HCM

[MarjanR]

Ieuwwwwww, ik kan beter niet googlen!!!!
Kanker vliegt me om de oren!

Ik wacht het telefoontje wel even af.

Thanks Anne, ik geef de knuffel direct door aan Moos
Die overigens compleet KO in z'n reismandje ligt.
Gisteren kroop hij bij Teun op de bank (ik zal foto's plaatsen, erg schattig om te zien) om daar even bij te komen.

[MarjanR]

OK, na verder overleg en de foto's nog eens bekeken te hebben is Moos z'n hart waarschijnlijk toch iets groter geworden.
Dus daar zou het hoesten (wat hij soms doet) vandaan kunnen komen, want dat gebied prikkelt ook het hoestreflex. (hij hoeft niet te hoesten, maar die zenuwen worden geprikkelt dus hoest hij toch)
Voor de longen gaan we beginnen met de vochtafdrijvers/plaspillen.
En het advies is om opnieuw een echo te maken om te zien hoe Moos z'n hart er nu uit ziet.
En dan zou er misschien Fortekor/ACE remmer nog bij komen (ligt aan waar de problemen zich hebben ontwikkelt).
Dus dat gaan we over een paar weken doen, was het toch al van plan in December ergens.
Nu iets eerder dus.

Ik hoop dat Moosje zich weer ietsje beter zal gaan voelen over een tijdje wanneer het vocht wat uit z'n longen verdwenen is.

[Anne]

Nou dit klinkt al weer een stuk beter gelukkig!!!
Hopelijk knapt Moos nu gauw weer wat op
Hopelijk valt de echo mee en is het gewoon een kwestie van het bijstellen van de medicatie!!

[MarjanR]

Hmmmm, nee helaas werkt dat niet zo.
Als het hart eenmaal slechter wordt dan wordt dat niet meer beter helaas.
We kunnen wel de aftakeling vertragen.
Dus ja, wellicht dat de medicatie wat omhoog moet.
Ik heb geen idee hoe slecht of het hem gaat als ik moet kijken naar hoe groot z'n hart nu is.
Euh, hoe zeg ik dat?
Ik weet niet wanneer het op is.
Als ik straks de echo heb gezien weet ik hoe snel z'n hart "groeit".
Maar ik weet niet wanneer z'n hart echt z'n longen in de weg gaat zitten.
Oohwh, ja. Onzekerheid dus.
Maar zoals het er nu uit ziet (en dat was eigenlijk ook m'n doel vorig jaar) is dat we toch met z'n allen naar het nieuwe huis gaan.
Ik vond het al erg dat Puk niet mee kon, en heb me voorgenomen dat Moos het nieuwe huis gaat bekijken en dat straks aan de andere kant van de regenboogbrug aan Puk zal gaan vertellen.

[Anne]

Oh wat erg Marjan, wat heb ik toch allemaal gezegd
Wat een beroerd nieuws!!
Ik ga duimen dat Moos nog met je mee kan naar het nieuwe huis!!

[MarjanR]

Joh, maak je niet druk Anne.
Ik ben redelijk nuchter en ik weet dat het die kant op gaat.
Tuurlijk ben ik rete verdrietig, maar het feit staat er.
Daar kunnen we niets aan doen.
Voel je niet lullig, dat hoeft helemaal niet.
We proberen Moos zo lang mogelijk erbij te houden.
Maar het kaarsje gaat op een gegeven moment wel uit.
En dan wordt hij een prachtige ster
Maar zover zijn we nog niet, nog niet.

[nellebel]

nee voorlopig biljft moosje nog maar lekker bij jullie hoor. laten we duimen dat het langzaam aan gaat en hij zich weer beter gaat voelen als het vocht wat afneemt.

[MarjanR]

Thanks Wendy

Goh, ik verbaas me toch wel.
Iemand opent een topic, best sneu nieuws. Kan me voorstellen dat je je zorgen maakt om je katje.
Iedereen valt bijna over elkaar heen om de ts sterkte te wensen etc (incl. ikzelf).
Terwijl hier maar 2 (lieve) mensen reageren.

[nellebel]

ach ja marjan, maak je daar maar niet te druk om. ik merk dat ik zelf ook op specifieke onderwerpen kijk hoor. ik merk dat ik nu meer op kitteninfo kijk en hoe het met de andere "bekende" katten gaat.
maar hoe is het nu met Moos?

[Kattenbella]

Marjan, ik laat het ook wel veel te veel afweten Het lukt me gewoon allemaal niet.
Ik heb mijn Peter hier neergezet en lees nu over jouw Moos. Ik zal het ook blijven lezen.

Je hebt hem al zo lang bij je en al zoveel voor hem gedaan. Het is wel zo dat het kaarsje uiteindelijk dooft, maar het mag nog wel heel even duren. Hoe gaat het nu met hem?

Bedankt voor jouw reacties op Peter!

[MarjanR]

Dank je Bella.
Sterkte met Petertje hoor.
Zo sneu, het mannetje.

Moos gaat, hij is nog niet de oude.
Maar dat moet je denk ik ook niet verwachten.
Ik hou je op de hoogte.

[Kattenbella]

Zal het zeker lezen, Moos hoort zo bij jou!

[Ilone]

Sorry Marjan, maar ik klik soms willekeurig wat aan, reageer niet meer op elk topic.
En soms, net als dit topic en van Wendy en haar nieuwe aanwinsten, lees ik er gewoon overheen...
Er is niet met opzet niet gereageerd

Sterkte in ieder geval met Moosje ik hoop dat hij nog wel ffies bij je blijft, en zeker mee mag naar het nieuwe huis.

[Anne]

Lieve Marjan toch, maak je niet druk zeg je heel erg stoer...Ik zit net Destindsdood nog te verwerken nu het een jaar geleden is, verder denk ik aan die prachtige Casper en hoe we van haar hebben genoten. En dan reageer je zo flink.
Ik snap het ergens ook wel. Schuif het maar voor je uit en geniet van alles wat Moos je nu nog kan brengen ( dat zul je al wel doen) maar ik leef met je mee en wou dat Moos nog een jonge god was...
Lieve Moos, hopelijk kun je er nog wat jaartjes tegenaan

[MarjanR]

Dank je Ilone.
En jij ook zeker Anne.
Ik lijkt misschien wel stoer, maar ik kan wel steun gebruiken in deze lastige tijd.
Ik weet bijv. niet precies wat de plaspillen voor een uiterlijk resultaat moeten geven.
Ik heb de da vanmiddag gebeld, ze zou terugbellen.
En dat hebben ze niet gedaan! *boos*

En ik lijk nu wel nuchter, maar ik jank de ogen uit m'n kop als ik Moos moet laten gaan.
Tuurlijk met m'n andere skatjes was ik er ook doodziek van en ben ik zeker een week van de rel geweest, maar Moos is zoooooooooo aanhankelijk.
Iets wat Saar en Teun niet hebben (Saar een beetje, Teun totaal niet).
Ik ga dat zo verschrikkelijk missen!
Voorheen had ik Roxy* nog, die was ook zo aanhankelijk. Maar die heb ik al 4/5 jaar geleden moeten laten gaan.
En Saar en Teun hebben zo hun eigen schoonheid die ik niet missen wil.
Maar jemig, Moosje is zo anders.
Ik zal er nooit meer zo een treffen als hij.

Maar gelukkig komt hij net weer al mopperend de tafel op gesprongen.
En ik weet dat hij zo weer in m'n armen of in m'n holletje in slaap zal vallen.
Dus daar geniet ik weer veel van, zeker nu. (waar ik voor een jaar terug zoiets had van; "jeetje Moos, moet je nu echt met je neus tegen mijn neus aan liggen slapen?")

Het is wel fijn om m'n zorgen te delen hier op het forum, terwijl ik op het werk te horen krijg "joh, het is wel een dier he. Geen kind".
(Gelukkig niet m'n baas, die was 3 dagen in Amerika en vroeg toen hij vanmorgen terug was eigenlijk gelijk hoe het met m'n kat was. Laat de rest maar stikken dan!)