Hallo lieve medeforummers,
Een tijdje geleden heb ik hier geschreven over ons pas aangeschafte katje Tux, dat het zo enorm goed met hem ging. Voor het uitgebreide verhaal: http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewtopic.php?t=13667
Nu, de laatste tijd echter, gaat het helemaal niet lekker meer met Tux. Hij heeft steeds kleine kwaaltjes, niet mega-ernstig, maar toch ernstig genoeg om bezorgd te zijn. Hij is immers nog zo ontzettend klein! Afgelopen zaterdag was hij precies acht weken, en hij moet vandaag toevallig voor het eerst naar de dierenarts voor zijn eerste enting.
We laten hem dan meteen van top tot teen nakijken, want we maken ons zorgen!
Er zijn de afgelopen paar weken al een aantal dingen voorgevallen;
1. Toen hij nog in het asiel zat en wij hem gingen ophalen, viel het ons op dat hij een héééééél klein beetje "trok" met zijn rechterachterpootje. Hij liet zich er aaien en leek er geen last van te hebben, dus hebben wij er verder geen aandacht meer aan besteed. Dat trekken echter, is nog niet opgehouden. Het is niet erger, eerder minder, maar het is er nog wel. Hij heeft een heel grappig "wiebelkontje" als hij loopt, maar helemaal normaal is het natuurlijk niet. Er zit een bultje in het spiertje aan zijn pootje, dit is aan de andere kant ook zo. Aan de andere kant is het wel een minder groot bubbeltje. Hij heeft hier helemaal geen pijn aan, althans, niet naar ons idee...maar toch, wat zou dit kunnen zijn?
2. Hij heeft voortdurend allerlei prutjes in zijn ooghoekjes zitten. Dit zijn harde, zwartgroene korreltjes, piepklein en helemaal droog. Een soort "slaap", wat wij ook hebben als we 's ochtends wakker worden. Over die korreltjes maak ik me geen zorgen, maar zijn oogjes zijn wel omstebeurt ontstoken. Eerst was het het rechteroogje, dat was een paar dagen over en huppakee, het linkeroogje begon! Ze tranen dan heel erg en zijn vuurrood. Hij knijpt het desbetreffende oogje ook dicht en wrijft erover met zijn pootje....als wij er dan met een nat, schoon wattenschijfje overheen wrijven is het een kwartier later over. Het rode blijft dan nog een paar dagen, maar het schrijnende en vuurrode is er dan af. Wat kan dit zijn? Omdat het oogje nooit pusserig is of wat ook, ga ik niet uit van een fullblown oogontsteking, maar het is natuurlijk niet normaal! Zou het een omkrullend wimpertje kunnen zijn wat in zijn oogje prikt of zoiets?
3. Een paar dagen geleden kregen we de schrik van ons leven; Tux was helemaal niet goed. Hij had zich voor ons verstopt en toen we hem onder de stoel vandaan trokken was meteen duidelijk dat het niet goed zat. Zijn buikje was helemaal opgezet en dik. Hijzelf was erg warm en klam om maar niet te spreken van nat van het zweet, en hij hing lusteloos in mijn armen. Hij was zo warm dat we bijna dachten dat hij koorts had, maar dit konden we niet meten. Zijn neusje was bleek, zijn voetkussentjes rood i.p.v. het gebruikelijke roze. Zijn buikje was pijnlijk bij aanraking, en ook omdat hij de dag ervoor voor het eerst vlees van ons had gehad (at hij in het asiel ook al!), dacht ik meteen dat hij misschien verstopping had. Ik had hier gelezen dat je dan heel zachtjes het buikje moest masseren. Dit dus ook gedaan. Dit vond Tux schijnbaar zo fijn dat hij direct weer begon te spinnen. Toen ik bij zijn blaasje/piemeltje in de buurt kwam gaf hij een mauw van de pijn, maar verder kreeg ik NUL reactie. Hij had de kracht niet zich te verzetten! Tijdens het masseren kwam er ontzettend veel lucht uit zijn buikje en toen we hem achteraf op de kattenbak zetten kwam er met moeite een dikke, keiharde poep uit. De volgende morgen was Tux weer helemaal de oude, nadat hij bijna een hele avond continu geslapen had. Dus mega-opluchting van onze kant, want het leek over te zijn. Hij heeft er tot nu toe niet opnieuw last van gehad, ook niet in mildere vorm,terwijl hij nog steeds eens per week vlees krijgt (wel een andere smaak). Wat kan dit zijn geweest? Herkent iemand dit? Moeten we dit melden bij de dierenarts, of kunnen we het beschouwen als een eenmalige malaise? Ook omdat het wel eens een ontsteking zou kunnen zijn, omdat hij natuurlijk mauwde toen ik bij zijn blaasje in de buurt kwam?
Gisteren toen we thuiskwamen had-ie alleen nog een rood oogje, voor de rest is hij helemaal Tux zoals we hem kennen. En god, wat houden we veel van dat dappere kattenmannetje!
Sorry voor het enorme verhaal, bedankt voor het lezen!
Groetjes, Luuntje.
Zit toch iets niet goed schijnbaar....hellup!
Van zo'n klein katje kun je inderdaad in heel korte tijd heel erg van gaan houden. Dt herken ik uit ervaring. Onze kleine troostkatje Ziggy is nu 10 weken maar ik moet er niet aan denken dat er wat met hem gebeurt. ( met de andere twee ook niet hoor!!!)
Je geeft aan dat je vandaag met Tux naar de da gaat, zet al je vragen en "problemen" met Tux op papier. Tux zal uitgebreidt nagekeken worden en een beetje da neemt jou vragen en bezorgdheid serieus.
Ook zal de da weten of Tux te klein is of dat het wel mee valt.
Ben benieuwd. Succes
Verder mag Tux blij zijn om in zo'n warm huisje te wonen met zoveel liefde voor hem.
Je geeft aan dat je vandaag met Tux naar de da gaat, zet al je vragen en "problemen" met Tux op papier. Tux zal uitgebreidt nagekeken worden en een beetje da neemt jou vragen en bezorgdheid serieus.
Ook zal de da weten of Tux te klein is of dat het wel mee valt.
Ben benieuwd. Succes
Verder mag Tux blij zijn om in zo'n warm huisje te wonen met zoveel liefde voor hem.
Als je de mensen leert kennen, dan ga je van de dieren houden.
Ge-wel-dig!
Whaaaaaaa, bij de dierenarts ging het helemaal waanzinnig geweldig fantastiealiedosis goed! Het was zijn allereerste keer bij de dierenarts, dus wij hadden verwacht dat hij ontzettend zou gaan tegenstribbelen. Hij heeft werkelijk waar geen KIK gegeven!
In het reismandje niet, in de wachtkamer niet, niks.... in de wachtkamer zat-ie heel rustig om zich heen te kijken en begon-ie op een zeker moment zelfs te spinnen terwijl hij rustig ging liggen.
Bij de dierenarts in de behandelkamer wandelde hij eerst rustig het reismandje uit, en ging vervolgens met de dierenarts knuffelen. Hij keek helemaal zo om zich heen van; "Nou, waar zijn we nu weer beland? Wat voor leuke speeltjes hebben ze hier? Is er hier nog wat te eten of hoe zit dat?"
Toen legden we alles aan de dierenarts voor, en het enige wat hij zorgwekkend vond waren die oogjes en dat vieze neusje steeds. Het prut wat eruit komt is wel droog, dat is hetgeen wat me niet direct aan niesziekte doet denken, zei de arts. Tux is een risicootje voor niesziekte omdat zijn broertje dit had en hij natuurlijk uit een asiel komt. Maar de arts zei al dat het zich dan allang had moeten openbaren.
Voor de rest was hij helemaal vierhonderd procent gezond! Goed hartritme, goede ademhaling, goede darmperistaltiek, goede nageltjes, gezonde voetkussentjes en nagelbedjes, alles was helemaal in orde! En de DA stond er verbaasd van hoe rustig-ie bleef.....
Tux vond het allemaal best, oooooh dapper kattenmannetje, wat houden we toch waanzinnig veel van jou en wat zijn we trots op je!
Groetjes, Luuntje.
P.S. Zelfs bij de enting, geen kik! Niet eens een mauw of nageltjes uit, helemaal NOPPES!
In het reismandje niet, in de wachtkamer niet, niks.... in de wachtkamer zat-ie heel rustig om zich heen te kijken en begon-ie op een zeker moment zelfs te spinnen terwijl hij rustig ging liggen.
Bij de dierenarts in de behandelkamer wandelde hij eerst rustig het reismandje uit, en ging vervolgens met de dierenarts knuffelen. Hij keek helemaal zo om zich heen van; "Nou, waar zijn we nu weer beland? Wat voor leuke speeltjes hebben ze hier? Is er hier nog wat te eten of hoe zit dat?"
Toen legden we alles aan de dierenarts voor, en het enige wat hij zorgwekkend vond waren die oogjes en dat vieze neusje steeds. Het prut wat eruit komt is wel droog, dat is hetgeen wat me niet direct aan niesziekte doet denken, zei de arts. Tux is een risicootje voor niesziekte omdat zijn broertje dit had en hij natuurlijk uit een asiel komt. Maar de arts zei al dat het zich dan allang had moeten openbaren.
Voor de rest was hij helemaal vierhonderd procent gezond! Goed hartritme, goede ademhaling, goede darmperistaltiek, goede nageltjes, gezonde voetkussentjes en nagelbedjes, alles was helemaal in orde! En de DA stond er verbaasd van hoe rustig-ie bleef.....
Tux vond het allemaal best, oooooh dapper kattenmannetje, wat houden we toch waanzinnig veel van jou en wat zijn we trots op je!
Groetjes, Luuntje.
P.S. Zelfs bij de enting, geen kik! Niet eens een mauw of nageltjes uit, helemaal NOPPES!
-
Foul Smelling Pig
- Lynx
- Berichten: 176
- Lid geworden op: 03 dec 2003 10:08
Hallo Foul Smelling Pig,
We blijven inderdaad toch een licht onderbuikgevoel houden.....maar ja, de DA maakte er al grapjes over toen ik met dat papiertje met puntjes aankwam. Ben beetje bang voor zijn reactie als we de deur bij hem gaan plat lopen. De DA weet het (omdat het prut wat in zijn oogjes en neusje zat droog was) niet aan niesziekte, maar aan simpel stof of vuil van de vloer wat-ie oppikt.
En nu is het wel zo dat Tux de hele verwarming regelmatig afstoft, dus het zou kunnen....maar toch...
Hoe serieus is niesziekte? Is het een soort mensenverkoudheid of meer een mensenlongontsteking? Wat zijn de ziekteverschijnselen? Wat zijn de symptomen?
Als dit ergens anders op het forum staat, waar kan ik dat dan vinden?
Alvast superbedankt!
Groetjes, Luuntje.
We blijven inderdaad toch een licht onderbuikgevoel houden.....maar ja, de DA maakte er al grapjes over toen ik met dat papiertje met puntjes aankwam. Ben beetje bang voor zijn reactie als we de deur bij hem gaan plat lopen. De DA weet het (omdat het prut wat in zijn oogjes en neusje zat droog was) niet aan niesziekte, maar aan simpel stof of vuil van de vloer wat-ie oppikt.
En nu is het wel zo dat Tux de hele verwarming regelmatig afstoft, dus het zou kunnen....maar toch...
Hoe serieus is niesziekte? Is het een soort mensenverkoudheid of meer een mensenlongontsteking? Wat zijn de ziekteverschijnselen? Wat zijn de symptomen?
Als dit ergens anders op het forum staat, waar kan ik dat dan vinden?
Alvast superbedankt!
Groetjes, Luuntje.
Wanneer je dat onderbuik gevoel blijft voelen zou je ook kunnen overwegen om bij een andere da een second opinion te vragen.
Dit gevoel hadden wij bij Chuckie en die L** van een da zei: niets aan de hand, drie maal daags niets doen. Toen we weggingen zei die eikel zelfs je zit er wel voor 20 jaar aan vast.
Dat was nu eigenlijk ook onze bedoeling.
Ik zeg dit nu omdat je schreef dat je da een beetje lacherig deed omtrent je lijstje. Dat vind ik eigenlijk niet kunnen.
Bij ons heeft een second opinion ons gevoel bevestigt, Chuckie was ziek.
Wil natuurlijk niet zeggen dat dit bij Tux ook zo is hoor, maar als je blijft twijfelen is het voor je gemoedsrust misschien wel fijn.
Wanneer je foto's van mijn katten wilt zien kun je kijken bij de fotoalbums: Mijn poezenvriendjes.
Groetjes
Dit gevoel hadden wij bij Chuckie en die L** van een da zei: niets aan de hand, drie maal daags niets doen. Toen we weggingen zei die eikel zelfs je zit er wel voor 20 jaar aan vast.
Dat was nu eigenlijk ook onze bedoeling.
Ik zeg dit nu omdat je schreef dat je da een beetje lacherig deed omtrent je lijstje. Dat vind ik eigenlijk niet kunnen.
Bij ons heeft een second opinion ons gevoel bevestigt, Chuckie was ziek.
Wil natuurlijk niet zeggen dat dit bij Tux ook zo is hoor, maar als je blijft twijfelen is het voor je gemoedsrust misschien wel fijn.
Wanneer je foto's van mijn katten wilt zien kun je kijken bij de fotoalbums: Mijn poezenvriendjes.
Groetjes
Als je de mensen leert kennen, dan ga je van de dieren houden.
-
Foul Smelling Pig
- Lynx
- Berichten: 176
- Lid geworden op: 03 dec 2003 10:08
Het kan dodelijk zijn. Zie verder hier.Luuntje schreef:Hoe serieus is niesziekte? Is het een soort mensenverkoudheid of meer een mensenlongontsteking? Wat zijn de ziekteverschijnselen? Wat zijn de symptomen?
QVOD PRO VIAE FIT PRO VIA
-
Kattenbella
- Tijger
- Berichten: 3006
- Lid geworden op: 13 jan 2003 18:32
- Locatie: Groningen
Ik vind ook dat je een andere dierenarts moet zoeken hoor. Jij bent klant en hij heeft je met respect te behandelen. Je dierenarts mag blij zijn dat je zo goed voorbereid bent.
Zeker bij een jonge kat is niesziekte erg gevaarlijk.Let wel goed op een eventuele entreactie. Ik heb alle vertrouwen in jou, je hebt steeds goed gezien wanneer er iets aan de hand was.
Geef Tux (is hij zwart wit?) een knuffel!
Zeker bij een jonge kat is niesziekte erg gevaarlijk.Let wel goed op een eventuele entreactie. Ik heb alle vertrouwen in jou, je hebt steeds goed gezien wanneer er iets aan de hand was.
Geef Tux (is hij zwart wit?) een knuffel!
"All they need are little black-bow ties and top hats. They might even tip you at feeding time, if you're lucky"
We houden het hier scherp in de gaten....hij niest soms wel, maar echt verkouden (zoals wij dat zijn met tranen en loopneus e.d.) lijkt hij niet te zijn.
We zitten bij een dierenkliniek waar meerdere dierenartsen werkzaam zijn, en we hebben de assistente al gebeld of we volgende keer bij een ander konden. Dat zou ze proberen. Nou mooi.
Bedankt voor alle complimentjes (Kattenbella en Lianne) en steun (de rest!), dit is een supersite met supermensen!
Haha, Kattenbella, nee, Tux is niet zwart wit. Hij is rood met creme/wit. Hij heeft heel mooie blauwgrijze ogen, maar op de naam Tux zijn we gekomen door mijn vriend. Die is computerfreak en bij het besturingssysteem wat wij gebruiken (Linux) hoort als mascotte een vreselijk lief pinguinnetje. Tux dus :P
Groetjes, Luuntje.
We zitten bij een dierenkliniek waar meerdere dierenartsen werkzaam zijn, en we hebben de assistente al gebeld of we volgende keer bij een ander konden. Dat zou ze proberen. Nou mooi.
Bedankt voor alle complimentjes (Kattenbella en Lianne) en steun (de rest!), dit is een supersite met supermensen!
Haha, Kattenbella, nee, Tux is niet zwart wit. Hij is rood met creme/wit. Hij heeft heel mooie blauwgrijze ogen, maar op de naam Tux zijn we gekomen door mijn vriend. Die is computerfreak en bij het besturingssysteem wat wij gebruiken (Linux) hoort als mascotte een vreselijk lief pinguinnetje. Tux dus :P
Groetjes, Luuntje.
Yiehaa, het recht heeft gezegevierd! Ik kom net bij de dierenarts vandaan. Moest deze keer alleen, want vriend moest werken.
Tux moest voor zijn herhalingsenting, en toen ik de wachtkamer uitgeroepen werd merkte ik dat ik toch weer bij dezelfde dierenarts moest. Shit. Nou ja, toch maar gedaan, kon ook niet anders. Heb gewoon eerlijk verteld dat ik me de vorige keer niet serieus genomen voelde en dat ik van hem eiste dat-ie de kat van top tot poot nakeek. "Ik ben hier niet voor mijn plezier, maar in het belang van mijn beestje. Niet om uitgelachen te worden door een of andere Jan Pipo!" Heb het ook in die bewoordingen gezegd, en daar schrok de arts toch wel van!
Ik heb hem de klachten verteld (het aanhoudende gesnotter met zwarte, droge prutjes in zijn neus en ogen, het kotsen wat-ie doet van de haarballen, en het voortdurende geschud en gekrab wat-ie met zijn koppie doet), dat sommige van die klachten er de vorige keer ook al waren en dat dat toen niet opgepikt werd, en de arts ging aan de slag.
Hij kamde Tux eerst helemaal, om te controleren of hij misschien vlooien had. "Helemaal schoon mevrouw," zei-ie. Had ook niet anders verwacht, Tux wordt maandelijks ontvlooid en eens per twee weken ontwormd. Toen de arts naar zijn longetjes en buikje ging luisteren, twijfelde-ie....even voelen....mrauw....hatsjoe....en ja hoor; "Hij heeft een lichte luchtwegirritatie mevrouw! Hij rochelt een pietsje."
DUS TOCH! Heb nog nét niet gezegd; told you so, maar toch wel, DA; TOLD YA SO!! Mijn onderbuik had dus tóch gelijk!
Goed, verder controleren...goed op gewicht; elf weken oud, 1,25 kilo, mooi gewicht, redelijk groot voor zijn leeftijd...bloeddruk in orde, hartslag en darmpjes ook. "Hij lijkt wel wat buikpijn te hebben."
JOH, VERTEL MIJ WAT NIEUWS! DAT HAD-IE DE VORIGE KEER OOK, TOEN WAS HET EEN EENMALIGE MALAISE ZEI JE TOCH?
Ik vertelde van het schudden en krabben wat Tux aan zijn oortjes doet. Allebei de oren twee keer nagekeken; zat écht niets in. Dat moest ik alleen maar goed in de gaten houden.
Uiteindelijk kreeg ik medicijnen mee (Laxatract) tegen de haarballen, omdat Tux die schijnbaar toch moeilijk kwijt kan. 1x per dag 1 ml. ingeven of door zijn voer doen.
Voor de luchtwegirritatie kreeg ik niets mee, omdat de DA geen sluitende diagnose kon maken. "Hij vertoont, op het niezen na, geen enkel symptoom van iets serieus. Ik geef liever geen antibiotica als ik niet zeker weet hoe of wat. Daar kan Tux alleen maar zieker van worden."
Eens, ik ben verpleegster in opleiding en het ermee eens dat er veel te kwistig met AB gestrooid wordt.
Het advies was om Tux heel scherp in de gaten te houden en hem uitgebreid te knuffelen en te verwennen. Als hij mee naar buiten moet in zijn mandje, een kruik bij hem leggen en hem in een t-shirt wikkelen. Anders kan de irritatie omslaan naar een longontsteking. Nou ja, ok dan.
Over een week (of eerder als het erger wordt) wil de DA ons terugzien. Ik ben benieuwd! Ik laat me in ieder geval nooit meer zomaar wegsturen!
Groetjes, Luna.
Tux moest voor zijn herhalingsenting, en toen ik de wachtkamer uitgeroepen werd merkte ik dat ik toch weer bij dezelfde dierenarts moest. Shit. Nou ja, toch maar gedaan, kon ook niet anders. Heb gewoon eerlijk verteld dat ik me de vorige keer niet serieus genomen voelde en dat ik van hem eiste dat-ie de kat van top tot poot nakeek. "Ik ben hier niet voor mijn plezier, maar in het belang van mijn beestje. Niet om uitgelachen te worden door een of andere Jan Pipo!" Heb het ook in die bewoordingen gezegd, en daar schrok de arts toch wel van!
Ik heb hem de klachten verteld (het aanhoudende gesnotter met zwarte, droge prutjes in zijn neus en ogen, het kotsen wat-ie doet van de haarballen, en het voortdurende geschud en gekrab wat-ie met zijn koppie doet), dat sommige van die klachten er de vorige keer ook al waren en dat dat toen niet opgepikt werd, en de arts ging aan de slag.
Hij kamde Tux eerst helemaal, om te controleren of hij misschien vlooien had. "Helemaal schoon mevrouw," zei-ie. Had ook niet anders verwacht, Tux wordt maandelijks ontvlooid en eens per twee weken ontwormd. Toen de arts naar zijn longetjes en buikje ging luisteren, twijfelde-ie....even voelen....mrauw....hatsjoe....en ja hoor; "Hij heeft een lichte luchtwegirritatie mevrouw! Hij rochelt een pietsje."
DUS TOCH! Heb nog nét niet gezegd; told you so, maar toch wel, DA; TOLD YA SO!! Mijn onderbuik had dus tóch gelijk!
Goed, verder controleren...goed op gewicht; elf weken oud, 1,25 kilo, mooi gewicht, redelijk groot voor zijn leeftijd...bloeddruk in orde, hartslag en darmpjes ook. "Hij lijkt wel wat buikpijn te hebben."
JOH, VERTEL MIJ WAT NIEUWS! DAT HAD-IE DE VORIGE KEER OOK, TOEN WAS HET EEN EENMALIGE MALAISE ZEI JE TOCH?
Ik vertelde van het schudden en krabben wat Tux aan zijn oortjes doet. Allebei de oren twee keer nagekeken; zat écht niets in. Dat moest ik alleen maar goed in de gaten houden.
Uiteindelijk kreeg ik medicijnen mee (Laxatract) tegen de haarballen, omdat Tux die schijnbaar toch moeilijk kwijt kan. 1x per dag 1 ml. ingeven of door zijn voer doen.
Voor de luchtwegirritatie kreeg ik niets mee, omdat de DA geen sluitende diagnose kon maken. "Hij vertoont, op het niezen na, geen enkel symptoom van iets serieus. Ik geef liever geen antibiotica als ik niet zeker weet hoe of wat. Daar kan Tux alleen maar zieker van worden."
Eens, ik ben verpleegster in opleiding en het ermee eens dat er veel te kwistig met AB gestrooid wordt.
Het advies was om Tux heel scherp in de gaten te houden en hem uitgebreid te knuffelen en te verwennen. Als hij mee naar buiten moet in zijn mandje, een kruik bij hem leggen en hem in een t-shirt wikkelen. Anders kan de irritatie omslaan naar een longontsteking. Nou ja, ok dan.
Over een week (of eerder als het erger wordt) wil de DA ons terugzien. Ik ben benieuwd! Ik laat me in ieder geval nooit meer zomaar wegsturen!
Groetjes, Luna.
De kat zei: "Ik ben geen vriend en geen dienaar. Ik ben een kat die gaat en staat waar hij wil en ik wil in jouw hol komen wonen."
