Hallo Robbert,
Het is niet de bedoeling om belerend over te willen komen, maar als ik jou was, zou ik toch
voor die medicijnen tegen ontstekingen gaan, vooral omdat uit het bloedonderzoek is
gebleken dat er ontstekingen zijn. Je kat lijdt nu, en mogelijk brengen die medicijnen wél
genezing. Je wil je kat toch graag gezond zien?! Doen dus!
Groeten van Laura.
Kat is duf en reageert niet
Re: kat is duf en reageert niet
Noah (2002), ET (2005), Indy (2005), Dolfje (2007) en de buitenkatten Zola en Bob de Rooij.
R.i.p. Tacuma, Rossi, Koenda en Nox.
R.i.p. Tacuma, Rossi, Koenda en Nox.
Re: kat is duf en reageert niet
Ik vind jouw redenatie echt ongelofelijk 
. Je zegt alles voor je kat over te hebben, maar je bent te beroerd om medicijnen voor hem te gaan halen die speciaal tegen ontstekingen zijn gemaakt, want het is toch uitzichtloos volgens jou en ondertussen laat je hem wel pijn lijden. Waarom probeer je het niet gewoon of laat je het arme beestje niet inslapen, want nu doe je gewoon niets en kijk je lijdzaam toe. Echt onbegrijpelijk! Die scan kan misschien wel wachten als dat te duur is, maar die medicijnen echt niet!
groeten,
Sandra
. Je zegt alles voor je kat over te hebben, maar je bent te beroerd om medicijnen voor hem te gaan halen die speciaal tegen ontstekingen zijn gemaakt, want het is toch uitzichtloos volgens jou en ondertussen laat je hem wel pijn lijden. Waarom probeer je het niet gewoon of laat je het arme beestje niet inslapen, want nu doe je gewoon niets en kijk je lijdzaam toe. Echt onbegrijpelijk! Die scan kan misschien wel wachten als dat te duur is, maar die medicijnen echt niet! groeten,
Sandra
Re: kat is duf en reageert niet
wij hebben in de eerste 2 maand voor dik 200 euro uitgegeven aan dierenartskosten.. achteraf bleek er niets aan de hand te zijn. ja je baalt dat zoiets veel kost, maar het gaat om je kindje en daar wil je van genieten, je wil het beste voor dat beestje.. als je niet meer voor hem/haar kan zorgen is het jou verantwoordelijkheid dat hij/zij een nieuw en passend huis krijgt, want in laten slapen, alleen omdat je bang bent dat het te veel gaat kosten en toch geen zin meer heeft vind ik echt belachelijk..
Re: kat is duf en reageert niet
Ik had in juli een zwerver geadopteerd, die al maanden lang bij me kwam eten en slapen. Voor een controle, prikjes, bloedonderzoek, castratie e.d. was ik 250 euro kwijt. Sindsdien kwam hij nog een paar keer en nu heb ik hem al zo'n 4 maanden niet meer gezien.
Sommige mensen hebben rare gedachtes over hun dier. En maar zeggen dat ze het beste met hun dier voor hebben.
Sommige mensen hebben rare gedachtes over hun dier. En maar zeggen dat ze het beste met hun dier voor hebben.
-
roderik1963
- Lynx
- Berichten: 147
- Lid geworden op: 30 nov 2007 00:39
- Locatie: Delft
Re: kat is duf en reageert niet
ik begrijp de emotionele reacties, maar ook de eventuele radeloosheid van de poster over zijn / haar kat enigzinds.
nogmaals. ik weet de financieele situatie niet, maar er zit ergens diep in mezelf zo iets van :
al moet ik alles verkopen...IK heb besloten om een kat in huis te nemen en iedereen hoopt uiteraard dat zijn / haar maatje een respectabele leeftijd mag gaan halen in goede gezondheid, maar mocht het op gezondheidsgebied niet zo zo gaan, dan zou ik alles uit de kast halen , om of te weten hoe ik het pijn leiden of kan verzachten en of er op een humane manier het kan laten beeindigen, ik zou helemaal gek worden als ik mijn kat zienderogen achteruit zou zien gaan en dan weer opknappen, je leest in hun ogen echt wel of ze er zelf nog voor willen gaan of het hebben opgegeven, maar een beslissing erover uitstellen en uitstellen....
neem ajb snel een definitieve beslissing voor je kat, want hem / haar onnodig zo laten doorgaan is dier onterend te noemen.
mocht je het inderdaad financieel niet op kunnen brengen dan zijn er andere manieren hiervoor, je kan hem / haar of bij de da achterlaten en de beslissing aan de da overlaten en je kat afstaan, of er instanties zijn die dan de zorg en het evt laten leven van de kat over nemen durf ik niet met zekerheid te zeggen, in amerika is dit wel mogenlijk, maar of wij in nederland ook al zover zijn dat de gezondheid van het dier meer voorrang krijgt dan nu het geval is...
al ligt je eigen kat op sterven en hij / zij heeft enig besef van aanraking en je aait hem / haar op het favoriete plekje dan hoor je nog gespin, gespin is niet perse gebonden aan plezier en of genot van die aanraking, een kat kan ook gaan spinnen in pijnlijke situaties.
ik zou willen wensen dat we kattetaal verstonden...
nogmaals. ik weet de financieele situatie niet, maar er zit ergens diep in mezelf zo iets van :
al moet ik alles verkopen...IK heb besloten om een kat in huis te nemen en iedereen hoopt uiteraard dat zijn / haar maatje een respectabele leeftijd mag gaan halen in goede gezondheid, maar mocht het op gezondheidsgebied niet zo zo gaan, dan zou ik alles uit de kast halen , om of te weten hoe ik het pijn leiden of kan verzachten en of er op een humane manier het kan laten beeindigen, ik zou helemaal gek worden als ik mijn kat zienderogen achteruit zou zien gaan en dan weer opknappen, je leest in hun ogen echt wel of ze er zelf nog voor willen gaan of het hebben opgegeven, maar een beslissing erover uitstellen en uitstellen....
neem ajb snel een definitieve beslissing voor je kat, want hem / haar onnodig zo laten doorgaan is dier onterend te noemen.
mocht je het inderdaad financieel niet op kunnen brengen dan zijn er andere manieren hiervoor, je kan hem / haar of bij de da achterlaten en de beslissing aan de da overlaten en je kat afstaan, of er instanties zijn die dan de zorg en het evt laten leven van de kat over nemen durf ik niet met zekerheid te zeggen, in amerika is dit wel mogenlijk, maar of wij in nederland ook al zover zijn dat de gezondheid van het dier meer voorrang krijgt dan nu het geval is...
al ligt je eigen kat op sterven en hij / zij heeft enig besef van aanraking en je aait hem / haar op het favoriete plekje dan hoor je nog gespin, gespin is niet perse gebonden aan plezier en of genot van die aanraking, een kat kan ook gaan spinnen in pijnlijke situaties.
ik zou willen wensen dat we kattetaal verstonden...
Re: kat is duf en reageert niet
In Nederland kun je inderdaad ook je kat achterlaten bij de dierenarts als je de kosten niet meer kunt betalen. Zij lappen hem dan zo veel mogelijk op en brengen hem daarna naar het asiel die de verdere zorg op zich neemt. ik hebt dit zelf ook al eens in het asiel megemaakt (met een hond, maar het principe is natuurlijk hetzelfde).
groeten,
Sandra
groeten,
Sandra
Re: kat is duf en reageert niet
Dat niet iedereen zomaar veel geld kan ophoesten om alle onderzoeken te laten doen, kan
ik me best voorstellen -wij allemaal, vermoed ik...
Maar dat je niet eens voor gratis aangeboden medicijnen gaat, die een grote kans van slagen
hebben, dat kan ik dan weer niet begrijpen. Niet geschoten, altijd mis. En de kat maar lijden...
Ik hoop dus echt van ganser harte dat we vandaag nog een berichtje te zien krijgen, waaruit
blijkt dat er iets gedaan wordt om deze kat te helpen!
Groeten van Laura.
ik me best voorstellen -wij allemaal, vermoed ik...
Maar dat je niet eens voor gratis aangeboden medicijnen gaat, die een grote kans van slagen
hebben, dat kan ik dan weer niet begrijpen. Niet geschoten, altijd mis. En de kat maar lijden...
Ik hoop dus echt van ganser harte dat we vandaag nog een berichtje te zien krijgen, waaruit
blijkt dat er iets gedaan wordt om deze kat te helpen!
Groeten van Laura.
Noah (2002), ET (2005), Indy (2005), Dolfje (2007) en de buitenkatten Zola en Bob de Rooij.
R.i.p. Tacuma, Rossi, Koenda en Nox.
R.i.p. Tacuma, Rossi, Koenda en Nox.
Re: kat is duf en reageert niet
Kijk mensen er zijn hier wat misverstanden!!
In mijn vorige bericht had ik het over:ik zou ook nog gratis medicijnen kunnen krijgen i.v.m onstekingen in zijn hoofd
Dit moest zijn TEGEN.
Die zin had ik verkeerd geformuleerd mijn excuses,en een ontsteking zou in zijn bloed teruggevonden zijn.
Anders had ik die medicijnen natuurlijk gehaald!!!!
Geloof me maar ik heb alles over voor dat beessie,en geld heeft nooit een rol gespeeld.
Maar als de dierenarts mij eigenlijk al verteld dat het iets met zijn hersenen is(ik ben overtuigd van een hersenbloeding,qua gedrag),ga ik geen scan meer maken.
Als het iets aan zijn hersenen zou zijn is het toch niet te genezen of te opereren.
En zondag ochtend ging het zo verschrikkelijk slecht met hem. Kwam zijn mand niet meer uit en als ie probeerde op te staan viel hij om,lag met vreemde aangespannen poten op de grond. Verder smakte hij,had ie flink verwijderde pupillen en miauwde erg vreemd. Dit was voor mij het toppunt dit was zo zielig,ik heb hem die zelfde avond laten inslapen.
Het is zo veel beter voor deze kat en zal hem zeker missen.....
In mijn vorige bericht had ik het over:ik zou ook nog gratis medicijnen kunnen krijgen i.v.m onstekingen in zijn hoofd
Dit moest zijn TEGEN.
Die zin had ik verkeerd geformuleerd mijn excuses,en een ontsteking zou in zijn bloed teruggevonden zijn.
Anders had ik die medicijnen natuurlijk gehaald!!!!
Geloof me maar ik heb alles over voor dat beessie,en geld heeft nooit een rol gespeeld.
Maar als de dierenarts mij eigenlijk al verteld dat het iets met zijn hersenen is(ik ben overtuigd van een hersenbloeding,qua gedrag),ga ik geen scan meer maken.
Als het iets aan zijn hersenen zou zijn is het toch niet te genezen of te opereren.
En zondag ochtend ging het zo verschrikkelijk slecht met hem. Kwam zijn mand niet meer uit en als ie probeerde op te staan viel hij om,lag met vreemde aangespannen poten op de grond. Verder smakte hij,had ie flink verwijderde pupillen en miauwde erg vreemd. Dit was voor mij het toppunt dit was zo zielig,ik heb hem die zelfde avond laten inslapen.
Het is zo veel beter voor deze kat en zal hem zeker missen.....
Re: kat is duf en reageert niet
Wat ontzettend naar allemaal... Hopelijk kun je het een plekje geven.
Heel veel sterkte,
liefs
Heel veel sterkte,
liefs
Groetjes Eva
-
roderik1963
- Lynx
- Berichten: 147
- Lid geworden op: 30 nov 2007 00:39
- Locatie: Delft
Re: kat is duf en reageert niet
dank voor het ophelderen van het misverstand dat was ontstaan.
sterkte met het verwerken van dit verlies.
sterkte met het verwerken van dit verlies.
Re: kat is duf en reageert niet
Hallo Hobie,
Allereerst heel veel sterkte gewenst met het verlies van je kat. Inderdaad waren er misverstanden,
en heb ik daardoor feller gereageerd dan je verdiende. Mijn excuses daarvoor, je hebt en
had het al moeilijk genoeg.
Ik hoop dat je genoeg warme herinneringen aan je kat hebt, die je een beetje kunnen troosten.
Groeten van Laura.
Allereerst heel veel sterkte gewenst met het verlies van je kat. Inderdaad waren er misverstanden,
en heb ik daardoor feller gereageerd dan je verdiende. Mijn excuses daarvoor, je hebt en
had het al moeilijk genoeg.
Ik hoop dat je genoeg warme herinneringen aan je kat hebt, die je een beetje kunnen troosten.
Groeten van Laura.
Noah (2002), ET (2005), Indy (2005), Dolfje (2007) en de buitenkatten Zola en Bob de Rooij.
R.i.p. Tacuma, Rossi, Koenda en Nox.
R.i.p. Tacuma, Rossi, Koenda en Nox.
Re: kat is duf en reageert niet
Ik ben blij dat je nog even kwam vertellen hoe de vork nu werkelijk in de steel zat en ook van mijn kant mijn excuses voor mijn reactie en heel veel sterkte met het verwerken van deze klap.
groeten,
Sandra
groeten,
Sandra
-
fazerdriver
- Huiskat
- Berichten: 47
- Lid geworden op: 09 sep 2008 15:16
- Locatie: Veldhoven
Re: kat is duf en reageert niet
Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
Karin
Karin
Re: kat is duf en reageert niet
ook hiervandaan excuses voor mijn reactie.. gelukkig vatte je het goed op.
jammer dat het niet heeft kunnen lukken met de kat en heel veel sterkte met het verwerken van je verlies..
jammer dat het niet heeft kunnen lukken met de kat en heel veel sterkte met het verwerken van je verlies..
-
Von en de Poezies
- Huiskat
- Berichten: 12
- Lid geworden op: 19 nov 2008 14:43
Re: kat is duf en reageert niet
Hallo allemaal,
Ik ben Yvonne en samen met mijn vriend Mark hebben we 4 katjes. Ik post hier in dit onderwerp omdat we zwaar bezorgd zijn om onze 12-jarige poes Loeki. Anderhalf jaar geleden hebben we haar met Goofy, een (nu) 15-jarige kater uit het asiel gehaald. Ze hoorden bij elkaar en we hebben geen moment spijt gehad van onze nieuwe aanwinsten.
Ongeveer 2 maanden geleden gebeurde er iets vreemd met Loeki. Midden in de nacht werden we wakker van het gemauw van Shifra, onze 8-jarige poes en Goofy. Ze stonden onder in de gang heel hard lawaai te maken. Mark is toen naar beneden gegaan en daar trof hij Loeki aan op de grond. Ze was aan het stuiptrekken en ze bevond zich in een plas van haar eigen kwijl. Ze reageerde compleet nergens op en het leek alsof ze dood aan het gaan was. We schrokken ontzettend natuurlijk!
We hebben toen de dierenarts gebeld en die heeft door de telefoon ons gerust gesteld en verteld dat we haar ergens in een ruimte veilig moesten opsluiten waar ze zichzelf niet pijn kon doen. Het arme katje was totaal uitgeput en we hebben haar naar de badkamer gebracht met een fleece dekentje in de douchebak gelegd. De volgende dag kreeg ze nog een aanval. Deze keer ook met verlies van urine tijdens het schudden en bibberen.
De dierenarts heeft onderzoek gedaan en alles nagekeken. Ook hebben ze bij Loeki bloed geprikt. Ze was er zeker van dat het geen hersentumor was, maar ze verdachtte een hersenbloeding. Loeki is toen weer naar huis gegaan. Ze was een lappenpopje en kon bijna niet bewegen. Wanneer we haar optilden kon ze nauwelijks op haar pootjes staan. Gelukkig wilde ze wel nog eten en drinken, dus ze had er wel nog zin in!
Een week later was er nog geen verandering en zijn we wederom naar de dierenarts gegaan. Ze heeft toen een injectie gehad met een soort medicijn en ze leek daarna gewoon een totaal nieuwe kat, maar nog steeds niet onze oude Loeki. Ze liep gewoon rond (al zij het met zware evenwichtsstoornissen) en ze was een heel stuk agressiever tegen de andere drie katten. De dierenarts zei dat we een scan konden laten maken, maar die zou (zoals al eerder vermeld) ontzettend duur zijn. Te duur, helaas.
De laatste twee weken gaat het weer slechter met Loeki. Ze slaat en bijt de andere katten constant en zoekt constant ruzie met ze. Ze kan ondertussen niet meer zelfstandig op en af springen. Ondertussen is ze weer het arme lieve lappenpopje geworden. Ze reageert nauwelijks, kijkt recht voor zich uit en lijkt moeite te hebben om haar eigen hoofdje overeind te houden. Als ik haar kroel, knijpt ze de ogen een beetje samen van (ik denk) genot en zwiept het puntje van haar staart lichtjes.
Het doet me ontzettend pijn om haar zo te zien. Ik vind het ook vreselijk voor de rest van de katten. Een deel van me denkt erover dat het misschien beter is om haar in te laten slapen, maar een ander deel wil daar helemaal niet over denken. Ze eet en drinkt nog steeds goed, maar daar blijft het ook bij.
Ik weet niet wat ik moet doen. We houden ontzettend veel van haar, maar we hebben het gevoel dat het met Loeki een aflopende zaak is. Misschien kan ze nog wel zo'n injectie krijgen waardoor ze weer even 'beter' is. Maar de arts zei al dat zo'n injectie het eventjes goed doet, maar dat ze waarschijnlijk nooit meer de oude wordt. En dat de oplevingstijden steeds korter gaan worden.
Kan iemand me helpen? Ik hou zo ontzettend veel van Loeki en ze is ook echt mijn lief pluisjesding, maar het doet me zoveel pijn om haar zo te zien. Elk advies is van harte welkom.
Groetjes,
Yvonne en de rest van de poezies.
Ik ben Yvonne en samen met mijn vriend Mark hebben we 4 katjes. Ik post hier in dit onderwerp omdat we zwaar bezorgd zijn om onze 12-jarige poes Loeki. Anderhalf jaar geleden hebben we haar met Goofy, een (nu) 15-jarige kater uit het asiel gehaald. Ze hoorden bij elkaar en we hebben geen moment spijt gehad van onze nieuwe aanwinsten.
Ongeveer 2 maanden geleden gebeurde er iets vreemd met Loeki. Midden in de nacht werden we wakker van het gemauw van Shifra, onze 8-jarige poes en Goofy. Ze stonden onder in de gang heel hard lawaai te maken. Mark is toen naar beneden gegaan en daar trof hij Loeki aan op de grond. Ze was aan het stuiptrekken en ze bevond zich in een plas van haar eigen kwijl. Ze reageerde compleet nergens op en het leek alsof ze dood aan het gaan was. We schrokken ontzettend natuurlijk!
We hebben toen de dierenarts gebeld en die heeft door de telefoon ons gerust gesteld en verteld dat we haar ergens in een ruimte veilig moesten opsluiten waar ze zichzelf niet pijn kon doen. Het arme katje was totaal uitgeput en we hebben haar naar de badkamer gebracht met een fleece dekentje in de douchebak gelegd. De volgende dag kreeg ze nog een aanval. Deze keer ook met verlies van urine tijdens het schudden en bibberen.
De dierenarts heeft onderzoek gedaan en alles nagekeken. Ook hebben ze bij Loeki bloed geprikt. Ze was er zeker van dat het geen hersentumor was, maar ze verdachtte een hersenbloeding. Loeki is toen weer naar huis gegaan. Ze was een lappenpopje en kon bijna niet bewegen. Wanneer we haar optilden kon ze nauwelijks op haar pootjes staan. Gelukkig wilde ze wel nog eten en drinken, dus ze had er wel nog zin in!
Een week later was er nog geen verandering en zijn we wederom naar de dierenarts gegaan. Ze heeft toen een injectie gehad met een soort medicijn en ze leek daarna gewoon een totaal nieuwe kat, maar nog steeds niet onze oude Loeki. Ze liep gewoon rond (al zij het met zware evenwichtsstoornissen) en ze was een heel stuk agressiever tegen de andere drie katten. De dierenarts zei dat we een scan konden laten maken, maar die zou (zoals al eerder vermeld) ontzettend duur zijn. Te duur, helaas.
De laatste twee weken gaat het weer slechter met Loeki. Ze slaat en bijt de andere katten constant en zoekt constant ruzie met ze. Ze kan ondertussen niet meer zelfstandig op en af springen. Ondertussen is ze weer het arme lieve lappenpopje geworden. Ze reageert nauwelijks, kijkt recht voor zich uit en lijkt moeite te hebben om haar eigen hoofdje overeind te houden. Als ik haar kroel, knijpt ze de ogen een beetje samen van (ik denk) genot en zwiept het puntje van haar staart lichtjes.
Het doet me ontzettend pijn om haar zo te zien. Ik vind het ook vreselijk voor de rest van de katten. Een deel van me denkt erover dat het misschien beter is om haar in te laten slapen, maar een ander deel wil daar helemaal niet over denken. Ze eet en drinkt nog steeds goed, maar daar blijft het ook bij.
Ik weet niet wat ik moet doen. We houden ontzettend veel van haar, maar we hebben het gevoel dat het met Loeki een aflopende zaak is. Misschien kan ze nog wel zo'n injectie krijgen waardoor ze weer even 'beter' is. Maar de arts zei al dat zo'n injectie het eventjes goed doet, maar dat ze waarschijnlijk nooit meer de oude wordt. En dat de oplevingstijden steeds korter gaan worden.
Kan iemand me helpen? Ik hou zo ontzettend veel van Loeki en ze is ook echt mijn lief pluisjesding, maar het doet me zoveel pijn om haar zo te zien. Elk advies is van harte welkom.
Groetjes,
Yvonne en de rest van de poezies.