Solo kitten herplaatsen of niet!?

[ELLEHCIM]

Hallo, hallo!

Mijn excuses alvast voor dit lange bericht terwijl er meer solo kitten-topics zijn, maar er zijn een aantal dingen die ik niet in andere topics kon vinden…

Wij hebben sinds begin juni een kitten (Europese korthaar). Het begon al lekker toen we er al snel achter kwamen dat we het kitten veel te vroeg hadden meegekregen (ze was pas 6 weken oud - dom dom dom van onze kant, we wisten het echt niet). Sinds januari hebben we ook een poes uit het asiel van een jaar of 3 (ook Europese korthaar). Ontzettend lief beest, wel een beetje bang. Totaal geen schootpoes maar verder helemaal geen problemen mee. Mijn moeder wilde uiteindelijk ook heel graag een kitten omdat ze het beestje graag wat meer wil “kneden” wat bij onze asielpoes natuurlijk lastig gaat en ik denk ook dat ze teleurgesteld was dat ze waarschijnlijk nooit een schootpoes zal worden. Zelf vond ik 1 poes genoeg, en op dit moment ben ik er niet meer van overtuigd dat wij ons kitten tot een heerlijk rustig schootpoesje kunnen kneden…

De problemen zijn voornamelijk typische solo kitten problemen. Ontzettend druk, hangt overal in, bijt overal in, neemt het liefst het eten onder je neus van je bord vandaan, is ontzettend irritant tegenover onze andere poes (bespringt haar heel vaak heel ruig van verre/hoge afstanden, krabben, bijten, verjaagt haar van haar rustige luierplekjes). Nou slapen onze katten ook weleens rustig samen en likken ze elkaar, maar dat gebeurd zeg maar 30% van de tijd. Als ik met onze asielpoes aan het kroelen ben komt ons kitten er gelijk aan zodra ze het doorheeft en komt er ruig tussendoor. Ze eist heel vaak alle aandacht op en onze asielpoes is minder aanhankelijk naar ons toe geworden sinds we ons kitten hebben (wat ik goed snap aangezien ze vaak besprongen wordt als ik haar aandacht geef).

Ons kitten is nu 5 maanden oud en ze bijt en krabt nog steeds heel veel, ik zit echt helemaal onder de littekens… Dit gebeurd vaak als ik haar ergens weg wil hebben en haar probeer op te pakken (op een “gewone” manier of bij haar nekvel). Deze situaties doen zich heel vaak voor omdat ik haar gewoon ontzettend irritant vind (ik kan niet eens rustig een boek lezen). Ik zit ook weleens heel rustig in de stoel en dan hangt ze opeens met haar nagels aan mijn tenen, of ze trekt zich omhoog aan mijn blote benen. Ook poept en plast ze sinds een maand regelmatig naast de kattenbak. Sinds we haar hebben gekregen is er niks veranderd in huis. Ze krijgt nog steeds hetzelfde eten (Prins) en we hebben dezelfde kattenbak met dezelfde houtkorrels (PeeWee). Nooit problemen gehad, maar sinds een maand is het mis. Beide katten gaan op dezelfde kattenbak. Onze asielpoes heeft nog geen enkele keer iets ernaast gedaan sinds we haar kregen in januari. Kitten poept en plast nu meerdere keren per week een paar centimeter naast de kattenbak (altijd dezelfde plek). Ik word er helemaal gek van, en ook van het feit dat ze gewoon ontzettend druk en vervelend is. Mijn moeder is veel minder thuis dan ik, dus ik ben bijna altijd degene die alles in huis weer op orde brengt. Bijna altijd poept en plast ons kitten naast de bak als mijn moeder niet thuis is.

Nog een dingetje: ons kitten wil nog steeds “tieten”. Zo noemen mijn moeder en ik het. Geen idee hoe dit officieel heet. Spenen? We hebben een bepaalde stoel met een zacht kussen, en daar gaat ze dan inliggen, maakt die bewegingen met haar pootjes om zeg maar de melk in de tepel van de moederpoes op gang te brengen, en doet alsof het kussen de tepel is. Ze verdwijnt dan helemaal met haar snoetje in het kussen en ligt daar dan zo een halfuur te “tieten”. Dit doet ze echter alleen maar als er iemand in die stoel zit. Dit is altijd mijn moeder. Mijn moeder vind het “gezellig en rustgevend” en gebruikt het ook om ons kitten rustig te krijgen (want dat is ze dan, en lang ook! als ze klaar is is het net alsof ze 5 joints opheeft en heb je misschien een uur geen kind meer aan haar). Zelf ben ik er totaal niet van overtuigd dat het normaal is dat een kitten van 5 maanden dit gedrag vertoond, en dat het nog slechter is om het in stand te houden. Ik ga er maar in mee omdat het eigenlijk de enige manier is om haar direct rustig te krijgen…

Ons hele appartement is ondertussen een kittenparadijs. We hebben veel speeltjes, leggen ook veel weg zodat ze niet snel uitgekeken raakt, maar als je het weer tevoorschijn haalt is ze er alsnog snel weer klaar mee en vliegt weer het huis door. Als mijn moeder niet thuis is trek ik mij volledig terug in mijn slaapkamer zodat ik nergens last van heb.

Wij wonen in een appartement van 65m2, en onze katten mogen alleen maar in de woonkamer en keuken komen (wat waarschijnlijk neerkomt op een oppervlak van rond de 30m2). Onze asielpoes mocht wel altijd in de slaapkamers omdat die te schijterig is om op een bed te klimmen, dus daar heb je verder toch geen last van (ik vind een kat in bed echt niet fijn), maar sinds we ons kitten hebben zit alles hermetisch afgesloten, wat wel een beetje een claustrofobisch gevoel geeft aangezien we al redelijk klein wonen. We hebben een balkon, maar we houden sinds kort de hor dicht omdat onze asielpoes over de supersmalle reling langs het raam ging lopen, en aangezien we op de 6e verdieping wonen willen we liever niet dat ze naar beneden valt. Dusja, dit houdt in dat we absoluut geen tweede kitten kunnen nemen (ik vind zelf dat twee katten al te veel is voor dit woonoppervlak) en we kunnen ook geen tweede kattenbak neerzetten, want daar hebben we gewoon écht geen ruimte voor (de kattenbak die we nu hebben is al redelijk aanwezig en staat naast de eettafel…).

Mijn moeder zegt bijna elke dag dat ons kitten “echt steeds rustiger wordt”, maar ik zie bijna geen verschil. Ik weet ook niet of mijn moeder echt overtuigd is van haar woorden of het alleen maar zegt om mij gerust te stellen. Ik lees hier en daar dat het wel 3 jaar kan duren voordat een kat rustig wordt. Alleen al als ik daaraan denk word ik he-le-maal gek. Nou blijf ik niet mijn hele leven bij mijn moeder wonen, maar ik weet ook dat zij last heeft van ons kitten (minder dan ik, maar toch) en voor nu alles veel rooskleuriger inziet dan het volgens mij in werkelijkheid is. Ze weet ook niet dat het jaren kan duren voordat zo’n beestje echt rustig wordt. Ik heb ook het idee dat het voornamelijk voor het kitten veel beter is om haar te herplaatsen… of niet??? Ik ben er niet van overtuigd dat ze in dit kleine appartement met zóveel energie echt gelukkig gaat zijn.

Sorry voor dit ellenlange bericht, maar er spelen zoveel verschillende dingen dat ik graag meer wilde uitleggen. Ik heb geen idee of wij dit kunnen oplossen, of dat het beter is om het kitten te herplaatsen. Mijn moeder is al erg gehecht, ik vind het ook wel een schatje, maar echt alleen maar als hij moe is of slaapt. Elk nadeel heeft z’n voordeel, zeggen we maar, maar voor mij zijn er véél meer nadelen dan voordelen. Ook heb ik veel gelezen over de gedragsproblemen die kittens die veel te vroeg weggaan bij hun moeder kunnen ontwikkelen, en ik denk niet dat de leefomgeving waarin ons kitten nu zit daar heel erg aan meehelpt…

[Rik]

Allereerst... het idee dat je een kitten kunt kneden tot een schootpoesje is een misvatting. Het ligt aan het uiteindelijk (te vormen) karakter van je kitten of het een schootpoes wordt of niet. Dat is niet iets dat je ze kunt "leren". Verder is het zo dat je een poes van 3, als het al geen schootpoes is, natuurlijk niet tot schootpoes om kunt toveren maar je kunt er wel een hele sterke band mee opbouwen. Maar dat is iets waar je ook aan moet werken.

Dan je kitten (is het een poes of kater? Je hebt het over hij en ze). Ja, 6 weken is veel te vroeg. Zelfs 8 weken is te vroeg. Bij (goede) fokkers worden de kittens zelfs tot minimaal 13 maar vaak zelfs tot 16 weken gesocialiseerd. Je kitten heeft precies de meest belangrijke weken van socialisatie gemist. En dat merk je nu. Herplaatsen in een gezin waar katten met een sterk karakter zijn die de socialisatie nog op zich kunnen nemen zou zeker een optie zijn. Maar dat moet dus wel bij katten die dit ook aankunnen. Niet zomaar naar het asiel of een willekeurig gezin met een kat.

Als je je kitten wilt houden dan zul je je heel erg moeten gaan verdiepen in het gedrag van kittens en katten. Genoemde problemen zijn wel enigszins in goede banen te leiden maar daar zul je dus zelf de nodige moeite voor moeten doen. Beginnend bij het plassen naast de bak. Eerst moet altijd een medische oorzaak uitgesloten worden. Dit kan door wat urine op te vangen en dit te laten onderzoeken. Ook kun je met je kitten naar de dierenarts gaan. Als iets medisch is uitgesloten dan kun je naar het gedrag kijken. Je kunt de bak iets verplaatsen. Als er één bak is dan moet je er echt een tweede bij plaatsen (ondanks het ruimtegebrek).

Dan het drukke ongewenste gedrag (krabben en bijten). Je moet beginnen dat niet als hinderlijk te zien. Het is kitten-eigen en dus heel normaal. Jij moet echter aangeven dat bepaalde dingen niet de bedoeling zijn. Bij een hond hoef je dat maar één of twee keer te laten zien maar bij katten zul je dat veel meer moeten herhalen. Belangrijkste is dat straffen absoluut niet helpt. Geen plantenspuit e.d. Als je kitten in je benen hangt en jij reageert dan heeft het dus de gewenste reactie van jou. Pak hem in zijn nekvel (zachtjes) en zet hem weg (bijvoorbeeld in een bench). Daarnaast zul je ook heel veel tijd vrij moeten maken om met hem te spelen. Een kitten heeft energie voor tien en zal die ook kwijt moeten. Je kunt het hem niet kwalijk nemen als hij die energie dus ook gebruikt. Dus veel spelen. Maar op moment dat ie bijt of krabt is het spelen ook over. Als je kitten voedsel-georiënteerd is kun je daar ook veel mee doen. Als hij nu onbeperkt brokjes/natvoer heeft dan zou je met 5/6 maanden daar mee kunnen stoppen en op 3 momenten eten geven. Dan heb je met de brokjes in de tussentijd ook een middel in handen om je kitten te laten luisteren (je kunt ze zelfs klikkertraining geven). Lees je ook erg veel in over het gedrag van de kat want dat zul je nodig hebben (ik heb hier maar een paar dingetjes los uit de vuist genoemd).

Heb je een goede stevige krabpaal en genoeg planken e.d. aan de muur voor je kitten om flink door het appartement te sjezen? Ook dat is belangrijk om die energie kwijt te kunnen. Als je eenmaal veel speelt met je kitten en die kan zijn energie kwijt zul je merken dat ie ook vaker zijn slaapmomentjes heeft. En dat is dan ook weer rust voor jullie.

Je kitten is 5 maanden. Dan kan hij binnenkort ook gecastreerd worden (ook bij poezen heet het officieel castratie hoewel het vaak sterilisatie genoemd wordt). Dit is erg belangrijk om op tijd te laten doen. Als je kitten eenmaal gaat sproeien ben je nog verder van huis. Als de hormonen uit het lijfje zijn (dat duurt na castratie nog een paar weken) dan kan het gedrag ook nog wel veranderen. Maar feit blijft wel dat het een druk kitten zal zijn/blijven waar je de nodige aandacht aan zult moeten besteden.

[ELLEHCIM]

Klopt, onze asielpoes zie ik niet snel een schootpoes worden, maar ze is wel heel erg opgewarmd in de afgelopen maanden en kan ook lekker aanhankelijk zijn. Zelf vind ik het juist fijn dat ze niet de hele tijd op je schoot komt liggen en overal op springt.

Zowel kitten als asielpoes zijn beiden vrouwtjes (ik zeg vaak "hij" tegen alle dieren... ). Al vertelde de persoon waar we de kitten haalde vol overtuiging dat het een mannetje was, wat ik al snel betwijfelde. Een paar weken geleden kwamen we er dus bij de dierenarts achter dat het inderdaad geen mannetje is Niet dat het ons wat uitmaakt, maar wel een beetje raar.

Krabpalen en planken hebben we, maar meer kunnen er dus echt niet bij omdat we niet bepaald veel ruimte hebben, net als dat een tweede kattenbak heel erg lastig wordt. Met de kitten spelen doen we ook, maar wat is veel? Ik kan niet zeggen dat ik elke dag een paar uur met haar aan het spelen ben... Ook gaat de lol er vrij snel af omdat het altijd lijkt dat ze juist nóg drukker wordt. Vaak halen we wat speeltjes tevoorschijn en laten haar zelf spelen, dit ook omdat het spelen er vaak erg ruig aan toe gaat, met als gevolg nagels overal en nergens in mijn huid.

In ieder geval heel erg bedankt voor alle tips! Ik zal kijken hoe het allemaal gaat. Het liefst zou ik het kitten willen herplaatsen, maar ik weet ook dat zo'n eentje als deze niet zomaar in elk gezin geplaatst kan worden, dus we kijken nog even wat we ervan kunnen maken

[Rik]

Met de kitten spelen doen we ook, maar wat is veel? Ik kan niet zeggen dat ik elke dag een paar uur met haar aan het spelen ben... Ook gaat de lol er vrij snel af omdat het altijd lijkt dat ze juist nóg drukker wordt. Vaak halen we wat speeltjes tevoorschijn en laten haar zelf spelen, dit ook omdat het spelen er vaak erg ruig aan toe gaat, met als gevolg nagels overal en nergens in mijn huid.

Kitten geeft dus zelf al aan hoeveel je met haar moet spelen Als ze je lastig valt is het in ieder geval tijd om te spelen

Tijdens het spelen kan ze heel wild worden. Maar hoe wilder ze wordt, hoe vermoeiender ze erna is.

Met een lange hengel met veertjes aan een draad kun je haar heel hard laten lopen (om en over een stoel heen). Hier wordt Yuna helemaal wild van een stok met zelfs alleen een paar veters. Ze kan zich dan helemaal in het rond dol lopen (soms tot hijgens toe). Heb je een laserlampje? Liefst een met een klein rood laserpuntje (en niet zo'n licht ding die een visje toont want die zijn veel zwakker)? Ook daarachteraan kan Yuna heel erg hard hollen. En ze blijft bezig.

Sowieso moet je zo weinig mogelijk met de handen zelf spelen. Handen zijn om te voeren (en kroelen), niet om mee te spelen. Dan kun je haar in d'r nekvel pakken (zachtjes maar wel knijpend als ze niet loslaat). Daarna is het spelen ook over en dat begrijpt ze op den duur wel. Dus flink spelen tussen de laatste maaltijd en slapen gaan.

Vergeet ook niet de afspraak voor castratie te maken.

Veel succes. Ik hoop dat je met de tips haar een beetje in goede banen kunt begeleiden en dat je haar niet hoeft te herplaatsen. Als je daarna toch aan herplaatsen denkt hoop ik dat je een goed adres vindt.

[Yo16Ka16No11]

Ik hoor normaal gedrag van een jonge puberkat. Een kat die zijn energie kwijt moet en dat niet bij een leeftijdsgenootje kan vinden met wie hij zijn vechtspelletjes, aanvaltechnieken en klimskills kan oefenen. Ps. een kitten van een paar weken kan je in het nekvel optillen....een kat van vijf maanden niet doen (pijnlijk).


Ik hoor je zeggen dat je hem erg irritant vind. Mijn advies: zoek een adresje voor hem waar hij een jonge ondeugd mag zijn en uitgroeit tot een evenwichtige kat.

[Rik]

Ps. een kitten van een paar weken kan je in het nekvel optillen....een kat van vijf maanden niet doen (pijnlijk)..

Goed dat je dat nog even zegt. Ja, met pakken bedoelde ik ook alleen vastpakken. Voordeel daarvan is n.l. dat zij haar beet los moet laten. In de nekvel vastpakken zijn ze meestal wat meegaander (als ze dat goed van vroeger mee heeft gekregen).

Mijn advies: zoek een adresje voor hem waar hij een jonge ondeugd mag zijn en uitgroeit tot een evenwichtige kat.

Een adresje met al twee stevige goed gesocialiseerde kittens zou dan ideaal zijn.

[Yo16Ka16No11]

Bedoelde het niet n.a.v. jouw opmerking Rik . Die manier van correctie is veel subtieler. De topic schrijver/ schrijfster heeft het over optillen in het nekvel.

[Yo16Ka16No11]

Ps. Zit ik net rustig op mijn tablet....komt mijn oude kat van bijna 18 zomaar op mijn tablet liggen.

Echt irritant ..........love it!

[ELLEHCIM]

Sorry voor de lange afwezigheid! We hebben ondertussen een krabpaal van zo'n twee meter gekocht en een hengeltje, dit helpt vooralsnog vrij goed. Zijn er ook achter gekomen dat ze naast de kattenbak poept omdat ze dus niet op een kattenbak met te veel plas wil. De kattenbak nóg vaker schoonmaken helpt vooralsnog. Het feit dat een kat als deze beter op haar plek is in een groter huis en met een tuin, blijft echter in mijn achterhoofd spelen. Ook blijft ze heel veel dingen stuk maken in het appartement, wat voor veel frustraties zorgt bij ons. We doen al veel moeite, maar volgens mij moeten we echt uren per dag met haar spelen en ons hele appartement één groot kitten speelparadijs maken, willen we de energie uit haar krijgen. We kijken het nog even aan

[nellebel]

Herken het heftige gedrag. Bij mij hielp kitten erbij perfect. Meteen rust in de tent want ze leerden van elkaar en speelden met elkaar ipv mijn spullen en mijn lijf. Nou heb ik binnen een paar weken toen we Flippie hadden, en die was al een jaar, sjefke erbij gehaald. Daarna besloten nooit meer 1 kitten. Altijd 2. Helaas veel te snel deze keuze moeten maken. Nu zelfs besloten dat ik niet meer voor een kitten ga. Volwassen katten uit het asiel zijn makkelijker voor mij uit te zoeken wegens hun persoonlijkheid en die trekt mij aan. Dat weet je bij een kitten niet. Zou mijn schatjes, nu 6 niet willen missen maar eerlijk gezegd worden ze alleen maar leuker naarmate ze ouder worden en ze waren al zo leuk

Verstuurd vanaf mijn GM 5 d met Tapatalk

[nellebel]

Trouwens toen onze Flippie weer alleen was na het overlijden van sjefke mocht er niets bij want Flippie was ook ziek. Erg lastig want ze kon eigenlijk niet alleen zijn. Kinder speelgoed hielp. Beestjes op batterijen die door boven gaan, veren aan een touwtje aan mijn broek riem enz je kunt vanalles bedenken om je kat te laten spelen zonder dat je zelf steeds bezig moet zijn

Verstuurd vanaf mijn GM 5 d met Tapatalk