En hoe lang heeft het geduurt voordat deze naar jullie toe kwam en met jullie kwam spelen/kroelen?
Hoe lang duurt het eer een kitten/kat gewend is?
Hoe lang duurt het eer een kitten/kat gewend is?
Hoe lang duurt het voordat jullie kitten volledig in huis gewend was?
En hoe lang heeft het geduurt voordat deze naar jullie toe kwam en met jullie kwam spelen/kroelen?
En hoe lang heeft het geduurt voordat deze naar jullie toe kwam en met jullie kwam spelen/kroelen?
My cat isn't spoiled, I'm just well trained.
Tja wat is volledig in huis gewend. Wij hebben ze eigenlijk elke keer per kamer laten wennen. Quinto en Xandor wisten allebei na een paar dagen al wel hun weg in huis te vinden. Yogi is hier sinds gisteren en ook hij weet de voor hem belangrijke zaken al wel te vinden 
Ze kwamen alledrie eigenlijk meteen al wel naar ons toe om bij je op schoot te gaan liggen slapen. Het spelen gaat meestal van ons uit.
Ze kwamen alledrie eigenlijk meteen al wel naar ons toe om bij je op schoot te gaan liggen slapen. Het spelen gaat meestal van ons uit.
groetjes Sharon
-
Eva
- Huiskat
- Berichten: 57
- Lid geworden op: 12 jun 2003 13:24
- Locatie: Schiermonnikoog en Groningen
- Contacteer:
Ik denk dat dat per kitten wel erg verschild, toen ik Silly vorig jaar had opgehaald, was hij eigenlijk al vrij snel gewend, hij deed al gelijk alsof hij al altijd bij ons woonde. En speelde gelijk en vanaf de eerste nacht sliep hij op mijn borst 'snachts.
Maar ik denk dat er vast wel kittens zijn waar dat anders is en iets langer moeten wennen.
Maar ik denk dat er vast wel kittens zijn waar dat anders is en iets langer moeten wennen.
Groetjes Eva,
Vondel, Silly, Nuki en Izzie
Gipsy * 20-04-1995 - † 08-06-2006
Basil * 11-10-1996 - † 17-10-2006
Vondel, Silly, Nuki en Izzie
Gipsy * 20-04-1995 - † 08-06-2006
Basil * 11-10-1996 - † 17-10-2006
Ik heb een aantal weken geleden 2 kittens van 8 weken oud genomen en bij mij duurde het ongeveer een week voordat ze ieder hoekje en gaatje verkend hadden, maar dat kwam ook omdat ze overdag in de badkamer zaten als ik aan het werk was.
Binnen een week of 2 kwamen ze al op mijn schoot liggen en nu is het al zover dat ze me overal heen volgen (blijkt ook een goed teken te zijn).
Op het moment dat ik thuis kom en ik de deur open doe beginnen ze al te spinnen, haha, heel lief
Dus ik denk dat dat inderdaad bij iedere kat anders is!
Binnen een week of 2 kwamen ze al op mijn schoot liggen en nu is het al zover dat ze me overal heen volgen (blijkt ook een goed teken te zijn).
Op het moment dat ik thuis kom en ik de deur open doe beginnen ze al te spinnen, haha, heel lief
Dus ik denk dat dat inderdaad bij iedere kat anders is!
Wij hebben Mexx van zaterdag en hij kwam ook al ineens bij ons op schoot liggen. Hij heeft alle kamers doorzocht en speelde al meteen met alles wat kon rollen op de grond 
Alleen is het tussen hem en onze grote kater nog niet goed. Daar moeten we wat meer tijd voor nemen, maar ook dat komt goed 
Ik denk ook dat het zal afhangen van je kitten hoe snel deze gewend is aan je huis
Alleen is het tussen hem en onze grote kater nog niet goed. Daar moeten we wat meer tijd voor nemen, maar ook dat komt goed Ik denk ook dat het zal afhangen van je kitten hoe snel deze gewend is aan je huis
Groetjes Angie
Piekeren neemt zorgen voor morgen niet weg, het neemt alleen je krachten weg v vandaag.
Piekeren neemt zorgen voor morgen niet weg, het neemt alleen je krachten weg v vandaag.
-
Gast
wij hebben onze kittens van 7 weken gisteren opgehaald. smeagel vind het allemaal heel interessant maar dopey is een beetje bangig. ik heb ze gisteravond lekker op schoot gehad daar zijn ze samen in slaap gevallen. vandaag moet ik tot 13 uur werken het is nu 8.30 dus ik zou blij zijn als ik weer naar huis kan. ben zo benieuwd hoe ze doen en reageren. maar dat horen jullie nog!!
groetjes Shir & Roy
groetjes Shir & Roy
Wij hebben Sjors sinds vorige week vrijdag. Hij was eigenlijk al meteen gewend. Heeft zelfs vrijdagavond meteen zijn eerste behoefte gedaan op de kattenbak, terwijl hij bij zijn vorige baasje geen echte kattenbak had.
Op zaterdag heeft hij het huis verkend en kwam daarna meteen op de bank gesprongen om te spelen met ons.
Dus Sjors is snel gewend
Op zaterdag heeft hij het huis verkend en kwam daarna meteen op de bank gesprongen om te spelen met ons.
Dus Sjors is snel gewend
Het uitlezen van een goed boek is als afscheid nemen van een goede vriend. (Voltair)
hallo, ik heb mijn kitten nu 4 weken en vanaf dag 1 lag hij al op schoot..
en was het huis aan het verkennen maar nu nog steeds is ie daar soms mee bezig hoor..
ik wou er eigelijk nog wel eentje erbij maar ben bang dat ze dan het huis afbreken..want mijn kat loeky zat ook vanaf dag 1 al door het hele huis, zelfs als ik er niet was en dat ging super niks gesloopt enz..
groetjes eeke
en was het huis aan het verkennen maar nu nog steeds is ie daar soms mee bezig hoor..
ik wou er eigelijk nog wel eentje erbij maar ben bang dat ze dan het huis afbreken..want mijn kat loeky zat ook vanaf dag 1 al door het hele huis, zelfs als ik er niet was en dat ging super niks gesloopt enz..
groetjes eeke
ik heb 3 grote liefde,s... mijn kater loeky, poes lara, en mijn friese merrie eeke
schuw kitten
Ik heb sinds kort een kitten van 8 weken. Vanaf de eerste dag is ie onder het bed gekropen en daar alleen onder vandaan gekomen om te eten en zijn bak te gebruiken. Als ik dichterbij kom sluipt ie weg. Mijn gevoel zegt me hem met rust te laten. Hij is toen ie 3 weken was gevonden op straat en door een gastgezin opgenomen. waar ie naar zeggen aardig gesocialiseerd was. iemand tips om m een prettig en veilig huis te geven????
groetje
ptje
groetje
ptje
Hey p'tje
Ik denk dat je in dit geval je gevoel moet volgen en inderdaad het katje niet moet gaan forceren. Hij moet denk erg wennen aan de situatie. Als hij bij je wil komen doet hij dat vanzelf wel. Wat je natuurlijk wel kunt proberen is hem te verleiden tot een spelletje met een veer oid. Belangrijk in ieder geval is dat je hem niet strak aankijkt (dat is heel bedreigend). Beter kun je langs hem heen kijken of af en toe met je ogen te knijpen (op z'n kats geruststellen) en zacht tegen hem praten.
Succes!
Ik denk dat je in dit geval je gevoel moet volgen en inderdaad het katje niet moet gaan forceren. Hij moet denk erg wennen aan de situatie. Als hij bij je wil komen doet hij dat vanzelf wel. Wat je natuurlijk wel kunt proberen is hem te verleiden tot een spelletje met een veer oid. Belangrijk in ieder geval is dat je hem niet strak aankijkt (dat is heel bedreigend). Beter kun je langs hem heen kijken of af en toe met je ogen te knijpen (op z'n kats geruststellen) en zacht tegen hem praten.
Succes!
Groetjes Sandra,
een pootje van Roos
een pootje van Roos
ptje,
wat Sandra je aanraadt, wil ik je ook aanraden. Forceer hem inderdaad niet.
Het beste werkt vaak om te doen of het katje er uberhaubt niet is. Daardoor waant hij zich veilig om de boel te gaan verkennen en durft hij uiteindelijk wel bij je te komen.
Dit kan alleen wel heel lang duren en zal eerder een kwestie van maanden zijn dan van weken ben ik bang.
Ook denk ik dat je van het katje niet te veel moet verwachten. De kans dat het een ongecompliceerde kroel wordt is natuurlijk wel beperkt met zo'n verleden. Maar als het katje vertrouwen in je krijgt zal hij hopelijk steeds meer toenadering zoeken.
in ieder geval heel veel succes!!
wat Sandra je aanraadt, wil ik je ook aanraden. Forceer hem inderdaad niet.
Het beste werkt vaak om te doen of het katje er uberhaubt niet is. Daardoor waant hij zich veilig om de boel te gaan verkennen en durft hij uiteindelijk wel bij je te komen.
Dit kan alleen wel heel lang duren en zal eerder een kwestie van maanden zijn dan van weken ben ik bang.
Ook denk ik dat je van het katje niet te veel moet verwachten. De kans dat het een ongecompliceerde kroel wordt is natuurlijk wel beperkt met zo'n verleden. Maar als het katje vertrouwen in je krijgt zal hij hopelijk steeds meer toenadering zoeken.
in ieder geval heel veel succes!!
Als niemand je begrijpt, ben je tenminste geen simpele ziel
Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Wat gij niet wil dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Wij hebben een katje die met 8 weken van straat is gehaald en dus verwilderd.
Ze heeft 2 maanden in de opvang gezeten waar ze naar zeggen goed gesocialiseerd was.
Dat viel wel aardig tegen dus.. bij thuiskomst dook ze vrij gauw onder de dekenkist alwaar zij een week echt heeft geleefd.
Ze moest natuurlijk wennen aan de andere 3 katten die ook aan haar moesten wennen.
Nou was het voor haar niet zo'n punt, ze is gek op andere katten maar de anderen wel.
Ook een nieuwe omgeving, nieuwe geuren, vreemde stemmen, alles was doodeng.
Ik heb haar die tijd onder de dekenkist eten gegeven en heb haar daar steeds geaaid en tegen haar gepraat om haar te laten wennen aan mijn geur en stem.
Ze blies nog wel is tegen me maar ik bleef haar dan gewoon voorzichtig aaien en dan kon ze toch ontspannen.
Ze kwam alleen tevoorschijn om naar de bak te gaan en dan liet ik haar ook met rust.
Van lieverlee kwam ze meer tevoorschijn, ging zelfs op de stoel liggen en toen heb ik haar vaker met rust gelaten om te laten zien dat ze zich veilig kon voelen zonder steeds achterna gezeten te worden om het maar zo te zeggen.
Zo is ze toch vrij snel gewend geraakt aan de nieuwe situatie, gewoon met heel veel geduld, aandacht en liefde.
En hij kan best een schootkat worden hoor, er word vaak gezegd dat deze katjes juist de allerliefsten worden.
Jessie is nu een jaar en ze ligt het vaakst bij mij op schoot te kroelen waar de andere 3 niet echt van houden.
Dus niet denken, laat maar gaan, juist wel als hij eten krijgt veel aaien en rustig praten tegen 'm.
En tussendoor ook is bij 'm gaan kijken en alleen je hand uitsteken om 'm te laten snuffelen en dan weer laten gaan.
Dan komt het best in orde
In tegendeel tot wat er gezegd word komen deze katjes niet uit zichzelf naar je toe, dat zou uitzonderlijk zijn, als jij er niks mee doet zal hij altijd schuw blijven.
Ze heeft 2 maanden in de opvang gezeten waar ze naar zeggen goed gesocialiseerd was.
Dat viel wel aardig tegen dus.. bij thuiskomst dook ze vrij gauw onder de dekenkist alwaar zij een week echt heeft geleefd.
Ze moest natuurlijk wennen aan de andere 3 katten die ook aan haar moesten wennen.
Nou was het voor haar niet zo'n punt, ze is gek op andere katten maar de anderen wel.
Ook een nieuwe omgeving, nieuwe geuren, vreemde stemmen, alles was doodeng.
Ik heb haar die tijd onder de dekenkist eten gegeven en heb haar daar steeds geaaid en tegen haar gepraat om haar te laten wennen aan mijn geur en stem.
Ze blies nog wel is tegen me maar ik bleef haar dan gewoon voorzichtig aaien en dan kon ze toch ontspannen.
Ze kwam alleen tevoorschijn om naar de bak te gaan en dan liet ik haar ook met rust.
Van lieverlee kwam ze meer tevoorschijn, ging zelfs op de stoel liggen en toen heb ik haar vaker met rust gelaten om te laten zien dat ze zich veilig kon voelen zonder steeds achterna gezeten te worden om het maar zo te zeggen.
Zo is ze toch vrij snel gewend geraakt aan de nieuwe situatie, gewoon met heel veel geduld, aandacht en liefde.
En hij kan best een schootkat worden hoor, er word vaak gezegd dat deze katjes juist de allerliefsten worden.
Jessie is nu een jaar en ze ligt het vaakst bij mij op schoot te kroelen waar de andere 3 niet echt van houden.
Dus niet denken, laat maar gaan, juist wel als hij eten krijgt veel aaien en rustig praten tegen 'm.
En tussendoor ook is bij 'm gaan kijken en alleen je hand uitsteken om 'm te laten snuffelen en dan weer laten gaan.
Dan komt het best in orde
In tegendeel tot wat er gezegd word komen deze katjes niet uit zichzelf naar je toe, dat zou uitzonderlijk zijn, als jij er niks mee doet zal hij altijd schuw blijven.
The Older I Get, The More Everyone Can Kiss My Ass.
Heb je misschien een apart kamertje waar ze zich niet zo snel kan verstoppen?
Zo heb ik namelijk Thomas kunnen socialiseren. Hij was met 6 weken bij iemand in de tuin gevonden en is toen hier gekomen. Blazen, grommen, wegkruipen etc. Ik heb em toen in een apart kamertje gezet en na een paar dagen (!!) ging het al een stuk beter. Om hem aan mij te laten wennen heb ik em elke middag opgepakt en mee naar boven genomen waar hij rustig de hele tijd in m'n nek sliep. Langzaamaan ging hij de bank verkennen en toen de rest.
Na een week of 2 is het een schat van een kater, maar nog wel heel erg bang voor vreemden, dan schiet ie weer naar boven onder m'n bed, maar ik denk dat dit nog wel lang zal blijven.
Ik weet ook zeker dat als hij naar een ander huis was gegaan nadat ik hem gesocialiseerd had, hij weer heel erg schuw zou zijn geworden in een nieuw huis. Dat ligt dan niet aan het gastgezin maar ik denk dat zulke kittens zich heel erg hechten aan 1 persoon (kan er naast zitten hoor) en wat meer tijd nodig hebben om zich aan te passen.
Met veel geduld komt het vast goed! Succes!
Groetjes Hilde
Zo heb ik namelijk Thomas kunnen socialiseren. Hij was met 6 weken bij iemand in de tuin gevonden en is toen hier gekomen. Blazen, grommen, wegkruipen etc. Ik heb em toen in een apart kamertje gezet en na een paar dagen (!!) ging het al een stuk beter. Om hem aan mij te laten wennen heb ik em elke middag opgepakt en mee naar boven genomen waar hij rustig de hele tijd in m'n nek sliep. Langzaamaan ging hij de bank verkennen en toen de rest.
Na een week of 2 is het een schat van een kater, maar nog wel heel erg bang voor vreemden, dan schiet ie weer naar boven onder m'n bed, maar ik denk dat dit nog wel lang zal blijven.
Ik weet ook zeker dat als hij naar een ander huis was gegaan nadat ik hem gesocialiseerd had, hij weer heel erg schuw zou zijn geworden in een nieuw huis. Dat ligt dan niet aan het gastgezin maar ik denk dat zulke kittens zich heel erg hechten aan 1 persoon (kan er naast zitten hoor) en wat meer tijd nodig hebben om zich aan te passen.
Met veel geduld komt het vast goed! Succes!
Groetjes Hilde
Ik ben het wel met je eens Hilde.hilde schreef:Ik weet ook zeker dat als hij naar een ander huis was gegaan nadat ik hem gesocialiseerd had, hij weer heel erg schuw zou zijn geworden in een nieuw huis. Dat ligt dan niet aan het gastgezin maar ik denk dat zulke kittens zich heel erg hechten aan 1 persoon (kan er naast zitten hoor) en wat meer tijd nodig hebben om zich aan te passen.
Mijn Poes is zo'n 'tweedehandsje', was eerst een vondelingetje van enkele weken oud die door Emma is gesocialiseerd en daarna bij Marjon woonde. Toen ze 1,5 jaar oud was kreeg ik haar door omstandigheden onder mijn hoede. De eerste week heeft ze vooral onder het bed gezeten. Ik ging vaak naast het bed liggen om zachtjes tegen haar te praten, gaf haar daar haar eten en zette er ook een kattenbak neer. Later verplaatste ze naar de berging en daar heeft ze meerdere weken gezeten, van alle gemakken voorzien. Ook dara ging ik vaak bij zitten, zonder te aaien maar gewoon rustig praten.
Het is goed gekomen (ze durft nu zelfs naar buiten!), maar het blijft een Poes met wat typische trekjes: bang voor vreemden, moeilijk in de omgang met andere katten (mijn andere kat vindt ze gelukkig nu redelijk draaglijk), schrikachtig en.... ze is volledig en bijna alleen aan mij gehecht. Voor mij is ze allerliefst, ze wil vaak knuffelen en kroelen en knort dan keihard, luistert naar me en is dus een heerlijk lekker ding!
In ieder geval: geduld is een schone zaak, en veel liefde!