het dragen van een tuig en dan wennen aan een stilstaande auto en dan in tuig op schoot in de auto, buiten in de auto wachten bij de dierenarts tot je aan de beurt bent, poes rustig toespreken en beetje knuffelen en ogen afdekken. niet al te veel ontsmetten en nog beter als het zonder scheren kan..
zelf daar niet nerveus van worden, de wereld vergaat niet en als je zelf de griebels hebt dan heeft katzel dat ook want ze merken het onmiddellijk..

nee, ze lijken me niet verward door hogere nierwaardes. zou die jodium nog eens tegen het licht houden en kijken of je daar niet mee moet stoppen. mariadistel voor lever is goed, het gaat heel erg langzaam, maar lever herstelt wel op den duur. kijk eens bij cholodin, zoekfunctie rechtsboven.
gissen jullie dat ze slechte nierwaardes heeft en krijgt ze nierdieet....? of denk je dat ze slechte nierwaardes heeft omdat ze in de war is... ?

[artemis]

Wij vertrekken rond 10h naar Gent met Pappie...

Vorige week bij zijn laatste bloedprik na de medicatiestop heeft hij zich hevig verzet, als nooit tevoren. Gelukkig mocht ik hem nu iets geven om hem wat te sederen, afwachten wat het geeft.

Ik ga ons nu verder klaarmaken.

Het spreekt voor zich dat ik nerveus en ongerust ben.

[Adriana]

rustig doorgaan met ademhalen en houd in je achterhoofd dat jouw stress invloed heeft op Pappie. dus proberen zo vrolijk en ontspannen mogelijk te zijn en wees blij dat die behandeling voor katten mogelijk is...!!
wens je sterkte en wijsheid en de wereld vergaat niet..! knuffel hem maar eens uitgebreid en over een klein weekje haal je hem weer op. en dan hopen dat het goed is aangeslagen en die schildklier eindelijk rustig is en langdurig herstellen.
knuffels van hier voor Pappie en ook eentje voor jou, zet 'm op!

[catsini]

Mijn Poeh van 15 slikt nu een maand schildklier middel: haar hart racet niet meer

welk schildklier middel geef je haar?

hier staat ook info. over oudere katten,
http://www.weetjesoverkatten.nl/de_oude_kat.htm
PS. mijn advies, ga naar een andere dierenarts,
groetjes,
Catsini.

[Lisa9]

Adriane
Er is nog een dierenarts, half uur rijden plus grote honden in de wachtruimte, dat kan ze niet aan nu - hij komt niet thuis. Uitgebreide tests gedaan een maand geleden (280 euro o.a. voor opname vanwege die narcose, niet maandelijks vol te houden). Nierwaarden inderdaad vertekend door schildklier, dat blijft zo omdat ze enorm gestresst raakt van welke dokter dan ook - ze is half wild, dus met een tuigje maak ik geen schijn van kans. Jodium geef ik in homeopatische dosering, dus chemisch niet meer traceerbaar; het stimuleert alleen de zelfgenezende kracht van haar lichaam. Bij mij werkt homeapathie beter dan allopathie.
Gesteund doordat je schrijft dat volledige narcose overdreven lijkt, denk ik erover nog eens te bellen en te vragen naar de arts zelf i.p.v. me te laten afschepen door de assistente. desnoods ga ik daar zitten op het spreekuur zonder kat, om te overleggen.
Totnogtoe lijkt de dosering goed, ze gaat heel langzaam vooruit hoewel nog steeds verward.
Ik geloof dat ze felimazole krijgt, en ik woon achter Arnhem.

[Cerna]

Ik zou eerst eens voor mezelf precies willen weten wat nu haar waardes zijn. Er is dus vorige maand bloed afgenomen en die gegevens heeft de assistente in de computer staan. Vraag een uitdraai, daar heb je recht op. En op basis van die gegevens kunnen we ook advies geven waar je wat aan hebt want nu is het natte vinger werk.

Was Poeh ook al verward voordat ze Felimazole kreeg? En hoeveel krijgt ze (oranje = 5 mg; roze =2,5 mg)? Verwarring kan inderdaad bij een oudere kat wijzen op een begin van dementie tenzij het pas begon na het bloedonderzoek. Dan zou het ook nog met de narcose te maken kunnen hebben, al duurt het dan wel erg lang. Oudere mensen kunnen na een operatie ook dagen de weg kwijt zijn dankzij de narcose.
Dus: speelt het al langer of pas sinds het onderzoek/Felimazole?

En achter Arnhem? Oost-west-zuid-noord? In de omgeving van Arnhem zitten toch voldoende dierenartsen? Je zou naar Dodewaard kunnen gaan (indien ten westen van Arnhem), daar zit WHG-dierenarts Atjo Westerhuis, zeer betrokken, goede dierenarts.